Για ένα συνάδελφο που έφυγε

Με τον Γιώργο Κουτσογιάννο ήμασταν σε διαφορετικές πολιτικές και συνδικαλιστικές παρατάξεις αλλά παρόλα αυτά η εκτίμηση που έτρεφε ο ένας για τον άλλο ήταν αμοιβαία. Ο Γιώργος Κουτσογιάννος (ΠΑΣΚΕ)  όπως και ο αντίπαλός του ο  Κώστας Μαυρίκος της ΑΣΔΗΚ ήταν μια άλλη πάστα παλιών καλών συνδικαλιστών που ενδιαφέρονταν για τους εργαζόμενους και προσέφεραν αρκετά στο προσωπικό της ΟΑ. Είμαι βέβαιος ότι και τους δύο θα τους θυμόμαστε με ιδιαίτερη εκτίμηση.

Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΠΤΗΣΗ 

ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΟΥΤΣΟΠΑΝΝΟΥ

Την Παρασκευή 20-1-2017 έφυγε ο Γιώργος Κουτσογιάννος, ο οποίος σε συνδικαλιστικό επίπεδο διετέλεσε επί σειρά ετών Πρόεδρος του Σωματείου Διοικητικών Υπαλλήλων της Ολυμπιακής Αεροπορίας(ΕΕΑΕ), της Ομοσπονδίας Σωματείων Πολιτικής Αεροπορίας (ΟΣΠΑ), και μέλος του Γενικού Συμβουλίου της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργαζομένων Ελλάδος (ΓΣΕΕ). Υπηρέτησε με τιμιότητα και αγωνιστικότητα θέτοντας υπεράνω όλων τα συμφέροντα των εργαζομένων και συναδέλφων του και δεν δίστασε να συγκρουστεί αρκετές φορές με τον κομματικό του φορέα.

Σε διοικητικό επίπεδο διετέλεσε, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ολυμπιακής Αεροπορίας και Διευθύνων Σύμβουλος του Olympic Catering).

Ο Γιώργος Κουτσογιάννος γεννήθηκε στο Περδικάκι Βάλτου Αιτωλοακαρνανίας το 1934, αλλά τα τελευταία χρόνια του τα έζησε στον Εμπεσό Βάλτου Αιτωλοακαρνανίας, οπότε και εκλέχθηκε νομαρχιακός σύμβουλος Αιτωλοακαρνανίας. Τελείωσε το γυμνάσιο Αγρινίου και υπήρξε πτυχιούχος της Παντείου Ανωτάτης Σχολής Πολιτικών Επιστημών.

Πριν προσληφθεί στην Ολυμπιακή Αεροπορίας το 1966,απασχολήθηκε για σύντομο χρονικό διάστημα στο Δημόσιο και συγκεκριμένα στο Υπουργείο Δημοσίων έργων από το οποίο απολύθηκε λόγω πολιτικών πεποιθήσεων.

Επί Προεδρίας του (1977-1991), η ΟΣΠΑ διέγραψε λαμπρή πορεία με μεγάλα επιτεύγματα, όπως για παράδειγμα, η ίδρυση του ΚΕΑΠΟΑ (1985), του Διαγνωστικού Κέντρου(1985), του Παιδικού Σταθμού (1985), πρωτοποριακές θεσμικές κατακτήσει για την εποχή εκείνη. Επίσης, επί Προεδρίας του αποκτήθηκαν δύο πολύ σημαντικά ακίνητα και συγκεκριμένα: οροφοδιαμέρισμα στην οδό Φραντζή(1985) για τις ανάγκες λειτουργίας του ΚΕΑΠΟΑ και το οικόπεδο στον χώρο του Ελληνικού (1988).

Τα τελευταία χρόνια είχε εκφράσει την επιθυμία του σε συζητήσει με συναγωνιστές του και ανθρώπους του στενού και φιλικού του περιβάλλοντος η περιουσία της ΟΣΠΑ να παραχωρηθεί στο Ωνάσειο για την υγεία των πρώην εργαζομένων του ομίλου της Ολυμπιακής Αεροπορίας.

Έπαιξε σημαντικό ρόλο στην καθιέρωση του πενθήμερου και στήριξε ως ΟΣΠΑ απεργιακούς αγώνες κλαδικών σωματείων.  

Όσα χρόνια υπήρξε Πρόεδρος της ΟΣΠΑ (1977-1991), ήταν και εκδότης του συνδικαλιστικού της εντύπου «ΟΙ ΑΙΘΕΡΕΣ», το οποίο απέκτησε μεγάλη αίγλη και βοήθησε τα μέγιστα επικοινωνιακά το έργο της Ομοσπονδίας προβάλλοντας προς τα έξω τα δίκαια αιτήματα του προσωπικού της Ολυμπιακής Αεροπορίας και καταγγέλλοντας όποτε χρειάστηκε την λαθεμένη κοινωνική πολιτική, που δημιούργησε τεράστια ελλείμματα με αποτέλεσμα λίγο χρόνο μετά την συνταξιοδότηση του η Ολυμπιακή Αεροπορία να οδηγηθεί στο πρώτο πρόγραμμα εξυγίανσης διάρκειας 4 ετών (1993-1997).

Αξίζει να σημειώσουμε ότι ήταν υπέρμαχος του Ενιαίου, Δημόσιου χαρακτήρα της Ολυμπιακής Αεροπορίας, η οποία τελικά έπειτα από συνεχή απαξίωση οδηγήθηκε στο ξεπούλημα και την ιδιωτικοποίηση, με αποτέλεσμα σήμερα η άλλοτε κραταιά Εταιρία των 5 ηπείρων να έχει διαγραφεί από τον χάρτη των αερομεταφορών και όλοι οι πρώην εργαζόμενοι της να την αναπολούν χύνοντας μαύρο δάκρυ.

Επιπρόσθετα το ήθος και οι αρχές του εκφράζονται απόλυτα από την πολύχρονη κοινωφελή του δραστηριότητα.

Ο Γιώργος Κουτσογιάννος ήταν πράγματι μία εμβληματική φυσιογνωμία αποδεκτή από φίλους και αντιπάλους με μεγάλη επιρροή στο συνδικαλιστικό κίνημα γενικότερα.

Ο θεός να αναπαύσει την ψυχή του και να είναι ελαφρύ το χρώμα που θα τον σκεπάσει.

Καλό ταξίδι Γιώργο

Τα δικά μας φτερά. (Φεβ.2017)