Ο ΕΜΙΛ ΖΟΛΑ ΚΑΙ ΤΟ ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΟ ΤΖΑΚΙ

Ο ΕΜΙΛ ΖΟΛΑ

ΚΑΙ ΤΟ ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΟ ΤΖΑΚΙ

Το άδοξο τέλος του
 

Ο Αιμίλιος Ζολά υπήρξε ένας πασίγνωστος Γάλλος συγγραφέας, πού έγραψε περίφημα έργα και που κάποια από αυτά ίσως και να τα έχετε διαβάσει. Ύστερα από την πρώτη του επιτυχία με το μυθιστόρημα "Τερέζ Ρακέν" (1867), συλλαμβάνει την ιδέα ενός μεγάλου "ρεαλιστικού κι επιστημονικού" μυθιστορήματος σε πολλούς τόμους, την ιστορία μιας οικογένειας, των Ρουγκόν Μακάρ, την περίοδο της δεύτερης αυτοκρατορίας, έργο που θα ολοκληρωθεί σε μια περίοδο 22 χρόνων. Το 1877 το μυθιστόρημά του με τίτλο "Η ταβέρνα" θα του χαρίσει ευρύτατη αναγνώριση, ενώ η έκδοση του μυθιστορήματος "Νανά" (1880) θα ξεσηκώσει σκάνδαλο.  

Ο Εμίλ Ζολά (Émile Édouard Charles Antoine Zola, γεννήθηκε στο Παρίσι, στις 2 Απριλίου 1840 και πέθανε στην ίδια πόλη στις 29 Σεπτεμβρίου 1902. Ήταν ο πιο σημαντικός εκπρόσωπος της λογοτεχνικής σχολής του νατουραλισμού και σημαντικός παράγοντας της ανάπτυξης του θεατρικού νατουραλισμού. Ο Εμίλ Ζολά ήταν υποψήφιος για Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1901 και το 1902. Το έργο του ξεχώρισε όχι μόνο αναδεικνύοντας το ρεύμα του νατουραλισμού, αλλά πρωτίστως επειδή άσκησε τεράστια κοινωνική επιρροή με το έργο και τις παρεμβάσεις του.

Εδώ θα πρέπει ιδιαίτερα να αναφερθεί ότι έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην πολιτική φιλελευθεροποίηση της Γαλλίας και στην απαλλαγή του αξιωματικού του Γαλλικού Στρατού Άλφρεντ Ντρέιφους, που είχε κατηγορηθεί και καταδικαστεί άδικα για κατασκοπία.  Την απαλλαγή του την πέτυχε με ανοιχτή επιστολή του η οποία δημοσιεύτηκε στις 13 Ιανουαρίου του 1898 στο εξώφυλλο της παριζιάνικης καθημερινής εφημερίδας L'Aurore, του Ζωρζ Κλεμανσώ, υπό τον τίτλο “Κατηγορώ!”

Τέσσερα χρόνια μετά, ένα χειμωνιάτικο βράδυ ο Ζολά με τη γυναίκα του, αφού δείπνησαν έμειναν στην τραπεζαρία λίγο συζητώντας. Η φωτιά έκαιγε στο τζάκι και η ζέστη ήταν ευχάριστη. Όμως ο Ζολά, έπειτα από λίγη ώρα, παραπονέθηκε για ελαφρό πονοκέφαλο και πήγε να πλαγιάσει στην κρεβατοκάμαρα, πού ήταν πλάι στην τραπεζαρία με την πόρτα ανοιχτή. Λίγο ύστερα πλάγιασε και ή γυναίκα του.

Το πρωί η οικονόμος τους, όπως συνήθως, ξύπνησε νωρίς όμως δεν είδε τον Ζολά στο γραφείο του, όπου τακτικά εργαζόταν τις πρώτες πρωινές ώρες. Ούτε είδε και την κυρία της, πού κ' εκείνη ξυπνούσε νωρίς. Δεν ανησύχησε ιδιαίτερα μα όταν ήρθε στην τραπεζαρία έριξε μια ματιά από την ανοιχτή πόρτα της κρεβατοκάμαρας και παραξενεύτηκε πού είδε τα αφεντικά της με πρόσωπα σα νεκρών και όχι σαν ανθρώπων, πού κανονικά κοιμόντουσαν. Πήγε κοντά και παραξενεύτηκε πιο πολύ., πού δεν ξυπνούσαν με το θόρυβο των βημάτων της. Τους φώναξε και μη βλέποντας να σαλεύουν έβαλε τις φωνές και έστειλε αμέσως ένα μικρό υπηρέτη πού είχαν, να φέρει γρήγορα το γιατρό.

Ο γιατρός, υποπτεύθηκε πώς οι Ζολά είχαν δηλητηριαστεί και προσπάθησε με τη βοήθεια της οικονόμου, να κάμει ό,τι μπορούσε για να τους σώσει. Έτσι έπειτα από πολλές και επίμονες προσπάθειες, κατόρθωσε να συνεφέρει και να σώσει την κυρία Ζολά, μα ο Εμιλ Ζολά ήταν οριστικά νεκρός.

Τί είχε συμβεί; Από την έρευνα πού έγινε, αποδείχτηκε, ότι η καπνοδόχος του τζακιού είχε φραχτεί από την κάπνα, γιατί έμενε 20 χρόνια ακαθάριστη! Επιπλέον ο καιρός ήταν βαρύς εκείνη τη νύχτα και το «μονοξείδιο του άνθρακος», πού παραγόταν από το κάψιμο των ξύλων, στεκόταν και πλημμύριζε τις κάμαρες.

Τελικά και παρόλο που η αστυνομία αποφάνθηκε ότι ο θάνατός του ήταν ατύχημα, δεδομένου του αριθμού των εχθρών που είχε δημιουργήσει από την υπόθεση Ντρέιφους, οι φήμες για δολοφονία του δεν έπαψαν να απασχολούν την κοινή γνώμη. Όμως, δολοφονία ή ατύχημα, τελικά ο κόσμος είχε χάσει ένα μεγάλο πνεύμα.