Υποκριτές

 

Υποκριτές

Ένας θλιβερός θίασος Ευρωπαίων πολιτικών και ηγετών -οι οποίοι στην πραγματικότητα δεν είναι παρά μαριονέτες των αγορών- εξέφρασαν τη συμπαράστασή τους στον γαλλικό λαό, μετά την δολοφονική επίθεση στα γραφεία της σατιρικής εφημερίδας Charlie Hebdo, και συμμετείχαν στη σιωπηλή πορεία που έγινε στο Παρίσι.

Κάποιοι από τους πολιτικούς ηγέτες που συμμετείχαν στην πορεία, εκπροσωπούσαν κυβερνήσεις που είναι υπεύθυνες για τις δολοφονίες και τους βασανισμούς δημοσιογράφων και πολιτών, ενώ παρών ήταν και ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Μπενιαμίν Νετανιάχου, ο οποίος είναι υπεύθυνος για χιλιάδες νεκρά παιδιά στην Παλαιστίνη αλλά συγκλονίστηκε από την δολοφονία των Γάλλων σκιτσογράφων.

 

Η υποκρισία περισσεύει στους πολιτικούς, όπως περισσεύει και σε πολλούς πολίτες. Η λέξη «υποκρισία» ήταν η λέξη που γράφτηκε περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη στα social media, στην διάρκεια της πορείας στο Παρίσι.

Ο Γάλλος διαδηλωτής της φωτογραφίας δηλώνει με το πλακά που κρατάει πως συμμετέχει στην διαδήλωση αλλά έχει συνείδηση της σύγχυσης και της υποκρισίας που υπάρχει σε όλη αυτή την κατάσταση.

Παρών ήταν και ο Αντώνης Σαμαράς, ο οποίος από τη μια μιλάει για φράχτες και λαθρομετανάστες, και από την άλλη το παίζει συμπονετικός. Μιλάμε για εμετό.

Είναι εντυπωσιακό πως ο πιο ειλικρινής από όλους ήταν ο ιδρυτής του Εθνικού Μετώπου Ζαν Μαρί Λεπέν, ο οποίος είπε «λυπάμαι αλλά εγώ δεν είμαι Charlie».

Ο Λεπέν δήλωσε ότι τον έχει συγκινήσει ο θάνατος των συμπατριωτών του αλλά δεν πρόκειται να υπερασπιστεί το αναρχοτροτσκιστικό πνεύμα της Charlie Hebdo, η οποία ήταν μια εφημερίδα που είχε ζητήσει την διάλυση του Εθνικού Μετώπου.

Θα ήταν τίμιο να ήταν τόσο ειλικρινείς -όσο ο Λεπέν- όλοι αυτοί οι πολιτικοί ηγέτες που δεν θα άντεχαν ούτε για ένα λεπτό το πνεύμα των σκιτσογράφων της Charlie Hebdo.

Κακά τα ψέματα, η μεγάλη σάτιρα είναι αναρχική. Αν δεν είναι αναρχική η σάτιρα, δεν είναι σάτιρα.

Αυτός είναι ο λόγος που δεν είχαμε ποτέ σπουδαία σάτιρα από κεντροδεξιούς, δεξιούς ή ακροδεξιούς.

Η σάτιρα είναι πάντα κατά της εξουσίας. Τα αστειάκια για τραγουδιστές, μοντέλα και τηλεπαρουσιαστές δεν είναι σάτιρα. Η σάτιρα στοχεύει ψηλά. Επίσης, εκτός από την εξουσία, στοχεύει στην ουσία. Πάντα.

Βέβαια, ζούμε σε έναν κόσμο που την αναρχική σάτιρα δεν την ανέχονται ούτε οι αναρχικοί.

Η ελευθερία της έκφρασης υπονομεύεται από τις ίδιες τις κοινωνίες.

Όταν ο λόγος του άλλου δεν ταυτίζεται με τον δικό μας, έχουμε πρόβλημα.

Δεν είναι λίγοι στις δυτικές κοινωνίες αυτοί που θέλουν να καθαρίσουν αυτούς που έχουν διαφορετική γνώμη.

Δεν είναι λίγοι αυτοί που θέλουν να καθαρίσουν κάποιους επειδή δεν τους αρέσουν αυτά που γράφουν.

Οι δράστες της επίθεσης στα γραφεία της σατιρικής το έκαναν.

Καθάρισαν αυτούς που δεν τους άρεσαν αυτά που γράφουν.

Αυτό κάνουν και οι κυβερνήσεις.

Και οι κυβερνήσεις έχουν πολύ περισσότερους τρόπους να το κάνουν από τους δράστες της επίθεσης στα γραφεία της Charlie Hebdo.

Κι όποιος κατάλαβε, κατάλαβε.

 

http://pitsirikos.net/2015/01/υποκριτές-2/