ΜΑΡΙΟΝ ΜΙΝΤΣΗ : ΘΕΛΩ, ΜΑ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ…

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΣΑΛΟΝΙ

ΘΕΛΩ, ΜΑ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ… 

Της ΜΑΡΙΟΝ ΜΙΝΤΣΗ

Τρέξτε γρήγορα παιδιά! Του ονείρου θα περάσουμε αυτήν την αξημέρωτη βραδιά!
Πάλι τα ΠΡΕΠΕΙ με τα ΘΕΛΩ, στήσανε καυγά. Οι δυο μεγάλες κυρίες της Λογικής και της Αλόγιστης λαχτάρας, το ρίξανε στην κατινιά.
Ε, ναι σας λέω! Μαλλί με μαλλί πιάστηκε η γόησσα των ΘΕΛΩ, με την γεροντοκόρη λογική, την ώρα που τούτη η ανέραστη, σάρκαζε από ψηλά.
-Θα έρθει η ώρα σου και σένα ξελογιάστρα πεθυμιά, που με σκυμμένο της μεταμέλειας το κεφάλι, θα φωνάξεις:
Αχ, ‘’στερνή μου γνώση, να σ΄είχα πρώτα’’

-Βλέπεις κυρά μου σωφροσύνη και μόνη σου το λες…’’να σ΄είχα πρώτα’’
Ε, λοιπόν εγώ, πριν από ‘’τα πρώτα’’ θα βάλω πρώτα- πρώτα, τα μεράκια της καρδιάς!
Εσύ, τι ζόρι τραβάς με της πρεσβυωπίας τα κουπιά; Γιατί δεν μ΄αφήνεις στον βυθό των συναισθημάτων μου να κολυμπήσω;
Να ξεμυαλιστώ, να στραβοπατήσω, να ηδονιστώ, να Ζήσω και με την τρέλα μου να ηττηθώ και να νικήσω! Κουμανταδόρο θα σε βάλω στα ΘΕΛΩ και στο ΠΡΕΠΟΝ της χαράς;
Άντε σταμάτα πια… με ένα ΜΗ και μ΄ένα ΟΧΙ και με όλα τα ΠΡΕΠΕΙ σε ντελίριο, ολημερίς με κυνηγάς.
Ναι, όπως ακριβώς το είπες. Θυματοποιός του εαυτού μου και θύτης, σε ό,τι το κέφι λαχταρά.

Το Μεράκι της ψυχής, μην το προσπερνάς!

Ή μήπως σ΄έχει κακιώσει η ζήλεια, που φύτεψα στα στήθια την ατίθαση Άνοιξη παντοτινά.
Ωραία! Όταν τα ΘΕΛΩ μου κερδίσω κι αποφασίσω
στην σοβαροφάνεια της Άτολμης Λογικής να βολευτώ,
τότε, εμείς οι δυο, θα στήσουμε χορό με της μοιρολογίστρας τον ζουρνά.

Θα στρώσουμε τα ΠΡΕΠΕΙ στο τραπέζι,
στο κρεββάτι την ανημποριά,
στο φιλί μας το λιβάνι,
στον έρωτα την μακαριά
και παρέα θα θρηνούμε, της ζήσης την ουσία που αφήσαμε να ξεψυχήσει, από φόβο… τι θα πει ο άτιμος ντουνιάς.

Μωρέ ποιος είναι αυτός ο κερατάς; Μήπως αυτές οι απρόσωπες φιγούρες, με την σκανδάλη στην ματιά και στα χείλη τη συκοφαντία, που θα΄θελαν να είναι της ζωής τους εραστές, αλλά δεν τους παίρνει πια;
Όλοι αυτοί οι ηθικοπλάστες ξαφνικά, γιατί η γλυκιά ατασθαλία δεν τους φλερτάρει, ούτε από χίλια μίλια μακριά;

Άκου με λοιπόν προσεκτικά. Επειδή κάτι θέλω να πω, σ΄αυτούς τους μικρούς επαναστάτες, που΄χουν σηκώσει το μπαΪράκι του κεφιού και του face την ανεμελιά …
ναι, ναι εδώ μέσα στα παιδιά, που ολημερίς μαζί ρουφάμε το μέλι της στιγμής και τα μεσάνυχτα μεθάμε την πίκρα της οργής…
εσύ, χαμηλοβλεπούσα Λογική, κλείσε στόμα και αυτιά.

Λοιπόν παιδιά! Επειδή, όσο να σκεφτούν οι λογικοί, οι τρελοί περνάνε ωραία τον καιρό τους, ελάτε να γίνουμε λιγάκι ανυπότακτοι, σε ό,τι την ύπαρξή μας τυραννά.

Πάμε όλοι μαζί, να ψηφίσουμε και πάλι και ξανά
Όλα της αναρχίας μας τα ΘΕΛΩ
και της φιμωμένης μας λαλιάς!

Μόνον έτσι απ΄την ζωή μας θα απαιτήσουμε,
Εκείνο που ‘’μας πρέπει’’
Αρκεί, η στάση μας απέναντί της,
να είναι ‘’καθώς πρέπει’’

Πρέπει δεν πρέπει,
εκείνο που μας Πρέπει,
είναι τα ΘΕΛΩ της Καρδιάς!!!

facebook/Μάριον Μίντση