Του Γιάννη Αγγέλη
Στο ιλιγγιώδες ποσό των 25 τρισ. ευρώ ανέρχεται σύμφωνα με τα καταγεγραμμένα στοιχεία το ενεργητικό των 130 ευρωπαϊκών τραπεζών -μαζί και των τεσσάρων ελληνικών συστημικών- που θα υποχρεωθούν στο νέο stress test από την ΕΚΤ και την ΕΒΑ τον επόμενο χρόνο.
Και τα ίδια κεφάλαιά τους με τα οποία καλύπτεται αυτό το ενεργητικό μόλις που ξεπερνούν κατά τι το ένα τρισ. ευρώ. Η «μόχλευση» δηλαδή είναι κάπου 25 φορές!
Και το ερώτημα που θέτει η ΕΚΤ προκειμένου να αναλάβει την ευθύνη της εποπτείας τους σε ένα περίπου χρόνο (στην πραγματικότητα πολύ ενωρίτερα) είναι το πόσο «σωστά» έχουν τιμολογηθεί τα assets του ενεργητικού τους.
Εξ ου και η... εύκολη σχετικά πρόβλεψη που γίνεται από την πλειονότητα των ευρωπαϊκών think tank που παρακολουθούν πολύ προσεκτικά τα βήματα της τραπεζικής ενοποίησης, ότι μέσα στο επόμενο χρόνο η Ευρώπη θα βρεθεί σε μία κατάσταση εντατικής συρρίκνωσης των χορηγήσεων.
Η φάση απομόχλευσης έχει ήδη αρχίσει αλλού περισσότερο και αλλού λιγότερο.
Στο τέλος της διαδρομής όμως και λίγο πριν αρχίσουν τα stress test όλοι θέλουν να είναι έτοιμοι και να δείξουν επαρκή κάλυψη των κινδύνων ενεργητικού και βελτιωμένη ποιότητα δανείων. Το κόστος θα το πληρώσει -όπως είναι φυσικό- από την μια πλευρά ο δανειολήπτης και από την άλλη η ΕΚΤ που θα πρέπει όσο οι τράπεζες περιορίζουν το διαθέσιμο χρήμα να καλύπτει η ίδια τα κενά για να μη γονατίσει ακόμα πιο γρήγορα η ασθμαίνουσα οικονομία της Ευρωζώνης.
Η διαπίστωση αυτή έχει ήδη τροφοδοτήσει τις συζητήσεις μέσα και έξω από το ΔΣ της ΕΚΤ για το τι μπορεί να κάνουν οι κεντρικοί τραπεζίτες γι’ αυτό. Και οι «ιδέες» δεν είναι πλέον πολλές.
Η πιθανότητα ανανέωσης των LTROs αυτή την φορά για διάρκειες μεγαλύτερες της πενταετίας φαίνεται να είναι η πλέον συζητήσιμη. Τα αρνητικά επιτόκια δεν έχουν ακόμα ξεπεράσει τις σφοδρά αρνητικές θέσεις της Bundesbank.
Όμως κανένα από αυτά τα «εργαλεία» όπως έχει αποδειχθεί μέχρι σήμερα δεν «ακουμπά» το καυτό πρόβλημα της χρηματοδότησης της αποκαλούμενης πραγματικής οικονομίας, δηλαδή των παραγωγικών δραστηριοτήτων.
Έτσι άρχισε να ξαναμπαίνει στην συζήτηση η ιδέα για μία στοχευμένη δανειοδότηση των τραπεζών για τις Μικρομεσαίες Επιχειρήσεις.
Αλλά εδώ αναδύεται το μεγαλύτερο όλων των προβλημάτων: η τρομακτική ανισομέρεια μεταξύ του βορρά και του νότου της Ευρωζώνης.
Η έλλειψη ρευστότητας που αναδεικνύεται σαν ο μεγάλος κίνδυνος του 2014 για τον βορρά είναι ήδη ζοφερή πραγματικότητα στον ευρωπαϊκό νότο.
Και αυτό δεν είναι πρόβλημα μόνο της Ελλάδας, ή των άλλων χωρών που βρίσκονται σε μνημονιακό πρόγραμμα. Είναι πρόβλημα και σε οικονομίες της τάξης της Ιταλίας ή ακόμα και της Γαλλίας. Και αυτή την εσωτερική ανισομέρεια η ΕΚΤ θα την αυξήσει δεν θα την μειώσει με τα stress test του 2014...
Πηγή:www.capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου