Γεώργιος Π. Μαλούχος : Η Γερμανία ως μεγάλη δύναμη

Η Γερμανία ως μεγάλη δύναμη

Εδώ και τέσσερα χρόνια η Ευρώπη ζει στην εποχή της Γερμανίας ως μεγάλης δύναμης. Τα αποτελέσματα τα γνωρίζουμε όλοι. Θα αποτυπωθούν άλλωστε και στις ευρωεκλογές, όχι μόνο στις χώρες που έχουν υποστεί την καταστροφή του γερμανικού ηγεμονισμού, μα και σε άλλες, όπως η Γαλλία, όπου ο ευρωσκεπτικισμός αναμένεται να εκτοξευθεί. Βορράς και Νότος έχουν πλέον γίνει δύο εχθρικοί πόλοι μέσα στην Ευρώπη, εντός της οποίας το πάλαι ποτέ αίσθημα και αίτημα κοινής πορείας έχει καταρρεύσει. Ωστόσο εδώ και τέσσερις μήνες είναι και άλλοι που ζουν το τι σημαίνει ένας κόσμος με τη Γερμανία μεγάλη δύναμη: οι Ουκρανοί.

Είναι πολύ δύσκολο, τουλάχιστον στην εποχή μας, στην Ευρώπη, να εντοπίσει κανείς άλλη τόσο εξόφθαλμη επέμβαση στα εσωτερικά πράγματα μιας χώρας από έναν υπουργό Εξωτερικών και την κυβέρνηση μιας άλλης, όσο αυτή που έγινε από το Βερολίνο στην Ουκρανία από την κυβέρνηση Μέρκελ. Τον περασμένο Δεκέμβριο ο πρώην υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας Γκίντο Βεστερβέλε πήγε στο Κίεβο και έβαλε μπροστά τις μηχανές της αποσταθεροποίησης ενός φρικτού ίσως, πλην όμως εκλεγμένου ηγέτη άλλου κράτους! Το Βερολίνο ξεσήκωσε την αντιπολίτευση και την οδήγησε στην ευθεία σύγκρουση. Την ίδια ώρα η Μέρκελ δεχόταν τους ηγέτες της αντιπολίτευσης στο γραφείο της. Ποιους; Αυτούς που χαιρετούν ναζιστικά σε φωτογραφίες, με ορισμένους να είναι ενεργά μέλη του νεοναζιστικού κόμματος της Ουκρανίας!... Αυτούς έφερε στην εξουσία η παρέμβαση του Βερολίνου...

Η Ρωσία αντέδρασε άμεσα και αποφασιστικά σε αυτή την εξέλιξη, όπως άλλωστε ήταν προφανές ότι θα έκανε για όποιον έχει στοιχειώδη αίσθηση των διεθνών ισορροπιών. Ηταν αδιανόητο να περίμενε κανείς ότι θα άφηναν τα πράγματα στην τύχη τους. Ωστόσο τώρα οι Γερμανοί είναι εκείνοι που παρατούν τους Ουκρανούς στην τύχη τους. Στο Βερολίνο τρέμουν πια τις κλειστές στρόφιγγες της ρωσικής ενέργειας, όπως τρέμουν και τις ευρύτερες επιχειρηματικές σχέσεις με τη Μόσχα, αλλά και τη διαμόρφωση ενός νέου ψυχροπολεμικού κλίματος στην Ευρώπη, το οποίο όμως εκείνοι προκάλεσαν. Εκαναν λοιπόν 180 μοίρες στροφή. Αλλά εν τω μεταξύ η Ουκρανία έχει χάσει την Κριμαία και κινδυνεύει και από εμφύλιο πόλεμο...

Η Γερμανία δοκιμάστηκε ως μεγάλη δύναμη και μέσα και έξω από την ΕΕ, φέρνοντας μόνο καταστροφές. Πήρε μια ασφαλώς σοβαρή πλην εντοπισμένη και αντιμετωπίσιμη κρίση χρέους και τη μετέτρεψε σε υπαρξιακή κρίση της Ευρώπης και μιας σειράς κρατών-μελών της. Πήρε και μια εσωτερική πολιτική διαμάχη τρίτης χώρας και τη μετέτρεψε σε αλλαγή πολιτικού και κυριαρχικού καθεστώτος με ευρύτατες συνέπειες. Ακριτοι, άκαμπτοι, εθνοκεντρικοί και ηγεμονικοί, οι Γερμανοί έχουν κάνει σήμερα πάρα πολλούς να νοσταλγούν την εποχή πριν από την επανένωση της χώρας τους. Ελπίζει κανείς ότι όλα αυτά, ειδικά μετά τα γεγονότα της Ουκρανίας, τα βλέπουν πλέον οι πάντες. Τόσο στην Ουάσιγκτον όσο και στις χώρες της Ευρώπης που τόσο πρόθυμα υποτάχθηκαν στον γερμανικό ηγεμονισμό...

http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=574890