Η Ελλάδα στο click διεθνών δασκάλων της φωτογραφίας

Η Ελλάδα στο click διεθνών δασκάλων της φωτογραφίας

Εξήντα χρόνια πριν ο 20χρονος τότε Αμερικανός φωτογράφος Ρομπερτ ΜακΚέιμπ έφτασε για πρώτη φορά στην Ελλάδα, τη χώρα που ερωτεύτηκε άπαξ διαπαντός. Σπουδαστής της Αγγλικής φιλολογίας στο Πρίνστον, συνόδευσε τον αδελφό του σε ένα ταξίδι με πλοίο από τις ΗΠΑ στην Αίγυπτο. Η στάση του στη χώρα του ήλιου ήταν μοιραία. Ακύρωσε κάθε άλλο σχέδιο του, έμεινε ολόκληρο το καλοκαίρι του στην Ελλάδα και από τότε έρχεται κάθε χρονιά στη δεύτερη πατρίδα του.

Η ερωτική αυτή σχέση ενός ξένου φωτογράφου με την Ελλάδα δεν είναι η μοναδική. Η "συναρπαστική γωνιά της Μεσογείου" έχει γοητεύσει μεγάλους μέτρ της φωτογραφικής τέχνης, ενώ μετέτρεψε σε καλλιτέχνες του φακού ακόμη και επισκέπτες της που δεν είχαν σχέση με την φωτογραφία. Ο ήλιος, το φως, το φεγγάρι, τα βουνά και η θάλασσα, η ανατολή και τα πανέμορφα ηλιοβασιλέματα, η ελληνική μαγεία του τοπίου και των ανθρώπων αποτελούν κάτι που θέλει ο κάθε ξένος να το κρατήσει σαν μια γλυκιά ανάμνηση όταν θα επιστρέψει πίσω στη χώρα του.

Ανρί Καρτιέ Μπρεσόν (Γαλλία)

Henri Cartier-Bresson

"Με ρωτούν πόσες φωτογραφίες τραβάω. Δεν υπάρχει κανόνας. Μερικές φορές, όπως στις φωτογραφίες στην Ελλάδα, βρίσκεις απλώς το ιδανικό κάδρο και περιμένεις κάποιον να περάσει.."

Αναγνωρισμένος ως ένας από τους κορυφαίους φωτογράφους του 20ού αιώνα πολύ πριν από τον Αύγουστο του 2004 (όταν άφησε την τελευταία του πνοή στα 96 του) ο Ανρί Καρτιέ Μπρεσόν, γόνος μιας από τις πλουσιότερες οικογένειες της Γαλλίας, αρνήθηκε να αναμειχθεί με τις επιτυχημένες μπίζνες της οικογένειας του και ακολούθησε τον δρόμο που τον έκανε διάσημο. Ταξιδεύοντας από Ανατολή σε Δύση και από Βορρά σε Νότο, ο ιδρυτής του περίφημου διεθνούς ειδησεογραφικού πρακτορείου Magnum περιηγήθηκε στην Ελλάδα του '50 και του '60, εκεί όπου τράβηξε μία από τις πιο γνωστές φωτογραφίες του, «το κορίτσι που τρέχει ανέμελα στα σοκάκια της Σίφνου». Στενός φίλος του τεχνοκριτικού και τογραφίες τραβάω. Δεν υπάρχει κανόνας. Μερικές φορές, όπως στις φωτογραφίες στην Ελλάδα, βρίσκεις απλώς το ιδανικό κάδρο και περιμένεις κάποιον να περάσει..»

Αναγνωρισμένος ως ένας από τους κορυφαίους φωτογράφους του 20ού αιώνα πολύ πριν από τον Αύγουστο του 2004 (όταν άφησε την τελευταία του πνοή στα 96 του) ο Ανρί Καρτιέ Μπρεσόν, γόνος μιας από τις πλουσιότερες οικογένειες της Γαλλίας, αρνήθηκε να αναμειχθεί με τις επιτυχημένες μπίζνες της οικογένειας του και ακολούθησε τον δρόμο που τον έκανε διάσημο. 

Ταξιδεύοντας από Ανατολή σε Δύση και από Βορρά σε Νότο, ο ιδρυτής του περίφημου διεθνούς ειδησεογραφικού πρακτορείου Magnum περιηγήθηκε στην Ελλάδα του '50 και του '60, εκεί όπου τράβηξε μία από τις πιο γνωστές φωτογραφίες του, «το κορίτσι που τρέχει ανέμελα στα σοκάκια της Σίφνου». Στενός φίλος του τεχνοκριτικού συλλέκτη Στρατή Ελευθεριάδη - Τεριάντ, αλλά και των Τσαρούχη και Ελύτη, ο Μπρεσόν δεν απαθανάτισε με τον μοναδικό τρόπο του μόνο τις «αποφασιστικές στιγμές» στην ηλιόλουστη Ελλάδα, αλλά και τις μεγάλες προσωπικότητες της. Ο ίδιος ο Τσαρούχης είχε πει κάποτε πως τον παρατηρούσε που «έμενε επί ώρες περιμένοντας το θήραμα του».

Γουίλιαμ Αμπράνοβιτς (ΗΠΑ)

William Abranowicz

«ΟΤΑΝ πιάσεις φιλία με Έλληνα είναι μια παντοτινή φιλία... Είναι η χώρα με το μοναδικό φως, τοπίο τέλειο στον κόσμο. Θυμάμαι πως φτάνοντας είχα μια τρομερή αίσθηση της Ιστορίας...» Από τους θρυλικούς φωτογράφους της εποχής, ο Γουίλιαμ Αμπράνοβιτς είναι ο φιλέλληνας που κάνει εκστρατεία υπέρ της χώρας μας με όποιον τρόπο μπορεί. 

Εκδίδει βιβλία με φωτογραφίες που αποτελούν την καλύτερη διαφήμιση μας, κάνει εκθέσεις για να προβάλλει τις ομορφιές των ελληνικών τοπίων και τα τελευταία χρόνια καλεί κάθε καλοκαίρι όσους σκέφτονται να ταξιδέψουν να αγνοήσουν την κρίση και να επισκεφτούν την Ελλάδα. 

Ο επί τέσσερις δεκαετίες φωτογράφος μεγάλων ταξιδιωτικών και αρχιτεκτονικών εντύπων έφτασε για πρώτη φορά στην ηλικία των 19 ετών, όταν ξεκίνησε για να γνωρίσει τη γηραιά ήπειρο.

Το πρώτο του βιβλίο γεμάτο ελληνικά αρώματα και εικόνες σε ασπρόμαυρο φόντο θεωρείται η «κλασική δουλειά του για την Ελλάδα» και περιλαμβάνει φωτογραφίες κυρίως από τις δεκαετίες του '80 και του '90. Το comeback του, μέσα από το δεύτερο και καινούργιο βιβλίο του, το «Hellas», έχει διαφορετικό ύφος, αλλά τον ίδιο στόχο, καθώς μέσα από έγχρωμες φωτογραφίες αιχμαλωτίζει μορφές σε ζωντανά, εκφραστικά πορτρέτα και τοπία.

Φριτς Μπέργκερ (Ελβετία)

Fritz Berger

 

«Τις αναμνήσεις από τη Λευκάδα τις κουβαλώ σαν εικόνες μέσα μου. Είναι εικόνες γεμάτες φως και σκιά, μορφές και χρώματα...»

Ο «φωτογράφος των αναμνήσεων της Λευκάδας» έφτασε στο νησί το 1962 με τους εθελοντές της Διεθνούς Ειρηνευτικής Χριστιανικής Βοήθειας, που έσπευσαν να βοηθήσουν τους αγρότες και να δώσουν νέα πνοή σε ένα νησί φτωχό. Δουλεύοντας με τους ντόπιους για 10 ολόκληρα χρόνια, μοιράστηκε χειμώνες και καλοκαίρια, έκανε γερές φιλίες, ενώ παράλληλα με τη φωτογραφική του μηχανή κράτησε ζωντανές -αναμνήσεις από τη λευκαδίτικη αγροτική ζωή, αποτυπώνοντας τον κάματο στα χωράφια, τα ελαιοτριβεία ή στον αργαλειό. 

Σήμερα, σχεδόν όλα τα καφενεία της Λευκάδας έχουν στους τοίχους τους ασπρόμαυρες φωτογραφίες του Φριτς Μπέργκερ. Εξέδωσε κάποιο από το πλούσιο φωτογραφικό του υλικό -και κείμενα- σε δύο βιβλία («Ταξίδι στον χρόνο» και «Άνθρωποι και τοπία»), ξεχωρίζοντας για το γεγονός ότι τα υποκείμενα του δεν είναι απρόσωπα.

Οι φωτογραφίες απεικονίζουν μια σκληρή, λιτή ζωή, που φωτογραφίζεται με σεβασμό και ποιητική γοητεία, ενώ ο ίδιος επιστρέφει κατά καιρούς στο νησί που αγάπησε, διατηρώντας ακόμη δεσμούς με τους ντόπιους.

Ρόμπερτ ΜακΚέιμπ (ΗΠΑ)

Robert McCabe

 

«Και σήμερα μπορεί να βρει κανείς μαγεία και γαλήνη στην Ελλάδα, ακόμη και παραδοσιακή φιλοξενία, αλλά όχι εύκολα. Όσοι είναι πρόθυμοι να τις αναζητήσουν θα ανταμειφθούν...» ;

Οργώνοντας  την  Ελλάδα, από τις Κυκλάδες και τα Δωδεκάνησα έως την Αθήνα και την Πελοπόννησο, από τη δεκαετία του'50 και μετά. ο Ρόμπερτ ΜακΚέιμπ αποτύπωσε τοπία, στιγμές και πρόσωπα μιας Ελλάδας που αγάπησε σχεδόν με ερωτικό τρόπο. 

Γεννημένος το 1934 στο Σικάγο, ήρθε για πρώτη φορά σε ηλικία 20 ετών και από τότε συνέδεσε τη ζωή τού με τη χώρα μας, λατρεύοντας κάθε γωνιά της και δίνοντας έμφαση στον δυνατό ήλιο και στη σκληρή σκιά του γνήσιου μεσογειακού τοπίου, αλλά και στην προσπάθεια και την ελπίδα των απλών ανθρώπων της ελληνικής γης. 

Στο βιβλίο του «Ελλάδα, τα χρόνια αθωότητας» (εκδ. Πατάκη) με φωτογραφίες του από το 1954 έως το 1965 αναδεικνύει την ανεξάντλητη ποικιλομορφία της ζωής που πάντοτε πρόσφερε η Ελλάδα, ενώ εκπληκτική είναι η δουλειά του για την Πάτμο, που επισκέφθηκε για πρώτη φορά το 1967, καθώς μπόρεσε να αποτυπώσει μέχρι και τη μυστηριακή της ατμόσφαιρα. Θαυμαστής και φίλος του, ο ιδρυτής της 20th Century Fox Σπύρος Σκούρας τον βοήθησε να εκθέσει τη δουλειά του.

Espressonews.gr