Εργασιακό στρες

Εργασιακό στρες

Συνηθισμένη κατάσταση, που συχνά έχει άσχημα αποτελέσματα, σαμποτάροντας την καθημερινότητα του ατόμου. Το ζητούμενο είναι πάντα η ισορροπία.

του Dr. Στέφανου Καραγιαννόπουλου

Στρες είναι το σύνδρομο προσαρμογής. Οι φυσικές και αναγκαίες αλληλοεξαρτώμενες τροποποιήσεις συμπεριφοράς που επιχειρούμε για να εναρμονίσουμε τις επιδιώξεις μας με τις εργασιακές και κοινωνικές συνθήκες της ζωής.

Ζωή χωρίς άγχος δεν υπάρχει. Ωστόσο, συχνά υπάρχει και το δημιουργικό άγχος, αυτό που συνοδεύει μια νέα ελπιδοφόρα προσπάθεια. Πολλές φορές και η απουσία προοπτικών ή ερεθισμάτων μπορεί να προκαλέσει στρες, κατάσταση κλιμακούμενης δυσφορίας ή πανικού, όταν νιώθουμε αδιέξοδα.

Οι άνθρωποι διαφέρουν σημαντικά μεταξύ τους, το ίδιο και οι τρόποι με τους οποίους αναλαμβάνονται ή αντιδρούν σε κάθε απειλή. Άλλοι είναι ανθεκτικοί, άλλοι όχι. Άλλοι εκδηλώνουν έντονα ψυχοσωματικά συμπτώματα, συχνά χωρίς πραγματικά οργανικά προβλήματα. Ωστόσο, η ζωή τους διαφοροποιείται. Έντονες ταχυκαρδίες, κόμπος στον λαιμό, ξαφνικές αϋπνίες, αναίτιος κρύος ιδρώτας.

Το στρες επηρεάζει τη διατροφή μας (τρώμε περισσότερο και άτακτα ή εμφανίζουμε ανορεξία), το κάπνισμα (το άγχος ευνοεί την κατάχρηση), το ποτό (πολλοί βρίσκουν εκεί διέξοδο). Τέλος, υπέρταση, χρόνιες κεφαλαλγίες, αίσθημα χρόνιας κόπωσης. Πρόσφατη μελέτη σε 800 Φιλανδούς μεταλλωρύχους που σε κλινικές εξετάσεις έδειχναν «υγιείς» και οι συνθήκες εργασίας τους καταγράφονταν επί 25 χρόνια επιβεβαίωσε την άποψη ότι η εργασιακή και η κοινωνική πίεση προκαλεί βιολογικό στρες (συναγερμό) στον οργανισμό που διπλασιάζουν την πιθανότητα καρδιακού ή υπέρτασης.

Οι ερευνητές επιβεβαίωσαν ότι αυτό που σπρώχνει τον εργαζόμενο στο μοιραίο είναι η έλλειψη ισορροπίας μεταξύ υψηλού εργασιακού στρες και χαμηλής οικονομικής αμοιβής, μεταξύ της (αν)ασφάλειας στον χώρο δουλειάς και της αποδοχής στον κοινωνικό περίγυρο. Πρακτικά, δεν σκοτώνει η εργασία. Ωστόσο, ο εργάτης αποδιοργανώνεται από την έλλειψη ανταμοιβής οικονομικής ή εργασιακής ασφάλειας, δηλαδή οι συνθήκες εργασίας λειτουργούν ως εργοδότες άγχους.

Πώς ελέγχουμε το άγχος; Είναι άσκοπο να συστήσει κανείς στους ανθρώπους της σημερινής κοινωνίας να μην έχουν άγχος. Τους συμβουλεύει να το συνειδητοποιούν και να το ελέγχουν. Να συνειδητοποιούν ότι βυθίζει προσωπικότητες, μολύνει εργασιακούς χώρους. Αν έχετε τάση να νιώθετε πανικό, αποφασίστε να το συζητήσετε με έναν (μόνο) άνθρωπο που εμπιστεύεστε. Το άγχος δεν είναι πραμάτεια για να το διαλαλούμε. Είναι ο προσωπικός μας σαμποτέρ χωρίς δικαιολογία. Κόψτε τον καφέ. Πίνετε βότανα. Προσθέτετε 3-5 ώρες έντονο περπάτημα συνολικά την εβδομάδα στο πρόγραμμα σας. Προσέξτε ποιοτικά και ποσοτικά το φαγητό. Το αλκοόλ είναι δολιοφθορέας του εγκεφάλου. Αποδεχθείτε το μοναδικό φυσικό γεγονός, ότι όλοι δεν σκέφτονται το ίδιο. Συνειδητοποιήστε και εκφράστε το πρόβλημα καθαρά στον εαυτό σας και στους άλλους. Είναι δικιά μας ευθύνη η αυτοάμυνα μας. Σκεφτείτε θετικά. Τι καλό μπορεί να προκύψει από αυτή την κατάσταση της κακομοιριάς και του άτολμου άγχους;

TV ΕΘΝΟΣ