Κάτι όμορφο μπορεί να περιμένει στη γωνία..

Κάτι όμορφο μπορεί να περιμένει στη γωνία

Γελάσανε τα μάτια μου. Γέλασε κι η ψυχή μου.

Ίσως τελικά να μην είχαν τόσο άδικο οι φίλοι που μου έλεγαν να κάνω υπομονή. Ότι κάτι όμορφο μπορεί να περιμένει στη γωνία …περιμένουν στη γωνία, χαμόγελα φωτεινά και στιγμές μαγικές. Σκέψεις ανθισμένες και όνειρα.

Άνθισε η ψυχή μου και γελάσανε τα συννεφιασμένα μάτια.

Έτσι, χωρίς λόγο. Ίσως για πολλούς λόγους, ίσως και για κανέναν. Έρχονται μέρες που αγαπάω όλο τον κόσμο, έτσι, γιατί ξύπνησα το πρωί και αποφάσισα ότι σήμερα το πρόγραμμά μου περιλαμβάνει ‘’μερίδες αγάπης προς όλους’’. «Γιατρέ μου θα ζήσω;» χαχαχαχα!!

Απλά θα πω ότι πρέπει να φτάσεις στον πάτο για να ανέβεις. Νόμος της φύσης. Κι εγώ τον έχω περπατήσει χιλιάδες φορές. Σηκώθηκα όμως. Μόνη.

Αν δεν φας το χαστούκι από τη μια πλευρά και να γυρίσεις στην άλλη να το αποφύγεις και να έρθει δεύτερο πιο δυνατό.

Όταν δεν έχεις δει να πάνε κατά διαόλου μεριά όλοι οι τομείς στη ζωή σου, επαγγελματικά, προσωπικά, οικονομικά, κοινωνικά, ταυτόχρονα, και να μην ξέρεις για ποιόν τομέα από όλους να πρωτοκλάψεις.

Αν δεν έχεις περάσει μέρες που δεν θέλεις να σηκωθείς από το κρεβάτι γιατί δεν έχεις τίποτα ικανό να σε κάνει να σταθείς στα πόδια σου και να παλέψεις.

Αν δεν έχεις προδοθεί από φίλους, η μόνη προδοσία που πληγώνει και πονάει όσο τίποτα άλλο.

Αν δεν έχεις κάνει λάθος στην επιλογή φίλων και νομίζεις για φίλους κάποιους/ες που κατά βάθος δεν δίνουν δεκάρα για σένα και μένεις μόνη συνέχεια.

Αν η μόνη παρέα σου για καιρό είναι η οθόνη του υπολογιστή.

Αν δεν έχεις περάσει διαστήματα που δεν συμβαίνει τίποτα συνταρακτικό στη ζωή σου και έχεις βυθιστεί σε ένα βάλτο, ένα τέλμα.

Αν δεν νιώσεις πως περνάς απαρατήρητος/η, ότι δεν σου δίνουν σημασία, γιατί εσύ δεν φροντίζεις να κάνεις αισθητή την παρουσία σου.

Αν δεν νιώσεις πως όλοι εκμεταλλεύονται την καλοσύνη σου, επειδή δεν μπορείς εύκολα να λες ‘’όχι’’.

Αν δεν υπάρξουν στιγμές να νιώσεις πως δεν έχεις άνθρωπο να πεις τον πόνο σου.

Αν δεν ξυπνήσεις ένα πρωινό και να κοιτάξεις τον καθρέπτη και αυτό που θα δεις να σε τρομάξει και η αυτοπεποίθηση σου να φτάσει στα Τάρταρα.

Αν δεν έχεις χάσει ευκαιρίες μέσα από τα χέρια σου.

Αν δεν έχεις πληρώσει ακριβά το τίμημα να διαφέρεις και να μην θέλεις να σε αντιμετωπίζουν σαν να είσαι παντοδύναμο ον σε χώρους εργασίας αλλά και αλλού.

Αν δεν έχει υπάρξει μέρα που να μην θέλεις να μιλήσεις σε άνθρωπο.

Αν δεν σου έχει κόψει την ανάσα το κλάμα που νομίζεις ότι θα σε αφήσει στον τόπο, ότι θα ξεριζωθεί η καρδιά σου.

Όταν δεν έχεις νιώσει κορόιδο.

Όταν δεν έχεις πάθει πανικό, μπροστά σε μια νέα ευκαιρία, πολύ σημαντική, και στο τέλος να τα κάνεις όλα θάλασσα.

Όταν έχεις μπροστά σου το αντικείμενο του πόθου σου και δεν μπορείς να ανοίξεις το στόμα να πεις κάτι έξυπνο, και αντίθετα λες ό, τι βλακεία σου κατέβει ..

Αν δεν έχεις νιώσει στο πετσί σου την αδικία.

Και τόσες άλλες περιπτώσεις ναυαγίου της προσωπικότητας και της ζωής σου…

Πως θα εκτιμήσεις ό, τι όμορφο έρθει κάποια στιγμή στη ζωή σου; Δεν έχουμε γεννηθεί όλοι με άστρο, να μας έρχονται όλα βολικά από τη μέρα που καταλάβαμε τον κόσμο. Κάποιοι πρέπει να παλέψουμε σκληρά για να αποκτήσουμε όσα κάποιοι τα έχουν απλόχερα στη ζωή τους. Αλλά όταν έχεις μάθει μια ζωή να παλεύεις, μπορείς να δίνεις τους αγώνες, τις μάχες σου και να τα καταφέρνεις. Αν έχεις μάθει να τα έχεις όλα στο χέρι, γίνεσαι αλαζόνας και νομίζεις ότι η ζωή σου χρωστάει. Δεν έχεις καταλάβει ότι εμείς χρωστάμε στη ζωή, στη ζωή μας και στη ζωή όσων αγαπάμε, να την κάνουμε πιο όμορφη. Η ζωή είναι δεδομένη, δύσκολη και σκληρή. Αν την αφήσουμε να μας τουμπάρει… Πάει…

Αν όμως έχεις ζήσει όσα ανέφερα…

Θα φας το χαστούκι κι από τις δυο πλευρές, θα πέσεις και θα σηκωθείς μόνη και θα συνεχίσεις. Χάνεις μια μάχη όχι τον πόλεμο.

Όλοι οι τομείς της ζωής σου που πάνε από το κακό στο χειρότερο, δεν φτιάχνουν από τη μια μέρα στην άλλη. Θέλει υπομονή και αντοχή. Μικρά- μικρά βήματα, κάθε ταξίδι από ένα βήμα ξεκινάει. Σιγά –σιγά θα φτιάχνουν όλα ένα-ένα, πολλές φορές με μαγικό τρόπο.

Θα σηκωθείς από το κρεβάτι και θα θέλεις να κατακτήσεις τη ζωή σου, να παλέψεις.

Θα βρεθούν και οι φίλοι με το Φ κεφαλαίο, και οι υπόλοιποι θα πάνε από κει που ήρθαν. Κάνεις νέα ανοίγματα.

Γίνεσαι πιο κοινωνικός, πιο ανεκτικός, και πιο παρατηρητικός με τους ανθρώπους.

Κλείνεις τον υπολογιστή, φοράς το χαμόγελο σου και τρέχεις να βγεις έξω.

Κάποια στιγμή από εκεί που δεν συμβαίνει τίποτα συνταρακτικό, ξαφνικά συμβαίνουν γεγονότα τόσο καταιγιστικά που δεν προλαβαίνεις να τα συνειδητοποιήσεις.

Αυτά φαίνονται… Στα μάτια… Ξέρεις εσύ… Θα καταλάβεις… Και θα γελάσουν τα μάτια σου. Και θα διαλυθούν τα σύννεφα. Θα στα διαλύσει το χαμόγελο του...

Θα γίνεις ξανά ορατή για όλους γιατί δεν θα ψιθυρίζεις από δειλία, θα μιλάς με αποφασιστικότητα.

Θα μάθεις να χρησιμοποιείς τη λέξη ‘’όχι’’. Εκεί που χρειάζεται ,όχι παντού.

Όταν ‘’σκανάρεις’’ τη ζωή σου και αποβάλλεις τα ‘’στοιχεία’’ που είναι ύποπτα και δημιουργούν πρόβλημα, μένουν οι ΦΙΛΟΙ ,με όχι μόνο το Φ κεφαλαίο, όλη η λέξη με κεφαλαία, επειδή μπορείς να ανοίξεις χωρίς φόβο την καρδιά σου. Διάπλατα.

Θα νιώθεις όμορφα. Θα νιώθεις πως σε αποδέχονται, όπως είσαι και όχι όπως θα ήθελαν να σε κάνουν να είσαι. Ότι δεν θέλουν να σε αλλάξουν, αλλά τους αρέσει αυτό που βλέπουν, γιατί δεν κοιτάνε τη βιτρίνα αλλά εσένα.

Όλο και κάποια ευκαιρία θα μείνει και για σένα… Μπορεί να έλειπες στις άλλες, αλλά θα έρθουν οι επόμενες.

Κάποτε θα σε σεβαστούν γιατί εσύ θα τους το εμπνεύσεις, θα το κερδίσεις με το σπαθί σου.

Θα λιγοστέψουν οι μέρες που θα είσαι χάλια και δεν θα θέλεις να μιλήσεις σε άνθρωπο. Γιατί θα λιγοστέψουν και οι μέρες που θα είσαι χάλια.

Θα φύγει το σύννεφο απ’ τη ματιά και θα έρθει η άνοιξη στα μάτια σου.

Δεν θα επιτρέπεις να γίνεσαι κορόιδο. Θα διεκδικείς.

Δεν θα φοβάσαι ότι θα τα κάνεις θάλασσα, γιατί θα βαδίζεις με προσοχή και αυτοπεποίθηση.

Κάποτε αν έχεις δίκιο, θα το βρεις.

Γελάσανε τα μάτια μου. Ανθίσανε τα μάτια μου.

‘’Σκανάρισα τη ζωή μου’’ και πέταξα ό, τι βάραινε. Κράτησα ό, τι με γεμίζει χαρά.

Νιώθω δυνατή. Γεμάτη. Ότι μπορώ.

Όλα στο μυαλό μας είναι τελικά. Όλα τα μπορούμε. Αν έχεις υπομονή, όλα έρχονται. Κάποια πράγματα ήρθαν και ‘’κουμπωσαν’’ μόνα τους, και όσο πάλευα δεν γίνονταν.

Βγες έξω και νιώσε(για όλους ισχύει).

Ξεδίπλωσε τα αισθήματα σου.

Και θυμήσου να χαμογελάς. Κάποιος μπορεί να γίνεται ευτυχισμένος με αυτό το χαμόγελο…

facebook/ ΕΛΕΝΗ ΜΑΥΡΟΥΛΗ