Περί δεξιών και δεξιάς

Μητρός τε καὶ πατρὸς καὶ τῶν ἄλλων προγόνων 

ἀπάντων τιμιώτερόν ἐστιν ἡ Πατρὶς καὶ σεμνότερον καὶ ἁγιώτερον...

Περί δεξιών και δεξιάς

Τι σημαίνει άραγε σήμερα να είσαι δεξιός και ποιους περιλαμβάνει ο όρος; Μα ό,τι σήμαινε πάντοτε. Τον πατριώτη που πιστεύει στην κοινοβουλευτική δημοκρατία, στο έθνος και τις διαχρονικές, ενωτικές για την κοινωνία, αξίες του, που τιμά τα σύμβολα και τους ήρωες του. Σημαίνει τον Έλληνα που αναγνωρίζει ως συνθεμελιωτή του έθνους την Ορθόδοξη Εκκλησία και της απονέμει τις νενομισμένες τιμές. Ο δεξιός είναι νοικοκύρης, φροντίζει άγρυπνα την οικογένεια του, το σπίτι, τις ελιές και το αμπέλι του, τη δουλειά του. Είναι αυτός που πιστεύει στον νόμο και την τάξη, έχοντας επίγνωση ότι την ανομία και την αναρχία τις πληρώνουν πάντα οι αδύναμοι κι επωφελούνται από αυτήν οι εχθροί της πατρίδας και της κοινωνικής ειρήνης.

Ο δεξιός τιμά ιδιαίτερα κι αγαπάει τις Ένοπλες Δυνάμεις, γιατί εκφράζουν και ταυτίζονται με όλο το έθνος. Ο Στρατός, οι Έλληνες υπό τα όπλα, είναι ο αρχαιότερος θεσμός μας, που ένωσε τάξεις, τοπικισμούς, είναι ένα από τα αμόνια όπου σφυρηλατήθηκαν η ενότητα και η ταυτότητα μας. Οι Ένοπλες Δυνάμεις συγκροτούν τον σκληρό πυρήνα της εθνικής μας κυριαρχίας.

Στην Κατοχή οι κατακτητές δύο θεσμούς κατήργησαν: τις Ένοπλες Δυνάμεις και το υπουργείο Εξωτερικών. Γι' αυτό ανακλαστικά ο Δεξιός επιφυλάσσει περιφρόνηση σε όποιον απέφυγε δόλια ή χαριστικά την τιμή να φέρει όπλα για την πατρίδα ή το έκανε τύποις, ως πολυτελής λουφαδόρος. Ο δεξιός στην προέλευση του μπορεί να προέρχεται από τους Λαϊκούς ή τους Φιλελευθέρους και τις μετεξελίξεις τους. Ίδια η πίστη τους στο αστικό καθεστώς, στις εθνικές ιδέες. Ο δεξιός απεχθάνεται τον ολοκληρωτισμό κάθε χρώματος κι όσους καθυβρίζουν την πατρίδα, τους ήρωες και τα σύμβολα της, όσους με την ακρότητα τους θα την οδηγούσαν στιγματισμένη στην απομόνωση. Δεν θαυμάζει εχθρούς του έθνους, γενοκτόνους όπως ο Χίτλερ, ο Στάλιν ή ο Κεμάλ.

Δεν επιτρέπει σε κανέναν, είτε φοράει κόκκινα είτε φοράει μαύρα, να παριστάνει τον αστυνόμο και τον δικαστή. Αρνείται την αυτοδικία, όποιο ψευδοϊδεολογικό μανδύα κι αν φέρει. Απεχθάνεται την οχλοκρατία, τις ασχήμιες σε τελετές, ναούς, καταθέσεις στεφάνων και παρελάσεις. Στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη ανοίγει το στόμα του μόνο για τον εθνικό ύμνο κι επιφυλάσσει την τιμωρία του για τους ανάξιους άρχοντες, για τις εκλογές και πριν από αυτές, με ευθύτητα κι αξιοπρέπεια, μέσα από την ελευθερία της γνώμης και της έκφρασης.

Ο δεξιός πιστεύει στην ελεύθερη οικονομία, γιατί μόνο αυτή δημιουργεί και προάγει τις κοινωνίες, αλλά και στον εποπτικό ρόλο του κράτους, φράγμα προστασίας από την ασυδοσία των ισχυρών και τη στρέβλωση του υγιούς ανταγωνισμού. Κι ελεύθερη οικονομία δεν σημαίνει ανύπαρκτο κράτος ή τροχονόμος της διαπλοκής. Δεν σημαίνει νεοφιλελεύθερη ζούγκλα με ανθρωποφαγία, καθιέρωση μισθών και συντάξεων πείνας και κατεδάφιση του κοινωνικού κράτους. Δεν σημαίνει υποταγή σε εξωθεσμικά όργανα και κυβερνήσεις υποτελών της πλουτοκρατίας και του διεθνούς κεφαλαίου. 

Ο δεξιός πιστεύει στην κοινωνική κινητικότητα, δείγμα υγείας του έθνους, που διασφαλίζει την ανάδειξη των καλύτερων παιδιών του στην κορυφή της κοινωνίας. Ο δεξιός είναι λαϊκός και δεν βλέπει την κοινωνία ταξικά και από την πλευρά των ισχυρών. Η Δεξιά ή είναι λαϊκή ή δεν είναι τίποτα. Σε αυτή τη γη δεν υπάρχουν αριστοκράτες εξ αίματος. Η αληθινή αριστοκρατία μας ανήκει στον κόσμο της εργασίας, της επιστήμης, του πολιτισμού, της επιχειρηματικότητας, των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας.

Είναι οι άριστοι μαθητές, φοιτητές, επιστήμονες, καλλιτέχνες, αγρότες, επιχειρηματίες, εργάτες, αξιωματικοί κι υπαξιωματικοί, οι άριστοι του αγώνα της ζωής, της σκέψης και οι άριστοι φύλακες της πατρίδας. Κι οτιδήποτε εμποδίζει την ανέλιξη των αρίστων είναι αντιλαϊκή κι αντεθνική πράξη.

Από άρθρο στην "κυριακάτικη δημοκρατία"