Κυριακή 27 Δεκεμβρίου 2015

Παιχνίδι, το οξυγόνο του παιδιού





Παιχνίδι, το οξυγόνο του παιδιού
Τα συναισθήματα της παιδικής ηλικίας είναι τα ισχυρότερα και σφραγίζουν την ψυχή, αφήνοντας βαθιές αναμνήσεις
Από τον Δρ. ΣΤΕΦΑΝΟ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟ
Η ζωή έχει πολλές χαρές, στις αρχές της είναι το παιχνίδι, αργότερα ο έρωτας. Το παιδί, για να νιώσει τη ζωή, αναζητά τη χαρά. Έτσι το παιχνίδι το «γεμίζει». Ωστόσο τα συναισθήματα της παιδικής ηλικίας είναι τα ισχυρότερα. Και σφραγίζουν την ψυχή, ισόβια. Αφήνουν βαθιές θύμησες, τη βιωμένη ευτυχία.
Μόνο τα θηλαστικά και τα πουλιά παίζουν απ' όλα τα έμβια όντα. Παίζουν και μαθαίνουν, καθώς το παιχνίδι λειτουργεί ως φροντιστήριο διαδικασίας εκμάθησης συμπεριφοράς. Στα σαρκοβόρα χαρακτηριστικά, εξυπηρετεί την ανάπτυξη θηρευτικών ικανοτήτων. Στην πραγματικότητα προσφέρει πολύτιμες εμπειρίες για κινήσεις προκαθορισμένης κυνηγετικής συμπεριφοράς. Στην προσπάθεια απόκτησης απαραίτητων βιοτικών αγαθών (τροφές - σύντροφο). Οι νίκες προϋποθέτουν την ύπαρξη προσόντων. Αυτά αποκτώνται «κόποις».
Στο παιδί το παιχνίδι δεν είναι πάρεργο. Είναι «αφετηρία», ιδέα και «εργαλείο» πνευματικής και σωματικής μετεξέλιξης. Η κούκλα στο κορίτσι αφυπνίζει τα βασικότερα μαμαδίστικα συναισθήματα. Η περικεφαλαία και το σπαθί στο αγόρι πυροδοτούν το όνειρο του μελλοντικού κατακτητή της γης. Αν αυτά μετασχηματιστούν σε διαστημόπλοια, το παιδί είναι ο αυριανός κατακτητής του Διαστήματος. Ασχοληθείτε με ενδιαφέρον και προσωπικά στην επιλογή του παιχνιδιού για το παιδί σας, με την ίδια προσοχή και σοβαρότητα που θα κάνετε επιλέγοντας έναν δάσκαλο για κάποιο ιδιαίτερο μάθημα.
Το παιχνίδι τέρπει και διδάσκει. Όταν η ψυχή χαίρεται, το μυαλό ανοίγει και ο εγκέφαλος απορροφά.
Το παιχνίδι παραμένει το καλύτερο και το πλέον απαραίτητο εργαλείο για συναισθηματική ωρίμανση, για πνευματική καθοδήγηση, για κινητική ανάπτυξη. Ένα όπλο πυροδοτεί πόλεμο. Μια μπάλα κινητοποιεί όλο το μυοσκελετικό του σύστημα. Προσφέρει μοναδική διέξοδο στην «πλεονάζουσα ενέργεια» του μικρού ανθρωπάκου. Και όταν αυτή βρίσκει φυσιολογική διέξοδο, όλα είναι ήρεμα, «μεταγυμναστική ευτυχία - χαλάρωση». Αυτή αντικατοπτρίζει την απελευθέρωση ενδορφινών (σεροτονίνης - ντοπαμίνης) μέσα στον μεσεγκέφαλο. Η σεροτονίνη είναι ο νευροδιαβιβαστής της χαράς. Παλαιότερα ονομαζόταν «ορμόνη της ευτυχίας». Ιατρικά, σήμερα οι δύο αυτές ομάδες ουσιών, ορμόνες - νευροδιαβιβαστές, είναι λειτουργικά δύο διαφορετικοί «τύραννοι» της ζωής. Μας κυβερνούν αυθαίρετα, απολυταρχικά και καταπιεστικά. Δυστυχώς, ο φλοιός των μετωπιαίων λοβών του εγκεφάλου μας είναι ανίκανος να αντιταχθεί στις διαταγές τους, τα βίτσια τους και τις εκτροπές τους. Και ο μόνος τρόπος να τις αντιμετωπίσουμε, είναι όταν έγκαιρα και έγκυρα τις χειραφετήσουμε και τις νουθετήσουμε.
Μόνο το κατάλληλο παιχνίδι στα πρώτα παιδικά χρόνια μπορεί να τις νουθετήσει, να τις χειραγωγήσει, να τις οριοθετήσει. Μετά αυτές μόνο διαφεντεύουν. Γι' αυτό μη δωρίζετε κάποιο παιχνίδι σε κάποιο παιδί. Πιο σπουδαίο είναι να καθίσετε να παίξετε μαζί του. Τότε, το μαθησιακό αποτέλεσμα μέσα στον ψυχισμό του μικρού ανθρωπάκου είναι μεγαλύτερο από το καλύτερο μάθημα στο Harvard, όταν αυτό είναι ενήλικας. Όλα πυροδοτούνται στα πρώτα παιδικά χρόνια. Στην ενηλικίωση εκρήγνυνται. ·
TVΕΘΝΟΣ/ΥΓΕΙΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου