Πέμπτη 3 Σεπτεμβρίου 2015

Ο 5χρονος Galip και ο 3χρονος Aylan, θα στοιχειώνουν για πάντα την συνείδηση της “πολιτισμένης Δύσης”


Ο 5χρονος Galip και ο 3χρονος Aylan, θα στοιχειώνουν για πάντα την συνείδηση της “πολιτισμένης Δύσης”



Ο πεντάχρονος Galip και ο τρίχρονος Aylan έφυγαν μαζί με τους γονείς τους από την κουρδική πόλη Κομπάνι της Συρίας που πολιόρκησαν πέρσι οι τζιχαντιστές, για να γλιτώσουν από την βαρβαρότητα ενός παράλογου πολέμου. Κατάφεραν προχθές να μπούν σε μια σάπια βάρκα, για να περάσουν στη Κω. Αναζητούσαν μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή και είχαν σκοπό να πάνε στο Καναδά σε συγγενείς που τους περίμεναν. Μόνο που δεν έφτασαν ποτέ.  Σε διπλανή βάρκα που επίσης αναποδογύρισε, χάθηκαν άλλα δύο παιδιά. 

Χθες οι εικόνες φρίκης απ΄τη Τουρκία, ταρακούνησαν όλη την υφήλιο και έφεραν στα δήθεν έκπληκτα μάτια μας, την ωμή βαρβαρότητα μιας ανείπωτης  προσφυγικής τραγωδίας που εκτυλίσσεται καθημερινά δίπλα μας  αλλά εμείς κάνουμε πως αγνοούμε.

Δυο παιδιά νεκρά κείτονταν στην ακρογιαλιά, της Αλικαρνασσού. Δύο παιδιά, τραγικά σύμβολα της ευρωπαικής και διεθνούς υποκρισίας που γεννά απανθρωπιά και θάνατο.

Τώρα πια,  όλοι είδαμε. Ουδείς μπορεί να ισχυρισθεί ότι δεν άκουσε, δεν κατάλαβε. Είμαστε όλοι συν-ένοχοι του μαζικού εγκλήματος που διαπράττεται λίγο μακρύτερα. Κι όσοι επιδιώκουν να επενδύσουν μικροπολιτικά οφέλη πάνω στους πρόσφυγες,τώρα πια ας σιωπήσουν. Διαφορετικά είναι συνεργοί στο απάνθρωπο έγκλημα που συντελείται.

Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, μέσα στο 2015, 2.500 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους προσπαθώντας να περάσουν από την Αφρική και την Τουρκία στην Ευρώπη,, μετατρέποντας την Μεσόγειο σε θάλασσα θανάτου.

Το ταξίδι του θανάτου

Η βάρκα στην οποία επέβαιναν τα δύο μικρά παιδιά, αναποδογύρισε ενώ κατευθύνονταν στην Κω. Τα δύο αγόρια πνίγηκαν μαζί με τη μητέρα τους Rehan. Ο πατέρας, ο Abdullah, ως τραγιξκοή φιγούρα, είναι ο μόνος που επέζησε. «Η γυναίκα μου και τα παιδιά μου είναι νεκρά», ψέλλισε στη θεία των άτυχων αγοριών, όπως αποκάλυψε η ίδια στη Daily Mail. Τωρα θέλει να τους πάει πίσω στη πατρίδα.

Η ιστορία των δύο αγοριών που χάθηκαν στο ταξίδι για την Κω - Εικόνα0


Τα δύο αγόρια δεν φορούσαν σωσίβια, σύμφωνα με τις πληροφορίες, κι έτσι δεν είχαν σχεδόν καμία ελπίδα όταν η βάρκα τους αναποδογύρισε περίπου μισή ώρα αφότου είχε αποπλεύσει από την Τουρκία.
Συνολικά 13 άνθρωποι- ανάμεσά τους ο Galip, ο Aylan, η μητέρα τους κι άλλα τρία παιδιά- έχασαν τη ζωή τους στο ναυάγιο.

Η φωτογραφία τους από τότε που είχαν κανονική ζωή όπως ο καθένας μας, στην πατρίδα τους το Κομπάνι της Συρίας,  να χαμογελούν αγκαλιασμένοι, δείχνει απλώς το μέγεθος του εγκλήματος που διαπράττεται σε βάρος των λαών της περιοχής.


παιδια

Και φωτίζει την μεγάλη ευθύνη της Ευρώπης, που επιμένει να μην αν αλαμβάνει ευθύνες και πρωτοβουλίες για την αντιμετώπιση και τον τερματισμό της κρίσης. Το αντίθετο. Υπάρχουν χω΄ρες, όπου η Ουγγαρία, όπου ο πρωθυπουργός της αρνείται να δεχθεί πρόσφυγες και υπεραμύνεται ενός συρμάτινου φράχτη αλλά και η Τσεχία όπου ο πρόεδρός της ζητά να κηρυχθεί παράνομη η μετανάστευση και να σκληρύνει

Το δεύτερο έγκλημα

Μαζί με τη μοιραία βάρκα από την οποία βρέθηκαν στη θάλασσα τα αδελφάκια από τη Συρία απέπλευσε κι άλλη μία που επίσης αναποδογύρισε. Χάθηκαν δύο παιδιά, ο 11χρονος Zainb Ahmet-Hadi και ο 9χρονος αδελφός του Hayder. Η μητέρα τους έζησε και ο φακός την αποτύπωσε στην αγκαλιά του μόνου παιδιού της που τα κατάφερε, της 7χρονης Rowad.

Σύμφωνα με έναν από τους επιβάτες, συνολικά 175 άνθρωποι στριμώχτηκαν σε 12 βάρκες. «Πληρώσαμε 2050 ευρώ ο καθένας», λέει στη Daily Mail, «η βάρκα προοριζόταν για 10 άτομα, βυθίστηκε μόλις βγήκαμε στα ανοιχτά. Όποιος δεν ήξερε να κολυμπά δεν είχε ελπίδα».

Αξιωματούχος του ΟΗΕ: Να προσέχουνν οι λαικιστές

Η «διαδρομή» ανάμεσα στο Μποντρούμ και την Κω είναι από τις συντομότερες οδούς ανάμεσα στην Τουρκία και τα ελληνικά νησιά, περίπου 13 μίλια.

Ο ανώτερος αξιωματούχος του ΟΗΕ Philippe Douste-Blazy, απηύθυνε δραματική προειδοποίηση στους ηγέτες της Ευρώπης.

«Οι πολιτικοί μιλούν για εισβολή, μαζική μετανάστευση. Δημιουργήθηκε κλίμα ξενοφοβίας, εθνικισμού, φόβου», είπε στη βρετανική εφημερίδα Independent. «Αλλά αυτοί οι λαϊκιστές θα πρέπει να προσέχουν: οι λαοί τις Ευρώπης είναι πιο έντιμοι και έχουν μεγαλύτερη ανθρωπιά από ό,τι νομίζουν και δεν θα τους αρέσει να γίνουν αντικείμενο πολιτικών παιχνιδιών».

http://www.presspublica.gr/o-pentaxronos-galip-kai-3xronos-aylan-tha-stoixeionoun-gia-panta-tin-syneidisi-tis-politismenis-disis/



ΘΑ ΦΥΓΩ …

11223320_484809151693922_2952368064552927123_n

» Θα φύγω ………………..
δεν τον αντέχω τον κόσμο σας.
Θα σας αφήσω να τρώγεστε μεταξύ σας, άσπροι, μαύροι, κόκκινοι και κίτρινοι …………..
θα φύγω …
θα γίνω άγγελος, θα πάω σε μέρη που δεν υπάρχει πόνος, που δεν υπάρχει διαχωρισμός στην θρησκεία, που όλοι εκεί είναι ίσοι ..
θα φύγω …
και ας είναι νωρίς, πολύ νωρίς για μένα, και ας μην πρόλαβα να ζήσω τίποτα, παρά μόνο πόνο και μίσος
θα φύγω …
μέσα στα γαλάζια νερά της Μεσογείου και πια δεν θα πονάω διότι εκεί που πάω θα είμαι καλά
θα φύγω
ΑΛΛΑ ΘΑ ΞΑΝΑΡΘΩ ΣΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΣΑΣ ΝΑ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝΩ ΓΙΑ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΠΟΥ ΦΤΙΑΞΑΤΕ
θα φύγω …
ΕΦΥΓΑ. «


https://xeimwniatikhliakada.wordpress.com/2015/09/02/θα-φυγω/ 


 
Σσσσστ δεν πνίγηκε... κοιμάται... ονειρεύεται το χωριό του, τη μεγάλη αυλή του σπιτιού του που μάθαινε να κάνει ποδήλατο και οι μυρωδιές από τις λεμονιές του γαργαλούσαν τη μυτούλα. Ονειρεύεται τη μητέρα του να του φωνάζει τ
ρυφερά να προσέχει μη και χτυπήσει. Ονειρεύεται τα μεσημέρια που επέστρεφε ο μπαμπάς του από τη δουλειά και έπαιζε μαζί του. Ονειρεύεται τα άλλα παιδιά της γειτονιάς να παίζουν κρυφτό και να χαλάνε τον κόσμο με τις φωνές τους. Δεν ονειρεύεται τις βόμβες που άκουσε να σκάνε δίπλα του, δεν ονειρεύεται τον πατέρα του να τον βαστά στην αγκαλιά του και να τρέχει. Δεν ονειρεύεται που πείναγε και διψούσε και όμως περπατούσε μέρες ατελειώτες μέχρι τη θάλασσα. Δεν ονειρεύεται όταν μπήκε στη βάρκα στριμωγμένο και η μαμά του τον αγκάλιασε και του ψιθύρισε "σωθήκαμε". Δεν ονειρεύεται τα κλάματα και τα ουρλιαχτά όταν η βάρκα αναποδογύρισε. Δεν ακούει τον πατέρα του να φωνάζει το όνομα του... Σσσσστ δεν πνίγηκε, απλά κοιμάται.
Beny Leventogiannis

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου