Τ. Κατσιμάρδος : Από το έρεβος και η μέρα

Ας μην ανησυχεί όποιος δεν αντιλαμβάνεται τι ακριβώς συμβαίνει με την ανέφικτη ως τώρα συμφωνία κυβέρνησης-πιστωτών. Ουδείς έχει μια πλήρως ολοκληρωμένη εικόνα και ασφαλή πρόβλεψη, καθώς οι διαπραγματεύσεις κινούνται μέσα σ' ένα χαοτικό περιβάλλον. Δεν φταίνε προσωπικά οι διαπραγματευτές (τεχνοκράτες και πολιτικοί).

Η Ελλάδα φαντάζει σαν να βρίσκεται σε μια μοναδική ιστορική συγκυρία, όπου συναντώ­νται, μέσα από συγκοινωνούντα κανάλια, μερι­κά από τα μείζονα επίδικα της περιόδου. Οι παροντικές εκρηκτικές οικονομικές ανά­γκες της, μαζί με το άμεσο μέλλον της, εφά­πτο­νται πολλαπλά με ευρύτερα ζητήματα. Πριν απ' όλα ασφαλώς με την πορεία της Ευ­ρω­ζώνης και της ΕΕ. Αλλά και με τη δημο­κρα­τία, την ευημερία, την ασφάλεια σ' έναν μεγα­λύ­τερο, ευρωπαϊκό και παγκοσμιοποιημένο κύκλο.

Με μια δόση φαντασίας το δημοσιονομικό πρόβλημα της Ελλάδας έχει θέση παραδείγματος όπως το γνωστό «πέταγμα της πεταλούδας». Οι επιπτώσεις από τη μια ή την άλλη λύση του δεν εξαντλούνται στα ρήγματα είτε στην ενίσχυση των πολιτικών της λιτότητας. Ούτε στον αποκλεισμό ριζοσπαστικών ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, ανεξαρτήτως της ψήφου των λαών, και το κλείσιμο ή όχι μιας «αριστερής παρένθεσης».

Οι εφαπτόμενοι κύκλοι έχουν αναδειχθεί ευκρινώς από τις τελευταίες εξελίξεις. Διαφο­ρετικές προσεγγίσεις μεταξύ των κρατών της Ευρωζώνης. Αντικρουόμενες οπτικές σε εθνι­κά επίπεδα -ακόμη και στην ίδια τη Γερμανία. Αντιθέσεις στο πλαίσιο των ευρωατλαντικών σχέσεων, για τον ρόλο του ΔΝΤ και άλλων θεσμών. Για να μείνουμε μόνο σ' αυτά και να παραλείψουμε τις γεωστρατηγικές πτυχές, με φόντο το νεοψυχροπολεμικό κλίμα και την αμερικανορωσική σύγκρουση για το «ουκρα­νικό» και τα παρεπόμενά του. Ολα αυτά, καθώς η ήπειρος και ο κόσμος πορεύ­ο­νται μέσα σε ένα κλίμα αντιπαράθεσης για την ικανοποίηση άμεσων αναγκών, αλλά και σχεδιασμών για τον έλεγχο του μέλλοντος.

Ανάμεσα σε κείνα που θέτουν το «ελληνικό» μέσα σ' αυτήν τη δίνη της ρευστότητας βρίσκεται, ασφαλώς, το γεγονός ότι η χώρα μας δεν θεωρείται και δεν είναι απολύτως δεδομένη, όπως στο παρελθόν. Δεν υπάρχει πια μια ελληνική κυβέρνηση που δέχεται αυτομάτως τις ευρωεπιλογές, ακολουθώντας άκριτα αποφάσεις. Ενώ αμφισβητεί συγχρόνως τους νεοφιλελεύθε­ρους κανόνες, αν και τους ακολουθεί, προσβλέποντας σε μια άλλη Ευρώπη. Ουτοπικά ή ρεαλιστικά, δεν ενδιαφέρει εδώ.

Τι θα προκύψει μέσα απ' αυτό το «χάος»; Για απάντηση πρέπει να ανατρέξουμε στον πρώτο επώνυμο Ευρωπαίο ποιητή και να προσλάβουμε τους στίχους του κατά βούληση: Κι από το Χάος έγινε το Ερεβος κι η μαύρη Νύχτα/ Κι από τη Νύχτα πάλι έγιναν ο Αιθέρας και η Ημέρα (Ησίοδος).

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=28326&subid=2&pubid=64201944