ΜΑΡΙΟΝ ΜΙΝΤΣΗ : ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΤΟΥ FACE BOOK!!!

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΣΑΛΟΝΙ

ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΤΟΥ FACE BOOK!!!

Αμάν βρε φίλε, απηύδησα με σένα, δεν βαρέθηκες ολοένα την αναξιοπρέπεια του ‘’λυπηθείτε με’’ να ευλογείς, την απαισιοδοξία να ανασταίνεις, ώστε την ‘’ελεημοσύνη’’ των φίλων σου, έντεχνα να εκλιπαρείς;

Όλες οι αναρτήσεις σου, στην κλαψουριά δεμένες και για μας την απαξία:

‘’Αμάν με τα λαμπιόνια σας, τα ρόδα, τις καρδούλες και τις γυάλινες αγάπες σας, στων επαίνων σας την ουτοπία ’’

-Και συ… γιατί φρικάρεις και ολοένα απειλείς με διαγραφή;

Η Γενναιοδωρία του Επαίνου, είναι Αρετή!

Μήπως λυτρωτική ψευδαίσθηση δεν είναι η ίδια η ζωή; Προγραμματίζεις όνειρα σαν να πρόκειται να ζήσεις άλλα 150 χρόνια, χωρίς να υπολογίζεις… τι χαρτί, το επόμενο λεπτό θα σου κληρώσει.

‘’Για πάντα μαζί’’ υπόσχεσαι σ΄ένα σκίρτημα μεγάλο και το σούρουπο σε βρίσκει, με τ΄ονειρό σου λιώμα, να κλαίει καταγής.

Το έζησες όμως, λαχτάρησες και ρούφηξες μια στάλα του μεγαλειώδους Ευ Ζην!

Ενώ εσύ, στρώνεις χαράματα την φουκαριάρα ψυχή σου στον εξώστη, για να μας τρατάρεις τη μιζέρια, με θυμό και άπληστη οργή.

Την αισιοδοξία πολλοί αρνήθηκαν, τον εμψυχωτή κανένας!

Ξέρω τι θα πεις…’’μα είμαι άφραγκος, έμεινα ταπί.’’

-Κι εγώ θα σου απαντήσω , ότι όποιος έχει λεφτά, έχει Φωνή κι όποιος δεν έχει, με την θηλιά στην γλώσσα του βογκάει, ενώ εσύ, στη μίρλα ολοένα το κραυγάζεις.

Όπως τότε, που τα΄χες όλα και τα΄δενες κομπόδεμα στην κρυψίνοια της σιωπής, μη και σου ζητήσουν δανεικά, ή και σε ζηλέψουν, γιατί, εξ΄ ιδίων κρίνεις τα αλλότρια.

Καρφώνεσαι φίλε μου, καρφώνεσαι….κρίνουμε τους άλλους, σύμφωνα μ΄αυτό που κουβαλάμε μέσα μας εμείς.

Πρόσεξε όμως, ακούνε και παιδιά που στο πέταγμα του αετού, γυρεύουν το άλμα της εμψύχωσης, για τα δικά τους τα δεινά.

Αν όχι, αφού η μεμψιμοιρία σου, έγινε υστερόβουλη συνήθεια και τόσο ευεργετική, κλείσου στο καβούκι της εσκεμμένης σου απελπισίας και μην σε ξανακούσει ποτέ κανένας, γιατί η θλίψη στους ευαίσθητους, είναι μεταδοτική.

Και τώρα, μεταξύ μας Αρχοντόπουλα του face book!

Eλάτε να στρώσουμε την Ευγνωμοσύνη στο τραπέζι,

για κείνα που μας δόθηκαν κι όχι για τ΄άλλα που μας πήραν.

Με το ηδονικό μας παραμύθι,

στης ξελογιάστρας οθόνης το φιλί !

Ααα! Την αυτολύπηση… σε ισόβια εξορία.

Να Καταδεχτεί το Θαύμα, να γίνει της ζωής μας Δωρητής!!!

Κατάθεση Σεβασμού κι Αγάπης από μένα,

σαν της ΚΑΛΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ την Προσευχή!!!

facebook/Μάριον Μίντση