Η Υπηρεσία Εθνικής
Ασφάλειας τηρούσε αναλυτικό αρχείο με τις κινήσεις του Καπετάν Γιώτη.
ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ
ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΑΡΙΛΑΟ ΦΛΩΡΑΚΗ
Ο
απόρρητος φάκελος του καπετάν Γιώτη
Ντοκουμέντα από τον φάκελο
του ιστορικού ηγέτη της Αριστεράς και πρώτου γραμματέα του ΚΚΕ, Χαρίλαου
Φλωράκη, έφερε στο φως της δημοσιότητας η εφημερίδα το «Εθνος της Κυριακής». την Κυριακή 11.12.2016
Πρόκειται για έγγραφα της
διαβόητης Υπηρεσίας Εθνικής Ασφάλειας, η οποία τηρούσε αναλυτικό αρχείο με τις
κινήσεις του Καπετάν Γιώτη.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον
παρουσιάζει η περίοδος της χούντας των συνταγματαρχών και τα απόρρητα
σημειώματα που ανταλλάσσουν εσωτερικά οι υπηρεσίες. Μολονότι οι ταξίαρχοι και
υποστράτηγοι χρησιμοποιούσαν ξύλινη γλώσσα, από το περιεχόμενο των επιστολών,
προκύπτει με ανάγλυφο τρόπο το αντικομμουνιστικό μένος που έτρεφαν.
Ακόμα και την περίοδο της
Κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας που είχε υπογράψει το νομοθετικό διάταγμα για τη
νομιμοποίηση του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, η Υπηρεσία Εθνικής Ασφάλειας
αρνιόταν να ικανοποιήσει το αίτημα του Χαρίλαου Φλωράκη να ανακτήσει την
ελληνική ιθαγένεια, η οποία του είχε αφαιρεθεί με το διάταγμα ΛΖ/1947, το έτος
1952, με την αιτιολογία του «αντεθνικώς δρώντος εν τω εξωτερικώ».
Στις 22 Αυγούστου 1974
επιστρέφει στην Ελλάδα ο Χαρίλαος Φλωράκης, χωρίς ταξιδιωτικά ή άλλα έγγραφα.
Δύο ημέρες αργότερα υποβάλλει αίτηση στο υπουργείο Εσωτερικών για να ανακτήσει
την ιθαγένεια. Το αίτημά του διαβιβάζεται στην Υπηρεσία Εθνικής Ασφάλειας, αρμόδια
για να τοποθετηθεί επί τους θέματος.
Στο μεταξύ, η Κυβέρνηση
Εθνικής Ενότητας νομιμοποιεί το ΚΚΕ και ταυτόχρονα καταργεί τον νόμο 509, βάσει
του οποίου κυνηγήθηκαν, βασανίστηκαν, εξορίστηκαν και εκτελέστηκαν εκατοντάδες
κομμουνιστές. Ωστόσο, η απάντηση της Υπηρεσίας Εθνικής Ασφάλειας στο αίτημα του
Φλωράκη είναι σοκαριστική. «Θέμα: Ιθαγένεια Φλωράκη Χαριλάου του Ιωάννου και
της Στυλιανής, γεν. το έτος 1916 εις Ραχούλαν Καρδίτσης, κατοίκου Αθηνών.
1. Ιστορικόν:
α. Η εν γένει δράσις του
αναγράφεται εις το Κ.Δ. 6060 από 5-8-1974.
β. Απεστερήθη της
Ελληνικής Ιθαγενείας δυνάμει του ΛΖ/1947 Ψηφίσματος, το έτος 1952.
γ. Εισήλθεν εν Ελλάδι εκ
Σ/Π την 22-8-1974 άνευ τηρήσεως καθιερωμένης διαδικασίας των επαναπατρισμών και
άνευ ταξιδιωτικών εγγράφων.
δ. Εις Σ/Π προκύπτει ότι
διαβιοί η σύζυγός του.
ε. Από της εισόδου του εν
Ελλάδι κινείται ως Γεν. Γραμματεύς του ΚΚΕ/Ρ.
στ. Ητήσατο προσφάτως
ανάκτησιν Ελληνικής Ιθαγενείας υπό την ιδιότητα του Γ.Γ. του Κ.Κ.Ε. και υφίσταται
υποχρέωσις γνωστοποιήσεως εις Υπουργείον Εσωτερικών.
ζ. Δεν περιήλθεν ημίν
εισέτι η αναφορά της Υ.Γ.Α. Αθηνών, ήτις δεν κρίνεται και απολύτως αναγκαία.
Ελήφθη πρόταση της ΥΓΑ Αθηνών, μετά την σύνταξιν του παρόντος, εν η δεν
συνηγορεί.
2. Εισήγησις Γραφείου: Να
επαναφέρωμεν την αίτησίν του εις Υπουργείον Εσωτερικών με την γνώμην ότι δεν
ενδείκνυται η ανάκτησις της Ελληνικής Ιθαγένειας.
3. Πρότασις Τμήματος:
Συμφωνώ με εισήγησιν Γραφείου. Όχι.
4. Γνώμη Διευθυντού:
Συμφωνώ».
Παρέμβαση
του Ζέπου
Με τις εκλογές του 1974 να
απέχουν μερικές ημέρες (17 Νοεμβρίου), ο Χαρίλαος Φλωράκης χρειάστηκε να κάνει
δέκα αιτήσεις προς τις υπηρεσίες, προκειμένου να ανακτήσει την ιθαγένεια.
Τελικά, ο τότε υπουργός Εσωτερικών Παναγιώτης Ζέπος παρενέβη στο θέμα και με επιστολή
του στις μυστικές υπηρεσίες ζητά την επανεξέταση του αιτήματος του Χαρ.
Φλωράκη, αναφερόμενος στη νομιμοποίηση του ΚΚΕ από την Κυβέρνηση Εθνικής
Ενότητας.
Μόνο τότε πείσθηκαν οι
στρατηγοί της Υπηρεσίας Εθνικής Ασφάλειας και τελικά ο Φλωράκης εξελέγη πρώτη
φορά βουλευτής με την Ενωμένη Αριστερά στις 17 Νοεμβρίου 1974.
Ο φάκελος του ιστορικού
ηγέτη του ΚΚΕ είναι ο πιο ογκώδης στα αρχεία των σκοτεινών υπηρεσιών, ενώ κατά
την περίοδο της επταετίας μεγάλωνε διαρκώς. Χαρακτηριστικό είναι το απόρρητο
έγγραφο που δημοσιεύει σήμερα (11.12.2016) το «Εθνος της Κυριακής», το οποίο
συντάχθηκε την 21η Ιανουαρίου 1974 και εστάλη στο Αρχηγείο Χωροφυλακής. Το θέμα
του ενημερωτικού δελτίου είναι: «Λάθρα είσοδος κομμουνιστικών στελεχών εν Ελλάδι».
Ο αναπληρωτής διευθυντής
της Υποδιεύθυνσης Εθνικής Ασφάλειας Θεσσαλονίκης στέλνει προς το υπουργείο
Δημοσίας Τάξεως τις εξής πληροφορίες:
«1. Λαμβάνω την τιμήν να
αναφέρω ότι κατά παρασχεθείσας ημίν πληροφορίας, αξιολογήσεως Β6, ο Α'
Γραμματεύς του Κ.Κ.Ε. Εξωτερικού Φλωράκης Χαρίλαος κατά το πρόσφατο παρελθόν
εισήλθεν τρις λάθρα εν Ελλάδι με αντικειμενικόν σκοπόν την πραγματοποίησιν
επαφών προς αποκατάστασιν των σχέσεων των δύο φατριών του Κ.Κ.Ε. 2. Ως
τελευταία είσοδός του εν Ελλάδι ανεφέρθη η τοιαύτη του β' 10ημέρου του μηνός
Νοεμβρίου 1973. 3. Κατά τας αυτάς πληροφορίας μας, η εν Ελλάδι λάθρα είσοδος
του Φλωράκη, ως και ετέρων κομμουνιστικών στελεχών διαφυγόντων εις το
εξωτερικόν μετά την Επανάστασιν της 21-4-1967, πραγματοποιείται διά πετρελαιοφόρων
πλοίων της εταιρείας ''ΜΑΜΙΔΑΚΗΣ'' άτινα επισκέπτονται λιμένας χωρών του Σ/Π».
Ο σεμνός Καπετάν Γιώτης
είχε εκτοπιστεί στη Λέρο, τη Γυάρο. Πέρασε συνολικά 18 χρόνια στις φυλακές και
τις εξορίες. «Από του έτους 1954 μέχρι του 1966 εκρατούμην εις τας φυλακάς λόγω
της πολιτικής μου δράσεως και από της 21 Απριλίου 1967 μέχρι 18 Δεκεμβρίου 1971
εις διάφορα στρατόπεδα πολιτικών εξόριστων λόγω της πολιτικής μου τοποθετήσεως
και αντιθέσεώς μου προς το καθεστώς της δικτατορίας», έγραφε ο ίδιος ο Φλωράκης
στην αίτησή του προς υπουργείον Εσωτερικών το 1972, ζητώντας από τη χούντα να
«ανακληθή το σχετικόν διάταγμα περί αφαιρέσεως της Ιθαγένειάς του».
Την ίδια περίοδο, η
Υποδιεύθυνσις Γενικής Ασφάλειας Αθηνών έγραφε στο απόρρητο «Δελτίον Δράσεως»
για τον Χαρίλαο Φλωράκη: «Κατά την διάρκειαν της Κατοχής ανέλαβεν το ''πόστον''
του Β’ Γραμματέως (διοργανωτής) της Κεντρικής Οργανώσεως Φωκίδος. Αρχάς του
έτους 1944 ετοποθετήθη ως Γραμματεύς της Επιτροπής Διαφωτίσεως Αγώνος της 5ης
Ταξιαρχίας του Ε.Λ.Α.Σ., ένθα έδρασεν υπό το ψευδώνυμον ''ΚΑΠΕΤΑΝ ΓΙΩΤΗΣ''.
Αναπτυχθείσης της ανωτέρω
5ης Ταξιαρχίας εις Μεραρχίαν του Ε.Λ.Α.Σ., της γνωστής ΙΙ Μεραρχίας, ανέλαβεν
Γραμματεύς της Επιτροπής Διαφωτίσεως Αγώνος ταύτης, ασχολούμενος ειδικώτερον,
κατόπιν εμπιστευτικών διαταγών της ανωτάτης ηγεσίας του Κ.Κ.Ε. εις την
πρόκλησιν επεισοδίων μεταξύ των δυνάμεων του ΕΛΑΣ και των Εθνικών Δυνάμεων του
Συνταγματάρχου ΨΑΡΡΟΥ, με σκοπόν την δημιουργίαν καταλλήλου ατμοσφαίρας και την
ωρίμανσιν των προϋποθέσεων, αίτινες και συνετέλεσαν τελικώς εις την εξόντωσιν
των δυνάμεων του Συνταγματάρχου ΨΑΡΡΟΥ.
Αμα τη αποχωρήσει των
Γερμανών απέκρυψεν εις την επί της οδού Δεληγιάννη 11 οικίαν τον Αρη Βελουχιώτη
(Κλάρα Αθανάσιον). Κατά το Δεκεμβριανόν Κίνημα ως λοχαγός του Ε.Λ.Α.Σ. έλαβεν
μέρος εις πλείστας μάχας. Μετά την υποχώρησιν των κομμουνιστών ηκολούθησε
τούτους εις Τρίκαλα. Μετά την Συμφωνίαν της Βαρκίζης, ακολουθών την ηγεσίαν του
Κ.Κ.Ε. επανήλθε εις Αθήνας, συνεργασθείς μετά του ΜΠΑΡΤΖΩΤΑ Βασιλείου, μέλους
του Π.Γ. της Κ.Ε. του Κ.Κ.Ε.
Κατά το αυτό χρονικόν
διάστημα, δι’ εμπιστευτικής εκθέσεώς του προς το Π.Γ. της Κ.Ε. του Κ.Κ.Ε.,
κατηγόρησε τον στενόν συνεργάτη του, καπετάνιον της ΙΙ Μεραρχίας Ορέστην ως
«οππορτουνιστήν», με αποτέλεσμα ο τελευταίος ν’ αποκηρυχθή υπό του Κόμματος
(...) Τον Δεκέμβριον του 1945, δυνάμει των υπ’ αριθ. 352 και 138/45 ενταλμάτων
του Ανακριτού Παρνασσίδος, συνελήφθη υπό της Υ.Γ.Α. Αθηνών και απεστάλη εις
Αμφισσαν, ένθα τελικώς αφέθη ελεύθερος(...)
Πέραν της εγκληματικής του
δραστηριότητος, συνέγραψε σειρά άρθρων στρατιωτικού περιεχομένου (...) Μετά την
συντριβήν των Κ/Σ κατέφυγεν εις Σ/Π, ένθα η ηγεσία του Κ.Κ.Ε. εκτιμώσα τας
στρατιωτικάς και πολιτικάς ικανότητάς του τον απέστειλεν εις Ρωσίαν ένθα και
εξεπαιδεύθη εις την Στρατιωτικοπολιτικήν Ακαδημίαν της Μόσχας. Εντολή της
ηγεσίας του Κ.Κ.Ε. εισήλθε λάθρα εις Ελλάδα και ανέλαβεν την ηγεσίαν του
ενταύθα Κλιμακίου του Π.Γ. της Κ.Ε. του Κ.Κ.Ε., δράσας παρανόμως μέχρι της
συλλήψεώς του την 27.7.1954. Κατά την σύλληψίν του έφερε μεθ’ εαυτού πλαστόν
δελτίον ταυτότητος υπό τα στοιχεία ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ Γρηγόριος του Ιωάννου.
(...) Δυνάμει του από
12.11.1952 Β.Δ. απεστερήθη της Ελληνικής Ιθαγενείας. Την 21.4.67 συλληφθείς
εξετοπίσθη επί έν έτος εις νήσον Γυάρον, δυνάμει της υπ’ αριθ. 3/71 αποφάσεως
ΕΔΑΝ Αττικής, παραταθείσης της εκτοπίσεώς του διαδοχικώς έως την 18.12.1971,
ότε αφέθη ελεύθερος. Ακολούθως, ενετάχθη εις τον παράνομον μηχανισμόν του
Κ.Κ.Ε. παρά του οποίου εφυγαδεύθη προσφάτως εις την αλλοδαπήν.
Κατά τις εργασίας της 17ης
Ολομελείας εξελέγη Α’ Γραμματεύς της Κ.Ε. του Κ.Κ.Ε. (Δεκέμβριος 1972)».
O
φάκελος 22222
Το «Εθνος της Κυριακής»
δημοσιεύει και το δελτίο του Χαρίλαου Φλωράκη από τον «φάκελο 22222» της
Υπηρεσίας Πληροφοριών. Όπως αναφέρεται, «εφωτογραφήθη τον 1967-1968, κατόπιν
διαταγής της υπηρεσίας ΓΔΕΑ ΓΥΑΡΟΥ»
ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΜΠΙΝΤΕΛΑΣ
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Ο Χαρίλαος Φλωράκης (20
Ιουλίου 1914 - 22 Μαΐου 2005) ήταν σημαντικός Έλληνας πολιτικός και Γενικός
Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας από το 1972 μέχρι το 1989. Η ζωή
του είναι συνυφασμένη με τη νεότερη ιστορία του ΚΚΕ, καθώς υπήρξε μέλος του, σε
διάφορες δραστηριότητες του, ειδικότερα, από το 1943. Μιλούσε αγγλικά και
ρωσικά.
Πρώιμα
Χρόνια
Γεννήθηκε στις 20 Ιουλίου
του 1914 στο χωριό Ραχούλα του Δήμου Ιτάμου των θεσσαλικών Αγράφων, τόπο
καταγωγής της μητέρας του Στυλιανής. Ο πατέρας του, Γιάννης, καταγόταν από το
Κλειστό Ευρυτανίας και είχε ξυλεμπορικό κατάστημα στην Καρδίτσα, το οποίο καταστράφηκε
από πυρκαγιά το 1930. Ήταν το 4ο από τα έξι παιδιά της οικογένειάς του. Είναι
μόλις 15 χρονών, όταν συνδέεται για πρώτη φορά με το κομμουνιστικό κίνημα,
διαβάζοντας το Αλφάβητο του Κομμουνισμού. Μικρός, ήθελε να γίνει αεροπόρος, ο
πατέρας του, όμως, τον απέτρεψε, τονίζοντάς του, την επικινδυνότητα του
επαγγέλματος αυτού. Τελικά, αποφοίτησε από την Επαγγελματική Σχολή των
"3Τ" και το 1929 όταν ο βενιζελισμός με το ιδιώνυμο διώκει τους
κομμουνιστές, εκείνος οργανώνεται στις Ομάδες Πρωτοπόρων μαθητών της ΟΚΝΕ.
Δράση
Συμμετέχει στη δράση κατά
της δικτατορίας του Ιωάννη Μεταξά μέσα από τις τάξεις του πανίσχυρου συνδικάτου
των ΤΤΤ. Το 1940 παίρνει μέρος στον Ελληνοϊταλικό πόλεμο. Ως υπάλληλος των ΤΤΤ,
αναπτύσσει συνδικαλιστική δράση και διατελεί γραμματέας της Εκτελεστικής
Επιτροπής της συνδικαλιστικής ομοσπονδίας του κλάδου.
Το 1941 γίνεται μέλος του
ΚΚΕ και παίρνει δραστήρια μέρος στην, κατά την γερμανική Κατοχή, ανασυγκρότησή
του. Εργάζεται κάτω από συνθήκες πλήρους παρανομίας ενώ οδηγείται δύο φορές στα
κρατητήρια. Παίρνει μέρος στην οργάνωση και καθοδήγηση της απεργίας των
"Τριατατικών" τον Απρίλη του 1942, στην πρώτη μεγάλη απεργία υπό
κατοχή και μία από τις πρώτες απεργίες στη σκλαβωμένη Ευρώπη. Προσχωρεί στο ΕΑΜ
μία ακριβώς μέρα, μετά την ίδρυσή του, πολεμά τους κατακτητές από τις γραμμές
του ΕΛΑΣ, με το ψευδώνυμο Καπετάν Γιώτης και φθάνει στο βαθμό του ταγματάρχη.
Εμφύλιος
Πόλεμος
Μετά το τέλος του πόλεμου
συμμετείχε στα Δεκεμβριανά και στον Εμφύλιο Πόλεμο από τις τάξεις του ΔΣΕ,
διατελώντας διοικητής της 1ης Μεραρχίας του, φθάνοντας στο βαθμό του
υποστράτηγου. Με τον καπετάν Διαμαντή (Γιάννη Αλεξάνδρου) ήταν επικεφαλής της
δύναμης 3.000 ανδρών του ΔΣΕ. Τα μεσάνυχτα της 20ής Ιανουαρίου 1949, επιτέθηκαν
στο Καρπενήσι, κι ύστερα από τρίωρη μάχη το κατέλαβαν. Ο ΔΣΕ αναγκάζεται να εγκαταλείψει το Καρπενήσι
στις 8 Φεβρουαρίου. Ο Φλωράκης μετείχε στη μάχη της Φλώρινας. Ο στρατός που την
υπερασπιζόταν αντιστάθηκε με επιτυχία. Παρ' όλα αυτά, τον Αύγουστο του 1949, ο
εμφύλιος έληξε με ήττα του ΔΣΕ. Μετά την ήττα του ΔΣΕ, πέρασε τα σύνορα,
καταφεύγοντας στην ΕΣΣΔ και στη Ρουμανία. Εκεί σπουδάζει και αποφοιτά
αριστούχος από την Ακαδημία Πολέμου Φρούντζε της Μόσχας. Στη Ρουμανία, στη 3η
Συνδιάσκεψη του ΚΚΕ, είχε πει:
«Σύντροφοι, οι αγωνιστές
που βρίσκονται στη Σοβιετική Ένωση, στη μεγάλη μας πατρίδα, σήμερα βρίσκονται
σε μια ανοδική πορεία για την εκπλήρωση της αποστολής που εκφράζεται με το
σύνθημα του κόμματός μας: Να κατακτήσουμε τα κάστρα που λέγονται επιστήμη,
τέχνη, μόρφωση...».
Επιστροφή
Το 1949 εκλέγεται μέλος
της ΚΕ του ΚΚΕ. Διώκεται, φυλακίζεται και εξορίζεται συνολικά 18 χρόνια. Τα 12
κατάδικος και ισοβίτης στις φυλακές και 6 χρόνια στις εξορίες. Πολλές φορές
κάθεται στο εδώλιο του κατηγορουμένου και δικάζεται σε ισόβια κάθειρξη. Από τις
πιο γνωστές, η Μεγάλη Δίκη, το Μάιο του 1960 στο στρατοδικείο της Αθήνας. Το
Δεκέμβρη του 1972, στη 17η Ολομέλεια της ΚΕ, ο Χαρίλαος Φλωράκης εκλέγεται Α΄
Γραμματέας της ΚΕ του Κόμματος, όπου παρέμεινε μέχρι το 1989.
Μεταπολίτευση
Εξελέγη πρώτη φορά
βουλευτής με την Ενωμένη Αριστερά στις εκλογές στις 17 Νοεμβρίου 1974. (Β'
Αθήνας)
Εξελέγη βουλευτής του ΚΚΕ
στις εκλογές στις 20 Νοεμβρίου 1977, όπως επίσης και στις 18 Οκτωβρίου 1981,
αλλά και στις 2 Ιουνίου 1985. (Β' Αθήνας)[3]
Εξελέγη ξανά βουλευτής με
το ΚΚΕ, αυτή τη φορά στο πλαίσιο του Συνασπισμού στις 18 Ιουνίου 1989, όπως
επίσης και στις 5 Νοεμβρίου 1989, αλλά και στις 8 Απριλίου του 1990. (Β'
Αθήνας)
Γεγονότα
1989-1991
8 Απριλίου του 1989,
ανέλαβε την προεδρία του Συνασπισμού της Αριστεράς.
11 Ιουλίου 1989, ο
Φλωράκης εκλέχτηκε πρόεδρος του ΚΚΕ. Η θέση του Γ.Γ. καταλήφθηκε ομόφωνα από
τον Γρηγόρη Φαράκο.
25 Φεβρουαρίου 1991, στο
13ο συνέδριο του ΚΚΕ, ο Φλωράκης επανεξελέγη μέλος της Κ.Ε. του Κόμματος.
18 Μαρτίου 1991, αποχώρησε
από την ηγεσία του Συνασπισμού, την προεδρία ανέλαβε η Μαρία Δαμανάκη.
21 Δεκεμβρίου 1991,
εξελέγη ομόφωνα επίτιμος πρόεδρος του ΚΚΕ.
Από
τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου