Το κρυφό χέρι της Σαουδικής Αραβίας στη Μέση Ανατολή

Σήμερα έχουμε έναν καινούργιο πόλεμο και στην πράξη κατάργηση της περίφημης συμφωνίας των Sykes – Picot (του 1916), με την οποία διεμοιράζοντο τα εδάφη των Οθωμανών. Τώρα αποδείχθηκε το λάθος της στρατιωτικής επέμβασης στο Ιράκ

Γράφει ο Μάνος Ηλιάδης

miliadis@dimokratianews.gr

Αν και η ταχύτητα με την οποία εξελίσσεται τις τελευταίες ημέρες η κατάσταση στη Μέση Ανατολή είναι τέτοια που δεν επιτρέπει την εξαγωγή εύκολων συμπερασμάτων ή κάποια πρόβλεψη για την τελική έκβασή της, αυτό που μπορεί να γίνει είναι κάποιες παρατηρήσεις και να φωτιστούν κάποιες πλευρές σε σχέση με τα αίτια και τους υπευθύνους της εξαπλώσεως του πολέμου από τη Συρία στο Ιράκ. Γιατί, στην πραγματικότητα, αυτό γίνεται, έχουμε έναν καινούργιο πόλεμο σε ακόμη μία χώρα της Μέσης Ανατολής, με τα δύο θέατρα επιχειρήσεων να τείνουν να γίνουν ένα, καταργώντας στην πράξη την περίφημη συμφωνία των Sykes – Picot (Mark Sykes - Francois-Georges Picot) του 1916, με την οποία διεμοιράζοντο τα εδάφη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, μεταξύ της Μεγάλης Βρετανίας και της Γαλλίας.

Είναι χαρακτηριστικό εν προκειμένω ότι μετά τις πρόσφατες επιτυχίες του Ισλαμικού Κράτους στο Ιράκ και το Λεβάντε (ISIS/ISIL), με την κατάληψη της Μοσούλης κ.λ.π., αμερικανικές μπουλντόζες που ανήκαν στον ιρακινό στρατό και έπεσαν στα χέρια των ισλαμιστών χρησιμοποιήθηκαν σε μία συμβολική κατάργηση της γραμμής Syles – Picot, διανοίγοντας τον χωμάτινο όγκο των συνόρων για να περάσουν εν συνεχεία τα οχήματα και τα οπλικά συστήματα που είχαν αποκτήσει οι δυνάμεις των τελευταίων, μετά την απρόσμενη φυγή των Ιρακινών στρατιωτικών μονάδων και την εγκατάλειψη σχεδόν όλου του υλικού τους.

Η συμβατική σοφία

Η δυναμική επανεμφάνιση του ISIS/ISIL στο Ιράκ και τα γεγονότα που ακολούθησαν επιβεβαιώνουν τη συμβατική σοφία που ακολουθείτο για χρόνια στη Μέση Ανατολή, σύμφωνα με την οποία οι στρατιωτικές επεμβάσεις σε μία τόσο ευαίσθητη περιοχή, με πολλαπλές εθνοτικές – φυλετικές και θρησκευτικές διαιρέσεις και εξίσου πολλαπλά ξένα συμφέροντα και τον τεράστιο ενεργειακό πλούτο, πρέπει να αποφεύγονται.

Η αρχή για την εξάπλωση του πολέμου στο Ιράκ έγινε με πρωταγωνιστή την περιγραφόμενη ως μυστηριώδη οργάνωση ISIS/ISIL, που αν και είχε για αρκετό χρόνο παρουσία στην επαρχία Αμπάρ του Ιράκ, μία τεράστια περιοχή του δυτικού Ιράκ (περίπου στο μέγεθος της Ελλάδας) με μόλις 1.230.000 κατοίκους και κάποιες ταξιαρχίες που δρούσαν στη Συρία, εντούτοις ήταν σχεδόν σε κατάσταση υπνώσεως εντός του Ιράκ. Αυτό που δεν είναι ευρέως γνωστό είναι ότι ο οπλισμός, κάθε είδους εφόδια και ακόμη και μαχητές του ISIS/ISIL προωθούντο κυρίως από τη Σαουδική Αραβία προς την επαρχία Αμπάρ μέσω λαθρεμπορικών δικτύων και από εκεί στη Συρία. Η φιλική προς το σιιτικό Ιράν κυβέρνηση σιιτών του ιρακινού πρωθυπουργού Νουρί αλ Μαλίκι είχε αφεθεί σχετικά ήσυχη από το ISIS/ISIL, τουτέστιν από τη Σαουδική Αραβία και τις ΗΠΑ ώσπου η κυβέρνηση του πρώτου αποφάσισε το φθινόπωρο του 2012 να αυξήσει τη στρατιωτική παρουσία της στην εν λόγω Ιρακινή επαρχία. Σκοπός της αποφάσεως αυτής ήταν να σταματήσει η ροή οπλισμού και εφοδίων προς τη Συρία, από τον φόβο ότι μετά την πτώση της Συρίας σειρά θα είχε το Ιράκ, όπως αναφέρουν πηγές της περιοχής.

Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, ένας από τους βασικούς λόγους για τον πόλεμο στη Συρία ήταν η απόφαση βασικών χωρών του Συμβουλίου Συνεργασίας του Κόλπου (CCC), κρατών – μελών του ΝΑΤΟ και του Ισραήλ, να αποτρέψουν την επέκταση του αγωγού αερίου από τα ιρανικά κοιτάσματα PARS στον Περσικό Κόλπο, ο οποίος μέσω Ιράν – Ιράκ – Συρίας θα κατέληγε στη μεσογειακή ακτή της Συρίας.

Το φθινόπωρο του 2012 η κυβέρνηση του Αλ Μαλίκι έδωσε εντολή στον Ιρακινό στρατό να αποκόψει τα δρομολόγια ροής εφοδίων και ισλαμιστών μαχητών από τη Σαουδική Αραβία προς την επαρχία Αμπάρ, με αποτέλεσμα να έρθει σε ανοιχτή αντιπαράθεση με τη Σαουδική Αραβία. Τον Δεκέμβριο του 2012 σημαίνον στέλεχος της Ιρακινής Βουλής αποκάλυψε στα ιρακινά ΜΜΕ ότι κυοφορούνται συνωμοσίες από την Τουρκία, το Κατάρ και τη Σαουδική Αραβία, με σκοπό την ανατροπή του Ιρακινού καθεστώτος και κάλεσε τον Ιρακινό λαό σε επαγρύπνηση.

Έναν μήνα πριν, το Νοέμβριο του 2012, ο Ιρακινός πρωθυπουργός, σε συνέντευξή του προς το δορυφορικό δίκτυο Al Mayyadeen του Λιβάνου, κατήγγειλε ανοιχτά ότι ετοιμαζόταν πραξικόπημα εις βάρος της χώρας του:

«Το Κατάρ και η Σαουδική Αραβία, που αναμειγνύονται στο εσωτερικό της Συρίας με σκοπό την ανατροπή της συριακής κυβερνήσεως, προβαίνουν τώρα στην ίδια ανάμειξη στις εσωτερικές υποθέσεις του Ιράκ με σκοπό την ανατροπή του καθεστώτος. Σκοπός τους είναι να ανατρέψουν την Ιρακινή κυβέρνηση, το Ιρακινό σύστημα διακυβερνήσεως και όχι να ανατρέψουν εμένα».

Οι μυστικές υπηρεσίες

Η άμεση εμπλοκή του σαουδαραβικού υπουργείου Εσωτερικών και της μυστικής υπηρεσίας της χώρας στην υπόθεση της Συρίας και του Ιράκ, αποτελεί κοινό μυστικό στη Μέση Ανατολή. Για να αναφέρουμε ένα μόνο παράδειγμα, ο ιδρυτής και ανώτερος διοικητής της ισλαμικής οργάνωσης Liwa Al Islam Zahran Alloush που ανεμείχθη αποδεδειγμένα στην επίθεση με αέρια sarin στο προάστιο Γούτα της Δαμασκού, ήταν γνωστό ότι συνεργαζόταν με τη σαουδική υπηρεσία πληροφοριών από τη δεκαετία του 1980.

Η ανάκριση μαχητή της ISIS, οι εντολές του πρίγκιπα Φεϊζάλ και οι Δίδυμοι Πύργοι

Τον Ιανουάριο του 2014 η αραβική εφημερίδα Al Arabiya δημοσίευσε ένα άρθρο και ανήρτησε ένα βίντεο αναφερόμενο σε ανάκριση ενός μαχητή του ISIS/ISIL, που συνελήφθη αιχμάλωτος στη Συρία, από την οποία προέκυπτε η άμεση ανάμειξη και έκδοση εντολών προς το ISIS/ISIL του Σαουδάραβα πρίγκιπα Abdul Rahman Al Faisal, αδελφό του πρίγκιπα Saoud Al-Faisal και του πρίγκιπα Turki Al Faisal.

Από την ίδια υπόθεση, όπως αναφέρει ο έγκριτος αναλυτής Κρ. Λίμαν, προέκυψε ότι εκτός του γεγονότος ότι ο ανώτατος διοικητής του ISIS/ISIL ήταν ο πρίγκιπας Abdul Rahman Al Faisal, μέλος της βασιλικής οικογένειας, υπήρχε και άμεση ανάμειξη και άλλων μελών της βασιλικής οικογένειας, του υπουργείου Εσωτερικών και της μυστικής υπηρεσίας της Σαουδικής Αραβίας.

Κατά τον ίδιο αναλυτή, ο πρίγκιπας Abdul Rahman Al Faisal, που διευθύνει τον πόλεμο στο Ιράκ, υπήρξε υφυπουργός Άμυνας από το 1978 έως το 2011. Από τους προαναφερθέντες αδελφούς του, ο Saoud Al-Faisal είναι υπουργός Εξωτερικών από το 1975, ενώ ο Turki al-Faisal διετέλεσε διοικητής της υπηρεσίας πληροφοριών της χώρας από το 1978 έως το 2001 και παραιτήθηκε λίγες ημέρες πριν από την επίθεση εναντίον των Δίδυμων Πύργων της Νάς Υόρκης της 11ης Σεπτεμβρίου 2001…

Να σημειωθεί ότι ο Turki Al-Faisal κατηγόρησε δημοσίως τον Αλ Μαλίκι για την απώλεια μεγάλου τμήματος του Βόρειου Ιράκ που πήραν οι «τρομοκράτες» (εννοεί την αυτόνομη περιοχή του Κουρδιστάν).

Η προπαγάνδα

Τι συμπέρασμα βγαίνει από όλα αυτά; Ότι ο μύθος που καλλιεργούσαν για τη δήθεν μυστηριώδη οργάνωση ISIS/ISIL ήταν απλά κατασκευάσματα της προπαγάνδας των σαουδαράβων και ότι μπορεί τα παραμύθια της Ανατολής να καταπίνονται άνετα στη Δύση, αλλά στην ίδια την Ανατολή δεν περνάνε, γιατί εκεί τα πάντα μαθαίνονται γρήγορα. Αυτό που πρέπει κανείς να κρατήσει στη μνήμη του είναι η διαχρονικώς κακόβουλη πολιτική της Σαουδικής Αραβίας, που μετά τη Συρία υποστηρίζει το απάνθρωπο μακελειό που ξεκίνησε στο Ιράκ καθώς και σε τόσες άλλες περιπτώσεις στην ευρύτερη περιοχή. Για να μην πούμε και το παγκόσμιο ισλαμικό κίνημα που χρηματοδοτεί αφειδώς σε ολόκληρη τη Δύση το οποίο εξελίσσεται στο υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα ασφάλειας του δυτικού κόσμου.

 «Κυριακάτικη Δημοκρατία»