Ο «Αττίλας» αλώνιζε στην Κύπρο πολύ πριν από την εισβολή!

Ο «Αττίλας» αλώνιζε στην Κύπρο πολύ πριν από την εισβολή!

Του ΒΑΣΙΛΗ Ν. ΘΕΟΤΟΚΑΤΟΥ Επιτίμου Δικηγόρου - Προέδρου της Ανωτάτης Συνομοσπονδίας Πολυτέκνων Ελλάδος

Έχει κατ’ επανάληψη γραφεί ότι από το 1965 η Τουρκία είχε εκπονήσει σχέδιο για την εισβολή της στην Κύπρο, αναμένοντας την ευκαιρία, που δόθηκε με το άφρον πραξικόπημα του Ιωαννίδη, τον Ιούλιο του 1974, κατά του Προέδρου Αρχιεπισκόπου Μακαρίου.

Η Τουρκία, όμως, αλώνιζε ανενόχλητη στην Κύπρο πολύ πριν απ’ την εισβολή, όπως αποδείχθηκε από τα γεγονότα μετά την εισβολή του «Αττίλα». Εγνώριζαν τα πάντα και είχαν χάρτες με όλες τις λεπτομέρειες για το πού έπρεπε να κινηθούν όταν θα πραγματοποιούσαν την εισβολή. Είναι χαρακτηριστικά όσα αναφέρει ο αείμνηστος αγωνιστής της ΕΟΚΑ, δημοσιογράφος Σπύρος Παπαγεωργίου στο βιβλίο του με τίτλο «Ο Αττίλας πλήττει την Κύπρο». Ελληνοκύπριος αιχμάλωτος, που απελύθη έπειτα από τέσσερις μήνες αιχμαλωσίας, ανέφερε ότι εκεί όπου τους είχαν συγκεντρώσει εντός του τουρκικού τομέως της Λευκωσίας και ελάμβαναν, τρόπος του λέγειν, γεύμα, εμφανίσθηκε επιβλητικός τούρκος αξιωματικός, που έφερε κράνος και στολή εκστρατείας, ο οποίος τον πλησίασε και τον ρώτησε στα ελληνικά: «Τι κάνεις;».

Στην απορία του αιχμαλώτου, τον ρώτησε πάλι: «Δεν με γνωρίζεις;», «όχι» ήταν η απάντηση. Τότε ο τούρκος αξιωματικός έβγαλε το κράνος και ο αιχμάλωτος, κατάπληκτος, του απάντησε: «Ναι, σε θυμάμαι». Επρόκειτο περί γνωστού τύπου της Κυρήνειας, ο οποίος τα τέσσερα τελευταία χρόνια πριν από την εισβολή εμφανίζετο ως τουρκοκύπριος αργόσχολος, κυκλοφορούσε με μαγιό, χρησιμοποιούσε ποδήλατο για τις μετακινήσεις του, ήταν ηλιοκαής και ρωμαλέος, με επιτυχίες στις περιηγήτριες Αγγλίδες και είχε συλληφθεί μία φορά για υπόθεση ναρκωτικών, ενώ υποτίθεται ότι η ενασχόλησή του ήταν η φύλαξη και ενοικίαση λεμβών. Δεν επρόκειτο περί τουρκοκύπριου αλήτη, αλλά για τούρκο ταγματάρχη των καταδρομών, που επί τέσσερα χρόνια κατάγραφε τις ακτές τις Κυρήνειας και τα κράσπεδα του Πενταδακτύλου, που χρησιμοποιήθηκαν για την εισβολή.

Άλλη περίπτωση: Ελληνοκύπριος στρατιώτης από την Πάφο είχε οδηγηθεί αιχμάλωτος στα Άδανα της Τουρκίας. Όταν ήλθε η σειρά του να ανακριθεί, ο τούρκος αντισυνταγματάρχης τον ρωτούσε επιμόνως για την άμυνα της Πάφου. Ο αιχμάλωτος, μολονότι ραπιζόμενος και λακτιζόμενος, προσποιείτο άγνοια, τότε οργισμένος ο ανακριτής του παρατήρησε: «Αφού εσύ δεν τα ξέρεις, θα σου τα ειπώ εγώ» και άρχισε να του απαριθμεί στρατόπεδα, δυνάμεις οπλιτών, ονόματα αξιωματικών, διευθύνσεις των κατοικιών τους, μέλη της οικογένειάς τους κλπ. Ο στρατιώτης έμεινε κατάπληκτος για το πώς ο τούρκος αξιωματικός γνώριζε με τέτοια ακρίβεια τα πάντα. «Εκπλήσσεσαι ε;», του είπε ο αξιωματικός και του πρόσθεσε: «Έχουμε άριστες υπηρεσίες πληροφοριών. Θυμάσαι τον κουλουροπώλη έξω από το στρατόπεδό σου στην Πάφο; Εγώ ήμουν αυτός!».

Όταν από τις ελληνοκυπριακές δυνάμεις καταλήφθηκε η τουρκική συνοικία της Λεμεσού, στο πολυδαίδαλο υπόγειο αρχηγείο των Τούρκων, η ύπαρξη του οποίου αγνοείτο, βρέθηκαν έγγραφα που άφησαν εμβρόντητους τους αξιωματικούς της Εθνικής Φρουράς, καθώς υπήρχαν όλες οι διαταγές της ΣΕΑΠ Πολεμιδίων, τα ονοματεπώνυμα όσων αποφοίτησαν από τη Σχολή Δοκίμων Αξιωματικών, τις ενδείξεις με τα φρονήματά τους, διευθύνσεις κατοικιών, αριθμοί αυτοκινήτων, ειδικότητες στον Στρατό, φωτογραφίες των αξιωματικών, σχεδιαγράμματα με όλο το αμυντικό σύστημα της Κύπρου.

Στην Κυρήνεια αποκαλύφθηκε ότι ένας Άγγλος, που είχε νοικιάσει οικία πλησίον της θάλασσας κοντά στο χωριό Άγιος Γεώργιος, δεν ήταν τίποτε άλλο παρά πράκτορας των Τούρκων. Η οικία του βρισκόταν ακριβώς εκεί όπου έγινε η απόβαση των Τούρκων. Επί μήνες φιλοξενούσε τούρκους αξιωματικούς που εργάζονταν για την κατάστρωση των σχεδίων της εισβολής. Όταν συνελήφθη από τις ελληνοκυπριακές δυνάμεις, στην κατοχή του βρέθηκε το σχέδιο του «Αττίλα»! 

Οι Τούρκοι αλώνιζαν στην Κύπρο και οι Έλληνες είχαν διαιρεθεί σε Ενωτικούς και Ανεξαρτησιακούς ή Μακαριακούς και Γριβικούς και δεν είχαν χρόνο ούτε να ασχοληθούν με την άμυνα της Κύπρου και τη δράση των τούρκων πρακτόρων, που ανενόχλητοι προετοίμαζαν χρόνια την εισβολή! Τα ίδια φαίνεται ότι επαναλαμβάνονται και σήμερα με την πολιτική των ανοιχτών συνόρων και του «μπάτε, σκύλοι, αλέστε».

ΤΟ ΠΑΡΟΝ

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΕΟΝΤΑΡΙΤΗΣ : Τραγωδίες...

ΜΕ ΤΟΝ ΦΑΚΟ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

Τραγωδίες...

Γράφει ο ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΕΟΝΤΑΡΙΤΗΣ

Στις εθνικές τραγωδίες που πέρασε ο τόπος μας οι ένοχοι άλλοτε τιμωρήθηκαν κι άλλοτε ξέφυγαν από τη λαϊκή Νέμεση. Το βέβαιο είναι ότι, είτε για τον έναν είτε για τον άλλο λόγο, οι συμφορές παρέμειναν και οι επιπτώσεις έφθαναν στο σημείο να υφιστάμεθα συρρίκνωση εθνικών εδαφών.

Η υπόμνηση δεν έχει μόνο ιστορικό χαρακτήρα, αλλά αποτελεί προειδοποίηση για τις συμφορές που ήδη υφιστάμεθα. Κάποια χαρακτηριστικά παραδείγματα κρίνονται αναγκαία.

Τόνοι μελάνης έχουν χυθεί για τους υπευθύνους της μικρασιατικής τραγωδίας. Παρά τα πατριωτικά κίνητρα του Ελ. Βενιζέλου για την απελευθέρωση ελληνικών εδαφών στη Μ. Ασία, η πραγματικότητα ήταν ότι οι πάντοτε ύπουλοι και ραδιούργοι «σύμμαχοι» μας εκμεταλλεύθηκαν και μας κατέστρεψαν για το συμφέρον τους. Οι Αγγλογάλλοι μάς ήθελαν για να εγκαταστήσουν φίλια φυλάκια στον δρόμο του πετρελαίου της Μ. Ανατολής, και ιδιαίτερα της περιοχής Μουσούλης. Η κατοχή, όμως, μιας περιοχής η οποία δεχόταν τον θανάσιμο εναγκαλισμό της συμπαγούς τουρκικής ενδοχώρας δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Και ιδιαίτερα για έναν στρατό όπως ο ελληνικός, ο οποίος βρισκόταν σε συνεχή πολεμικό συναγερμό επί μία συναπτή δεκαετία και επιπροσθέτως ήταν εφοδιασμένος κατά τον χειρότερο τρόπο, τόσο από πλευράς εφοδίων συντήρησης μεγάλων μονάδων σε υπερπόντια εκστρατεία όσο και από πλευράς πολεμοφοδίων.

Η μικρασιατική υπόθεση ήταν για τους ξένους ένα ακροβατικό παιχνίδι σε βάρος της Ελλάδος. Κι αυτό το είχε δει εγκαίρως –η αλήθεια να λέγεται– μόνο ο Ιω. Μεταξάς. Κι όταν οι «σύμμαχοι» τα βρήκαν με τον Κεμάλ, μας άφησαν στην τύχη μας. Δεν ήταν τυχαίο το ότι ο Βενιζέλος επέλεξε να κάνει εκλογές την 1η Νοεμβρίου του 1920, ακριβώς για να… τις χάσει! Αλλά και η αντιβενιζελική παράταξη που ήλθε στην εξουσία, ενώ προεκλογικά διαβεβαίωνε ότι θα λήξει τον πόλεμο, τον συνέχισε, προχωρώντας στο εσωτερικό της Μ. Ασίας, σε αφιλόξενα και επικίνδυνα εδάφη, με τον εχθρό να παραμονεύει για την τελική αντεπίθεση. Η επανάσταση του 1922 κατεδίκασε σε θάνατο ως υπαιτίους της συμφοράς τους Δημ. Γούναρη, Πέτρο Πρωτοπαπαδάκη, Νικ. Στράτο, Νικ. Θεοτόκη, Γ. Μπαλτατζή και τον αρχιστράτηγο Γ. Χατζανέστη. Δεν ήσαν, όμως, προδότες οι έξι και ποτέ δεν τους έλειψε η πατριωτική συνείδηση. Ήσαν, όμως, άτυχοι και έπεσαν έξω στις στρατιωτικές εκτιμήσεις τους. Το παραδέχθηκε ακόμα και ο ίδιος ο Βενιζέλος. Όμως, οι «έξι» επλήρωσαν ακριβά και η μικρασιατική καταστροφή απετέλεσε κορυφαία τραγωδία για το έθνος μας.

Τον Ιούλιο του 1974, ο δικτάτορας Δημ. Ιωαννίδης, με το προδοτικό του πραξικόπημα κατά του Μακαρίου, έδωσε την άνεση στους Τούρκους να κάνουν απόβαση στην Κύπρο. Τα γεγονότα είναι γνωστά. Ο Ιωαννίδης, αστοιχείωτος πολιτικά, ανίδεος στα στρατιωτικά, έγινε εύκολη μαριονέτα στα χέρια Αμερικανών και Τούρκων για να προχωρήσουν στα σχέδιά τους. Ακόμα και ο Γ. Παπαδόπουλος, που είχε ανατραπεί από τον αρχηγό της ΕΣΑ και βρισκόταν σε «κατ’ οίκον περιορισμό», έστειλε στις 29 Νοεμβρίου 1973 μήνυμα στον Ιωαννίδη, λέγοντάς του: «Οδηγείς τη χώρα στην καταστροφή». Όμως, ο Κων. Καραμανλής, που επέστρεψε με τις γνωστές συνθήκες, άφησε ατιμώρητους τους συνυπεύθυνους της κυπριακής τραγωδίας, τον Φαίδωνα Γκιζίκη, τον Μπονάνο και τους άλλους της ηγεσίας του στρατεύματος. Άλλωστε, η ορκωμοσία του Καραμανλή έγινε ενώπιον του Προέδρου του Ιωαννιδικού καθεστώτος, στρατηγού Γκιζίκη. Όσοι διερωτώνται ακόμη γιατί δεν άνοιξε ποτέ ο «φάκελος της Κύπρου» δεν έχουν συνειδητοποιήσει τι ακριβώς σημαίνει το γεγονός ότι η «Αποκατάσταση της Δημοκρατίας» περνούσε μέσα από την κυπριακή τραγωδία. Δεν θα το αναλύσουμε περισσότερο τώρα. Όμως, τα γεγονότα και τα ερωτήματα για πολλούς παραμένουν.

Και προχωρούμε στη δεύτερη και πιο τραγική φάση της κυπριακής τραγωδίας. Στην πρώτη φάση οι Τούρκοι κατείχαν το 4% της Κύπρου. Στις 25 Ιουλίου 1974 άρχισαν στη Γενεύη οι εργασίες της Τριμερούς Διασκέψεως για την Κύπρο, με εκπρόσωπο της Ελλάδος τον Γεώργιο Μαύρο. Την ίδια ώρα, οι Τούρκοι παρεβίαζαν την κατάπαυση του πυρός και απεβίβαζαν δυνάμεις στην Κύπρο, χωρίς καμία αντίδραση της Ελλάδος! Στις 26 Ιουλίου 1974, η Ελλάς απεδέχθη τη «Διακήρυξη της Γενεύης», η οποία υπήρξε ένα εθνικό όνειδος. Γιατί; Διότι: α) Διεκήρυττε ότι οι τουρκικές δυνάμεις εισβολής θα παρέμεναν, κατέχοντας όσο έδαφος είχαν κατακτήσει. β) Υποχρέωνε την Εθνική Φρουρά να αποχωρήσει αμέσως από όλους τους τουρκοκυπριακούς «θύλακες» που είχε καταλάβει! γ) Δημιουργούσε «ζώνη ασφαλείας», που ουσιαστικά αποτελούσε γραμμή διχοτόμησης της Κύπρου.

Επρόκειτο για άνευ όρων παράδοση στον «Αττίλα», που ανεγνώριζε τα στρατεύματα κατοχής, τη διχοτόμηση της Κύπρου και την υποχώρηση από όσες περιοχές είχε κατακτήσει η Εθνική Φουρά στο πεδίο της μάχης… Κι όλα αυτά για τη σταθεροποίηση μιας καταπαύσεως πυρός που δεν ετηρήθη ούτε ένα εικοσιτετράωρο. Επρόκειτο για επονείδιστη συμφωνία. Η ελληνική πλευρά έπρεπε να αποχωρήσει από τη Διάσκεψη και να απειλήσει προσφυγή στα όπλα. Κι όμως, ο Καραμανλής εδήλωσε: «Η Διάσκεψη δύναται να αποτελέσει αφετηρίαν μιας δικαίας διευθετήσεως του Κυπριακού»! Και ο Γ. Μαύρος είπε: «Διανοίγει η Διάσκεψη την οδόν διά προσεχή λύσιν του κυπριακού προβλήματος»! Φυσικά, οι Τούρκοι πανηγύριζαν για την επιτυχία τους και προχώρησαν σε «θέμα Δωδεκανήσου»! Στις 14 Αυγούστου 1974 η Τουρκία εξαπέλυσε δεύτερη εισβολή στη μαρτυρική Κύπρο, τον «Αττίλα 2». Μπροστά στην τουρκική θρασύτητα, τι έκανε η ελληνική κυβέρνηση; Ο Καραμανλής ανεφώνησε το περίφημο: «Η Κύπρος κείται μακράν»! Και σε τηλεοπτική ομιλία του ανέλυσε το απερίγραπτο, θλιβερό «σκεπτικό» του: «Διά την Ελλάδα ετέθη άμεσον μέγα δίλημμα: Πρέπει να αντιδράσει με βίαν εις την βίαν; Με δολιότητα εις την δολιότητα; Πρέπει να προσφύγει και εκείνη εις τον νόμον της ζούγκλας; Η ένοπλος αντιμετώπισις των Τούρκων εις την Κύπρον κατέστη αδύνατος και λόγω αποστάσεως και λόγω των γνωστών τετελεσμένων γεγονότων…». Το κεφάλαιο της κυπριακής τραγωδίας κρύβει ένα τρομερό παρασκήνιο, που θα συζητείται για πολλές δεκαετίες.

Κι ερχόμαστε στο σήμερα, στην ελλαδική τραγωδία. Οι Συριζαίοι «νεομνημονιακοί» αποστάτες, χειρότεροι από τους μνημονιακούς της Δεξιάς – ΠΑΣΟΚ, απεδείχθησαν «γενίτσαροι». Υπέγραψαν τα πάντα χάριν της εξουσίας. Ψευδοαριστεροί, που κυνηγούν τους πολίτες να τους πάρουν ό,τι τους απέμεινε, προχωρούν σε κατασχέσεις και πλειστηριασμούς, σε απολύσεις, διαλύουν την οικονομία, πωλούν όλες τις ελληνικές τράπεζες σε ξένα κοράκια, δίνουν τα «κόκκινα» δάνεια στα hedge funds και εγκαινιάζουν ισλαμοποίηση της χώρας. Καταστρέφουν την Παιδεία, γιγαντώνουν την ανεργία και οδηγούν ανθρώπους στην αυτοκτονία από απελπισία. Εάν με τη μικρασιατική καταστροφή χάθηκε μέγιστο μέρος ελληνικών εδαφών και εσφαγιάσθη ο εκεί Ελληνισμός, εάν με την τουρκική εισβολή χάθηκε η μισή Κύπρος, οι ευρωλάγνοι Συριζαίοι (και όλοι όσοι εψήφισαν τα Μνημόνια), χάριν της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στην οποία ηγεμονεύει η Γερμανία, καταστρέφουν ΟΛΟΚΛΗΡΗ την Ελλάδα. Την αφανίζουν, την ξεπουλάνε. Πρόκειται για τη νέα μεγάλη συμφορά του Ελληνισμού.

Οι Συριζαίοι, σαν γενίτσαροι, διακατέχονται από την ψυχολογία του δωσιλογισμού. Έχουν περάσει «απέναντι» και γι’ αυτό δεν έχουν πλέον οδό επιστροφής. Θα καταστρέψουν τελείως τη χώρα και τον λαό προκειμένου να μείνουν γαντζωμένοι στο Μέγαρο Μαξίμου. Με κυρτή τη μέση στον σουλτάνο Σόιμπλε, θα ψηφίσουν και θα εφαρμόσουν όλα τα νέα προαπαιτούμενα και τους αισχρούς «κόφτες», για να ικανοποιήσουν τους διεφθαρμένους εταίρους. Η υποκρισία στην πολιτική, την οποία έχει αναλύσει ο Μακιαβέλι, αντικατοπτρίζεται τώρα με τον εορτασμό για την «Αποκατάσταση της Δημοκρατίας», το παρασκήνιο της οποίας ο λαός αγνοεί. Και συμβαίνει το τραγελαφικό να γιορτάζουμε για τη Δημοκρατία, όταν την έχει καταργήσει η Ευρωπαϊκή Ένωση! Ένας μόνο συμβολισμός παραμένει επίκαιρος: ΤΟ ΓΟΥΔΙ… Είναι η ιστορική τοποθεσία που ταιριάζει ως πλαίσιο στους ολετήρες του έθνους…

ΤΟ ΠΑΡΟΝ

ΕΞΗΝΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΖΗΤΟΥΝ... ΕΝΟΧΟ

Φάκελοι ανεξιχνίαστων υποθέσεων καταχωρισμένοι ανά έτος στο αρμόδιο τμήμα της Θεσσαλονίκης. Μια ομάδα οχτώ αξιωματικών «χρεώθηκε» να ερευνήσει παλιά εγκλήματα «αγνώστων δραστών».

ΕΞΗΝΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΖΗΤΟΥΝ... ΕΝΟΧΟ

Ρίχνουν φως στις «ανεξιχνίαστες υποθέσεις» αλά ελληνικά

Πριν από τέσσερα χρόνια, αξιωματικοί του Τμήματος Ανθρωποκτονιών Θεσσαλονίκης, διαπίστωσαν ότι σχεδόν εξήντα δικογραφίες εγκλημάτων που είχαν διαπραχθεί τις δεκαετίες 1990 - 2000 πλησίαζαν προς την παραγραφή λόγω παρέλευσης 20ετίας.

Ο πρώτος φάκελος που άνοιξαν ήταν της δολοφονίας του επιχειρηματία Γ.Δ. τον Ιούλιο του 1994.

Αμέσως παρατήρησαν ότι ένα αιματηρό δακτυλικό αποτύπωμα που είχε βρεθεί στον τόπο του εγκλήματος παρέμενε ορφανό όλα αυτά τα χρόνια. Για την ταυτότητα του δράστη της δολοφονίας, οι αστυνομικοί είχαν μόνο ένα μικρό όνομα που παρέπεμπε σε υπήκοο χώρας του πρώην ανατολικού μπλοκ. Οι μόνες διαθέσιμες πληροφορίες που είχαν οι αστυνομικοί παρέπεμπαν σε σεξουαλικό έγκλημα, με θύτη πιθανώς αλλοδαπό που εκδιδόταν. Γνωρίζοντας ότι η Διεύθυνση Εγκληματολογικών Ερευνών έχει αποκτήσει πιο σύγχρονα και πιο ισχυρά συστήματα, αποφάσισαν να το στείλουν εκ νέου για ταυτοποίηση. Παράλληλα, η διασύνδεση των ελληνικών αρχείων με τα αντίστοιχα της Interpol και της Europol απέδωσε καρπούς.

Ταυτοποίηση

Με το που εισήγαγαν στο σύστημα το ηλεκτρονικό πλέον αποτύπωμα, υπήρξε εύρημα. Ανήκε σ' έναν Ρουμάνο, ο οποίος ταυτοποίηθηκε μέσω των ρουμανικών αρχών και φέρεται να έχει συλληφθεί στην Αμερική για άλλο αδίκημα. Ύστερα από 18 χρόνια το άγριο έγκλημα είχε εξιχνιαστεί και μάλιστα σχεδόν στην εκπνοή της παραγραφής. Ο φάκελος καταχωρίσθηκε στα συρτάρια με την κόκκινη σφραγίδα «εξιχνιάστηκε» και εκείνη τη στιγμή γεννήθηκε η ομάδα «Ανεξιχνίαστων Υποθέσεων» του Τμήματος Ανθρωποκτονιών.

«Στην υπηρεσία μας υπάρχουν περίπου 60 φάκελοι με ανεξιχνίαστες υποθέσεις, οι οποίες έχουν ξανανοίξει και ερευνώνται από την αρχή. Μία ομάδα οχτώ αξιωματικών του Τμήματος Ανθρωποκτονιών «χρεώνεται», παράλληλα με τις τρέχουσες υποθέσεις, φακέλους εγκλημάτων που μέχρι σήμερα ήταν «αγνώστων δραστών».

 Στο... μικροσκόπιο δακτυλικό αποτύπωμα στα εργαστήρια της Διεύθυνσης Εγκληματολογικών Ερευνών της ΕΛ.ΑΣ.

Πρόκειται για τα πιο έμπειρα στελέχη του τμήματος, που εκμεταλλεύονται στο έπακρο τα υπερσύγχρονα εργαστήρια της ΕΛ.ΑΣ. και τις ψηφιακές βάσεις δεδομένων, ώστε να μπορέσουν να φτάσουν στην εξιχνίαση ανθρωποκτονιών, που για πολλά χρόνια έμεναν στάσιμες», εξηγεί στο «Εθνος της Κυριακής» ο επικεφαλής της υπηρεσίας, κ. Μαρωνίτης.

Η δεύτερη «παγωμένη» υπόθεση που η ομάδα «Ανεξιχνίαστων Υποθέσεων» κατάφερε να «κλείσει» ήταν η δολοφονία ενός Αρμένιου «μπράβου». Ο δράστης, που έμενε άγνωστος μέχρι και πρόσφατα, είχε «γαζώσει» με καλάσνικοφ το θύμα. Σύμφωνα με τα στοιχεία της δικογραφίας που είχε σχηματιστεί τότε, το θύμα φερόταν ως αρχηγός εγκληματικής ομάδας που βρισκόταν σε πόλεμο με αντίπαλες σπείρες για το ποιος θα επικρατήσει στη «νύχτα».

Στον φάκελο της δολοφονίας υπήρχαν οι κάλυκες από το καλάσνικοφ και ένας στρατιωτικός σάκος. Μολονότι η λέξη DNA δεν ήταν άγνωστη στους αστυνομικούς και είχαν συλλέξει γενετικό υλικό, η τεχνολογία ανάλυσής του ήταν ακόμα πίσω στη χώρα μας, με αποτέλεσμα ο φάκελος να έχει μείνει όλα αυτά τα χρόνια ως «αγνώστων δραστών».

Οι αστυνομικοί της ομάδας «Ανεξιχνίαστων Υποθέσεων» έστειλαν ξανά το γενετικό υλικό στα εγκληματολογικά εργαστήρια, όπου οι επιστήμονες κατάφεραν να εξάγουν καλύτερα δείγματα. Έπειτα τα «πέρασαν» στο σύστημα CODIS, όπου είναι καταχωρισμένοι οι γενετικοί τύποι σεσημασμένων, και υπήρξε αποτέλεσμα. Ο δολοφόνος ήταν ομοεθνής του θύματος και από την ίδια ομάδα, που πρόδωσε τον αρχηγό για να ανέβει τα σκαλιά της ιεραρχίας.

 Έρευνες για τη δολοφονία του γραμματέα του χωριού Προφήτη, Κοσμά Βακουφάρη, ο οποίος είχε βρεθεί τον Απρίλιο του 2004 κρεμασμένος σ’ ένα δέντρο σε περιοχή της Ρεντίνας. Μέχρι σήμερα το έγκλημα δεν έχει διαλευκανθεί.

 «Οσο πιο παλιά είναι η δικογραφία, τόσο πιο μικρή και... λεπτή είναι. Τότε, δεν υπήρχαν κινητά τηλέφωνα, άρσεις απορρήτου, απομαγνητοφώνηση συνομιλιών, ηλεκτρονικοί υπολογιστές. Το ένστικτο και η εμπειρία του εκάστοτε αξιωματικού που ήταν επικεφαλής των ερευνών βρίσκεται σ’ όλο το προανακριτικό υλικό. Είναι ένα μάθημα για εμάς, γιατί βλέπουμε πώς δούλευαν οι ''παλιοί'', τι έψαχναν, πώς ''έχτιζαν'' μια υπόθεση. Η τεχνολογία και η επιστήμη είναι πλέον απαραίτητα εργαλεία της δουλειάς μας, αλλά η εμπειρία ενός αξιωματικού είναι εξίσου σημαντική. Στο Τμήμα μας συνδυάζουμε και τα δύο, καθώς πάντα είχαμε ''παλιούς'' που μάθαιναν τους ''νέους''», εξηγεί ο κ. Μαρωνίτης.

Βάσεις δεδομένων

Κάθε παλιά δικογραφία είναι σαν ένα παζλ που περιμένει να λυθεί, μόνο που λείπουν τα βασικά κομμάτια. Αν όμως οι αστυνομικοί καταφέρουν να αξιοποιήσουν σωστά τα διαθέσιμα κομμάτια, τότε το παζλ αρχίζει να παίρνει μορφή και οι έρευνες να αποκτούν κατεύθυνση. Όταν ανοίγει ο φάκελος μίας παλιάς υπόθεσης, το πρώτο πράγμα που κάνουν οι άνδρες της ομάδας «Ανεξιχνίαστων Υποθέσεων», όπως άτυπα έχει ονομαστεί από τα μίντια, είναι να διαβάσουν προσεκτικά τις καταθέσεις και την έκθεση των πειστηρίων.

Σε πολλές περιπτώσεις καλούνται οι μάρτυρες για να δώσουν συμπληρωματικές καταθέσεις ή να διευκρινίσουν ορισμένα σημεία. Αρκετές φορές οι αστυνομικοί έχουν λάβει νέες πληροφορίες, ώστε να συνεχίσουν να ερευνούν προς μία συγκεκριμένη κατεύθυνση.

Στη συνέχεια, αποτυπώματα που τυχόν είχαν συλλεχθεί, αναζητούνται σ’ όλες τις online λίστες ελληνικών και ευρωπαϊκών αρχών για ταυτοποίηση. Interpol και Europol διαθέτουν από τις πιο ολοκληρωμένες βάσεις δεδομένων. Και δεν είναι λίγες οι φορές που οι δράστες ενός εγκλήματος έχουν... υποτροπιάσει και τα αποτυπώματά τους έχουν ταυτοποιηθεί σε μεταγενέστερες δικογραφίες. Δεν συμβαίνει συχνά, αλλά στις δύο πρώτες εξιχνιάσεις της ομάδας των «Cold Cases», οι λίστες έβγαλαν τζακ ποτ.

Η σύγχρονη τεχνολογία και επιστήμη στην υπηρεσία των διωκτικών αρχών.

Η τελευταία επιτυχία

Συνέλαβαν 53χρονο που είχε δολοφονήσει το '98 έναν Αλβανό

Η πιο πρόσφατη επιτυχία της ομάδας του Τμήματος Ανθρωποκτονιών Θεσσαλονίκης ήρθε τον περασμένο Φλεβάρη με τη σύλληψη 53χρονου που είχε δολοφονήσει άγρια έναν 23χρονο Αλβανό.

Σύμφωνα με τη δικογραφία, το πτώμα του 23χρονου είχε βρεθεί απανθρακωμένο στις 12 Ιανουαρίου του 1998 σε δασική περιοχή του Κάτω Γραμματικού Πέλλας. Κατά πληροφορίες, έφερε τραύμα στο κεφάλι από κυνηγετική καραμπίνα, ενώ τα δάχτυλά του ήταν «φαγωμένα», κάτι που ενδεχομένως προκλήθηκε από σκυλιά ή σαρκοβόρα ζώα. Εκτιμάται ότι ο φερόμενος ως δράστης προέβη στην καύση του πτώματος σε μία προσπάθεια να αλλοιώσει τα χαρακτηριστικά του.

Για πολύ καιρό οι αστυνομικές αρχές δεν κατάφεραν να ταυτοποιήσουν το θύμα, με αποτέλεσμα οι έρευνες να παραμένουν στο «σκοτάδι», μέχρι που την υπόθεση ανάλαβε η ειδική ομάδα των Ανεξιχνίαστων Υποθέσεων.

Φόνος στη Ρεντίνα

 «Ανεξιχνίαστες υποθέσεις» είναι ο ελληνικός τίτλος της δημοφιλούς τηλεοπτικής σειράς «Cold case».

Στους φακέλους που επανεξετάζονται συμπεριλαμβάνονται και υποθέσεις που είχαν συγκλονίσει το πανελλήνιο, αλλά ποτέ δεν βρέθηκε ο δράστης. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του 48χρονου γραμματέα του χωριού Προφήτη, Κοσμά Βακουφάρη. Τον Απρίλιο του 2004, το θύμα είχε βρεθεί κρεμασμένο σ’ ένα δέντρο σε αγροτική περιοχή της Ρεντίνας, με τις πρώτες ενδείξεις να παραπέμπουν σε αυτοκτονία. Γρήγορα όμως οι αστυνομικοί είχαν αποκλείσει αυτό το ενδεχόμενο και αντιμετώπισαν την υπόθεση ως εγκληματική ενέργεια.

Οι έρευνες είχαν καταδείξει ότι άγνωστος αριθμός δραστών είχε κόψει τέσσερα δάχτυλα από ένα χέρι και είχε σκηνοθετήσει απαγχονισμό του θύματος. Στο ίδιο συμπέρασμα είχε καταλήξει και ο ιατροδικαστής. Το έγκλημα μέχρι και σήμερα δεν έχει διαλευκανθεί...

Μία από τις δύσκολες υποθέσεις είναι αυτή της εξαφάνισης της Αννας Δεμερτζή. Στις 8 Οκτωβρίου 2004, τα ίχνη της χάθηκαν από το σπίτι όπου διέμενε μαζί με τον σύζυγο και το γιο της, στη Νέα Μηχανιώνα.

Έκτοτε, δεν υπάρχει κανένα στοιχείο για το πού βρίσκεται, τα αίτια της εξαφάνισής της δεν αποκαλύφθηκαν ποτέ, ωστόσο, για την Αστυνομία η υπόθεση είναι εγκληματική ενέργεια. Είναι μία από τις σπάνιες φορές, όπου η σορός δεν έχει ανευρεθεί ακόμα και μετά από τόσα χρόνια. Ο γιος της είχε προφυλακιστεί αδίκως, με βάση ψευδομαρτυρία ατόμου που είχε δώσει στην εκπομπή «Φως στο Τούνελ».

Βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Θεσσαλονίκης έπαυσε την ποινική δίωξη που ασκήθηκε σε βάρος του.

Η δολοφονία του 22χρονου Κ.Γ. στο Ωραιόκαστρο, που παραμένει ανεξιχνίαστη, μοιάζει σαν να έχει βγει από την ταινία «Zodiac».

Τον Οκτώβριο του 1997, τέσσερις ένοπλοι ανοίγουν πυρ εναντίον του νεαρού, ο οποίος βρισκόταν στο αυτοκίνητό του με τη σύντροφό του, με αποτέλεσμα να πέσει νεκρός και η κοπέλα να τραυματιστεί σοβαρά.

Αλλοιωμένα πειστήρια

Δεν είναι όλα τόσο εύκολα, όπως βλέπουμε και στη δημοφιλή, ομώνυμη τηλεοπτική σειρά. Η ΕΛ.ΑΣ. αποστέλλει τα πειστήρια μαζί με το προανακριτικό υλικό στην Εισαγγελία, όπου φυλάσσονται μέχρι τη δίκη. Η αποθήκευση όμως δεν είναι... ιδανική, με αποτέλεσμα πολλά αντικείμενα να έχουν αλλοιωθεί και να μην είναι αξιοποιήσιμα από τα εγκληματολογικά εργαστήρια. Άλλες φορές, το μόνο στοιχείο που έχουν για να «δουλέψουν» την υπόθεση είναι ένα παρατσούκλι του φερόμενου ως δράστη.

Γυναίκα άγνωστης ταυτότητας

Πέπλο μυστηρίου καλύπτει και τον φάκελο ανθρωποκτονίας με τα στοιχεία γυναίκα α.λ.σ. (αγνώστων λοιπών στοιχείων). Περαστικοί είχαν εντοπίσει τη σορό της στην άκρη του δρόμου στην εθνική οδό Θεσσαλονίκης - Ευζώνων και από το 2001 μέχρι σήμερα παραμένει άγνωστη η ταυτότητά της.

ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΜΠΙΝΤΕΛΑΣ

bidelas@pegasus.gr

http://www.ethnos.gr/koinonia/arthro/rixnoun_fos_stis_aneksixniastes_ypotheseis_ala_ellinika-64421677/