Τι πρέπει να τρώνε όσοι πάσχουν από Σκλήρυνση κατά Πλάκας

Τι πρέπει να τρώνε όσοι πάσχουν από Σκλήρυνση κατά Πλάκας

του ΔΗΜΗΤΡΗ ΓΡΗΓΟΡΑΚΗ

Κλινικού Διαιτολόγου - Διατροφολόγου,PhD

Πρόεδρου Ελληνικής Διατροφολογικής Εταιρείας

Η δίαιτα χαμηλή σε κορεσμένα (προτείνεται λήψη μικρότερη των 20 γραμμαρίων κορεσμένων λιπαρών την ημέρα) και υψηλή σε ω-3 λιπαρά θα πρέπει να ξεκινά όσο το δυνατόν πιο κοντά στη διάγνωση της νόσου και σίγουρα πριν από την εγκατάσταση της αναπηρίας.

Το ελαιόλαδο (πλούσιο σε μονοακόρεστα, σκουαλένιο και βιταμίνη Ε) θα πρέπει επίσης να χρησιμοποιείται. Έγκυες που υποσιτίζονται και παρουσιάζουν έλλειψη σε ω-3 και βιταμίνη D, ενδέχεται να τη μεταφέρουν στο έμβρυο καθιστώντας το ευαίσθητο σε μελλοντική καταστροφή της μυελίνης που περιβάλλει τις νευρικές ίνες. Το πρόβλημα αυτό δεν αναμένεται να εκδηλωθεί πριν από το 15ο ή 16ο έτος της ηλικίας, όταν πλέον έχει ολοκληρωθεί η ανάπτυξη του εγκεφάλου.

Μεταθανάτιες έρευνες σε ασθενείς με Σκλήρυνση κατά Πλάκας έδειξαν έλλειψη της λεκιθίνης στον εγκέφαλο και στη σύσταση της μυελίνης.

Η μικρή ποσότητα της λεκιθίνης που βρέθηκε, ήταν μη φυσιολογική και περιείχε κορεσμένα αντί για ακόρεστα λιπαρά οξέα.

Στους ασθενείς με Σκλήρυνση κατά Πλάκας πιθανώς είναι απαραίτητα θρεπτικά στοιχεία που συμβάλλουν στην παραγωγή της λεκιθίνης, όπως βιταμίνη Β6, χολίνη, ινοσιτόλη, απαραίτητα λιπαρά οξέα και μαγνήσιο. Υπενθυμίζεται ότι πολύ πλούσιο σε λεκιθίνη είναι το αβγό. Έχει βρεθεί ότι η συμπληρωματική χορήγηση διαφόρων θρεπτικών ουσιών, όπως ασβεστίου, μαγνησίου και βιταμίνης D μειώνει τις υποτροπές ή και αναστέλλει την ταχύτητα εξέλιξης της Σκλήρυνση κατά Πλάκας. Έχει αποδειχθεί ότι το αμινοξύ γλυκίνη βοηθά στον έλεγχο των μυών και η καρνιτίνη ανακουφίζει τους ασθενείς που υποφέρουν από μυϊκή ατονία.

Επιπλέον, σε ορισμένες περιπτώσεις χρησιμοποιήθηκε βιταμίνη Β12 για την αύξηση της σταθερότητας στην όρθια θέση και το βάδισμα. Οι αντιοξειδωτικές ουσίες όπως οι βιταμίνες C, Ε και τα καροτενοειδή, αλλά και οι βιταμίνες του συμπλέγματος Β, όπως και ο ψευδάργυρος μπορούν να συμβάλουν ευνοϊκά στην εξέλιξη της νόσου. Από την άλλη θα πρέπει να αποφεύγονται τα αυξημένα επίπεδα άγχους, ελλιπής χρόνος ύπνου και υψηλή έκθεση σε περιβαλλοντικούς προ-οξειδωτικούς παράγοντες (μόλυνση, ραδιενέργεια, κάπνισμα, ζωικά λιπαρά, ορμόνες και χημικά των τροφίμων).

Ακόμα, θα πρέπει να αποφεύγονται η λευκή σοκολάτα, το πολύ αλάτι, τα τυποποιημένα τρόφιμα και τα «καμένα» στα κάρβουνα φαγητά.

Η άποψη ότι η αλλεργία σε ορισμένα τρόφιμα μπορεί να ευνοεί την εκδήλωση ή την επιδείνωση της νόσου, θα πρέπει να μελετηθεί περαιτέρω. Συστατικά που περιλαμβάνονται σε κοινά τρόφιμα και θα μπορούσαν να προκαλούν υπερευαισθησία, όπως π.χ. η γλουτένη (πρωτεΐνη των σιτηρών), θα πρέπει να καταναλώνονται με προσοχή. Οι στόχοι του καθημερινού διαιτολογίου για την αντιμετώπιση της Σκλήρυνσης κατά Πλάκας θα πρέπει να είναι:

• Διατήρηση επιθυμητού σωματικού βάρους.

• Διατροφική ισορροπία. Επαρκής πρόσληψη, σύμφωνα με τις διεθνείς συστάσεις, όλων των θρεπτικών συστατικών: υδατανθράκων, πρωτεϊνών, λιπαρών, βιταμινών, μετάλλων, ανόργανων αλάτων και νερού.

• Διατροφική αντιμετώπιση των συμπτωμάτων όπως της δυσφαγίας, της υπερβολικής εφίδρωσης, της ακράτειας ούρων, της διάρροιας και της δυσκοιλιότητας.

• Εξισορρόπηση των λειτουργικών δυσχερειών του πάσχοντος.

• Επίτευξη ισοζυγίου μεταξύ αποβολής και λήψης υγρών.

• Διατροφική αντιμετώπιση των παρενεργειών που προκύπτουν από τη φαρμακευτική αγωγή, αλλά και εντοπισμός πιθανών περιορισμών και αλληλεπιδράσεων.

• Η διατροφική φροντίδα θα πρέπει να βρίσκεται σε συμφωνία με τις ευρύτερες ατομικές ιδιαιτερότητες του πάσχοντα.

Στο σημείο αυτό θα πρέπει να σημειωθεί ότι όπως προκύπτει από τις συνεχείς βιβλιογραφικές αναφορές, αποτελεί αναγκαία προτεραιότητα τα άτομα με Σκλήρυνση κατά Πλάκας να πραγματοποιούν μέτρηση των επιπέδων της βιταμίνης D στο αίμα.

Στη συνέχεια ο ασθενής, θα πρέπει να απευθυνθεί άμεσα σε ειδικό διαιτολόγο – διατροφολόγο για μια ειδικευμένη και εξατομικευμένη διατροφική αγωγή. Υπενθυμίζεται ότι η φυσιολογική τιμή ορίζεται πλέον >30 μg/L.

ΤΟ ΠΑΡΟΝ