Γιώργος Καπόπουλος : Ο καιρός των Κούρδων

Ο καιρός των Κούρδων

Για πρώτη φορά μετά την ίδρυση της νέας Τουρκίας από το 1923 η Αγκυρα βρίσκεται σε ταυτόχρονη σύγκρουση με τους Κούρδους σε τρία μέτωπα

Γράφει ο Γιώργος Καπόπουλος

Εκ πρώτης όψεως η πολιτική Τραμπ στη Συρία, αν μπορεί κανείς να αποδώσει αυτόν τον χαρακτηρισμό σε σκόρπιες, αποσπασματικές και αντιφατικές τοποθετήσεις, προκαλεί περισσότερα ερωτηματικά από όσα προσπαθεί να απαντήσει. Στενή συνεργασία ΗΠΑ-Ρωσίας, εδώ και τώρα εξάλειψη των γεωγραφικά συμπαγών θυλάκων γύρω από τη Μοσούλη και τη Ράκα που ελέγχουν οι τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους, χωρίς να ενισχυθεί ο ρόλος της Τεχεράνης και των φιλοϊρανικών δυνάμεων: Ολα τα παραπάνω σε πρώτη ανάγνωση παραπέμπουν σε σύγχυση.

Η σύγχυση αρχίζει να διαλύεται μετά τη συνάντηση των τριών επιτελαρχών των επικεφαλής των ενόπλων δυνάμεων της Τουρκίας, της Ρωσίας και των ΗΠΑ κοντά στη μεθόριο της Τουρκίας με τη Συρία, την Τρίτη 7 Μαρτίου. Από τις πληροφορίες που διέρρευσαν τις μέρες που ακολούθησαν είναι σαφές ότι η μόνη επιλογή για την Ουάσιγκτον που υπερβαίνει τα αντιφατικά προαπαιτούμενα του Τραμπ για την Συρία και το Ιράκ δεν είναι η άλλη παρά η αναβάθμιση των Κούρδων της Συρίας, που θα διαδραματίσουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην πολιορκία και την κατάληψη της Ράκα και, αν χρειασθεί, θα δραστηριοποιηθούν και στο Δυτικό Ιράκ.

Η νευρικότητα στις σχέσεις Ρωσίας - Τουρκίας τις τελευταίες βδομάδες, με τη Μόσχα να έχει προειδοποιήσει την Αγκυρα να αποφύγει εμπλοκή με τις δυνάμεις του Ασαντ και των συμμάχων του, καθώς και η συμμετοχή του Ρώσου επιτελάρχη στη συνάντηση των τριών, μας επιτρέπουν να υποθέσουμε ότι υπάρχει μια παρασκηνιακή ρητή ή σιωπηρή συμφωνία κυρίων μεταξύ Κρεμλίνου και Λευκού Οίκου για τη διανομή της Συρίας σε σφαίρες επιρροής με τη Δαμασκό, τη Βαγδάτη και την Τεχεράνη να μη θέλουν και να μην μπορούν να αμφισβητήσουν τον ρόλο των Κούρδων της Συρίας ως του πολιορκητικού κριού που θα διαλύσει και θα εξαλείψει το Ισλαμικό Κράτος.

Όπως πολύ εύστοχα επεσήμανε την Πέμπτη, 9 Μαρτίου, σε σχετική του ανάλυση το πρακτορείο Reuters, ο αποκλεισμός της Τουρκίας από την επιχείρηση εκδίωξης των τζιχαντιστών από τη Ράκα θα είναι ένα βαρύ πολιτικό πλήγμα για τον Ερντογάν. Ετσι εκ των υστέρων μπορούμε να υποθέσουμε τι συζήτησαν την Τρίτη οι τρεις στρατηγοί ή μάλλον τι είπαν ο Αμερικανός Ντάνφορθ και ο Ρώσος Γερασίμοφ στον Τούρκο ομόλογό τους Ακάρ: Να μη διανοηθεί η Αγκυρα να εμπλακεί σε θερμά επεισόδια και πολύ περισσότερο σε γενικευμένη σύγκρουση με τον Ασαντ και τις Φιλοϊρανικές Δυνάμεις, αλλά και με τους Κούρδους της πολιτοφυλακής YPG.

Ο Ερντογάν βρίσκεται στη γωνία: Αν ανεβάσει τους τόνους, σκληρύνει τη ρητορική του και διακινδυνεύσει στρατιωτική εμπλοκή με τους συμμάχους της Μόσχας ή της Ουάσιγκτον ή και με τους δύο μαζί, θα έχει ομολογήσει έναν μήνα σχεδόν πριν από το δημοψήφισμα του Απριλίου την πλήρη ήττα του στη Μέση Ανατολή. Σήμερα η δυναμική των εξελίξεων στη Συρία και στο Ιράκ και η στάση των ΗΠΑ και της Ρωσίας διαμορφώνουν για την Αγκυρα μια επόμενη μέρα πολύ πιο δυσμενή από το status quo που υπήρχε πριν από την αντικυβερνητική εξέγερση στη Συρία την Ανοιξη του 2011.

Για πρώτη φορά μετά την ίδρυση της νέας Τουρκίας από τον Κεμάλ το 1923, η Αγκυρα βρίσκεται σε ταυτόχρονη σύγκρουση με τους Κούρδους σε τρία μέτωπα: Στη νοτιοανατολική περιοχή της χώρας εντός συνόρων και εκτός συνόρων στο Βόρειο Ιράκ και στη Βορειοανατολική Συρία. Οι Ερντογάν - Νταβούτογλου διέλυσαν τη σχετική σταθερότητα που είχε διαμορφωθεί από τη Συνθήκη της Λωζάνης το 1923 και είχε ολοκληρωθεί το 1926 όταν ο Κεμάλ έπαυσε να διεκδικεί τη Μοσούλη και διαμόρφωσαν δυσμενείς συσχετισμούς που παραπέμπουν στη Συνθήκη των Σεβρών του 1920.

http://www.ethnos.gr/giorgos_kapopoulos/arthro/o_kairos_ton_kourdon-65063599/