Τρίτη 17 Δεκεμβρίου 2013

ΤΙΤΑΝΙΚΟΣ η κυβέρνηση




Θυμίζει τον Τιτανικό η κυβέρνηση. Η ορχήστρα συνέχιζε να παίζει, η αφρόκρεμα των επιβατών στο παρθενικό ταξίδι προς Αμερική χόρευε και το υπερωκεάνιο βούλιαζε...
Έτσι κινείται η δικομματική κυβέρνηση. Κάθε βήμα της ομολογεί ότι ζει σε άλλον κόσμο, δεν έχει καμιά επαφή με την πραγματικότητα και όταν συμβεί το μοιραίο τρέχει, αφού ο ασθενής τα έχει τινάξει.

Στη συζήτηση για τον προϋπολογισμό ο πρωθυπουργός, ο αντιπρόεδρος, όλοι οι υπουργοί και οι 153 βουλευτές που ψήφισαν «ναι» συμφώνησαν ότι όλα πάνε πρίμα, τίποτε το ανησυχητικό δεν υπάρχει, η χώρα πάει μια χαρά και ο κόσμος χορεύει ανέμελος, όπως πάνω στον Τιτανικό...

Ο καπετάνιος και ο ύπαρχός του δεν βλέπουν το παγόβουνο... Ούτε τα αγωνιώδη σήματα μορς... Που από όλα τα μέτωπα της κοινωνίας εκπέμπονται... Και μεταφέρουν το πού έχει φθάσει το μεγαλύτερο κομμάτι του ελληνικού λαού:

• οικογένειες να ζουν στο σκοτάδι, να ξεπαγιάζουν, να καταφεύγουν στο μαγκάλι, και ήδη χάθηκε ένα κοριτσάκι γιατί δεν είχαν να πληρώσουν τη ΔΕΗ,

• η ανεργία να έχει πιάσει παγκόσμιο ρεκόρ, πήγε στο 27,4% και την απόγνωση την συναντάς σε κάθε βήμα: 18.000 αιτήσεις για 390 θέσεις στον ΟΤΕ και 42.904 για 10.000 θέσεις στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο,

• έχουν βάλει λουκέτο 7.747 επιχειρήσεις και σύμφωνα με έρευνα του Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Αθήνας το 57% των επιχειρήσεων θεωρεί ότι η κατάσταση θα επιδεινωθεί και το 41% βλέπει ως πολύ πιθανό το κλείσιμο της επιχείρησής του μέσα στο 2014,

• μέσα στο β΄ εξάμηνο του 2013 τα λουκέτα υπολογίζεται να φθάσουν τα 55.000, σύμφωνα με έρευνα της Γενικής Συνομοσπονδίας Επαγγελματιών, Βιοτεχνών, Εμπορίου Ελλάδος (ΓΣΕΒΕΕ). Από το 2009 μέχρι το τέλος του 2012 έχουν κλείσει 300.000 επιχειρήσεις και οι θέσεις εργασίας που χάθηκαν μετρώνται σε 700.000!,

• οι άνεργοι ξεπερνάνε πλέον τους 1.500.000 και αυτό σημαίνει φτώχεια και δυστυχία σε ανάλογο αριθμό νοικοκυριών και ένα μέρος όλης αυτής της κατάστασης αποτυπώνεται:

• στην αδυναμία πληρωμής των φορολογικών υποχρεώσεων. Μόνο τον Οκτώβριο 101.425 δεν μπόρεσαν να πληρώσουν χρέη τους στην Εφορία που ανέρχονται σε 381 εκατ. ευρώ και τα ληξιπρόθεσμα αυξήθηκαν τον Οκτώβριο κατά 936,7 εκατ. ευρώ και στο δεκάμηνο έφθασαν στα 6,8 δισ. ευρώ και τα συνολικά ληξιπρόθεσμα είναι 63 δισ. ευρώ που οφείλουν 3.183.447 φορολογούμενοι και

• στο γεγονός ότι 900.000 πινακίδες αυτοκινήτων κατατέθηκαν γιατί δεν έχουν οι ιδιοκτήτες τους να πληρώσουν τα τέλη κυκλοφορίας.

Όλα αυτά είναι αποτέλεσμα της ασκούμενης πολιτικής και των επιλογών που έχει επιβάλει η «τρόικα» που με τυφλά τα μάτια υλοποιεί η κυβέρνηση. Η ύφεση, η πτώση της ιδιωτικής και της δημόσιας κατανάλωσης, το κλείσιμο της κάνουλας της ρευστότητας στην Αγορά από τις Τράπεζες, οι απολύσεις, οι άγριες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, η ανελέητη φοροεπιδρομή έχουν οδηγήσει τη χώρα στα βράχια, η ακτή δεν φαίνεται στον ορίζοντα και το μόνο που βιώνει η χώρα είναι ότι η φτώχεια μετριέται από την ΕΛΣΤΑΤ στο 23,1% (για το 2012), που σε απλή γλώσσα σημαίνει ότι 914.873 οικογένειες, που υπολογίζεται ότι τα μέλη τους ανέρχονται σε 2.536.000, ζουν με εισόδημα μικρότερο των 1.000 ευρώ τον μήνα.

Αν αυτό το θεωρείτε επίτευγμα κύριοι Σαμαρά και Βενιζέλο καλό θα ήταν να δοκιμάσετε και σεις με την οικογένειά σας να ζητήσετε με 1.000 ευρώ τον μήνα για να έχετε μια γεύση της επιτυχίας σας, την επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος... Και με πόσα δάκρυα και πόνο και ζητιανιά και απώλεια της αξιοπρέπειας έχει πληρωθεί...

Δεν αμφισβητούμε ότι οι δυσκολίες είναι βουνό και οι εκβιασμοί από την παρέα Μέρκελ και σία αδίστακτοι. Όμως, όλα έχουν ένα όριο. Μέχρι που μπορείς να πας. Γιατί από κει πέρα υπάρχουν οι αντοχές του λαού σου. Και εκεί σταματάνε τα «ναι» και μπαίνει το «όχι». Με κόκκινη γραμμή. Εσείς ως δανειστές βάζετε το πλαίσιο για να εξασφαλίσετε τα λεφτά σας, εγώ όμως θα επιλέξω τα μέτρα που θα πάρω και το πως θα τα υλοποιήσω και όχι παίρνω μια χατζάρα και όποιον πάρει ο χάρος, όπως συμβαίνει σε αυτά τα πέντε μαύρα χρόνια...

Υπάρχει άλλος δρόμος Αντώνη Σαμαρά. Προλαβαίνεις να κάνεις την στροφή πριν τρακάρεις άσχημα στις κάλπες του Μαΐου...

του Μάκη Κουρή
από Το Παρόν

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου