Σκοπιά στο "Κανάβεραλ"

Σκοπιά στο "Κανάβεραλ"

Αφιερωμένο στους ΥΕΑ και ιδιαίτερα σε όλους όσους υπηρέτησαν στο στρατόπεδο της Σχολής ΥΕΑ Πυροβολικού και γνώρισαν το "Κανάβεραλ"

Γράφει ο Θεοφάνης Γραικιώτης

Το κρύο ροβόλαγε
Κρύο που διαπερνούσε το σώμα..
Που τρύπαγε τα κόκκαλα.
Ροβόλαγε απ το Καντύλη
Έτσι το λέγαν το βουνό
Εκεί στη Σχολή Πυροβολικού
Ροβόλαγε παρέα με το ψιλόβροχο
Που σε πότιζε
Που σε μούσκευε.
Και σύ;;;;;
Φορώντας το τζάκετ, την κουκούλα·
Άδικος κόπος. Κρύωνες
Πιο πολύ η καρδιά σου·
Εκεί. Στο Κανάβεραλ
Έτσι τη λέγαμε. Εκείνη τη σκοπιά
Την απομεμακρυσμένη.
Την χωμένη σχεδόν μες στη θάλασσα.

Πίσσα γύρω το σκοτάδι.
Η θάλασσα μανιασμένη απόψε
Νοέμβρης.
Οι σταγόνες κυλούν απ το κράνος
Οι άλλες απ τα μάτια.
Μόνος .Ολομόναχος
Ξεχασμένος
-ΑΛΤ . ΤΙΣ ΕΙ;;;;;;;;;;;;
Προτάσεις το όπλο.
Μία σκιά. Μία φιγούρα
Αερικό. Φάντασμα
-ΕΦΟΔΟΣ·
Απαντά η σκιά
-ΠΡΟΧΩΡΑ ΣΤΟ ΠΑΡΑΣΥΝΘΗΜΑ φωνάζεις
-ΑΛΑΜΑΝΑ η σκιά
-ΠΕΙΝΙΟΣ του απαντάς
Η σκιά πλησιάζει.
Κατεβάζεις το όπλο
Υπογράφει στο βιβλίο. Το βρεγμένο.
-Καληνύχτα. Σε καληνυχτίζει
Χάνεται μες στο σκοτάδι.

Μόνος πάλι. Εσύ και οι σκέψεις σου..
Αυτές που σου κρατούν συντροφιά..
Για να σε ξεκουράσουν..
Για να μην σε πάρει ο ύπνος..
Για να σε προστατέψουν..
Καταραμένο το ΚΑΝΑΒΕΡΑΛ
Κάποιοι είχαν αυτοκτονήσει στην σκοπιά αυτή·
Έτσι  'λέγαν οι παλιοί
Ο αέρας, η μανιασμένη θάλασσα, το ψιλόβροχο
Μόνοι μάρτυρες στρατιωτών που δεν άντεξαν
Απομακρύνεις τις σκέψεις αυτές.
Μπαίνεις στο φυλάκιο, μπας και ζεσταθείς
Μάταιος κόπος

Τον ακούς να πλησιάζεις
Το όπλο σου προτεταμένο
-ΑΛΤ ΤΙΣ ΕΙ;;;;;;;; φωνάζεις
-Δεκανέας αλλαγής, Φωνή απ το σκοτάδι
Τώρα είσαι χαρούμενος.
Έρχεται στη θέση σου ο επόμενος σκοπός.
Παραδίδεις στο συστατριώτη σου.
Πάει κι αυτή η σκοπιά
Η σκέψη ότι θα βρεθείς σε λίγο στη ζεστασιά του θαλάμου
σε παρηγορεί.

Πόσο ζεστός και όμορφος ήταν ο θάλαμος εκείνο το βράδυ..........................
Η βροχή, το κρύο κι ο αέρας είχαν ξεχασθεί.................

facebook/Theofanis Graikiotis