Ανθρωπιστική καταστροφή και διάλυση κοινωνιών φέρνει ο νεοφιλελευθερισμός

Ανθρωπιστική καταστροφή και διάλυση κοινωνιών φέρνει ο νεοφιλελευθερισμός

Του ΣΠΥΡΟΥ ΚΟΤΣΙΑ

Η ανθρωπιστική καταστροφή στη χώρα, ως αποτέλεσμα της εφαρμογής των Μνημονίων, έχει λάβει εκρηκτικές διαστάσεις. Άνθρωποι χωρίς καμία δυνατότητα ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, καρκινοπαθείς που σιγοσβήνουν γιατί δεν μπορούν να προμηθευτούν τα αναγκαία για τη θεραπεία τους φάρμακα, ηλικιωμένοι και άρρωστοι που κινδυνεύουν να υποστούν ανεπανόρθωτες βλάβες στην υγεία τους από την έλλειψη θέρμανσης, άστεγοι που πολλαπλασιάζονται με γεωμετρική πρόοδο συνθέτουν το παζλ μιας ζοφερής πραγματικότητας, που δεν μπορούσαμε να φανταστούμε ότι θα τη ζήσουμε, στην αυγή μάλιστα του 21ου αιώνα.

Και ενώ κάθε εχέφρων κάτοικος αυτής της χώρας θα περίμενε, μπροστά στη μεγάλη καταστροφή, η κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου να πάρει μέτρα για να σταματήσει το κακό, αυτή συνεχίζει απτόητη, σε συνεργασία με τους ξένους δανειστές, την ίδια πολιτική που μετατρέπει τη χώρα μας σε αποικία χρέους, μέσα σε μια όλο και περισσότερο γερμανοκρατούμενη Ευρώπη.

Η ουσιαστική κατάργηση του κοινωνικού κράτους, όπως και η σκληρή δημοσιονομική προσαρμογή, η απορρύθμιση της αγοράς εργασίας, η καταστροφή της μικρομεσαίας επιχείρησης, η απογύμνωση του κράτους από κάθε περιουσιακό στοιχείο και η ιδιωτικοποίηση των δημόσιων επιχειρήσεων αποτελούν τα κρίσιμα υλικά με τα οποία ο νεοφιλελευθερισμός επιδιώκει την οικοδόμηση της αποικίας χρέους και τη διάλυση της κοινωνίας όπως λειτουργούσε στο πλαίσιο της αστικής φιλελεύθερης δημοκρατίας. Ο ολοκληρωτικός καπιταλισμός δεν είναι συμβατός με την ύπαρξη δομημένων κοινωνιών, κυρίαρχο στοιχείο των οποίων είναι η συλλογική δράση μέσα από τη δημιουργία θεσμών άμεσης δημοκρατίας. Για αυτό επιδιώκει τη μετάλλαξή τους σε μια άμορφη μάζα «ιδιωτών», που κατά μόνας θα αγωνίζονται για την προσωπική τους επιβίωση.

Μοιραίο επακόλουθο αυτής της πολιτικής αποτελεί η κατάλυση βασικών αστικών δικαιωμάτων των πολιτών, όπως η ατομική ιδιοκτησία και η απόκτηση προσωπικής περιουσίας, καθώς και η αναβίωση του εμφυλιοπολεμικού - αστυνομικού κράτους, με την ποινικοποίηση κάθε μορφής αντίδρασης απέναντι στην κυβερνητική πολιτική και με τη βίαιη καταστολή των κινητοποιήσεων των εργαζομένων.

Καθίσταται πλέον φανερό ότι η παραμονή στην εξουσία των ακραίων νεοφιλελεύθερων μνημονιακών δυνάμεων αποτελεί θανάσιμη απειλή για την υπόσταση της κοινωνίας αλλά και για τη διατήρηση του ελληνικού κράτους με τη σημερινή του μορφή. Η αντιμετώπιση αυτής της απειλής απαιτεί τη μεγαλύτερη δυνατή συσπείρωση όλων των δημοκρατικών, αντιμνημονιακών και αριστερών δυνάμεων πάνω σε ένα πρόγραμμα εθνικής σωτηρίας. Η σοσιαλιστική Αριστερά, και όχι βέβαια τα σοσιαλδημοκρατικά μορφώματα τύπου Ελιάς, οφείλει να πρωταγωνιστήσει σε αυτήν την προσπάθεια.

Το πρόγραμμα εθνικής σωτηρίας, για να γίνει αποδεκτό από τον λαό, θα πρέπει να περιλαμβάνει: Την άμεση καταγγελία των δανειακών συμβάσεων, την κατάργηση των Μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων, τη διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους ως επαχθούς και επονείδιστου, την αποκατάσταση της εθνικής κυριαρχίας και της εθνικής αξιοπρέπειας, που τόσο βάναυσα έχουν θιγεί από την εφαρμογή των πολιτικών που μας επέβαλαν οι δανειστές. Ακόμη, στο πλαίσιο του προγράμματος, θα πρέπει να ξεδιπλωθεί το αναπτυξιακό μοντέλο της Αριστεράς, με βάση το οποίο η χώρα θα κατορθώσει να ξεφύγει από την παγίδα του χρέους και να αποτινάξει τον ζυγό της καπιταλιστικής και της οικονομικής εξάρτησης.

"ΤΟ ΠΑΡΟΝ"