Κυριακή 23 Απριλίου 2017

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΕΟΝΤΑΡΙΤΗΣ : Ιούδες...





ΜΕ ΤΟΝ ΦΑΚΟ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

Ιούδες...

Γράφει ο ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΕΟΝΤΑΡΙΤΗΣ

Ήταν τότε το Πάσχα του 1968, εποχή της δικτατορίας των συνταγματαρχών, όταν ο αρχηγός της Ενώσεως Κέντρου, ο Γεώργιος Παπανδρέου, κατόρθωσε να φυγαδεύσει ένα μαγνητοφωνημένο μήνυμα στο εξωτερικό. Και τη νύχτα της Αναστάσεως, που συνέπεσε με την πρώτη επέτειο του θανάτου της δημοκρατίας, η φωνή του «Γέρου» συγκλόνισε τους Έλληνες από το BBC.
Με παλλόμενη φωνή, ο Γεώργιος Παπανδρέου άρχιζε το μήνυμά του με αυτά τα λόγια: «Η ημέρα της Αναστάσεως του Κυρίου συμπίπτει εφέτος με την επέτειον της σταυρώσεως του λαού μας…». Ο ηγέτης του Κέντρου δεν μπορούσε φυσικά να φαντασθεί ότι η «σταύρωση» του λαού μας θα είχε πολύ χειρότερη συνέχεια.
Επί των ημερών μας, ο λαός εξακολουθεί να ανεβαίνει έναν ατελείωτο Γολγοθά ευρωπαϊκών μέτρων. Και μόνο σταύρωσις υπάρχει, χωρίς προοπτική Αναστάσεως. Το μαρτύριο των Ελλήνων συνεχίζεται διότι ο λεγόμενος πολιτικός κόσμος είναι γεμάτος από υποκριτές και Φαρισαίους στην κυβέρνηση και στην αντιπολίτευση. Με «ακάνθινον στέφανον» μεταρρυθμίσεων ανεβαίνει τον Γολγοθά του ο λαός μας και ματαίως αναζητούμε έναν Σίμωνα Κυρηναίον να μας βοηθήσει να σηκώσουμε τον σταυρό μας. Αφθονούν γύρω μας οι Ιούδες, μέσα σε όλα τα κόμματα. Και πρώτα μέσα στον άθεο, χριστιανομάχο ΣΥΡΙΖΑ. «Ω, πώς Ιούδας, ο ποτέ σου μαθητής, την προδοσία μελέτα κατά σου!». Την προδοσία μελετούσε και ο Τσίπρας, και για να παραμείνει πρωθυπουργός «παντός καιρού», «πριν αλέκτορα φωνήσαι», απαρνήθηκε τα πάντα, για να είναι αρεστός στο ιερατείο των Βρυξελλών. Όταν ρωτήθηκε ο Αλέκος Αλαβάνος εάν μετάνιωσε που βοήθησε για την ανάδειξη του Τσίπρα στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, έδωσε σκληρή απάντηση: «Αν ο Ιησούς ξαναδιάλεγε τους μαθητές του, θα έπαιρνε τον Ιούδα;».
Δυστυχώς, ο λαός, που έχει χάσει την πίστη του, ετοιμάζεται να ψηφίσει –όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις– έτερον «Ιούδα», τον Κυριάκο, θιασώτη του Βερολίνου και των Βρυξελλών. Γιατί; Διότι η ανελέητη μνημονιακή προπαγάνδα νεκρώνει τα κύτταρα του εγκεφάλου. Ισχύει αυτό που σοφά είχε επισημάνει ο Αλέξανδρος Παπαναστασίου: «Εκείνο που λείπει από τους Έλληνες δεν είναι ούτε το τάλαντο ούτε οι γνώσεις ούτε η γενναιότητα, αλλά η ΣΚΕΨΗ…». Η βασική μας αδυναμία. Δεν βλέπουν οι πολίτες ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση μας γύρισε στον εργασιακό Μεσαίωνα; Πώς ανέχονται να ακούνε τους ψευτοθόδωρους των μνημονιακών κομμάτων και δεν τους πετροβολούν;
Η Εβδομάδα των Παθών έγινε πολυετής για τους έλληνες πολίτες. Σηκώνουν τον σταυρό του μαρτυρίου των εξοντωτικών μέτρων και συνεχίζουν να ανεβαίνουν τον Γολγοθά, που είναι ο Γολγοθάς της Ελλάδος. Διότι ο αγύρτης Καίσαρας Σόιμπλε θέλει τη σταύρωσή μας. Και οι φορομπήχτες της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ διαμοιράζονται τα ιμάτια των εσταυρωμένων και χώνουν το ακόντιό τους στα πλευρά τους. Κάποτε, όμως, θα φθάσουμε στην ημέρα της Αναστάσεως και θα ακουσθεί το «δεύτε λάβετε φως». Και το φως θα είναι η νίκη των αντιμνημονιακών δυνάμεων. Θα είναι η νίκη των δυνάμεων της ημέρας κατά των δυνάμεων του σκότους των «εταίρων». Θα αποχωρήσουμε από το ευρωπαϊκό γκέτο διότι μόνο με την έξοδο θα ανακτήσουμε την ελευθερία μας. Και δίχως ελευθερία, η Ελλάδα δεν μπορεί να ζήσει. Ο λαός, όμως, οφείλει να συνειδητοποιήσει ότι όσο υπάρχουν μνημονιακά κόμματα θα είμαστε σκλάβοι. Θα συμβεί αυτό που είχε προφητέψει η Ρόζα Λούξεμπουργκ: «Η οικονομική και κοινωνική ζωή των καπιταλιστικών χωρών θα κατρακυλάει σε μια δίνη αναταραχών, διεθνών συγκρούσεων και αναστατώσεων, ανεξέλεγκτων και απρόβλεπτων, μέσα στην οποία τα αστικά κοινοβούλια θα κλυδωνίζονται όπως ένα κομμάτι ξύλο σε μια τρικυμισμένη θάλασσα…».
Ο ΣΥΡΙΖΑ διαλύει την Ελλάδα. Τα πράγματα έχουν φθάσει στο απροχώρητο. Τα πάντα έχουν κατεδαφιστεί. Αυτό το κόμμα κατέστη το όργανο καταστροφής της πατρίδας μας. Έπαιξαν ένα θέατρο προκειμένου να μας πείσουν ότι δήθεν ο Τσίπρας και ο Τσακαλώτος… «αγωνίσθηκαν» για να εξασφαλίσουν και να κλείσουν την «αξιολόγηση» και ότι «κατάφεραν» να επιστρέψουν οι «θεσμοί», δηλαδή οι εκτελεστές. Και ότι η συμφωνία που έφεραν ήταν η «καλύτερη που μπορούσε να γίνει»! Ψεύδονται ασύστολα. Όλα τα αντιλαϊκά μέτρα είχαν προσυμφωνηθεί και απλώς εμφανίζονταν οι κυβερνώντες ότι διαπραγματεύονταν, για να τους πούμε και «μπράβο». Οι «μεταρρυθμίσεις» και τα «αναγκαία μέτρα» είναι οι «κομψές» φράσεις που περικλείουν τον όλεθρο και την πλήρη φτωχοποίηση των πολιτών.
Η κοροϊδία προσωπικά του ίδιου του Τσίπρα να υποδύεται τον «αριστερό» ήταν το καμουφλάζ που χρειαζόταν για να φέρει εις πέρας τις διαταγές των ξένων πατρώνων. Πού το είδε γραμμένο ο κ. Τσίπρας ότι ένας «αριστερός» δικαιούται να μπαίνει στην υπηρεσία του άκρατου καπιταλισμού και να εφαρμόζει μέτρα τελειωτικού αφανισμού των εργαζομένων; Ας μας δώσει έστω ένα παράδειγμα από την παγκόσμια Ιστορία. Πρωτοτύπησε αυτός ο κύριος λανσάροντας τη «μόδα» του σφαγέα της εργατικής τάξης κρατώντας ένα κόκκινο γαρίφαλο, α λα Μπελογιάννη! Κι αφού ήταν ανίκανος να γίνει επαναστάτης, προτίμησε τον ρόλο του συνεργάτη των ξένων κατακτητών, του παρανοϊκού Σόιμπλε και της συμμορίας του. Ουδέποτε στην Ιστορία της Ελλάδας παρουσιάσθηκε πρωθυπουργός που να λέει τόσο χοντρά, επαναλαμβανόμενα ψέματα, να μη σταματά μπροστά στη γελοιοποίηση, αλλά να συνεχίζει απτόητος την ίδια μέθοδο, νομίζοντας ότι ο λαός τον πιστεύει.
Είναι ο Ιούδας που πρόδωσε όχι τον Χριστό, αφού ο Αλέξης είναι άθεος, αλλά τον λαό, που είχε την αφέλεια κάποτε να τον εμπιστευτεί. Νόμισε ότι θα ξεγελάσει τους πάντες με την ευρωπαϊκή προπαγάνδα. Όπως έλεγε ο φιλόσοφος Ζακ Ντριανκούρ: «Η προπαγάνδα είναι ολοκληρωτικά και εκ φύσεως μια επιχείρηση διαστρεβλώσεως του νοήματος των γεγονότων και ψευδούς εκφράσεως ανύπαρκτων προθέσεων». Η απάτη των λέξεων και των εικόνων από πλευράς κυβερνώντων μαίνεται γύρω μας. Ένας παλιός συγγραφέας, ο Μιχαήλο Μιχαήλωφ, που είχε φυλακιστεί στη Γιουγκοσλαβία επειδή επέκρινε τη Σοβιετική Ένωση, υποστήριζε ότι υπάρχει ένας «ψυχικός φασισμός» που παρουσιάζεται σε όλα τα καθεστώτα, τόσο στα ολοκληρωτικά όσο και στα δημοκρατικά. Τώρα τον πιστεύουμε. Κι ο Ρόμπερτ Μίχελς, από τους έγκυρους αναλυτές των πολιτευμάτων, έγραφε στις αρχές του 20ού αιώνα: «Όποιος έφθασε ήδη στην εξουσία, δεν θα πεισθεί εύκολα να ξαναγυρίσει στην άσημη θέση που βρισκόταν πριν. Η συνείδηση της εξουσίας παράγει πάντοτε τη ματαιοδοξία και μια άτοπη εμπιστοσύνη προς το προσωπικό μεγαλείο του φορέα της». Αυτό συμβαίνει με τον Τσίπρα και με όλους τους αποτυχημένους υπουργούς του. Γνωρίζουν καλά ότι δεν πρόκειται ποτέ πλέον να ξαναδούν εξουσία και προσπαθούν εναγωνίως να παραμείνουν γαντζωμένοι στις καρέκλες τους, προδίδοντας τους πάντες και ξεπουλώντας τα πάντα.
Γεμίσαμε από υποκριτές και Φαρισαίους. Η ατμόσφαιρα του Κοινοβουλίου αναδίδει αποπνικτικές αναθυμιάσεις πολιτικής και ηθικής σήψεως. Μέχρι χθες ακόμη ο «ψευτοθόδωρος» πρωθυπουργός έδινε τον «λόγο» του: «Ούτε ένα ευρώ επιπλέον μέτρα». Και έφερε τον φορολογικό Αρμαγεδδώνα. «Θα σας στενοχωρήσουμε», δήλωσε προς τους πολίτες ο κλόουν Τσακαλώτος, αναφερόμενος στα… «αναγκαία μέτρα». Αναγκαία για τα συμφέροντα των γαλλογερμανικών τραπεζών. Και για να κατευνάσει ο Τσίπρας την οργή του κόσμου, ανήγγειλε τα «αντίμετρα»: Θα δίνει δωρεάν συσσίτια στα σχολεία, επειδή τα παιδιά δεν θα έχουν να φάνε τίποτα σπίτι τους, ενώ οι γονείς θα τρέφονται από τους σκουπιδοτενεκέδες. Θαυμάστε «αριστερή» πολιτική! Παριστάνοντας τον «ανένδοτο», ο κατοχικός πρωθυπουργός θέλησε να μας πείσει ότι… «απείλησε» το ΔΝΤ λέγοντας: «Δεν θα παίξουμε τις κουμπάρες»! Άλλο είναι, όμως, το αγαπημένο του παιδικό παιχνίδι: Το «κρυφτό»! Κρύβει επιμελώς τις πραγματικές του προθέσεις και την πλήρη υποταγή του στη συμμορία των Βρυξελλών. Υποταγή στην ευρωπαϊκή μαφία, που έχει πάντα στη διάθεσή της πρωθυπουργούς ανδρείκελα για τους σκοπούς της.
Η εξουσία έχει χαρακτηρισθεί δηλητήριο. Ο λόρδος Έιτον είχε πει το περίφημο: «Η εξουσία διαφθείρει, και η απόλυτη εξουσία διαφθείρει απόλυτα». Η διαφθορά αποτελεί το γνώρισμα της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ. Ο «αριστερός» Ιούδας πρόδωσε την ιδεολογία του. Ο Ιούδας της Καινής Διαθήκης, τουλάχιστον, κατεχόμενος από τύψεις για την προδοσία του, κρεμάστηκε. Ο Αλέξης είναι πιο πρακτικός. Αντί να ακολουθήσει το παράδειγμα εκείνου, προτίμησε να κρεμάσει τον ελληνικό λαό…

ΤΟ ΠΑΡΟΝ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου