Η αγωνία της λέξης

Η αγωνία  της λέξης

Ο Καζαντζάκης  είναι ένας πραγματικός τεχνίτης του λόγου, αναδεικνύοντας κάθε στιγμή τη λεξιθηρική του δεινότητα.  Συχνά στα έργα του περιγράφει ιστορίες που φανερώνουν την αγωνία του για την ανεύρεση μιας λέξης. Ένα συγκινητικό στιγμιότυπο περιγράφεται παρακάτω:

«Είχαμε σταματήσει με το Σικελιανό απέξω από τη Σπάρτη.

Είχε πάρει το μάτι μας ένα παράξενο λουλούδι απάνω σ' ένα φράχτη και καθίσαμε να το κόψουμε.

Τα παιδιά μαζώχτηκαν γύρα μας.

- Πώς το λεν αυτό το λουλούδι; ρωτούμε.

Κανένας δεν ήξερε.

Τότε πετιέται ένα μελαχρινό αγοράκι:

-Η θεια το Λενιό θα ξέρει! είπε.

-Πήγαινε να τη φωνάξεις! του λέμε.

Το αγοράκι έτρεξε προς την πολιτεία, κι εμείς περιμέναμε κρατώντας  το λουλούδι. Το καμαρώναμε, το μυρίζαμε, μα ήμαστε ανυπόμονοι, λαχταρίζαμε τη λέξη. Και να, σε λίγο το παιδί έφτασε.

- Η θεια το Λενιό, είπε, πέθανε προχτές.

Η καρδιά μας σφίχτηκε. Νιώσαμε πως είχε πεθάνει μια λέξη· πέθανε, και δεν μπορεί κανένας πια να την τοποθετήσει σ' ένα στίχο και να την κάμει αθάνατη. Τρομάξαμε. Ποτέ θάνατος δε μας φάνηκε τόσο ανεπανόρθωτος. Κι αφήκαμε το λουλούδι απάνω στο φράχτη, απλωτά, σαν πτώμα».

Το ΒΑΝ, οι φίλοι και οι εχθροί του

Το χρονικό μιας ομάδας σεισμολόγων που απασχόλησαν επι σειρά ετών την ειδησεογραφία και τα ΜΜΕ σε περιόδους έντονης σεισμικής δραστηριότητας και μεγάλων σεισμών. Το newsbomb.gr «ξεδιπλώνει» το χρονικό των επιθέσεων και των όσων ακούστηκαν - είτε θετικών, είτε αρνητικών σχολίων - για την περίφημη ομάδα ΒΑΝ.  

 

Δεν περίμενα να διαβάσω κάτι διαφορετικό για τον σεισμό στην Κεφαλονιά εκτός από αυτό: «Σοκ! Ο Βαρώτσος τον είχε προβλέψει» ή «Ο Βαρώτσος ξέρει πότε θα γίνει σεισμός!». Πουλάει δε λέω, αλλά ενίοτε απαιτείται λίγη πνευματική εγκράτεια!

Ο καθηγητής Βαρώτσος δεν μιλά για τις προβλέψεις του παρά μόνον με την σύζυγό του Δρ. Μαίρη Λαζαρίδου και τους στενούς του συνεργάτες, Έλληνες, Αμερικανούς και Ιάπωνες επιστήμονες. Ο σταθμός του Πύργου ή των Ιωαννίνων κατέγραψε την έντονη και καταστροφική σεισμική δραστηριότητα στο Ληξούρι; Θα μάθουμε στο μέλλον. Όσοι γνωρίζουν καλά τον Βαρώτσο, γνωρίζουν και αυτό: δεν διαρρέει προβλέψεις!

Τη δεκαετία του '80 επήλθε ο απόλυτος τηλεοπτικός κανιβαλισμός στην τότε ερευνητική προσπάθεια της μεθόδου ΒΑΝ με τη συμμετοχή Ελλήνων επιστημόνων από τον τομέα της σεισμολογίας και συνέχισε την ένδοξη πορεία του και τη δεκαετία του '90.

Τα ευτράπελα προηγούμενων δεκαετιών...

Το 1989 ο ΟΤΕ μετά από αίτηση του Οργανισμού Αντισεισμικής Προστασίας έκοψε τις γραμμές του τηλεμετρικού δικτύου του συστήματος ΒΑΝ. Ο ΟΑΣΠ έλεγε πως: «Η ομάδα ΒΑΝ παραπληροφορεί και αποπροσανατολίζει συστηματικά τον ελληνικό λαό». Η ομάδα ΒΑΝ υποστηρίζε τότε ότι οι 22 από τις 26 προγνώσεις σεισμών που είχαν κάνει, ήταν σωστές.

Αρχές δεκαετίας του '90, σαρανταδύο ειδικοί επιστήμονες που έλαβαν μέρος στο Διεθνές Συνέδριο της Πανελλήνιας Ένωσης Φυσικών για την αξιολόγηση του ΒΑΝ κατέληξαν ότι πρέπει να γίνει άμεση επέκταση του δικτύου σε όλη την Ελλάδα. Περίπου την ίδια περίοδο κόβεται και το ρεύμα στο δίκτυο, πάλι λόγω ΟΑΣΠ.

Τον Γενάρη του 1991 η εφημερίδα Le Monde υποστήριζε ότι θα γίνει μεγάλος σεισμός (αυτό προέκυπτε από σήματα ΒΑΝ). Ο σεισμολόγος Αρούν Ταζιέφ με δηλώσεις τότε και στη γαλλική εφημερίδα Figaro υποστήριζε ότι θα γίνει μεγάλος σεισμός στη Θεσσαλονίκη.

Ο σεισμός έγινε στη Θεσσαλονίκη, αλλά ήταν 4,1 βαθμών της κλίμακας ρίχτερ. Ο Ταζιέφ ήταν ο άνθρωπος που είχε προτείνει τότε να δοθεί βραβείο Νόμπελ στην ομάδα του ΒΑΝ (Βαρώτσος-Αλεξόπουλος-Νομικός). Ο Β.Παπαζάχος έλεγε: «Ασχετος από σεισμολογία ο συνταξιούχος Ταζίεφ». Φυσικά το ότι δεν έγινε μεγάλος σεισμός όπως είχε προβλέψει το ΒΑΝ ξεσήκωσε για μία ακόμη φορά θύελλα αντιδράσεων εναντίον του Π.Βαρώτσου.

Τον Ιανουάριο του 1992 διαρρέεται από το υπουργείο Περιβάλλοντος επιστολή της ομάδας ΒΑΝ με την οποία ενημέρωνε την πολιτεία για επερχόμενο σεισμό. Αυτό έδειχναν οι δύο υποσταθμοί του ΒΑΝ σε Πάτρα και Ιωάννινα.

Ένας ακόμη κύκλος αντιπαραθέσεων ξεκινά. Δρακόπουλος και Παπαζάχος καταφέρονται εναντίον του λέγοντας ότι δε κατάφερε να προβλέψει τον σεισμό της Καλαμάτας που είχε και ανθρώπινα θύματα. Λίγες ημέρες μετά γίνεται σεισμός 5,5 βαθμών της κλίμακας ρίχτερ στο θαλάσσιο χώρο δυτικά της Κεφαλονιάς. Ο καθηγητής Α.Τσελέντης μιλά για επιβεβαίωση των προβλέψεων και ο Β.Παπαζάχος για «ψευδοπρόγνωση, εκτός τόπου και χρονικού ορίου».

Στις 27 Ιανουαρίου 1992 ο καθηγητής Βαρώτσος για πρώτη φορά δημοσιοποιεί τις προβλέψεις της ομάδας ΒΑΝ: «Η νέα σεισμική δόνηση εντάσεως 5,2 Ρίχτερ θα έχει επίκεντρο τη θαλάσσια περιοχή της Κεφαλονιάς και συγκεκριμένα το επίκεντρο θα βρίσκεται 240 χιλιόμετρα δυτικά της Αθήνας και θα γίνει μέχρι 5 Φεβρουαρίου». Τρεις ημέρες μετά γίνεται σεισμός στο σημείο που είχε οριοθετήσει το ΒΑΝ, 4,7 βαθμών της κλίμακας ρίχτερ.

Ο τότε διευθυντής του Γεωδυναμικού Ινστιτούτου Γ.Δρακόπουλος μιλά για «επιστημονικό λαϊκισμό».

Περίπου ένα χρόνο μετά ο τότε δήμαρχος Πύργου κ.Δημητρακόπουλος δηλώνει αποφασισμένος να συμβάλλει στην εγκατάσταση μονάδας ΒΑΝ στην περιοχή του.

Τον Φεβρουάριο του 1993 ο καθηγητής Δ. Παπανικολάου ανακοίνωσε  πρόβλεψη της ομάδας ΒΑΝ για μεγάλο σεισμό (6 ρίχτερ) στην περιοχή του Πύργου, της Κυπαρισσίας και του Κατάκολου. Επικράτησε πανικός. Η διαρροή χαρακτηρίστηκε τουλάχιστον περίεργη. Τότε ο καθηγητής Βαρώτσος σε ανακοίνωση του τόνιζε ότι η ομάδα ΒΑΝ δεν έχει σχέση με τη φημολογία που αναπτύχθηκε για «μεγάλο σεισμό στην Ηλεία ως την Καθαρή Δευτέρα». Δέκα μέρες μετά γίνεται ισχυρός σεισμός 5,9 Ρίχτερ στο θαλάσσιο χώρο 50 χιλιόμετρα μακριά από την Πύλο.

Το επόμενο διάστημα η έντονη σεισμική δραστηριότητα συνεχίζεται. Το 41% των σπιτιών στον Πύργο κρίνεται ακατάλληλο. Στις 4 Απριλίου του 1993 ο Π. Βαρώτσος συμμετέχει σε συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου της πόλης. Κατηγόρησε την πολιτεία για «αδράνεια και παραπληροφόρηση». Ο τότε πρωθυπουργός Κ.Μητσοτάκης επισκέφτεται τον Πύργο και αποδοκιμάζεται.

Να σημειωθεί ότι η πολιτεία έχει διακόψει για πέντε χρόνια την χρηματοδότηση του ΒΑΝ. Το 1994 το υπουργείο ΠΕΧΩΔΕ ανακοινώνει φιλότιμα ότι θα την ξαναχρηματοδοτήσει. Ο Βαρώτσος αρνείται: «Η ομάδα ΒΑΝ ουδέποτε έλαβε, ούτε και τώρα επιθυμεί να λάβει οποιαδήποτε αμοιβή για την ερευνητική της εργασία».

Ο καθηγητής και η ομάδα αρχίζουν να στέλνουν τις μελέτες των προσεισμικών σημάτων που λαμβάνουν σε ξένους φορείς και Πανεπιστήμια και όχι στον ΟΑΣΠ.

Τον Σεπτέμβριο του 1995 η διαμάχη των σεισμολόγων καταλήγει και στα δικαστήρια. Διώκεται τότε ο πρόεδρος του ΟΑΣΠ Δημ. Παπανικολάου, για παράβαση καθήκοντος κατ' εξακολούθηση (την έρευνα έκανε ο αντιεισαγγελέας Πρωτοδικών Γ. Γεράκης) διότι αν και ενημερώθηκε εγκαίρως από τον καθηγητή Βαρώτσο για τις προβλέψεις του ΒΑΝ για επικείμενο σεισμό στην περιοχή του Αιγίου, δεν μερίμνησε να ληφθούν μέτρα.

Η κόντρα συνεχίζεται για πολύ ακόμη. Τον Σεπτέμβρη του 1999 μεγάλη αθηναϊκή εφημερίδα (Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία) δημοσιεύει τα δύο επίμαχα σήματα του ΒΑΝ που προειδοποιούσαν για μεγάλο σεισμό πάνω από 5,5 ρίχτερ. Αξίζει να σημειωθεί ότι το ένα από από τα δύο σήματα είχαν διαρρεύσει στη χώρα μας πριν γίνει ο σεισμός. Οι πληροφορίες λένε ότι το είχε κάνει ο τότε υπουργός Περιβάλλοντος Κ. Λαλιώτης. Αυτό τον είχε πικράνει τον Βαρώτσο. Το θεωρούσε πισώπλατο χτύπημα, καθώς ο ίδιος ουδέποτε είχε ενημερώσει την πολιτεία (η οποία σε μέσες-άκρες του το είχε απαγορέψει κιόλας). Ο Βαρώτσος τίθεται εκτός Επιτροπής Πρόγνωσης Σεισμικού Κινδύνου.

Στο «παιχνίδι» τότε μπαίνουν και φοιτητές του από το Πανεπιστήμιο Αθηνών.

*«Όλοι αυτοί οι καβγάδες και οι ατέλειωτες συζητήσεις στα κανάλια γίνονται για ένα και μόνο λόγο, που λέγεται επιχορηγήσεις. Όσο γι' αυτούς που κυνηγάνε χρόνια τη θέση στο Πανεπιστήμιο μάλλον ψάχνουν για λάθος μέρος. Ένα όνομα θα σου πω: Νανόπουλος (για όσους δεν γνωρίζουν απορρίφθηκε για θέση στο Φυσικό για λόγους που κανείς δεν έχει βγει ακόμα να τους πει)».

*«Σκεφτείτε, αν η μέθοδος ΒΑΝ ήταν σωστή, τότε ποιος θα ήταν ο ρόλος του Γεωδυναμικού όσον αφορά τους σεισμούς; ...Παντού υπάρχει το συμφέρον στη μέση. Όσον αφορά τώρα τη δημοσιότητα, προσωπικά τον δικαιολογώ με τους ανάξιους δημοσιογράφους και φορείς ενημέρωσης που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι ποιος θα έχει την αποκλειστικότητα, μη λογαριάζοντας ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Όπως και με την απόρριψη του Νανόπουλου, για άλλη μια φορά οι κλίκες μεταξύ των επιστημόνων στέκονται εμπόδιο στην έρευνα και την επιστήμη».

Τον Απρίλιο του 2006 έδωσε μία ομιλία σε φοιτητές του στο αμφιθέατρο του Πανεπιστημίου, παρουσία και του 97χρονου τότε Κ.Αλεξόπουλου (το Α του ΒΑΝ). Είχε μιλήσει για την εξέλιξη του ΒΑΝ αλλά και για την ίδια τη ζωή... «Όταν κάνεις ένα βήμα προς τα εμπρός, τρία πράγματα θα συμβούν: Να σε αγνοήσουν. Να σε προπηλακίσουν. Ή, στο τέλος, να συμφωνήσουν μαζί σου γιατί αυτά που υποστηρίζεις είναι και τα αυτονόητα. Κανένα βήμα προς τα εμπρός δεν πρέπει να σας απογοητεύει...»

Έλεγε τότε: «Η πρόοδος στην επιστήμη γίνεται πάντα με συγκρούσεις».

Το 2008 πάλι στο Αμφιθέατρο Αρίσταρχος, έλεγε στους φοιτητές του: «Από εσάς περιμένω να αμφισβητήσετε την κατεστημένη γνώση. Κάποτε, η μειοψηφία γίνεται πλειοψηφία».

Η τελευταία ομιλία που έδωσε εκεί ήταν τον Ιούνιο του 2013. Παρουσίασε την εξέλιξη του ΒΑΝ, πρόσφατα σήματα που είχαν προβλέψει σεισμούς και είχε αναφέρει με νόημα: «Δεν κάνουμε σεισμολογία, κάνουμε Φυσική. Θέλουμε να κατανοήσουμε τι συμβαίνει. Δεν είμαστε σεισμολόγοι».

Εν αναμονή της επόμενης συνάντηση μαζί του που σίγουρα θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον...

http://www.newsbomb.gr/koinwnia/story/402210/to-van--oi-filoi-kai-oi-ehthroi-toy#ixzz2udmVZTt3

ΑΝΤΩΝΗΣ ΜΠΑΦΗΣ : ΑΠΟΚΡΙΑΤΙΚΕΣ ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΜΝΗΜΕΣ

 ΑΠΟΚΡΙΑΤΙΚΕΣ ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΜΝΗΜΕΣ

Πώς και πώς περιμέναμε τις απόκριες,
για να ντυθούμε μασκαράδες,
να φτιάξουμε τον χαρταετό,
να περιδιαβούμε τους δρόμους της Πλάκας,
πειράζοντας ο ένας τον άλλον, με κείνα τα πλαστικά ρόπαλα, με τον τσιριχτό ήχο,
να πετάξουμε σερπαντίνες και να καταπιούμε τον χαρτοπόλεμο,
που μας πετούσαν στο στόμα, μόλις γελούσαμε.

Ο πατέρας, ακούραστος, κάθε χρόνο έφτιαχνε έναν χαρταετό,
με μάνες που μας έφερνε ο θείος, από το ξυλουργείο,
κολλούσαμε κείνες τις γυαλιστερές κόλες χαρτιού με την αλευρόκολλα
πούφτιαχνε η γιαγιά, για να δημιουργήσουμε διάφορα σχέδια πάνω στον χαρταετό…..
πότε μια σημαία, πότε κάτι άλλο…, ο΄τι μας ερχόταν στο μυαλό ….
Με τις ίδιες κόλες, φτιάχναμε τα σκουλαρίκια και τα βουηχτάρια, για να τον στολίσουμε.
Εμείς βοηθώντας, μαθαίναμε……
Καμιά φορά φτιάχναμε και σμυρνάκια, με καλάμι, μάνες και τις ίδιες κόλες,
που φτιάχναν στην Σμύρνη και μας τα είχε μάθει η γιαγιά… ….
άλλα χρόνια..!

Περιμέναμε την Καθαρά Δευτέρα να καμαρώσουμε τον χαρταετό μας να πετά,
του στέλναμε μηνύματα με τον σπάγκο…………
και στο τέλος………………,
κόβαμε τον σπάγκο και τον αφήναμε να κάνει το ταξίδι του στο όνειρό μας......
Έκλεινα τα μάτια και τον έβλεπα να πετά ακούραστος.
Ένα τοσοδούλικο φτεράκι στον άνεμο.
Η κουκίδα που έστειλα στα πέρατα.
Τότε πίστευα πως μια μέρα θα τον ξαναβρώ.......,
θα λύσω τις μάνες" και θα μάθω όσα είδε.
Σαν εικόνες να δίπλωνε για χάρη μου στα ζύγια......
Παιδιάστικες σκέψεις ...

Α.Δ.Μ.

FACEBOOK/Αντώνης Μπάφης

Από το Αναγνωστικό της Β' Δημοτικού 1954 

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΕΟΝΤΑΡΙΤΗΣ : Ληστοκρατία αντί για Δημοκρατία

Ληστοκρατία αντί για Δημοκρατία

Γραφεί ο ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΕΟΝΤΑΡΙΤΗΣ

Για πρώτη, ίσως, φορά ο Αλέξης Τσίπρας διατύπωσε τόσο ξεκάθαρα τη θέση του έναντι της Ευρωζώνης. Σε μακρά συνέντευξη του σε γερμανική εφημερίδα, όταν τον ρώτησαν εάν είναι υπέρ της Ευρωζώνης απάντησε πολύ ορθά, μ' αυτά περίπου τα λόγια: «Τι να την κάνω την Ευρωζώνη, εάν μου δημιουργεί 80% ανεργία;». Έδωσε μ' αυτόν τον τρόπο στη Μέρκελ το στίγμα ότι αυτή η «ζώνη», που έχει θεοποιηθεί από δόλιους κεφαλαιοκράτες, δεν αποτελεί ταμπού. Κι είναι θετικό το γεγονός ότι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ με τις περιοδείες του στο εξωτερικό και με τις επαφές που είχε στις Βρυξέλλες, προσπαθεί να πείσει τις αριστερές δυνάμεις για αλλαγή πολιτικής. Ο Κάουτσκι είχε επισημάνει, από πολύ νωρίς, ότι ιμπεριαλισμός είναι η τάση των καπιταλιστικών βιομηχανικών εθνών να προσαρτήσουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερες περιοχές. Έτσι, η Γερμανία σήμερα μας έκανε αποικία της. Υπάρχει ένα ευρύ αριστερό (αλλά και γενικότερα δημοκρατικό) φάσμα αντιμνημονιακό που με συντονισμό δυνάμεων και στρατηγικής μπορεί να κλονίσει τη γερμανική δεσποτεία: Πέραν του Τσίπρα, του Λαφαζάνη και άλλων του αυτού κόμματος, υπάρχει ο Αλέκος Αλαβάνος με το «Σχέδιο Β'», ο Β. Μπρεάνος του «κόμματος της δραχμής», οικονομολόγοι σαν τον κ. Δ. Καζάκη και πολλοί περισσότεροι, εκτός πολιτικής κονίστρας. Φυσικά, υπάρχει και η συνεπής αντιμνημονιακή Κεντροδεξιά των Ανεξάρτητων Ελλήνων, ο κ. Πολύδωρας κ.ά. Η πολεμική κατά της Γερμανίας πρέπει να προχωρήσει δυναμικά. Και κορύφωση της αντίστασης θα είναι το ξήλωμα της Ευρωζώνης. Κάτι που θα είχε επιτευχθεί νωρίτερα, εάν υπήρχαν τα παλαιά ισχυρά κομμουνιστικά κόμματα και τα σοσιαλιστικά, προτού μεταλλαχθούν και σβήσουν. Διερωτάται κανείς, πως συρρικνώθηκαν τα κομμουνιστικά κόμματα της Ιταλίας και της Γαλλίας, που κάποτε με μια εντολή τους μπορούσαν να κινητοποιήσουν τεράστιες μάζες και να κατευθύνουν την πολιτική ζωή των χωρών τους. Οι αριστερές δυνάμεις πρέπει να ανασυνταχθούν σε γραμμή μάχης. Ο ιταλός κομμουνιστής ηγέτης Παλμίρο Τολιάτι ήταν από τους πρώτους που είχε προειδοποιήσει σε χρόνο ανύποπτο για τον κίνδυνο της Γερμανίας μέσα στον ευρωπαϊκό χώρο. Σε μια συνομιλία του με τον σοβιετικό αξιωματούχο Αντρέι Γκρομίκο -τον πρύτανη της ρωσικής διπλωματίας- ο Τολιάτι δεν έκρυψε την ανησυχία του για το «γερμανικό πρόβλημα». Οι ξένοι -κυρίως οι Αμερικανοί- συζητούσαν διαρκώς για τον επανεξοπλισμό της χώρας που προκάλεσε τόσες συμφορές στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Ο Τολιάτι ρώτησε τον σοβιετικό υπουργό: «Ποια είναι η γνώμη σας σχετικά με την εξέλιξη των γεγονότων στο γερμανικό πρόβλημα; Οι Αμερικανοί, οι Άγγλοι αλλά και οι Γάλλοι κανακεύουν με πολλή φροντίδα τη Δυτική Γερμανία. Είναι καθαρό ότι έχουν σχέδιο να τη σπρώξουν στον δρόμο του επανεξοπλισμού. Εμείς, οι ιταλοί κομμουνιστές, συνεχίζουμε να ερευνούμε τι σημαίνει αυτή η πολιτική σχετικά με τη Δυτική Γερμανία, γιατί και η ίδια η Ιταλία, συνεχώς όλο και πιο πολύ, εμπλέκεται στα στρατιωτικά σχέδια του ΝΑΤΟ. Έτσι, λοιπόν, η κατάσταση στη Δυτική Ευρώπη είναι πολύπλοκη...». Ο Γκρομίκο συμφώνησε με τον ιταλό κομμουνιστή και δεν έκρυψε την ανησυχία του για τον επανεξοπλισμό της χώραδ του Αντενάουερ. Και ο Τολιάτι πρόσθεσε: «Τα αδελφό κόμματα θα πρέπει να κάνουν ό,τι είναι δυνατόν για να μην επιτρέψουν τη μετατροπή της Δυτικής Γερμανίας σε μεγάλη στρατιωτική δύναμη, ιδιαίτερα παίρνοντας υπόψη το σημαντικό βιομηχανικό δυναμικό της...». Εκείνη την εποχή δεν μπορούσαν να φανταστούν μέχρι πού οδηγούσαν τα σχέδια αυτού του επανεξοπλισμού. Όλοι συζητούσαν για οπλισμό. Οι Γερμανοί, όμως, και το μεγάλο τραπεζικό κεφάλαιο είχαν αντιληφθεί εγκαίρως ότι ο «επανεξοπλισμός» θα γινόταν με διαφορετικό τρόπο και όχι όπως νόμιζαν και οι πλέον καχύποπτοι. Τα όπλα δεν θα ήταν πλέον συμβατικά, αλλά οικονομικά. Το ισχυρό γερμανικό μάρκο θα έπαιρνε τη μορφή ενιαίου νομίσματος -του ευρώ- καθοδηγούμενο από το Βερολίνο, και μ' αυτό θα υπετάσσοντο οι λαοί. Το «χρυσό κλουβί» της «Ευρωπαϊκής Ένωσης» είχε στηθεί έξυπνα και τα κράτη μόνα τους, χωρίς πίεση, παρακαλούσαν να μπουν μέσα σ' αυτήν την παγίδα. Η προπαγάνδα δούλεψε έξυπνα και όταν -πολλά χρόνια αργότερα- οι λαοί αφυπνίστηκαν από τις παραισθήσεις, ήταν αργά. Αργυρώνητοι (ή στην καλύτερη περίπτωση αφελείς) πολιτικοί χρησιμοποιήθηκαν για να καλλιεργηθεί η προπαγάνδα των «προνομίων» της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ώστε να μην υπάρξουν αντιδράσεις. Αρκεί να υπενθυμίσουμε τι έλεγε σε  μας ο Κ. Σημίτης, όταν ως πρωθυπουργός εξυμνούσε τα «πλεονεκτήματα» που θα είχαμε μέσα στο ενιαίο νόμισμα, για να καταλάβουμε πως λειτούργησε η ξένη προπαγάνδα. Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η Παγκόσμια Τράπεζα, οι εγκέφαλοι της μεγάλης μαφίας, ισχυρίζοντο ότι ενδιαφέρονται για την «οικονομική σταθεροποίηση». Ο Ντέιβισον Μπαντού, υψηλόβαθμος οικονομολόγος του ΔΝΤ, καθ' όλη τη δεκαετία του 1980, σχεδίαζε προγράμματα διαρθρωτικής προσαρμογής για τη Λατινική Αμερική και την Αφρική. Αργότερα παραδέχθηκε ότι: «Όλα όσα κάναμε από το 1983 και μετά βασίζονταν σε μια αίσθηση ότι έπρεπε να εκπληρώσουμε μια αποστολή: Ο Νότος έπρεπε να "ιδιωτικοποιηθεί" ή να πεθάνει. Γι' αυτό τον λόγο προκαλέσαμε αδιάντροπα ένα οικονομικό χάος στη Λατινική Αμερική και στην Αφρική από το 1983 μέχρι το 1988...». Και για την Ελλάδα το ίδιο λένε: Ή θα ιδιωτικοποιήσουν την πατρίδα μας ή θα μας πεθάνουν. Κι ο Σαμαράς με τον ιπποκόμο του Βενιζέλο δεν τα βλέπουν αυτά, αλλά ονειρεύονται πλεονάσματα!

Ο Στουρνάρας, που δεν χρειάζεται να φορά τη μαύρη κουκούλα του δήμιου, έχει έτοιμο το «ευρωπαϊκό τσεκούρι» για να αποκεφαλίσει επάνω στο ικρίωμα τον ελληνικό λαό, Ο Ντάνι Ρόντρικ, πασίγνωστος οικονομολόγος του Πανεπιστημίου της Κολούμπια που εργάστηκε για πολλά χρόνια στην Παγκόσμια Τράπεζα, περιγράφει το «μεγάλο κόλπο» της «διαρθρωτικής προσαρμογής» ως μία ιδιοφυή στρατηγική μάρκετινγκ: «Πρέπει να αποδώσουμε στην Παγκόσμια Τράπεζα τα εύσημα για την επινόηση και την επιτυχή προώθηση της έννοια της "διαρθρωτικής προσαρμογής", μιας έννοιας που περικλείει σε μια κοινή συσκευασία μικροοικονομικές και μακροοικονομικές μεταρρυθμίσει. Η διαρθρωτική προσαρμογή προωθείται ως η διαδικασία που χρειάζεται να υποστούν οι χώρες προκειμένου να σώσουν την οικονομία τους από την κρίση. Για τις κυβερνήσεις που αγοράζουν αυτό το "πακέτο", η διαφοροποίηση ανάμεσα στις μακροοικονομικές πολιτικές που εξασφαλίζουν ισορροπία του εμπορικού ισοζυγίου και σταθερές τιμές και στις πολιτικές που καθορίζουν το άνοιγμα (όπως το ελεύθερο εμπόριο) συσκοτίζεται». Ο Ρόντρικ ομολόγησε ότι: «Η έξυπνη αυτή "συσκευασία" υιοθετήθηκε από χώρες που ήθελαν ριζοσπαστικές πολιτικές ελεύθερου εμπορίου τη δεκαετία του 1980».Και ο Ρόντρικ προχωρούσε στην παραδοχή της άσκησης ωμού εκβιασμού: «θέλετε να σώσετε τη χώρα σας; Ξεπουλήστε την...»! Η Αργεντινή, υποδειγματικός μαθητής του ΔΝΤ εκείνη την περίοδο, μας προσφέρει για μια ακόμα φορά σαφή εικόνα για τον μηχανισμό της νέας τάξης πραγμάτων. Εάν μελετήσει κανείς προσεκτικά την άνοδο του καπιταλισμού της καταστροφής, θα ανατριχιάσει. Σ' αυτά τα τρομερά γρανάζια της νεοφιλελεύθερης πολιτικής μας έβαλαν ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία.

Οι «εταίροι» (δηλαδή τα μέλη της ευρωπαϊκής μαφίας στην οποία προσκυνούν ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ κ.ά.) συνεχώς κάνουν λόγο, με υποκριτικό ενδιαφέρον, για τις «υποχρεώσει» μας. Ο εκλεκτός συνάδελφοι κ. Νίκος Ιγγλέσης, στο αποκαλυπτικό βιβλίο του «Επιστροφή στη δραχμή» (Εκδόσεις Λιβάνη) δίνει το πραγματικό περιεχόμενο των λέξεων που καταδυναστεύουν τη ζωή μας. Έτσι, μεταρρυθμίσεις είναι: Η ληστεία των μισθών, η κλοπή των συντάξεων, η φορολογική επιδρομή στην περιουσία των πολιτών, οι απολύσεις στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, η διάλυση των εργασιακών σχέσεων, η χρεοκοπία των ασφαλιστικών ταμείων, το κλείσιμο νοσοκομείων και σχολείων καθώς και το ξεπούλημα αντί πινακίου φακής των δημόσιων επιχειρήσεων. Αυτά όλα τα φρικιαστικά αποτελούν τις... υποχρεώσεις μας και τον... σωστό δρόμο που «οφείλουμε να ακολουθήσουμε», σύμφωνα με τις προσταγές των ευρωπαίων απατεώνων και ληστών. Διότι δεν έχουμε στη χώρα μας πλέον δημοκρατία, αλλά ληστοκρατία. Όσο για το περίφημο «πλεόνασμα» που διαφημίζουν Σαμαράς, Στουρνάρας και Σία, λέει ο κ. Ιγγλέσης πολύ ορθά: «Το πλεόνασμα μπορεί να εμφανίσει ο κρατικός προϋπολογισμός με διάφορες αλχημείες...». Οι αντιμνημονιακοί, λοιπόν, όλου του ιδεολογικού φάσματος, οφείλουν πρωτίστως να εξηγήσουν στον κόσμο που έχει σαστίσει από την ευρωπαϊκή λαίλαπα, ότι με την επιστροφή στο εθνικό νόμισμα όχι μόνο δεν θα είναι χειρότερα, αλλά είναι ο μόνος -έστω δύσκολος- δρόμος για να αποτινάξουμε την αιματηρή κηδεμονία των αποικιοκρατών. Κι ότι η Γερμανία -ξεκάθαρα- είναι χώρα εχθρική και πρέπει να την αντιμετωπίσουμε ως εχθρό, ως κατακτητή. Κι όταν οι μνημονιακοί Φαρισαίοι τους ρωτούν: «Πέστε μας, είστε με το ευρώ ή όχι;», εκείνοι να απαντούν θαρραλέα και χωρίς περιστροφές ότι το ευρώ δεν αποτελεί ταμπού και θα το πετάξουμε στη δεδομένη στιγμή, θα το πετάξουμε στα μούτρα της μέγαιρας Μέρκελ. Στη χώρα μας, εδώ και χρόνια, δεν έχουμε ελληνικές κυβερνήσεις, αλλά υποπρακτορεία των Βρυξελλών. Η περίπτωση θυμίζει Γκόγκολ. Κάποτε, ο σοβιετικός υπουργός Εξωτερικών Αντρέι Γκρομίκο, σε μια συνάντηση που είχε με τον Παλμίρο Τολιάτι τον ρώτησε: «θυμάστε, μήπως, την τελευταία σκηνή της κωμωδίας του Γκόγκολ, "Ο επιθεωρητής";». Ο ιταλός κομμουνιστής ηγέτης απάντησε πως είχε διαβάσει το έργο του Γκόγκολ, αλλά δεν θυμόταν πώς κατέληγε. Κι ο Γκρομίκο του εξήγησε: «Μετά τις ανησυχίες και την ταραχή μπροστά στον επιθεωρητή, ο οποίος ήρθε τάχα για να ελέγξει πώς κυβερνάει η ηγεσία τη μικρή απόμακρη πολίχνη της Ρωσίας, αποκαλύφθηκε ξαφνικά ότι έπαιρναν για επιθεωρητή έναν πλανόδιο περαστικό και ότι ο πραγματικός επιθεωρητής μόλις τώρα μπήκε στην πόλη»... Ο Γκρομίκο ανέφερε το περιστατικό για να σατιρίσει την έκπληξη του Αϊζενχάουερ για το ποιος έφερνε σε μια σύσκεψη στη Γενεύη τις σοβιετικές προτάσεις. Εμείς εδώ για κυβέρνηση έχουμε κάποιους «περαστικούς» που νομίζουν ότι ασκούν εξουσία, ενώ πραγματική κυβέρνηση είναι η απεχθής «τρόικα». Αλλάζουν οι Βρυξέλλες τον Σημίτη, τον Γιωργάκη Παπανδρέου, τον Παπαδήμο, τον Σαμαρά, αλλά πίσω από αυτές τις μαριονέτες βρίσκεται η «τρόικα», που έχει στόχο την ολοκληρωτική διάλυση της Ελλάδας. Στις εκλογές που έρχονται, οι πολίτες πρέπει να προσέλθουν στις κάλπες για να μαυρίσουν όλους τους μνημονιακούς με φανατισμό. Τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, τη ΔΗΜΑΡ και τους διάφορους ψευδοκεντροαριστερούς. Όλες οι ψήφοι πρέπει να πάνε σε αντιμνημονιακά κόμματα για να διαλύσουμε την καταχνιά πάνω από τον ουρανό της πατρίδας μας. Θυμάμαι τον αείμνηστο πρόεδρο της ΕΔΑ, τον Γιάννη Πασαλίδη, άνθρωπο τεράστιας μόρφωσης, νουνεχή και διορατικό ηγέτη, Πόντιο που είχε μείνει χρόνια στο Σοχούμ στη Ρωσία. Λάτρης της ρωσικής λογοτεχνίας, ο Πασαλίδης απήγγειλε συχνά ένα ποίημα του Πούσκιν: «Καταχνιά, καταχνιά σκέπασε τον ουρανό. Φυσικά, το απήγγειλε στα ρωσικά: «Μγκλόι, μγκλόι, κέμπα κρόγιετ»! Αυτή τη μνημονιακή «καταχνιά» που βαραίνει πάνω στις ψυχές μας και μάς δηλητηριάζει πρέπει να τη διαλύσουμε με κάθε θυσία και με οποιοδήποτε κόστος. Ο κόσμος πρέπει να ξεπεράσει τις φοβίες του για το τι θα φέρουν οι κάλπες, να μη δίνει πίστη στα πληρωμένα τηλεοπτικά παπαγαλάκια και να τον διαφωτίσουμε για τον μύθο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Ελλάδα χάνεται. Η Κύπρος χάνεται. Ήλθε η ώρα του ξεσηκωμού. Οι προσκυνημένοι πρέπει να παραμεριστούν, κι εδώ και στη Μεγαλόνησο. Μην αφήνουμε άλλους, πλέον, να αποφασίζουν για εμάς. Ο Βλ. Μαγιακόβσκι, σ' έναν στίχο του, έλεγε σαρκαστικά: «Εσείς κι εμείς, γιατί να σκεφτόμαστε αφού οι αρχηγοί σκέφτονται για μας; Κάτσε και περίμενε την εγκύκλιο...». Ας παραμερίσουμε, λοιπόν, αυτούς τους «αρχηγούς που σκέφτονται για μας» και να μην περιμένουμε καμιά ευρωπαϊκή «εγκύκλιο». Με αγώνα ενωτικό, με αντιμνημονιακά λαϊκό μέτωπο να σηκώσουμε τον ήλιο πάνω απ' την Ελλάδα, για να λάμψουν οι αχτίδες της ελπίδας, μέσα από την καταχνιά...

Ο Γερμανός που αποκάλυψε τα εγκλήματα των Ναζί

Εμαθε για τις θηριωδίες των Γερμανών κατακτητών στην Ελλάδα εξαιτίας ενός φοιτητή του που για να τον ευχαριστήσει για τη βοήθειά του στην εργασία του, στα μέσα της δεκαετίας του '70 τον φιλοξένησε στο σπίτι του στην Ηπειρο.

Ηταν περίπου 35 χρονών και ήδη καθηγητής στο πανεπιστήμιο της Βρέμης, αλλά ήταν η πρώτη φορά που άκουγε από τους κατοίκους του χωριού Κάτω Πεδινά όσα είχαν συμβεί κατά τη διάρκεια της γερμανο-ιταλικής Κατοχής στην περιοχή.

Από τότε, ο Χριστόφορος Σμινκ Γκουστάβους αποφάσισε να ασχοληθεί με την ιστορία της Ηπείρου. Εμαθε ελληνικά -είχε ήδη περάσει το... βασανιστήριο, όπως λέει, των αρχαίων ελληνικών στο σχολείο- και ήρθε ξανά, συλλέγοντας μαρτυρίες και ντοκουμέντα που ανέτρεψαν την ιστορία όπως είχε γραφεί μέχρι τότε.

Ο καθηγητής Ιστορίας του Δικαίου της Βρέμης είναι σήμερα ένας από τους πιο ειλικρινείς φιλέλληνες. Βρέθηκε πριν από λίγες μέρες στην Αθήνα, για να μιλήσει σε εκδήλωση για την Ιστορική Μνήμη προσκεκλημένος του Δήμου Χαϊδαρίου.

Μιλώντας στο «Εθνος της Κυριακής», θυμήθηκε συγκλονιστικές στιγμές από την έρευνά του.

Η συνέντευξή του, όμως, συνοδεύτηκε και από μία σημαντική είδηση. «Μαθαίνω ότι ο πρόεδρος της γερμανικής Δημοκρατίας, ο Γιόχαν Γκάουκ, πρόκειται να έρθει στην Ελλάδα στις 5-7 Μαρτίου να συναντηθεί με τον Πρόεδρο Παπούλια και να επισκεφθούν μαζί την Ήπειρο», μας είπε, συμπληρώνοντας τη φράση του με την ευχή ότι «Ελπίζω κάτι να αλλάξει στη στάση της γερμανικής κυβέρνησης για τις ελληνικές διεκδικήσεις».

Ο Γερμανός που αποκάλυψε τα εγκλήματα των Ναζί

Ο καθηγητής Ιστορίας του Δικαίου της Βρέμης ανέδειξε με τα πέντε βιβλία του -μεταξύ άλλων- το ολοκαύτωμα στο χωριό Λυγκιάδες, τα εγκλήματα σε βάρος της εβραϊκής κοινότητας στα Ιωάννινα και αναφορές που αποδεικνύουν ότι η Βέρμαχτ δεν ήταν τόσο... αθώα όπως -σε αντιδιαστολή με τα SS- παρουσιαζόταν στη Γερμανία

ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ ΨΑΡΑ

mpsara@pegasus.gr

ΕΜΑΘΕ για τις θηριωδίες των Γερμανών κατακτητών στην Ελλάδα εξαιτίας ενός φοιτητή του που για να τον ευχαριστήσει για τη βοήθειά του στην εργασία του, στα μέσα της δεκαετία» του 70 τον φιλοξένησε στο σπίτι του στην Ήπειρο. Ήταν περίπου 35 χρονών και ήδη καθηγητής στο πανεπιστήμιο τη» Βρέμης αλλά ήταν η πρώτη φορά που άκουγε από τους κατοίκους του χωριού Κάτω Πεδινά όσα είχαν συμβεί κατά τη διάρκεια της γερμανο-ιταλικής  Κατοχής στην περιοχή.

Από τότε, ο Χριστόφορος Σμινκ Γκουστάβους αποφάσισε να ασχοληθεί με την ιστορία της Ηπείρου. Έμαθε ελληνικά -είχε ήδη περάσει το  βασανιστήριο, όπως λέει, των αρχαίων ελληνικών στο σχολείο-και ήρθε ξανά, συλλέγοντας μαρτυρίες και ντοκουμέντα που ανέτρεψαν την ιστορία όπως είχε γραφεί μέχρι τότε.

Ο καθηγητής Ιστορίας του Δικαίου της Βρέμης είναι σήμερα ένας από τους πιο ειλικρινείς φιλέλληνες. Βρέθηκε πριν από λίγες μέρες στην Αθήνα, για να μιλήσει σε εκδήλωση για την Ιστορική Μνήμη προσκεκλημένος του Δήμου Χαϊδαρίου.

Μιλώντας στο «Έθνος της Κυριακής», θυμήθηκε συγκλονιστικέ» στιγμές από την έρευνα του.

Η συνέντευξη του όμως, συνοδεύτηκε και από μια σημαντική είδηση. «Μαθαίνω ότι ο πρόεδρος της γερμανικής Δημοκρατίας, ο Γιόχαν Γκάουκ, πρόκειται να έρθει στην Ελλάδα στις  5-7 Μαρτίου, να συναντηθεί με τον Πρόεδρο Παπούλια και να επισκεφθούν μαζί την Ήπειρο», μας είπε, συμπληρώνοντας τη φράση του με την ευχή ότι «Ελπίζω κάτι να αλλάξει στη στάση της γερμανική κυβέρνησης για τις ελληνικές διεκδικήσεις».

Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης, μάλιστα, έμαθε από τον Αριστομένη Συγγελάκη, μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης  των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα, το νέο για την ομόφωνη απόφαση της Διάσκεψης των Προέδρων της Βουλής να συγκροτηθεί ειδική κοινοβουλευτική επιτροπή για το ζήτημα των γερμανικών αποζημιώσεων (αναμένεται σύντομα η τυπική έγκριση της Ολομέλειας). Στο άκουσμα της είδησης αυτής είπε: «Μπράβο! Καιρός ήταν...».

Πότε ξεκινήσατε την ερευνά σας στην Ήπειρο;

Ήρθα πρώτη φορά στην Ελλάδα μετά την πτώση της χούντας. Γύρισα και άρχισα να διαβάζω για την Ελλάδα και την περιοχή. Τελικά πήγα στην Ήπειρο το 1989 και έμεινα μέχρι το 1991. Με τη βοήθεια του Γιάννη Βαδαλούκα, ενός πολύ  καλού φίλου από τα Γιάννενα, πήγαμε στα χωριά, συναντήσαμε τους  ανθρώπους. Ο πατέρας του ήταν  γιατρός και με το μουλάρι του πήγαινε στα χωριά, όπου ήταν γνωστός  και αγαπητός. Οπότε οι πόρτες μάς ήταν ανοιχτές. Ο γιός του είναι σήμερα ο εκδότης των βιβλίων μου στην Ελλάδα.

Αν και νομικός, έχετε ήδη γράψει πέντε βιβλία για τη σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας.

Τα βιβλία μου αφορούν τα εγκλήματα της Βέρμαχτ στην Κατοχή και έχουν εκδοθεί στα ελληνικά, στα γερμανικά και στα ιταλικά. Είναι όλα για την Ήπειρο. Το τελευταίο αφορά τους  Λυγκιάδες, ένα χωριό κοντά στα Γιάννενα που καταστράφηκε εντελώς. Από τα 92 θύματα των ναζί, 5 είχαν επιζήσει. Μόνο ένας ζει σήμερα, ο Παναγιώτης Μπαμπούσικας, που τότε ήταν μωρό και σήμερα είναι στην ηλικία μου. Επέζησε από τη σκοτωμένη μάνα του που εξακολουθούσε  να τη θηλάζει και έτσι κατάφερε να  ζήσει. Όταν πήγα να τον βρω  μου είπε «Τι να σου πω εγώ; Εγώ ήμουν μωρό, δεν έχω αναμνήσεις  τελικά γύρισε προς το μέρος μου σήκωσε το μπουφάν του και μου έδειξε ένα μεγάλο τραύμα στην πλάτη του. Οι Γερμανοί στρατιώτες προσπαθούσαν να σκοτώσουν και το μωρό με την ξιφολόγχη τους!

Πρόλαβα να πάρω συνεντεύξεις και από τους τέσσερις άλλους επιζώντες, που σώθηκαν γιατί τους πλάκωσαν τα σώματα των υπολοίπων. Μάζεψα αυτές τις μαρτυρίες  το 1990. Αυτά τα βιβλία άργησαν λίγο να κυκλοφορήσουν. Πρώτα τα είχα γράψει στα γερμανικά. Αλλά τελικά ήταν πολύ δύσκολο να βρω εκδότη στη Γερμανία. Μου έλεγαν «είναι θέματα ελληνικά αυτά. Δεν έχει αγορά για τέτοια θέματα στη Γερμανία». Τελικά, πρωτοκυκλοφόρησαν στην Ελλάδα. Και μετά ξαναπήγα στους γερμανικούς εκδοτικούς οίκους, όπου βρήκα τελικά τη λύση.

Πώς σας αντιμετώπιζαν οι επιζώντες;

Πολλοί δεν ήθελαν να μιλήσουν. Δεν μπορούσαν. Ούτε στα παιδιά τους είχαν εξιστορήσει τι είχαν περάσει. Ξέρετε, δεν υπάρχει μόνο η σιωπή των εγκληματιών, αλλά και η σιωπή όσων υπέφεραν. Μερικοί από τους δικούς μου μάρτυρες, μίλησαν για πρώτη φορά σ' εμένα, πριν από τα παιδιά τους.

Οι τύψεις αυτών που έχουν επιζήσει και δεν σκοτώθηκαν, ένα θέμα που έχει περιγράψει ο Ιταλός που επέζησε από το Άουσβιτς  ο  Πρίμο Λεβί στο βιβλίο του «Οι πνιγμένοι και οι σωσμένοι». Πώς  μπορείς μετά αυτά που έζησες να επιβιώνεις και όλοι οι άλλοι να έχουν σκοτωθεί... Το κατάλαβα όταν μίλησα με τα θύματα.

Πρόσφατα στο «Έθνος» δημοσιεύσαμε ένα πολύ σημαντικό έγγραφο για το ολοκαύτωμα στη Βιάννο. Ουσιαστικά αποδείκνυε ότι η Βέρμαχτ έλεγε ψέματα στην αναφορά της...

Αντίστοιχο έγγραφο βρήκα για τους Λυγκιάδες και πιστεύω ότι έγινε παντού έτσι... Στους Λυγκιάδες έγραψαν πως οι αντάρτες ήταν κρυμμένοι στα σπίτια. Μάζεψαν γυναίκες, μωρά, παιδιά, γέροντες που δεν είχαν φύγει στην πλατεία, τους έβαλαν δέκα δέκα στα κελάρια και τους θέρισαν με το αυτόματο. Το ίδιο βράδυ η αναφορά της Βέρμαχτ έγραφε ότι είχαν βρει όπλα, αντάρτες κρυμμένους, ισχυρή αντίσταση. Ψέματα, πολλά ψέματα, να κρύψουν την αλήθεια.

Οι υπεύθυνοι δεν αναλάμβαναν τις ευθύνες τους και έλεγαν ψέματα. Κρύβονταν πίσω από τις «στρατιωτικές επιχειρήσεις»   αλλά δεν μας εξήγησαν πώς σκοτώθηκε τόσος άοπλος πληθυσμός, πως εκτελέστηκαν παιδιά, μωρά, πώς στον Μπαμπούσικα έβαλαν την ξιφολόγχη στην πλάτη του ενώ θήλαζε ακόμα. Αυτό δεν το καταγράψανε...

Το ίδιο συναντάς όταν διαβάσεις τα πρακτικά με τις ανακρίσεις στα πρακτικά της εισαγγελίας. Όχι, δεν καμαρώνουν γι' αυτό που έκαναν, αλλά αρνούνται ότι έκαναν κάτι λάθος. Κανείς δεν αισθάνθηκε τύψεις.

Εγώ έψαξα, έψαχνα σε όλη την έρευνα για κάποιον Γερμανό στρατιώτη που μετάνιωσε. Που είπε λυπάμαι γι' αυτό που έγινε, υπηρετήσαμε εγκληματίες, δεν κάναμε αντίσταση κλπ. Προσωπικά δεν βρήκα ούτε έναν. Βρήκα όμως κάτι που μου έκανε εντύπωση. Το γράμμα ενός νοσοκόμου που ήταν στους Λυγκιάδες και δύο χρόνια μετά την καταστροφή του χωριού έγραψε στον πρόεδρο ένα γράμμα συγγνώμης. Είναι το μοναδικό που έχω βρει... Έψαξα γι' αυτόν τον άνθρωπο. Είχε αναζητήσει στη θρησκεία την παρηγοριά του και λίγα χρόνια μετά, είχε πεθάνει.

Έχει σχέση η Δημοκρατία της Βαϊμάρης με την Ελλάδα του σήμερα;

Η άνοδος του Χίτλερ ήταν πολύ αργή και ενισχύθηκε από την οικονομική κρίση. Όπως ακριβώς και η Χρυσή Αυγή στην Ελλάδα. Και βέβαια αυτό είναι ανησυχητικό και πολύ επικίνδυνο για την Ελλάδα, την Ευρώπη και για τη Γερμανία. Πρέπει να αλλάξουμε πολιτική, να βοηθήσουμε την Ελλάδα, αφού η Γερμανία ευθύνεται και για την κατάσταση αυτή.

Εσείς που έχετε αφιερώσει τη ζωή σας στην έρευνα των ναζιστικών θηριωδιών στην Ελλάδα, πώς αισθάνεστε γι' αυτό;

Άσχημα. Έμαθα ότι και στους Λυγκιάδες πήρε 2-3 ψήφους. Μου φαίνεται απίστευτο, φοβερό. Αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν νου, δεν έχουν μνήμη;

Αυτά δεν θα αλλάξουν αν δεν αλλάξει πολιτική. Σκέφτομαι πως θα 'πρεπε να γίνουν περισσότερα πράγματα και να υπάρξει μεγαλύτερη οικονομική υποστήριξη, να μην έχουν τον τελευταίο λόγο ο Σόιμπλε και η Μέρκελ. Ωστόσο, δεν ξέρω αν είναι μια προοπτική ή απλώς μια ευχή...

ΚΑΤΙ ΑΛΛΑΖΕΙ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΜΟΥ

Ο πρόεδρος μας μαζί με τον Παπούλια θα επισκεφθεί την Ήπειρο

Ποια ήταν η αντιμετώπιση του θέματος στη Γερμανία όταν αρχίσατε να ασχολείστε;

Το 1990 είχα γνωρίσει έναν πολύ γνωστό στην Ελλάδα άνθρωπο και φίλο, τον Αργύρη τον Σφουντούρη, επιζώντα του Διστόμου. Έμαθε ότι έχω ασχοληθεί με τα θέματα αυτά και με κάλεσε σε ένα σχετικό συνέδριο στους Δελφούς. Τότε, το θέμα στη Γερμανία απλώς δεν υπήρχε. Οι Γερμανοί πίστευαν ότι είχε λυθεί με τη Συνθήκη του Λονδίνου. Όταν ο Σφουντούρης  κάλεσε τον Γερμανό πρέσβη να παρουσιαστεί, δεν ήρθε. Έστειλε δύο κοπέλες που κρατούσαν μανιωδώς σημειώσεις για να του μεταφέρουν τι είχε ειπωθεί. Από τη Συμφωνία του Λονδίνου και μετά, η Γερμανία κρατούσε πάντα αυτήν τη στάση. Και ποιος ήταν αυτός που έκανε αυτήν τη συμφωνία; Ο Χέρμαν Γιόζεφ Απς, ο διευθυντής της Ντόιτσε Μπανκ, εντεταλμένος του Αντενάουερ! Ο ίδιος που στον πόλεμο έκανε σχέδια για εκμετάλλευση των χωρών Κατοχής.

Σήμερα έχουν αλλάξει τα πράγματα;

Πριν, ήταν θέμα που δεν ενδιέφερε την κοινή γνώμη. Τώρα, αυτό έχει αλλάξει. Τον τρίτο τόμο που αφορά την καταστροφή των Λυγκιάδων, τον παρουσιάσαμε την ίδια μέρα με την εθνική επέτειο της Γερμανίας, σε μια κατάμεστη αίθουσα στη Βρέμη. Τώρα ετοιμάζουμε κι άλλες παρουσιάσεις σε Λειψία, Βερολίνο, Αμβούργο και Ανόβερο και αλλού. Ωστόσο, δεν έχει αλλάξει ακόμη η διάθεση της γερμανικής κυβέρνησης να αναλάβει τις ευθύνες της. Γιατί αποζημιώσεις δεν είδαμε στην Ελλάδα για όλα αυτά τα εγκλήματα. Είδαμε άλλα πράγματα: μίζες, σακούλες με εκατομμύρια ευρώ που έφερε η πολεμική βιομηχανία στους υπουργούς, για υποβρύχια.

Ξέρετε, είναι πράγματα που με εκνευρίζουν ιδιαίτερα. Γιατί η Γερμανία μετά τον πόλεμο έζησε ένα οικονομικό θαύμα, παρόλο που κατέστρεψε ολόκληρη την Ευρώπη. Μεγάλο μέρος του θαύματος αυτού οφείλεται και στη μη αποπληρωμή των αποζημιώσεων, με την ανοχή των χωρών που είχαν τόσα πολλά υποστεί, όπως η Ελλάδα.

Τώρα, μαθαίνω ότι ο πρόεδρος της  Γερμανικής Δημοκρατίας, ο Γκάουκ, πρόκειται να έρθει στην Ελλάδα στις 5-7 Μαρτίου, να συναντηθεί με τον  Πρόεδρο Παπούλια και να επισκεφθούν μαζί την Ήπειρο. Θέλει να επισκεφθεί την εβραϊκή κοινότητα στα Γιάννενα, θέμα που έχω αναδείξει σε ένα από τα πέντε βιβλία μου. Ο πρόεδροι Γκάουκ θέλησε να πάει και σε ένα μαρτυρικό χωριό. Μαθαίνω ότι θα επισκεφθεί τους Λυγκιάδες. Ήδη, ο εκδοτικός οίκος στη Γερμανία έχει στείλει τα βιβλία για να μάθει τι έχει γίνει εκεί. Αυτό, ας πούμε, είναι μια σοβαρή εξέλιξη...

Ποιες είναι οι ευθύνες της Ελλάδας στο θέμα της διεκδίκησης των αποζημιώσεων και του κατοχικού δανείου; Δεν μπορώ να κρίνω. Αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι έγιναν συμφωνίες «κάτω από το τραπέζι». Αυτή είναι η ευθύνη της Ελλάδας. Πάντως, παρά τη χλιαρή διεκδίκηση, ποτέ δεν υπήρξε παραίτηση των διεκδικήσεων - παρά όσα ακούγονται... Τώρα που βλέπουμε υπουργούς με χειροπέδες, καταλαβαίνουμε ότι δεν πήγαν όλα καλά στην Ελλάδα.

"ΕΘΝΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ"