ΚΩΣΤΑ ΝΙΚΟΛΑΟΥ : Brexit-Grexit

Brexit-Grexit

Του ΚΩΣΤΑ ΝΙΚΟΛΑΟΥ πρώην βουλευτή, πρ. ευρωβουλευτή και πρ. αντιπροέδρου της Ευρωβουλής

Το Brexit, μη αναμενόμενο από τους γερμανοκρατούμενους ηγετίσκους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν αρέσει, φαίνεται, εκ των υστέρων σε πληθώρα ευεπίφορων βρετανών πολιτών· οι πολιτικοί προϊστάμενοι των οποίων έχουν λυσσάξει και μαζεύουν υπογραφές από όλες σχεδόν τις χώρες του Ισραήλ, προκειμένου να επαναλάβουν το δημοψήφισμα στη Γηραιά Αλβιόνα, ποντάροντας σε διαφορετικό αποτέλεσμα και με μεγαλύτερο άνοιγμα υπέρ της παραμονής.

Δεν θα συμβεί, όμως, τοιούτον τι. Αποκλείεται. «Η έξοδος του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι αδιάγνωστων μακροϊστορικών συνεπειών γεγονός. Τα αγγλικά είναι η πρώτη γλώσσα που καθιστά εφικτή την επικοινωνία σε οικουμενικό επίπεδο και τα κεκτημένα του αγγλοσαξονικού πολιτισμού είναι θεμέλια της νεωτερικότητας, από τον Hobbes στους Beatles». (Απόσπασμα από την ανάλυση του Δημήτρη Χριστόπουλου «Μετά το Brexit», αντιπροέδρου της Διεθνούς Ομοσπονδίας Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και καθηγητή του Πάντειου Πανεπιστημίου, που δημοσιεύτηκε στην «Εφημερίδα των Συντακτών» στις 5 Ιουλίου https://boraeinai.blogspot.gr/2016/07/brexit_24.html).

Οι χώρες του Βορρά που καταπιέζουν αφόρητα τις χώρες του Νότου, τις κατασπαράσσουν ουσιαστικά, τρέμουν κυριολεκτικά τα δημοψηφίσματα. Τρέμουν, δηλαδή, τις απόψεις των λαών και καταλύουν, ούτε λίγο ούτε πολύ, τη Δημοκρατία. Οι διάφοροι Σόιμπλε, αλλά και μικρότερης εμβέλειας γομάρια, όπως ο εκ Βαυαρίας Πέτερ Ραμζάουερ, προτιμάνε να κυβερνούν με ακέφαλους πολίτες! Τους βολεύει αυτό και τους ηδονίζει. Κοπροσκυλιάζουν, άλλωστε, αφού δουλεύει για δαύτους η παντοδύναμη «γραφειοκρατία». Φρονώ ότι το ανέλυσα επαρκώς αυτό στο άρθρο «Προσδοκίες και αμφιβολίες (https://boraeinai.blogspot.gr/2016/07/blog-post_65.html).

Τους Έλληνες τους θέλουν… ακέφαλους, αλλά ούτε ανεγκέφαλοι είναι ούτε μαζοχιστές. Έχουν πλήρη επίγνωση των αδιέξοδων προβλημάτων που αντιμετωπίζουν και θα αντιδράσουν. Δεν θα είναι, άλλωστε, μόνοι τους, ούτε θα μείνουν μόνοι. Η Ιταλία καραδοκεί έξαλλη, καθώς επιδιώκουν να τη συντρίψουν.

Ο Πέτερ Ραμζάουερ, το γομάρι όπως τον αποκάλεσα πιο πάνω, συνοδός του γερμανού αντικαγκελάριου κ. Γκάμπριελ κατά την επίσκεψή τους την περασμένη Πέμπτη και την περασμένη Παρασκευή στην Αθήνα, ονόμασε σκαιά, μέσα στη στριμωξιά που επικρατούσε στο Μαξίμου, έναν φωτογράφο, που κατά λάθος τον ακούμπησε, «βρωμιάρη Έλληνα» και μάλιστα δύο φορές. Πρώτα στα γερμανικά και αμέσως μετά στα αγγλικά, ώστε η κτηνωδία του να γίνει κατανοητή από όλους! Άλλοι Γερμανοί, παριστάμενοι ως συνοδοί του αντικαγκελάριου κ. Γκάμπριελ, έσπευσαν να ζητήσουν «συγγνώμη» από τον φωτογράφο, έγραψε η «Αυγή» της 6^ης Ιουλίου, αλλά το αρνήθηκε το εκ Βαυαρίας ανθρωπόμορφο τέρας με περγαμηνές μάλιστα προέδρου της Επιτροπής Οικονομίας στο Γερμανικό Κοινοβούλιο… Και όχι μόνο αυτό. Την επομένη ισχυρίστηκε ότι το ακούμπημα, έστω η έντονη σπρωξιά του φωτογράφου, τού προκάλεσε μώλωπες! Κι αυτό το είπε, κορδακιζόμενος ευθυτενώς στο φως του ήλιου της Αθήνας.

Ο Μιχαήλ Στυλιανού, άριστος δημοσιογράφος και προσωπικός μου φίλος, ανέβασε στο διαδίκτυο πριν… ξυπνήσει η «Αυγή» σύντομο σχόλιο για το απεχθές γεγονός, όμοιο του οποίου δεν έχει επισυμβεί στις διεθνείς πολιτικές σχέσεις και η ελληνική κυβέρνηση δεν τόλμησε καν να χαρακτηρίσει το εν λόγω ρεμάλι persona non grata!  

Προάγγελος του δημοψηφίσματος για το Brexit υπήρξε η Ελλάδα με το εντυπωσιακό 62%. Ποσοστό που επετεύχθη με όλους τους αξιωματούχους της Ευρωπαϊκής Ένωσης και όλα τα εν Ελλάδι τσανάκια τους να οργιάζουν υπέρ του «ναι». Ο ελληνικός λαός, παρά ταύτα, ψήφισε ελεύθερα για να λυτρωθεί από τους δυνάστες του. Και θα λυτρωνόταν εάν… Εάν ο αρχιφιλόδοξος Τσίπρας για λόγους… στρατηγικής, όπως διατείνονται οι εξίσου αρχιφιλόδοξοι συνεργάτες της κυβέρνησής του και άλλα πιστά κομματικά μέλη, δεν είχε μετατρέψει το υπερήφανο «όχι» σε ένα θρασύδειλο και εξευτελιστικό «ναι». Τι να το κάνω ότι ο πρωθυπουργός είναι μακράν ικανότερος από τα φαιδρεπίφαιδρα στελέχη της αντιπολίτευσης;

Είναι κατεπείγον να πρυτανεύσουν, έστω και κατόπιν εορτής, εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις στην πατρίδα μας. Απαιτείται πρωτίστως η απαλλαγή μας από το θανατηφόρο ευρώ και η αναπροσαρμογή των εκτός Ευρώπης συμμαχιών μας. Συμμαχιών που οι ιστορικές τους ρίζες θα συγκλείνουν με τις δικές μας.

Προηγήθηκε το εντονότατα επιθυμούμενο από τον οικονομικά ξεπουπουλιασμένο λαό μας γνήσιο και αυθεντικό Grexit, ερήμην του καταστροφέα του. Ακολούθησε ως τετελεσμένο γεγονός το Brexit. Αξιώνεται τώρα ένα νέο –και ανυποχώρητο– Grexit. Ποιος θα το επιβάλει; Ίσως εξιλεωτικά ο Αλέξης Τσίπρας, υποθέτουν ορισμένοι καλοπροαίρετοι συμπατριώτες μας. Πράγμα που δυστυχώς αγγίζει τη φαντασιοπληξία.

Η Συνθήκη της Ρώμης το 1957 για την ίδρυση της ΕΟΚ και οι προεργασίες προκειμένου να μετάσχουμε ενεργά σ’ αυτήν μας έκαψαν. Κωνσταντίνος Καραμανλής και Ιωάννης Πεσμαζόγλου είχαν πρωτοστατήσει τότε. Οι δύο σημαντικές αυτές προσωπικότητες της χώρας μας δεν διέθεταν, βέβαια, μαντικές ικανότητες ώστε να προβλέψουν τη μετεξέλιξη της ΕΟΚ σε Ευρωπαϊκή Ένωση και ιδίως την ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΗ Συνθήκη του Μάαστριχτ, το 1992, με επακόλουθό της την υποδουλωτικά προγραμματισμένη Νομισματική Ένωση δέκα χρόνια αργότερα. Ένωση της συμφοράς για τους λαούς του Νότου και της απροκάλυπτης ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ για τους επικεφαλής των λαών του Βορρά.

Συμπέρασμα: Η Ελλάδα και οι Έλληνες, πλην των γνωστών εκμεταλλευτών και απατεώνων, θρηνούν. Θρηνούν, όμως, με ανασηκωμένα τα μανίκια και εμπύρετη διάθεση όσοι εργάζονται παραγωγικά. Οι άνεργοι συζητούν δημιουργικά τόσο με άνεργους όσο και με εργαζόμενους. Η γκλάβα τους κατεβάζει ιδέες και δεν αποφεύγουν τις μαζικές εκδηλώσεις και τις απεργίες. Η αλληλεγγύη για τους φτωχότερους είναι ατσάλινη και η βοήθεια για τους άρρωστους αμέριστη. Είμαστε ένας λαός με ελαττώματα, αλλά και με πολλά –και δυσεύρετα– προτερήματα. Παρά τις τεράστιες αντιξοότητες, θα προκόψουμε τελικά.

Ας μην ξεχνάμε εν κατακλείδι ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση, αργά ή γρήγορα, θα διαλυθεί εις τα εξ ων συνετέθη.

Κ. Νικολάου/ΤΟ ΠΑΡΟΝ