ΒΕΝΗ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ : «Τον Νυμφίον Αγαπήσωμεν»

«Τον Νυμφίον Αγαπήσωμεν»

Γράφει η ΒΕΝΗ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

Μεγάλη Εβδομάδα. Εβδομάδα των Παθών του Κυρίου. Αρχίζει και αναβιώνουν τα Πάθη του Κυρίου. Είναι τόσο μεγάλο το γεγονός της σταυρικής θυσίας του Θεανθρώπου, που η σκέψη μας αδυνατεί να εισχωρήσει. Κι όχι μόνο αδυνατεί, αλλά δεν θέλει κι αδιαφορεί. Τούτη την Εβδομάδα, την Αγία, τη Μεγάλη.

Το μυαλό μας το απασχολεί περισσότερο η ύλη, η απόκτηση πολλών και φανταχτερών αγαθών, παρά τα Πάθη του Κυρίου, η ύψιστη σημασία της εβδομάδας τούτης. Όλη η προετοιμασία μας είναι για τη δική μας ευχαρίστηση, τη δική μας σάρκα, τη δική μας χαρά... Δεν πονάμε, δεν νιώθουμε, δεν συμπονάμε τα Πάθη του Κυρίου. Αδιάφοροι, στο βουητό των μεγαλουπόλεων πηγαινοερχόμαστε στους δρόμους, κοντοστεκόμαστε λίγο στο άκουσμα των λυπημένων ήχων μιας καμπάνας, κάνουμε το σταυρό μας και συνεχίζουμε τη δική μας πορεία, που απέχει τόσο πολύ από την πορεία του Χριστού.

Τούτη την Εβδομάδα που έρχεται είναι μια ευκαιρία να κάνουμε το χρέος μας. Nα καθαρίσουμε τις ψυχές μας από την αμαρτία. Να αγαπήσουμε τον πλησίον μας ως σεαυιόν...

Ονόμασαν την εβδομάδα αυτή Αγία και Μεγάλη. Είναι Αγία η εβδομάδα γιατί αποτελεί το επιστέγασμα και το αποκορύφωμα μιας ιερής πνευματικής πορείας, η οποία αρχίζει από την Καθαρά Δευτέρα. Εάν δηλαδή, σε ολόκληρη τη διάρκεια της Μεγάλης Σαρακοστής «καλούμεθα να ζήσουμε ζωήν αγίαν» ιδιαίτερα κατά τη Μεγάλη Εβδομάδα μας προσκαλεί η Εκκλησία να «βιώσουμε ακόμη περισσότερο αγιότερο και πνευματικότερο βίο». Το ζενίθ των πνευματικών μας αγώνων, το ύψιστο σημείο της αποδόσεως, το αποκορύφωμα των πνευματικών βιωμάτων και κατορθωμάτων καλούμεθα να επιτύχουμε κατά τη Μεγάλη Εβδομάδα.

Την υπενθύμιση αυτή του χρέους μας για μια αγιότερη ζωή τονίζει και το ωραίο εξαποστειλάριο: «Τον νυμφώνα Σου βλέπω Σωτήρ μου κεκοσμημένον και ένδυμα ουκ έχω, ίνα εισέλθω εν αυτώ. Λάμπρυνον μου την στολήν της ψυχής, Φωτοδότα και σώσον με».

Ιδού, λοιπόν, το χρέος μας, το ιδιαίτερο χρέος μας, τώρα τη Μ. Εβδομάδα. Να καθαρίσουμε τις ψυχές μας από τη σκουριά της αμαρτίας και να λαμπρύνουμε με έργα αρετής της ψυχής μας τη στολή. Οφείλουμε να νεκρώσουμε τα πάθη και τις αδυναμίες μας. Μόνον έτσι θα ζήσουμε την αγιότητα και λαμπρότητα της αρετής, που θα μας βοηθήσει να νιώσουμε και την αγιότητα της Εβδομάδος των Παθών του Κυρίου μας.

Είναι, λοιπόν, Αγία η εβδομάδα αυτή λόγω του νοήματος της και του περιεχομένου της, αλλά πρέπει να την κάνουμε Αγία με την προσεκτικότερη και αγία ζωή μας.

Η Εβδομάδα αυτή μας υπενθυμίζει τα τραγικά συμβάντα του πλανήτη μας εδώ και 2.000 χρόνια. Θα αναστηλώσει μπροστά μας το φρικτό εκείνο θέαμα προ του οποίου ο «ήλιος εσκοτίσθη, το καταπέτασμα του ιουδαϊκού ναού εσχίσθη» και ολόκληρη η πλάση αναστατώθηκε.

• ΜΕΓΑΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ: Εισήλθαμε με τη βοήθεια του Κυρίου στη Μ. Εβδομάδα. Οι άγιες τούτες μέρες ένα σκοπό έχουν: Να μας ανεβάσουν την ψυχή στο Θείο Δράμα του Γολγοθά. Προσοχή, όμως, να μη μείνουμε με απλούς συναισθηματισμούς. Ας αφήσουμε την ψυχή μας να ανέβει μαζί με τον Ιησού μας στον τόπο του σεπτού μαρτυρίου Του. Ο αγώνας μας για τη νέκρωση μας στα πάθη και τα ελαττώματα μας είναι η καλύτερη προσφορά στον Σταυρωθέντα για μας Κύριο και η απαραίτητη προϋπόθεση για να συμπορευθούμε μαζί Του.

Τον δίκαιον Ιωσήφ προβάλλει απόψε η Εκκλησία μας με την έναρξη της Μ. Εβδομάδας. Και έχει μεγάλη σχέση το πρόσωπο του πάγκαλου Ιωσήφ στην Εβδομάδα των Παθών για δύο λόγους: Πρώτον γιατί στον Ιωσήφ έχουμε την προτύπωση του Κυρίου. Δεύτερον γιατί ο Ιωσήφ με τη σώφρονα διαγωγή του μας παρέχει ωραία διδάγματα για τον πνευματικό αγώνα μας ιδιαίτερα τώρα τη Μ. Εβδομάδα.

Η αξία της προβολής του Ιωσήφ είναι μεγάλη. Να εμπνευστούμε από την ηρωική ακέραιη προσωπικότητα του. Από τη δυνατή θέληση του. Από την εγκράτεια και αυτοκυριαρχία του. Ώστε με αμόλυντο σώμα και καθαρή ψυχή να υποδεχτούμε το Σωτήριο Πάθος του Κυρίου μας.

• ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΙΤΗ: «Τη Αγία και Μεγάλη Τρίτη της των δέκα Παρθένων παραβολής, της εκ του ιερού Ευαγγελίου μνείαν ποιούμεθα».

«Τον Νυμφίον Αγαπήσωμεν». Πώς θα δείξουμε την αγάπη μας προς τον Κύριο; Εάν έχουμε αρετή, έχουμε πίστη, τότε θα είμαστε έτοιμοι να εισέλθουμε μαζί με τον Νυμφίον μας Ιησού στον ουράνιο Νυμφώνα Του.

• ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ: «Η βεβυθισμένη τη αμαρτία ευρέ Σε λιμένα της Σωτηρίας». Μέγα δίδαγμα μετανοίας η αμαρτωλή γυναίκα που ρίχνει τα μαλλιά της στα πόδια του Ιησού, στο δείπνο του Σίμωνος, σκουπίζει  μ' αυτά τα πόδια Του και μετά βγάζει από τον κόρφο της ένα δοχείο γεμάτο μύρο και το ρίχνει στα πόδια του Κυρίου. Ο Κύριος δέχεται τη μετάνοια της αμαρτωλής. «Δεινόν η ραθυμία. Μεγάλη η μετάνοια».

• ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ: «Τη Αγία και Μεγάλη Πέμπτη, τα πάντα καλώς διαταξάμενοι Θείοι Πατέρες, αλληλοδιάδοχος εκ τε των Θείων Αποστόλων και των ιερών Ευαγγελίων παραδεδώκασιν ημίν, τέσσερα τινά εορτάζειν: Τον Ιερόν Νιπτήρα, τον Μυστικόν Δείπνον, την υπερφυά Προσευχήν και την Προδοσίαν αυτήν».

Η προδοσία του Ιούδα. Ο Χριστός θέλει στη ζωή απόλυτη ειλικρίνεια και συνέπεια. Για να μη φτάσουμε ποτέ στο κατάντημα του Ιούδα.

Συγκλονιστική η πράξη του Κυρίου απόψε. Η πράξη της διακονίας και της υψίστης ταπεινώσεως. Πράξη, μέγα δίδαγμα για τη ζωή μας. Ο Κύριος, ο Χριστός έπλυνε τα πόδια των δώδεκα μαθητών Του.

Ας μη μας τυφλώνει ο εγωισμός. Όταν μας κυριεύει, μας εξευτελίζει και μας μικραίνει. Η ταπείνωση, αν την αποκτήσουμε, θα μας κάνει πρώτους και μεγάλους.

Μεγάλη Πέμπτη: Το μυστήριο της Αγάπης: «Τούτο ποιείτε εις την εμήν ανάμνησιν».

Ο Κύριος τρώει με τους μαθητές Του και κρατώντας ένα κομμάτι ψωμί το ευλόγησε, το έκοψε κομμάτια και το έδωσε στους Μαθητές Του, λέγοντας τα αθάνατα λόγια: «Λάβετε φάγετε, τούτο εστί το σώμα μου». Δεν είναι πια ψωμί αυτό. Είναι το Σώμα Μου το αληθινό που σε λίγο θα θυσιαστεί.

ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ στιγμή. Στιγμή αφετηρίας της θυσίας, που θα επαναλαμβάνεται όσο υπάρχει κόσμος επάνω στη Γη. Στιγμή ανυπέρβλητου μεγαλείου!

Συνέστησε ο Κύριος, το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας, που είναι το κέντρον της χριστιανικής πίστεως και λατρείας. Εμείς κάθε πότε κοινωνούμε; Κάθε πότε λαμβάνουμε το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου;

• ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Ο Ιησούς στο Σταυρό: «Ω γλυκύ μου έαρ, γλυκύτατόν μου τέκνον, που έδυσου το κάλλος;». «Η ζωή εν τάφω...»... Ο Ιησούς στο Σταυρό... Το Αίμα Του τρέχει από τα καρφιά που καρφώθηκαν στις παλάμες Του. Το ακάνθινο στεφάνι που φορεί έχει πληγώσει την Αγία Κεφαλή Του. Σταυρώθηκε για τον Άνθρωπο. Σταυρώθηκε για την Αγάπη. Την Αλήθεια. Την ταπείνωση. Τη δικαιοσύνη. Την καλοσύνη. Σταυρώθηκε για όλους εμάς. Να κλάψουμε για Κείνον που μαρτύρησε. Να κλάψουμε για την ψυχή μας και για τη ζωή μας. Κι ας πάρουμε την απόφαση να μην Του ξαναπροσφέρουμε, μαζί με τους αγροίκους στρατιώτες, χολή και ξύδι... Νίκησε το θάνατο για όλους εμάς!

Αναστήθηκε για όλους εμάς.

Έφερε την ελπίδα.

Είναι το Μοναδικό, Άφθαρτο, Στήριγμα μας.

Βρίσκεται πάντα κοντά μας. Δεν θα μας προδώσει ποτέ...
ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ