Η Κεντροαριστερά των πάρτι

 

Μέρες πριν την εκδήλωση στο Ακροπόλ, τα ΝΕΑ, το ΒΗΜΑ, το ΕΘΝΟΣ και από κοντά και η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ έγραφαν πλήθος άρθρων, ρεπορτάζ και εγκωμίων, ώστε να φιλοτιμηθεί ο κόσμος (τους) και να γεμίσει το θέατρο, χωρητικότητας 780 ατόμων (το κόμμα του Θάνου Τζήμερου και της Ντόρας Μπακογιάννη είχαν καταφέρει να γεμίσουν μεγαλύτερους χώρους πάντως, με μικρότερη κινητοποίηση)

 

Της Βασιλικής Σιούτη

Η διαπλοκή βλέπει το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ να πνέουν τα λοίσθια. Προσπαθεί λοιπόν εναγωνίως να βρει τον αντικαταστάτη που θα μπορεί να παίξει, για την επόμενη φορά που θα χρειαστεί, το ρόλο του συμπληρώματος για το σχηματισμό κυβέρνησης. Κυβέρνησης ελεγχόμενης -πάντα- από αυτήν, εννοείται.

 

Η κατ’ ευφημισμό κεντροαριστερά είναι μια πολύ βολική λύση. Αρκεί βεβαίως να μπορεί να περπατήσει. Έτσι αποφάσισαν να ενώσουν το βενιζελικό εναπομείναν και διαρκώς συρρικνούμενο ΠΑΣΟΚ με τη ΔΗΜΑΡ (που ωστόσο αντιστέκεται, πλην ορισμένων) και κάποιους σημιτικούς, για να φτιάξουν τη «νέα κεντροαριστερά» με τα παλιά αυτά υλικά. Πρωτεργάτες του εγχειρήματος ο Κ.Σημίτης και ο Ευ.Βενιζέλος, βαδίζουν στον κοινό δρόμο που χάραξαν με αμοιβαία καχυποψία. Τον Γιώργο Παπανδρέου τον άφησαν εξ’αρχής απ’ έξω. Εκείνος προσπαθεί να δείξει ότι δεν ενοχλείται, αλλά οι άνθρωποί του είναι εντελώς αρνητικοί κι επικριτικοί με το εγχείρημα και δεν συμμετέχει κανείς τους.

 

Ο Ευ.Βενιζέλος δεν ήθελε με τίποτα να παραδώσει μέρος της εξουσίας του, όπως θα συμβεί στην πράξη αν η υπόθεση της «Ελιάς» προχωρήσει. Βλέποντας όμως την επερχόμενη πανωλεθρία των ευρωεκλογών και τον κίνδυνο αφανισμού του ΠΑΣΟΚ, προτίμησε να μοιραστεί την ευθύνη του αποτελέσματος με τον Κ.Σημίτη, κάνοντας την ανάγκη φιλοτιμία. Ο πρώην πρωθυπουργός έχει σηκώσει τα μανίκια, κάτι για το οποίο τον πίεζαν πολύ οι δικοί του, που όλα αυτά τα χρόνια του έλεγαν πόσο αναγκαία είναι η επιστροφή του. Και ο ίδιος, είναι αλήθεια, πάντα ονειρευόταν να δημιουργήσει ένα ευρωπαϊκό σοσιαλδημοκρατικό κόμμα που θα αντικαταστούσε το ΠΑΣΟΚ. Όπως σχολίαζε πρόσφατα πάντως -και αρκετά κυνικά, ένας πανεπιστημιακός εκσυγχρονιστής : «Ο Σημίτης ήταν χρήσιμος όταν τον ακολουθούσε η πλέμπα του ΠΑΣΟΚ. Τώρα χωρίς αυτήν, δεν έχει καμία ισχύ».

 

Η διαπλοκή ωστόσο, τα δίνει όλα για να στηρίξει το εγχείρημα. Μέρες πριν την εκδήλωση στο Ακροπόλ, τα ΝΕΑ, το ΒΗΜΑ, το ΕΘΝΟΣ και από κοντά και η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ έγραφαν πλήθος άρθρων, ρεπορτάζ και εγκωμίων, ώστε να φιλοτιμηθεί ο κόσμος (τους) και να γεμίσει το θέατρο, χωρητικότητας 780 ατόμων (το κόμμα του Θάνου Τζήμερου και της Ντόρας Μπακογιάννη είχαν καταφέρει να γεμίσουν μεγαλύτερους χώρους πάντως, με μικρότερη κινητοποίηση).

 

Ακόμα και αν υποθέσει κάποιος ότι θα τα καταφέρουν να ενώσουν το εναπομείναν ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ σε ένα σχήμα, τα ποσοστά των δύο, σύμφωνα με τις σημερινές δημοσκοπήσεις, δεν ξεπερνάνε με τίποτα τα ποσοστά του ΠΑΣΟΚ στις τελευταίες εκλογές. Αυτό, βέβαια είναι το καλό σενάριο. Γιατί στην πολιτική ένα και ένα δεν κάνει πάντα δύο. Μπορεί να κάνει και μισό, όπως απέδειξε και η σύμπραξη των κομμάτων του Στ.Μάνου και του Θ.Τζήμερου.

 

Η διαπλοκή όμως (θέλει να) βλέπει άλλα. Σε πρόσφατη δημοσκόπηση που δημοσιεύθηκε στο ΒΗΜΑ, το σχετικό άρθρο έφερε τον τίτλο «46,6% «ναι» σε νέα Κεντροαριστερά και σημείωνε ότι υπάρχουν «ισχυρές ενδείξεις ότι ο νέος φορέας μπορεί να έχει σημαντική διεισδυτικότητα σε όλους τους πολιτικούς χώρους». Στην ίδια δημοσκόπηση, σε ερώτηση εάν θα ψήφιζαν ένα κόμμα της κεντροαριστεράς με κοινή κάθοδο «ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ και ανεξάρτητων», στις επόμενες ευρωεκλογές, φέρεται να απαντά θετικά (ναι και μάλλον ναι) το 28,1%.

 

Η δημοσκόπηση αυτή που δημοσίευσε το ΒΗΜΑ , ωστόσο, θυμίζει -όπως επισήμανε κάποιος, ερωτήσεις του τύπου «αγαπάτε τα ζώα;». στις οποίες οι περισσότεροι απαντούν θετικά. Αν όμως διευκρινιστεί ποια ζώα συγκεκριμένα (π.χ ύαινες ή σκυλιά) οι απαντήσεις είναι πολύ διαφορετικές. Έτσι κι εδώ. Πόση αξία έχουν αυτές οι απαντήσεις, όταν ο ερωτώμενος δεν γνωρίζει : με ποια ιδεολογία, με ποιο πολιτικό περιεχόμενο, με ποια ηγεσία; Με τον ίδιο τρόπο την είχε πατήσει και ο Α.Λοβέρδος πριν φτιάξει το κόμμα του, αλλά το πάθημα του δεν τους έγινε μάθημα.

 

Ας ελπίζουν λοιπόν. Τα στελέχη που φιλοδοξούν να αποτελέσουν τον κορμό της «Ελιάς», όμως, είναι αυτά που γλεντούσαν στα πάρτι των ψευδαισθήσεων της ισχυρής Ελλάδας και όταν σχόλασε η ορχήστρα και τελείωσε η σαμπάνια, έστειλαν το λογαριασμό σε εκείνους που κοιτούσαν. Και τώρα ζητούν από αυτούς που έχουν γονατίσει για να πληρώσουν, να τους ξαναβάλουν στο παιχνίδι. Δεν ξέρω από πού αντλούν την αισιοδοξία τους, αλλά το σενάριο αυτό είναι πραγματικά πολύ χλωμό.

Βασιλική Σιούτη