ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΕΟΝΤΑΡΙΤΗΣ : Το Μέτωπο...

ΜΕ ΤΟΝ ΦΑΚΟ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

Το Μέτωπο...

Γράφει ο ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΕΟΝΤΑΡΙΤΗΣ

Η αντιμνημονιακή ενότητα, που θα αγωνισθεί για την απελευθέρωση της πατρίδας μας από την ευρωπαϊκή δικτατορία, συζητείται ευρύτατα. Έχει αποκτήσει την απήχηση γόνιμου συνθήματος. Και τούτο δεν αποτέλεσε μια ευτυχή έμπνευση ενός ή πολλών ανθρώπων.

Αποτελεί απλώς μια σαφή διατύπωση του αιτήματος της συντριπτικής πλειονότητας των πολιτών, που πλήττονται θανάσιμα από την πολιτική του άκρατου καπιταλισμού των Βρυξελλών. Κάθε ελεύθερος δημοκρατικός Έλληνας, αν κρατούσε μια πένα, θα έγραφε αυτολεξεί ό,τι γράφουμε σε αυτήν τη στήλη εδώ και καιρό. Τα πράγματα επιβάλλονται στις θελήσεις των ανθρώπων. Η ιδέα της απομάκρυνσης από το ευρωπαϊκό γκέτο και της επιστροφής στο εθνικό νόμισμα κάνει τον δρόμο της. Κερδίζει συνειδήσεις. Και προσκαλεί σε αποφάσεις εκείνους που οφείλουν να δώσουν το σύνθημα της εκκινήσεως.

Ευρώδουλοι πολιτικοί και ελεγχόμενα ΜΜΕ κάνουν τα πάντα για να μην ακούγονται τέτοιες φωνές, που προκαλούν ταραχή στους ξένους αποικιοκράτες, οι οποίοι θέλουν την Ελλάδα διαλυμένη και υπόδουλη. Στην υπηρεσία των πιο σκοτεινών ανθελληνικών κύκλων, ο «υπουργός Παιδείας», ο μηδενιστής Φίλης, διαπράττει εθνικό έγκλημα, επιχειρώντας να αποξενώσει τα παιδιά από την εθνική και θρησκευτική τους συνείδηση. Θα δώσει λόγο κάποτε για τις επονείδιστες πράξεις του. Ο Εφιάλτης έγινε υπουργός. Έτσι θα μείνει ο μοιραίος αυτός άνθρωπος στην Ιστορία.

Ας επιστέψουμε, όμως, στο θέμα του αντιμνημονιακού «ξεσηκωμού». Το αντιευρωπαϊκό Μέτωπο έπρεπε να είχε συγκροτηθεί αμέσως μετά την προδοσία του ΣΥΡΙΖΑ, που λιποτάκτησε και προσεχώρησε στην υπηρεσία των αποικιοκρατών. Ο Τσίπρας απαρνήθηκε την αριστερή του ταυτότητα, τα ιδανικά του σοσιαλισμού, προκειμένου να μείνει πρωθυπουργός «παντός καιρού» και να ηγείται μιας κατοχικής κυβέρνησης. Οι ψηφοφόροι επλανήθησαν. Επίστεψαν ότι ο Αλέξης ήταν ειλικρινής στις μεγαλόστομες διαβεβαιώσεις του όταν ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως έλεγε ότι θα καταργούσε τον ΕΝΦΙΑ με μία διάταξη μέσα σε ένα βράδυ! Άνθρωποι είναι οι ψηφοφόροι. Και «επήραν την κωλοφωτιά για φανάρι», όπως λέει ο λαός. Το φως της αλήθειας, όμως, διέλυσε κατά τρόπο τραγικό τις πλάνες μας. Και είδαμε εμβρόντητοι το ακροβατικό, απίθανο άλμα του Αλέξη από τον αριστερισμό στον τυχοδιωκτισμό. Αλλά η πατρίδα μας έχει ανάγκη από πολιτικούς και όχι από τυχοδιώκτες. Ο Αλέκος Αλαβάνος έκανε λόγο για «χούντα του ΣΥΡΙΖΑ». Και θέλει ο κ. Τσίπρας να λέγεται ακόμα «αριστερός»; Ας μας υποδείξει σε διεθνές επίπεδο έστω ΜΙΑ μόνο περίπτωση που η Αριστερά να εστράφη ως σφαγέας εναντίον της εργατικής τάξης, γενικά των εργαζομένων. Ας μας δείξει έστω μία Αριστερά που να έχει πάρει με πλειστηριασμούς τα σπίτια φτωχών ανθρώπων. Χίλια λάθη μπορεί να διέπραξε η Αριστερά, αλλά ποτέ δεν απαρνήθηκε τον εργαζόμενο κόσμο που παλεύει για το ψωμί του, διότι τότε θα έπαυε αυτομάτως να είναι Αριστερά. Δεν θα είχε νόημα υπάρξεως.

Την παγκόσμια αποκλειστικότητα κομματικού σχήματος με αυτήν την ταμπέλα που να μετεβλήθη από τη μια μέρα στην άλλη σε «τάγμα εφόδου» κατά των απλών ανθρώπων διατηρούν ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλέξης. Κι αυτό επειδή τους διέταξαν οι αγύρτες των Βρυξελλών. Στην εκδήλωση που έγινε για την απόδοση του Σκοπευτηρίου της Καισαριανής στον δήμο ο Τσίπρας, κατά την ομιλία του, αναφέρθηκε στις θυσίες των πατριωτών που εκτελέσθηκαν από τους Γερμανούς. Έδωσε έμφαση περισσότερο στη θυσία του Ναπολέοντα Σουκατζίδη, ο οποίος, ενώ μπορούσε να γλιτώσει τη ζωή του, προτίμησε να βρει τιμημένο θάνατο πλάι στους συντρόφους του παρά να προδώσει τις ιδέες του. Και ο Τσίπρας τόνισε: «Ο αγωνιστής δεν αλλάζει τις θέσεις του για τίποτε και για κανέναν λόγο…»! Μήπως ο πρωθυπουργός έκανε… αυτοκριτική; Διότι εκείνος, όχι για να γλιτώσει τη ζωή του, αλλά για να μη χάσει την πρωθυπουργία, άλλαξε τις θέσεις του και προσεχώρησε στην υπηρεσία των καπιταλιστών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προδίδοντας τον λαό αλλά και τον εαυτό του.

Η θέση του Αλέξη, εάν ήταν συνεπής στις αρχές του, θα έπρεπε να είναι όχι στο Μέγαρο Μαξίμου αλλά δίπλα στους απελπισμένους που διαδηλώνουν για να σώσουν τα σπίτια τους, σε όλους αυτούς που διαμαρτύρονται για τις φοροκαταιγίδες, για τις περικοπές μισθών και συντάξεων, για την ανεργία που μας μαστίζει. Εκείνος, όμως, προτίμησε να ηγείται μιας κυβέρνησης τύπου «Κουίσλιγκ», στην υπηρεσία του Δ’ Ράιχ του Σόιμπλε και της συμμορίας των Βρυξελλών. Και τώρα, κατά διαταγήν τους, φέρνει με τον νέο προϋπολογισμό 1,55 δισ. ευρώ επιπλέον όλων των άλλων φοροκαταιγίδων στις πλάτες των εξαθλιωμένων πολιτών. Οι πολίτες αγωνίζονται για να μην τους πάρουν την πρώτη κατοικία και ο Αλέξης αγωνίζεται για να μη χάσει τη δεύτερη πρωθυπουργία. Ποια άλλη συμφορά, άραγε, θα πρέπει να ακολουθήσει ώστε να αποφασίσουν οι αντιμνημονιακοί να προχωρήσουν σε Λαϊκό Μέτωπο εθνικής σωτηρίας, με αίτημα δημοψήφισμα για έξοδο από τη γερμανοευρωπαϊκή ένωση και επιστροφή στο εθνικό νόμισμα;

Μέσα στο σκοτάδι της προηγούμενης σκλαβιάς από το Γ’ Ράιχ, το αληθινό σοσιαλιστικό σχήμα, η ΕΛΔ, το δεύτερο σε δύναμη ΕΑΜικό κόμμα (των Τσιριμώκου, Σωμερίτη, Σταύρου Κανελλόπουλου κ.ά.), με την παράνομη εφημερίδα του, τη «Μάχη», διεκήρυσσε στις 10 Δεκεμβρίου του 1941: «Σήμερα που η πείνα αδυνατίζει τις θελήσεις, απονεκρώνει τη σκέψη και οδηγεί στην αδιάφορη χαύνωση, μόνον η πεισματική ενέργεια των ανθρώπων που έχουν ψυχή πολιτικού στελέχους μπορεί να σώσει τον λαό από την πλήρη ηθική εξαθλίωση και την παράδοσή του στους δημαγωγούς και τους αγύρτες. Όποιος αποφεύγει σήμερα τα καθήκοντα που του επιβάλλει η ιδεολογία του είναι σύμμαχος των εχθρών της…». Το μήνυμα της ΕΛΔ, εξαιρετικά επίκαιρο, έρχεται από το βάθος της Ιστορίας για να καταγγείλει τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά και για να αφυπνίσει τους διστακτικούς αντιμνημονιακούς. Ας προσέξουν… Διότι εάν αποφύγουν το καθήκον που τους επιβάλλει η ιδεολογία τους, να υλοποιήσουν ένα αντιστασιακό Λαϊκό Μέτωπο, τότε, έστω και χωρίς να το θέλουν, μετατρέπονται σε συμμάχους των προσκυνημένων ευρωλάγνων.

Δεν υπάρχει καιρός για ολιγωρία διότι ξαφνικά μπορεί να πάμε σε εκλογές και τότε θα έχουμε χάσει το παιχνίδι. Θα αφήσουμε τον δρόμο ελεύθερο στον Κυριάκο και οι αγανακτισμένοι ψηφοφόροι θα στραφούν προς τη Χρυσή Αυγή, από αίσθημα εκδίκησης. Ο ακατανόητος μοναχικός δρόμος που επιλέγει το ΚΚΕ φέρνει αντιδράσεις ακόμα και από τα ίδια τα στελέχη του. Από τον Νοέμβριο του 2015, δύο ιστορικά μέλη του Κομμουνιστικού Κόμματος, οι Βασίλης Καλαματιανός και Γεράσιμος Αραβανής, έκρουσαν τον κώδωνα κινδύνου με κοινό άρθρο τους στην «Εφημερίδα των Συντακτών». Μεταξύ άλλων, τόνισαν την «πολιτική ανεπάρκεια της κομμουνιστικής Αριστεράς» και επισήμαναν: «Η επιμονή σε επιχειρήματα του τύπου ‘‘παρά τις ήττες έχουμε σωστή πολιτική και ευθύνονται οι δύσκολες συνθήκες’’ ή, ακόμα χειρότερα, ‘‘ο λαός δεν αντιλαμβάνεται τις θέσεις μας’’, ή ‘‘κυριαρχεί ο μικροαστισμός και αυτό αποτελεί ανυπέρβλητο εμπόδιο’’ είναι απαράδεκτη. Πολιτική που εφαρμόζεται χρόνια και αποδεδειγμένα δεν αποδίδει εγκαταλείπεται. Η επιμονή σ’ αυτήν είναι τουλάχιστον ακατανόητη και καταστροφική για το κίνημα. Θα οδηγήσει στην απώλεια της πίστης των κομμουνιστών στην εργατική τάξη και στη στρατηγική προοπτική της…».

Ας ακούσει ο κ. Κουτσούμπας τη φωνή των δύο παλαιών συντρόφων του, που έχουν μεγαλύτερη πολιτική πείρα από εκείνον. Ο κ. Κουτσούμπας δεν προβληματίζεται για ποιον λόγο τα ποσοστά του ΚΚΕ βρίσκονται κάτω ακόμα και από εκείνα του ΠΑΣΟΚ; Είναι κρίμα ένα ιστορικό κόμμα, με αγωνιστική πορεία από το 1918, να παίρνει το 2016 την κατιούσα. Κάτι φταίει. Δεν λέμε ότι στερείται προσόντων ο κ. Κουτσούμπας και αναμφισβητήτως είναι καίριες οι επισημάνσεις του για την ευρωκατοχή. Αδυνατούμε, όμως, να κατανοήσουμε για ποιον λόγο αρνείται ένα Λαϊκό Μέτωπο, που ιστορικά έχει αποδειχθεί σε διεθνές επίπεδο ότι πάντα αποφέρει εκλογική δύναμη στους κομμουνιστές.

Όταν η Ιστορία κάνει στις μέρες μας τόσο απότομη στροφή και ο απάνθρωπος καπιταλισμός έχει ανατρέψει τα πάντα, απαιτούνται συμμαχίες για να τον πολεμήσουμε. Ο Λένιν έλεγε πως «όταν η Ιστορία κάνει μια απότομη στροφή, ακόμα και τα πρωτοπόρα κόμματα δεν μπορούν για κάποιο διάστημα να προσαρμοστούν στη νέα κατάσταση». Και προσέθετε ο Βλαδίμηρος Ίλιτς ότι «τότε τα συνθήματα του χθες έχουν χάσει κάθε νόημα…». Κι ακόμα τόνιζε πως «είναι λάθος να νομίζουν πολλοί ότι οι μπολσεβίκοι δεν κάνουν κανέναν συμβιβασμό, με κανέναν ποτέ…». Μήπως θα ήταν χρήσιμο να ξαναμελετήσει τον Λένιν ο κ. Κουτσούμπας;

ΤΟ ΠΑΡΟΝ