Το «ναι σε όλα» θα τιμωρηθεί
Του ΚΩΣΤΑ ΝΙΚΟΛΑΟΥ
πρώην βουλευτή, πρ. ευρωβουλευτή και πρ. αντιπροέδρου της Ευρωβουλής
Με
δεδομένο τα πολλαπλά αδιέξοδα, πορευόμαστε ολοταχώς σε πρόωρες εκλογές.
(Όσοι κρώζουν περί απλής αναλογικής είναι βαλτοί ή έχουν το
ακαταλόγιστο.) Οι τεχνοκράτες του «κουαρτέτου» πλέον των φαυλεπίφαυλων
δανειστών τα θέλουν όλα, γνωρίζοντας άριστα ότι το ασφυκτικό στρίμωγμά
τους επί δεκαεπτάωρο στον Τσίπρα καταγράφηκε διεθνώς ως πύρρειος νίκη. Οι επικείμενες εκλογές –ανεξάρτητα από τις
ευνοϊκές απόψεις μου για τους διαφωνούντες του ΣΥΡΙΖΑ– θα μεταβάλουν
ριζικά τη σύνθεση του μετεκλογικού Κοινοβουλίου. Και αυτό όχι μόνο λόγω
των αυξομειώσεων των ποσοστών των κομμάτων, αλλά και της σταυροδοσίας
των υποψηφίων κάθε κόμματος. Οι πλείστοι ψηφοφόροι γνωρίζουν τα
προκλητικά λαβράκια του πολιτικού σκηνικού και θα τα καταψηφίσουν με τα
δύο τους χέρια.
Το θρασύδειλο «ναι σε όλα», επομένως, θα έχει καθαρά τιμωρητικό αντίκτυπο στις κάλπες. Γεγονός που θα προκαλέσει μικρή έστω αγαλλίαση στους τιμωρούς.
Το μέγα ερώτημα, βέβαια, είναι εάν θα υπάρξει συνολικά κυβερνητική πλειοψηφία –«πλειονοψηφία» την έλεγαν οι παλαιοί– και τι σόι πλειοψηφία θα είναι αυτή. Απαντώ τμηματικά. Δεν ξέρω, πρώτον, σε ποιον βαθμό θα είναι πολωμένο το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ. Και δεν ξέρω, δεύτερον, κατά πόσον οι θιασώτες της δραχμής θα μετάσχουν στις εκλογές ως ενιαίο κόμμα. Πράγμα που δεν το θεωρώ πολύ πιθανό, χωρίς, ωστόσο, και να το αποκλείω εντελώς.
Δεν γνωρίζω επίσης την ημερομηνία έναρξης της δίκης της Χρυσής Αυγής και τη διάρκεια αυτής της δίκης. Θα περατωθεί προεκλογικά ή μετεκλογικά; Το ερώτημα είναι σοβαρό και δεν απαντάται με εικασίες. Πάντως, εάν εκπροσωπηθεί ως κόμμα στις εκλογές η Χρυσή Αυγή, η κυβερνητική πλειοψηφία ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ θα κινδυνεύσει.
Από την άλλη μεριά –έρχομαι τώρα σε αντίθεση με τον εαυτό μου–, «ο Αλέξης είναι το πιο ''ερωτικό'' πλάσμα που έβγαλε η Αριστερά τα τελευταία πενήντα χρόνια. Δεν κουβάλησε ποτέ πάνω του τη μιζέρια μιας παράταξης που έκλαιγε στη γωνία που την είχε τοποθετήσει το ΠΑΣΟΚ… Δεν κουβάλησε ποτέ το κλάμα για τη χαμένη τιμή της Καταρίνα Μπλουμ, όταν το lifestyle έθετε στο περιθώριο την αισθητική και την ηθική της Αριστεράς». (Λευτέρης Καπώνης στην «Αυγή» της Τετάρτης. Προσθέτω διευκρινιστικά ότι «Η χαμένη τιμή της Καταρίνα Μπλουμ» είναι μυθιστόρημα του διάσημου γερμανού συγγραφέα Χάινριχ Μπελ. Το είχα διαβάσει στην αυθεντική του γλώσσα και με είχε ενθουσιάσει, όπως όλα τα μυθιστορήματα του Μπελ. Ερώτημα: Υπήρξε, μήπως, ο τότε ενθουσιασμός μου… αμάρτημα που… καταδεικνύει πως δεν ήμουνα αριστερός, μολονότι ΕΠΟΝίτης από μικρό παιδί; Πάντως, ο τσιπρικός Λευτέρης Καπώνης, ευρισκόμενος εντός του ΣΥΡΙΖΑ, δημοσιεύει πάντοτε εξαιρετικά άρθρα που προδίδουν πολυμάθεια και διεισδυτική αναλυτική σκέψη, επισύροντας έναν ακραιφνή και γνήσιο έπαινο.)
Ανεξάρτητα, ωστόσο, από το τι θα συμβεί στις κρίσιμες ασφαλώς εκλογές, οι εκτός των τειχών σαδιστές της γερμανοκρατούμενης Ευρώπης συνεχίζουν απτόητοι το… θεάρεστο έργο τους. Συμπεριφέρονται, αγνοούντες αρχές και αξίες καθώς και το περιβόητο άλλοτε ευρωπαϊκό κεκτημένο, ως στυγνοί κατακτητές. Ιδιαίτερα οι Γερμανοί και οι κάθε λογής επιχειρήσεις τους μας κατακλέβουν. Παράδειγμα: Το απορρυπαντικό «Formil» πουλιέται στην Ελλάδα 4,29 ευρώ και στην Ιταλία 2,59 ευρώ από το ξετσίπωτο Lidl. Το οποίο, μάλιστα, δεν πληρώνει ποτέ φόρο στο Ελληνικό Δημόσιο.
Η μεγάλη –και προγραμματισμένη– απάτη των Γερμανών είναι να μας αρπάξουν τα τεράστια αποθέματα υδρογονανθράκων που διαθέτουμε τζάμπα ή με ελάχιστο τίμημα, το οποίο θα καταβάλουν τμηματικά και όποτε γουστάρουν. Αλλά και σε προσωπικό επίπεδο λυσσομανούν οικονομικά. Η βελγική εφημερίδα «Libre Belgique» αποκαλύπτει τον ύποπτο ρόλο του επικεφαλής της Ομάδας των Φιλελεύθερων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο Γκι Φέρχοφσταντ και τη σχέση του με εταιρείες που εμπλέκονται σε ιδιωτικοποιήσεις στην Ελλάδα. Ο εν λόγω φέρεται να συνδέεται με ιδιωτικές εταιρείες που αναμένουν να λάβουν μεγάλο μερίδιο από την ελληνική αγορά ενέργειας. Πρόκειται, σύμφωνα πάντα με την έγκυρη «Libre Belgique», για τις εταιρείες Exmar και Sofina, των οποίων ο Φέρχοφσταντ είναι διευθύνων σύμβουλος και μάλιστα με αδρή αμοιβή!
Θα περατώσω το σημερινό άρθρο με την αρχή ενός χρησιμότατου δημοσιεύματος της Πέπης Ρηγοπούλου στην «Εφημερίδα των Συντακτών» με τίτλο «Αν», όπως ακριβώς αρχίζει η πρώτη φράση του: «Αν πράγματι η τιμή πώλησης για σαράντα χρόνια 14 κερδοφόρων αεροδρομίων της χώρας μας στην εταιρεία του γερμανικού Δημοσίου Fraport είναι 1,234 δισ., τότε γιατί το ελληνικό Δημόσιο δεν εισπράττει το 1,4 δισ. ΦΠΑ που χρωστά η επίσης γερμανική εταιρεία Hochtief, που εκμεταλλεύεται το αεροδρόμιο ''Ελ. Βενιζέλος'' για να μην πουλήσει τα άλλα σε αυτή την εξευτελιστική τιμή; Μήπως ο νέος υπουργός Οικονομικών, που δήλωσε ότι ''δεν θα αφήσει κανέναν να βάλει τον ΦΠΑ στην τσέπη του'', θα έπρεπε να ξεκινήσει από την εταιρεία αυτή;».
Σωστή και εύλογη η πρότασή σας, κυρία Ρηγοπούλου. Δεν αναρωτιέστε, όμως, με ποια –τυφλά τα τ' ώτα τον τε νουν τα τ' όμματα…– καθάρματα έχει να κάνει ΚΑΙ ο νέος υπουργός Οικονομικών;
Το θρασύδειλο «ναι σε όλα», επομένως, θα έχει καθαρά τιμωρητικό αντίκτυπο στις κάλπες. Γεγονός που θα προκαλέσει μικρή έστω αγαλλίαση στους τιμωρούς.
Το μέγα ερώτημα, βέβαια, είναι εάν θα υπάρξει συνολικά κυβερνητική πλειοψηφία –«πλειονοψηφία» την έλεγαν οι παλαιοί– και τι σόι πλειοψηφία θα είναι αυτή. Απαντώ τμηματικά. Δεν ξέρω, πρώτον, σε ποιον βαθμό θα είναι πολωμένο το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ. Και δεν ξέρω, δεύτερον, κατά πόσον οι θιασώτες της δραχμής θα μετάσχουν στις εκλογές ως ενιαίο κόμμα. Πράγμα που δεν το θεωρώ πολύ πιθανό, χωρίς, ωστόσο, και να το αποκλείω εντελώς.
Δεν γνωρίζω επίσης την ημερομηνία έναρξης της δίκης της Χρυσής Αυγής και τη διάρκεια αυτής της δίκης. Θα περατωθεί προεκλογικά ή μετεκλογικά; Το ερώτημα είναι σοβαρό και δεν απαντάται με εικασίες. Πάντως, εάν εκπροσωπηθεί ως κόμμα στις εκλογές η Χρυσή Αυγή, η κυβερνητική πλειοψηφία ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ θα κινδυνεύσει.
Από την άλλη μεριά –έρχομαι τώρα σε αντίθεση με τον εαυτό μου–, «ο Αλέξης είναι το πιο ''ερωτικό'' πλάσμα που έβγαλε η Αριστερά τα τελευταία πενήντα χρόνια. Δεν κουβάλησε ποτέ πάνω του τη μιζέρια μιας παράταξης που έκλαιγε στη γωνία που την είχε τοποθετήσει το ΠΑΣΟΚ… Δεν κουβάλησε ποτέ το κλάμα για τη χαμένη τιμή της Καταρίνα Μπλουμ, όταν το lifestyle έθετε στο περιθώριο την αισθητική και την ηθική της Αριστεράς». (Λευτέρης Καπώνης στην «Αυγή» της Τετάρτης. Προσθέτω διευκρινιστικά ότι «Η χαμένη τιμή της Καταρίνα Μπλουμ» είναι μυθιστόρημα του διάσημου γερμανού συγγραφέα Χάινριχ Μπελ. Το είχα διαβάσει στην αυθεντική του γλώσσα και με είχε ενθουσιάσει, όπως όλα τα μυθιστορήματα του Μπελ. Ερώτημα: Υπήρξε, μήπως, ο τότε ενθουσιασμός μου… αμάρτημα που… καταδεικνύει πως δεν ήμουνα αριστερός, μολονότι ΕΠΟΝίτης από μικρό παιδί; Πάντως, ο τσιπρικός Λευτέρης Καπώνης, ευρισκόμενος εντός του ΣΥΡΙΖΑ, δημοσιεύει πάντοτε εξαιρετικά άρθρα που προδίδουν πολυμάθεια και διεισδυτική αναλυτική σκέψη, επισύροντας έναν ακραιφνή και γνήσιο έπαινο.)
Ανεξάρτητα, ωστόσο, από το τι θα συμβεί στις κρίσιμες ασφαλώς εκλογές, οι εκτός των τειχών σαδιστές της γερμανοκρατούμενης Ευρώπης συνεχίζουν απτόητοι το… θεάρεστο έργο τους. Συμπεριφέρονται, αγνοούντες αρχές και αξίες καθώς και το περιβόητο άλλοτε ευρωπαϊκό κεκτημένο, ως στυγνοί κατακτητές. Ιδιαίτερα οι Γερμανοί και οι κάθε λογής επιχειρήσεις τους μας κατακλέβουν. Παράδειγμα: Το απορρυπαντικό «Formil» πουλιέται στην Ελλάδα 4,29 ευρώ και στην Ιταλία 2,59 ευρώ από το ξετσίπωτο Lidl. Το οποίο, μάλιστα, δεν πληρώνει ποτέ φόρο στο Ελληνικό Δημόσιο.
Η μεγάλη –και προγραμματισμένη– απάτη των Γερμανών είναι να μας αρπάξουν τα τεράστια αποθέματα υδρογονανθράκων που διαθέτουμε τζάμπα ή με ελάχιστο τίμημα, το οποίο θα καταβάλουν τμηματικά και όποτε γουστάρουν. Αλλά και σε προσωπικό επίπεδο λυσσομανούν οικονομικά. Η βελγική εφημερίδα «Libre Belgique» αποκαλύπτει τον ύποπτο ρόλο του επικεφαλής της Ομάδας των Φιλελεύθερων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο Γκι Φέρχοφσταντ και τη σχέση του με εταιρείες που εμπλέκονται σε ιδιωτικοποιήσεις στην Ελλάδα. Ο εν λόγω φέρεται να συνδέεται με ιδιωτικές εταιρείες που αναμένουν να λάβουν μεγάλο μερίδιο από την ελληνική αγορά ενέργειας. Πρόκειται, σύμφωνα πάντα με την έγκυρη «Libre Belgique», για τις εταιρείες Exmar και Sofina, των οποίων ο Φέρχοφσταντ είναι διευθύνων σύμβουλος και μάλιστα με αδρή αμοιβή!
Θα περατώσω το σημερινό άρθρο με την αρχή ενός χρησιμότατου δημοσιεύματος της Πέπης Ρηγοπούλου στην «Εφημερίδα των Συντακτών» με τίτλο «Αν», όπως ακριβώς αρχίζει η πρώτη φράση του: «Αν πράγματι η τιμή πώλησης για σαράντα χρόνια 14 κερδοφόρων αεροδρομίων της χώρας μας στην εταιρεία του γερμανικού Δημοσίου Fraport είναι 1,234 δισ., τότε γιατί το ελληνικό Δημόσιο δεν εισπράττει το 1,4 δισ. ΦΠΑ που χρωστά η επίσης γερμανική εταιρεία Hochtief, που εκμεταλλεύεται το αεροδρόμιο ''Ελ. Βενιζέλος'' για να μην πουλήσει τα άλλα σε αυτή την εξευτελιστική τιμή; Μήπως ο νέος υπουργός Οικονομικών, που δήλωσε ότι ''δεν θα αφήσει κανέναν να βάλει τον ΦΠΑ στην τσέπη του'', θα έπρεπε να ξεκινήσει από την εταιρεία αυτή;».
Σωστή και εύλογη η πρότασή σας, κυρία Ρηγοπούλου. Δεν αναρωτιέστε, όμως, με ποια –τυφλά τα τ' ώτα τον τε νουν τα τ' όμματα…– καθάρματα έχει να κάνει ΚΑΙ ο νέος υπουργός Οικονομικών;
ΤΟ ΠΑΡΟΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου