Η
Ελλάδα χρειάζεται ΑΜΕΣΑ έξοδο από το Ευρώ και επανεκκίνηση
Γράφει
ο Κομσέλης Νίκος
Θα αρχίσω με μία ρήση του
Καποδίστρια ο οποίος έμεινε γνωστός για το έργο που προσέφερε στην χώρα αλλά
και για την αυταρχικότητα με την οποία διακυβέρνησε. Κάποια στιγμή οι σύμβουλοι
του κατά την διάρκεια της διακυβέρνησης του, του είχαν προτείνει να δώσει περισσότερες
δημοκρατικές ελευθερίες στους Έλληνες κατά τα πρότυπα της Ευρώπης.
Η απάντηση του ήταν ότι
"κανείς δεν μπορεί να δώσει εις μωρόν ξουράφιον!" Και η λογική
βρισκόταν στο ότι η δημοκρατία σε έναν λαό απαίδευτο, αμόρφωτο και προσφάτως απελευθερωμένο
από τον τουρκικό ζυγό θα κατέληγε στην οχλοκρατία και εν τέλει στην καταστροφή
του.
Γιατί οι δημοκρατικές
ελευθερίες που επέτρεπαν στις υπερδυνάμεις της εποχής να αποικίσουν τα πέρατα του
κόσμου, να κινητοποιήσουν τους πολίτες τους να προβούν στις πιο λαμπρές
επιστημονικές ανακαλύψεις, να ανθίσουν τέχνες και γράμματα, απαιτούσε και λαούς
έτοιμους και παιδευμένους. Λαούς που μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν την
δημοκρατία προς όφελος τους και όχι για την καταστροφή τους.
Και αυτό ισχύει όχι μόνο
για την μετάβαση στην δημοκρατία αλλά και για οποιαδήποτε μεγάλη μεταρρύθμιση...
Τα οφέλη του
Ευρωνομίσματος είναι γνωστά στις χώρες του Ευρωπαϊκού βορρά. Και όπως έχω
ξαναπεί το Ευρωπαϊκό οικοδόμημα είναι λιγότερο οικονομικό αλλά περισσότερο
πολιτικό. Και ο Γερμανικός λαός ήταν ο κυρίως ωφελημένος. Έχοντας το σύμπλεγμα
της ήττας σε δύο παγκοσμίους πολέμους αλλά και την οικονομική δυσπραγία που
επέφεραν οι συνεχείς ανατιμήσεις του Μάρκου στην δεκαετία του 70 και του 80, κατάφερε
να συνδέσει το νόμισμα του με το νόμισμα των υπόλοιπων κρατών και εντέλει να
ενοποιήσει οικονομικά την Ευρώπη. Εξασφάλισε έτσι μία αγορά πεντακοσίων
εκατομμυρίων ανθρώπων σε σταθερό νόμισμα, το μεγαλύτερο εμπορικό πλεόνασμα στον
κόσμο και ιστορικά χαμηλούς δείκτες ανεργίας. Η Γερμανία μαζί με την Ολλανδία,
τη Φινλανδία και άλλες χώρες είχαν την βιομηχανική και εξαγωγική βάση να
εκμεταλλευτούν στα μέγιστα το ενιαίο Ευρωπαϊκό νόμισμα προς όφελος τους. Είχαν
όμως και οργάνωση, αξιοκρατία και δικαιοσύνη που λειτουργούσε. Οπότε δεν
χρειάζεται και πολύ σκέψη για να φανταστεί κάποιος ποιά θα ήταν τα αποτελέσματα
της επιβολής του Ευρώ σε μία χώρα όπου επικρατούν ο κρατισμός, η διαφθορά και η
αποβιομηχάνιση...
Και φτάνουμε στο κυρίως
ερώτημα που είναι το εξής. Τώρα που ήρθε η καταστροφή είναι σοφό να βγούμε από
το Ευρώ; Κάποιος είχε πει ότι πλέον είναι τόσο δύσκολο όσο να βάλεις μία
οδοντόκρεμα πίσω στο σωληνάριο. Από την άλλη όμως, ακριβώς επειδή είναι τόσο
δύσκολο, η αποφυγή του αναπόφευκτου μας έχει φέρει εδώ που μας έχει φέρει.
Γιατί είτε θέλουμε να το παραδεχτούμε είτε όχι, η έξοδος της χώρας από το Ευρώ
είναι κάτι το αναπόφευκτο. Γιατί τα οφέλη του Ευρώ υφίστανται σε μία οικονομία
που αναπτύσσεται σε υγιείς βάσεις. Στην Ελλάδα όχι μόνο η οικονομία δεν
αναπτύσσεται σε υγιείς βάσεις αλλά και η Ελίτ της χώρας εντείνει την
αποεπένδυση και την εξαθλίωση μέσω της υπερφορολόγησης. Για να το πω
διαφορετικά, εάν θέλαμε να παραμείνουμε στο Ευρώ, θα έπρεπε να κάνουμε ακριβώς
τα αντίθετα από αυτά που κάνουμε τα τελευταία 7 χρόνια.
Το πρόβλημα της χώρας
λοιπόν δεν είναι ακριβώς το Ευρώ. Είναι το πολιτικό μας σύστημα. Το Ευρώ όμως στην
συνέχεια έγινε και πρόβλημα της χώρας γιατί η κρατικοδίαιτη Ελίτ το
χρησιμοποίησε για να δανειστεί και στη συνέχεια να καταστρέψει όσους δεν
ανήκουν σε αυτήν. Έτσι στην χώρα μας υπάρχουν κάποιες παγκόσμιες πρωτοτυπίες.
Αν βγάλει κάποιος 100
Ευρώ, διαφορετικά θα φορολογηθεί αν τα βγάλει ως μισθωτός, διαφορετικά ως Ελ. Επαγγελματίας,
διαφορετικά ως συνταξιούχος και διαφορετικά ως έσοδο από ενοίκια. Η φορολόγηση
των 100 Ευρώ ανάλογα με την πηγή, με ως γνωστόν μεγαλύτερη επιβάρυνση στους Ελ.
Επαγγελματίες και τις επιχειρήσεις, δεν αφήνει την παραμικρή αμφιβολία για τους
σκοπούς και τις προθέσεις του πολιτικού μας συστήματος. Δεν αφήνει καμία
αμφιβολία ότι η εναλλαγή των κομμάτων στην εξουσία δεν είναι παρά αλλαγή
φρουράς της ίδιας σάπιας πολιτικής ελίτ που καταστρέφει τη χώρα. Από την προ
κρίσης εποχή των διορισμών μέχρι την διακυβέρνηση Σαμαρά ο οποίος επέβαλε τέλος
επιτηδεύματος και κατάργηση του αφορολογήτου ΜΟΝΟ στους Ελ. Επαγγελματίες και
εν τέλει στην κυβέρνηση ΣυριζΑνέλ που δεν θεώρησε αναγκαίο να επιβάλει κανένα
φορομπηχτικό μέτρο γιατί τα βρήκε έτοιμα από την προηγούμενη κυβέρνηση. Απλά
συνεχίζει το ίδιο έργο αναζητώντας "πολιτική λύση" σε κάθε
διαπραγμάτευση για να παραμείνουν λίγο ακόμα και με αντάλλαγμα αεροδρόμια,
λιμάνια και τον εθνικό πλούτο της χώρας.
Με αυτά τα μέτρα
καταστροφής οποιουδήποτε δεν ανήκει σε αυτήν, η Ελίτ κατάφερε να εξασφαλίσει
και ακόμα και εν μέσω κρίσης να διατηρήσει την μέση αμοιβή των δημοσίων
υπαλλήλων αρκετά υψηλότερη από αυτήν του ιδιωτικού τομέα. Έτσι η Ελλάδα έγινε
μία χώρα δύο ταχυτήτων όπου ο δημόσιος τομέας κανιβάλιζε όσους δεν είχαν το
προνόμιο να ανήκουν σε αυτόν. Η καταβολή των μισθών του αντιπαραγωγικού
δημοσίου με θρησκευτική ευλάβεια στο τέλος κάθε μήνα δημιούργησε χιλιάδες εξαθλιωμένους,
κακοπληρωμένους και υπέρμετρα εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα, έδιωξε 300.000 νέους
στο εξωτερικό και κλείσιμο όσων παραγωγικών επιχειρήσεων είχαν απομείνει. Οι
άνεργοι βλέπεις δεν
ψηφίζουν. Και ούτε φυσικά η Ελίτ θα επιτρέψει να ψηφίσουν οι Έλληνες του
εξωτερικού...
Εάν η χώρα δεν είχε τον
βραχνά του Ευρώ, το κράτος θα αναγκαζόταν να πληρώσει τις υποχρεώσεις του με
δημιουργία χρήματος και όχι να καταστρέψει την παραγωγική βάση της χώρας όπως
κάνει τώρα. Ο Πληθωρισμός θα είχε κατανείμει ομοιόμορφα το κόστος της
συντήρησης του υδροκέφαλου κράτους προς όλους κρατικοδίαιτους και μη. Στην
περίπτωση μας όμως το Ευρώ επέτρεψε στους κρατικοδίαιτους Έλληνες να ξεφύγουν.
Γι αυτό και η Ελλάδα έχει καταντήσει μία χώρα κανιβάλων. Φανταστείτε ένα χωριό
στο οποίο έχουν τελειώσει τα τρόφιμα και οι χωρικοί δυσανασχετούν. Σε μία
φυσιολογική κατάσταση όσοι έχουν χωράφια και ξέρουν να τα δουλεύουν κάποια
στιγμή θα μπορέσουν να επιβιώσουν καλλίτερα από τους άλλους και θα θρέψουν και
τον υπόλοιπο πληθυσμό όταν έρθουν καλλίτερες μέρες. Στην δική μας περίπτωση όμως τι συνέβη. Όσοι δεν
είχαν χωράφια έφαγαν όσους ήξεραν να τα δουλεύουν. Και αφού όσοι ήξεραν να τα
δουλεύουν είτε φαγώθηκαν είτε έφυγαν από το χωριό να βρουν αλλού την τύχη τους,
οι πεινασμένοι χωρικοί δανείστηκαν τρόφιμα από διπλανά χωριά δίνοντας τους ως
εγγύηση τα χωράφια. Κάτι αντίστοιχο κάνουν οι κυβερνήσεις τα τελευταία χρόνια
με αποκορύφωμα την κυβέρνηση Τσίπρα που με τις παραχωρήσεις του στους Γερμανούς
έχει γίνει το αγαπημένο παιδί του Σόιμπλε και της Μέρκελ. Κάθε φορά που η
κυβέρνηση αναζητεί "πολιτική λύση" για να παραμείνει στην εξουσία, τα
ανταλλάγματα είναι η οποιαδήποτε αναπτυξιακή δυνατότητα της χώρας. Δηλαδή
ξεπούλημα των πάντων και υπερφορολόγηση.
Σε κάθε περίπτωση η Ελλάδα
βαδίζει προς την ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση από αυτήν της παραμονής στο Ευρώ.
Κάθε νέος ασφαλιστικός, φορολογικός η οποιοσδήποτε άλλος νόμος, κάθε καινούρια διαπραγμάτευση
και κάθε "πολιτική λύση" στο ζήτημα των δόσεων μας απομακρύνουν από
την Ευρώπη και οτιδήποτε έχει σχέση με αυτήν. Η κατάσταση του κανιβαλισμού και
της εξαθλίωσης που βιώνουμε, όσο η χώρα παραμένει στο Ευρώ πολύ απλά θα
εντείνεται. Γιατί επαναλαμβάνω. Το Ευρώ έφερε την υπερφορολόγηση και την δη την
επιλεκτική υπερφορολόγηση όσων χωρικών ήξεραν να δουλεύουν τα χωράφια. Γιατί οι
Γερμανοί επέτρεψαν την υπερφορολόγηση όταν ξέρουν ότι διαλύει οποιαδήποτε αναπτυξιακή
πορεία της χώρας άρα και οποιαδήποτε δυνατότητα να πάρουν τα λεφτά τους πίσω;
Γιατί λεφτά έχουν. Θέλουν από την Ελίτ της
χώρας να αγοράσουν τα χωράφια κοψοχρονιά. Το ίδιο προσπάθησαν να κάνουν και
στην Ιρλανδία, και στην Κύπρο επιβάλλοντας υψηλούς φορολογικούς συντελεστές
όμως η Ελίτ των χωρών αυτών δεν ήταν όπως το δικό μας σάπιο κατεστημένο και
είπαν ένα βροντερό ΟΧΙ στους Γερμανούς. Η Κύπρος έχει ξεπεράσει ήδη την κρίση
και οι Ιρλανδοί έχουν από καιρό γυρίσει σε ανάπτυξη. Επιπλέον στην Κύπρο ο
τουριστικός τομέας είναι ανταγωνιστικός και δεν ξεπουλιέται στους ξένους όπως
κάνουν οι Έλληνες ξενοδόχοι επειδή τους χρεοκόπησε ο ΕΝΦΙΑ.
Είναι θέμα χρόνου ο
δείκτης εξαθλίωσης της χώρας να φτάσει σε τέτοιο σημείο που οι Έλληνες θα αναζητήσουν
την έξοδο από μόνοι τους. Το θέμα είναι ότι μέχρι να συμβεί το αναπόφευκτο η
Ελίτ θα έχει ξεζουμίσει τη χώρα από οποιαδήποτε δυναμική της, τα ξενοδοχεία της
χώρας θα έχουν περάσει σε χέρια ξένων, ο Έλληνας θα έχει χάσει την αξιοπρέπεια
του και το σπίτι του. Η παραμονή στο Ευρώ θέλει μεταρρυθμίσεις που δεν είδαμε
από κανέναν τα τελευταία 7 χρόνια της κρίσης και τίποτα δεν μας λέει ότι θα
δούμε στο μέλλον. Το μόνο που είδαμε είναι εξαθλίωση και ξεπούλημα του εθνικού
πλούτου της χώρας.
Είδαμε χρήση του Ευρώ από
την κρατικοδίαιτη ελίτ για να διατηρήσει τα προνόμια της, επιλεκτική υπερφορολόγηση
και καταστροφή όσων παραγωγικών δυνατοτήτων έχει ακόμα η χώρα. Το γοργόν και χάριν έχει λοιπόν!
Και λίγη οικονομική
ανάλυση για τις "καταστροφικές επιπτώσεις" της εξόδου...
Η Ελλάδα χρειάζεται άμεσα
έξοδο από το Ευρώ και επανεκκίνηση προκειμένου να πληρώσει τις υποχρεώσεις της
σε συντάξεις και μισθούς του δημοσίου χωρίς να εξοντώσει όσες παραγωγικές
δυνάμεις έχουν παραμείνει στη χώρα. Η έξοδος από το Ευρώ επιπλέον θα απαλλάξει
την χώρα από την υπερφορολόγηση και τον κανιβαλισμό που ζούμε σήμερα καθώς το
κόστος λειτουργίας του ασφαλιστικού και του δημοσίου θα μετατραπούν σε
πληθωρισμό. Ο πληθωρισμός θα πλήξει αυτούς που θα έπρεπε κανονικά να πληγούν τα
τελευταία 7 χρόνια αλλά μέσω της επιλεκτικής υπερφορολόγησης δεν επλήγησαν αλλά
κατέστρεψαν όσους συνέβαλαν ουσιαστικά στο ΑΕΠ της χώρας.
Πως θα λειτουργεί η χώρα
μετά τη μετάβαση στο Εθνικό Νόμισμα; Η χώρα θα συνεχίσει να δουλεύει μετά την
έξοδο της από το Ευρώ με δύο νομίσματα καθώς οι επιχειρήσεις θα διατηρούν
λογαριασμούς σε Ευρώ, οι τιμές των ακινήτων θα αναγράφονται σε Ευρώ (και όχι σε
εθνικό νόμισμα που θα διολισθαίνει) κάθε σοβαρή συναλλαγή θα γίνεται σε Ευρώ.
Οι καταθέσεις θα
μετατραπούν σε εθνικό νόμισμα; Αυτό θα εξαρτηθεί από την εκάστοτε κυβέρνηση.
Όμως εφ όσον θα δύναται να τυπώσει δικό της νόμισμα δεν θα υπάρχει ανάγκη να το
κάνει και επιπλέον θα υπάρξει μεγάλο πολιτικό κόστος. Ο Γ. Βαρουφάκης είχε
προτείνει αντίστοιχο σχέδιο όπου θα επέτρεπε στην Ελλάδα να εκδώσει παράλληλο
νόμισμα για την πληρωμή των υποχρεώσεων του δημοσίου. Η χώρα θα σωζόταν αλλά
δεν τον άφησε ο Σόιμπλε και το δικό μας πολιτικό σύστημα.
Θα μας πάρουν τα σπίτια;
Θα μας τα πάρουν αν παραμείνουμε στο Ευρώ με τον ΕΝΦΙΑ που ψήφισε η κυβέρνηση
Σαμαρά επειδή οι Γερμανοί ήθελαν χαμηλά τις τιμές των ακινήτων στην Ελλάδα
προκειμένου να αποκτήσουν έναντι πινακίου φακής τα ακίνητα φιλέτα της χώρας. Αν
καταργηθεί ο ΕΝΦΙΑ και πλήθος άλλων φόρων ο Έλληνας δεν θα έχει ανάγκη να
ξεπουλήσει το σπίτι του για να μην του το πάρει το κράτος. Χωρίς την πίεση των
δημευτικών φόρων οι τιμές των ακινήτων θα ανακάμψουν.
Τι θα γίνει με τις τιμές
των καυσίμων; Θα φθηνύνουν! Ήδη η Ελλάδα έχει την πιο ακριβή βενζίνη στον κόσμο.
Το 80% όμως είναι φόροι.
Θα ευνοηθούν οι εξαγωγές
και ο τουριστικός κλάδος με την μετάβαση στο εθνικό νόμισμα; Θα ωφεληθούν αλλά
όχι τόσο επειδή θα μεταβούμε σε εθνικό νόμισμα αλλά επειδή θα απαλλαγεί η
Ελληνική οικονομία από τον ΦΠΑ και τους εξωφρενικούς φόρους. Τώρα με το Ευρώ
έχουν μεταναστεύσει στη Βουλγαρία.
Πως θα δανείζονται οι
επιχειρήσεις με πληθωρισμό και επιτόκια στο θεό; Δεν υπονομεύεται η ανάπτυξη;
Μα ούτε τώρα δανείζονται.
Καμία τράπεζα δεν δανείζει επιχείρηση σε τέτοιο φορολογικό περιβάλλον. Με την
έξοδο από το Ευρώ θα δημιουργηθούν σημαντικές ευκαιρίες σε εξαγωγικές
επιχειρήσεις οι οποίες θα πάρουν δάνεια από Ελληνικές τράπεζες σε Ευρώ γιατί
πολύ απλά θα πληρώνονται και αυτές σε Ευρώ πράγμα που δεν μπορεί να γίνει
σήμερα λόγω της υπερφορολόγησης.
Ο πληθωρισμός δεν θα
υπονομεύσει την ανάπτυξη; Όχι γιατί οι παραγωγικές εξαγωγικές επιχειρήσεις και ο
ξενοδοχειακός κλάδος δεν θα υποστούν τις συνέπειες του πληθωρισμού γιατί θα
πληρώνονται σε σκληρό νόμισμα και σε αυτό θα διατηρούν λογαριασμούς.
Τι θα γίνει με τους
πολιτικάντηδες που διατηρούν ΜΚΟ και παίρνουν Ευρωπαϊκές ενισχύσεις, τους ΕΣΠΑκηδες,
τους Ευρωβουλευτές των 25.000 Ευρώ το μήνα και τους παρατρεχάμενους τους; Δεν
θα βρεθούν όλοι αυτοί σε δύσκολη θέση;
Στο τελευταίο ερώτημα θα
αφήσω να απαντήσει ο αναγνώστης...
http://marketnews.gr/article/533102/h-ellada-xreiazetai-amesa-eksodo-apo-to-euro-kai-epanekkinisi
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου