Ποιος
ρίχνει τις φόλες;
Μια
αποτροπιαστική μέθοδος για την οποία ευθύνονται και κάποιοι «φιλόζωοι»
Από
τον Γιώργο Φραντζεσκάκη
Γράψε κάτι για τις φόλες»,
μου έλεγε τις προάλλες, με επιτακτικό ύφος, η νεοαποκτηθείσα φίλη μου,
ιδιοκτήτρια pet shop, με τη φοβερή παπαγαλίνα και το φωτεινό χαμόγελο. «Έχουν
ξεκινήσει πάλι και σαρώνουν τα αδέσποτα»...
Έτσι κι αλλιώς, είχα σκοπό
να τα ξαναπώ. Όμως, δεν ξέρω αν αυτά που σκέφτομαι θα αρέσουν σε όλους. Βλέπετε,
κατά την ταπεινή μου άποψη, οι άνθρωποι που δολοφονούν σκυλιά ανήκουν σε δύο
κατηγορίες. Στην πρώτη είναι οι ψυχικά διαταραγμένοι, που βρίσκουν έναν εύκολο
στόχο για να εκτονώσουν τη θλίψη ή τη μανία τους. Στη δεύτερη είναι οι άνθρωποι
που σκοτώνουν το σκυλί επειδή δεν μπορούν να κάνουν τίποτα με το αφεντικό του,
πρώην ή νυν...
Για την πρώτη κατηγορία
δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Τίποτε απολύτως. Πάντα τα αδύναμα πλάσματα θα
πληρώνουν το πιο βαρύ τίμημα σε αυτόν τον κόσμο. Εδώ όμως είναι η δεύτερη κατηγορία
που μας ενδιαφέρει.
Έχετε προσπαθήσει ποτέ να
βρείτε το δίκιο σας απέναντι σε έναν άνθρωπο που διαταράσσει την ψυχική ηρεμία
μιας ολόκληρης γειτονιάς, με ένα σκυλί που γαβγίζει μανιασμένα σε ένα μπαλκόνι;
Δεν είναι εύκολη υπόθεση. Ο ίδιος αδιαφορεί, η αστυνομία αδρανεί (μερικές
φορές, σας παίρνει και στο ψιλό...) αγνοώντας ακόμη και τους νόμους που
προστατεύουν την κοινή ησυχία, και εσείς κάνετε απλώς υπομονή ή μετακομίζετε σε
άλλη γειτονιά (έχει συμβεί και αυτό). Μερικοί άνθρωποι, όμως, ειδικά εκείνοι
που έχουν συνηθίσει να βλέπουν τα ζώα σαν πράγματα, γιατί αυτή είναι η αφετηρία
της κουλτούρας τους, επιλέγουν τη δραστική λύση. Αφού δεν μπορούν να τιμωρήσουν
το αφεντικό, εκδικούνται το σκύλο. Τώρα που το σκέφτομαι, είναι σχεδόν η ίδια περίπτωση
με εκείνους της πρώτης κατηγορίας. Πάλι ένας σκύλος σηκώνει τις αμαρτίες της
ανθρωπότητας...
Είναι η πράξη τους
αδικαιολόγητη; Οπωσδήποτε. Έχουν ελαφρυντικά; Όχι. Όλοι οι πολίτες είναι
υποχρεωμένοι να γνωρίζουν όλους τους νόμους –το αναφέρει ρητά το σύνταγμα- και
ανάμεσα στις υποχρεώσεις τους είναι να διασφαλίζουν την τήρηση τους με κάθε
τρόπο. Ακόμη και αν αυτό σημαίνει να καταγγέλλουν τα αστυνομικά όργανα και να
εξαντλούν κάθε νόμιμο μέσο μέχρι να δικαιωθούν. Είναι όμως η ευθύνη όλη δική
τους; Όχι.
Η ευθύνη είναι δική μας.
Πίσω από κάθε άνθρωπο που μισεί τα ζώα βρίσκεται συνήθως ένας «φιλόζωος» από
εκείνους που πιστεύουν ότι έχουν όλα τα δικαιώματα και καμία υποχρέωση. Ένας
«φιλόζωος» που καθορίζει τις ώρες που θα κοιμηθούν και θα ξυπνήσουν οι γείτονες
του σύμφωνα με τα δικά του ωράρια, ένας «φιλόζωος» που πιστεύει ότι τα
πεζοδρόμια και τα πάρκα τού ανήκουν, ένας «φιλόζωος» που είναι βέβαιος πως ο
καλύτερος τρόπος για να ξεφορτωθείς ένα ενοχλητικό κατοικίδιο είναι να το
αμολήσεις στην πλησιέστερη αλάνα.
Αυτούς θα έβαζα εγώ
πρώτους στο στόχαστρο. Υπάρχουν σε κάθε περιοχή, είναι γνωστοί, δρουν
ανενόχλητοι και θέλουν να ανήκουν στις τάξεις μας των φιλόζωων.
Πριν από καιρό, έκανα
παρατήρηση σε κάποιον που άφηνε το σκύλο του να λερώνει έξω από τις εισόδους
των άλλων σπιτιών. Με κοίταξε σαν ενοχλητικό ζωύφιο και μου είπε, με βαριά,
μάγκικη προφορά: «Γι' αυτό πληρώνω δημοτικά τέλη!».
Αν θέλετε να σώσετε μερικά
ζώα αυτήν τη σεζόν, ασχοληθείτε ενεργά μαζί τους. Πίσω από κάθε τέτοιο άνθρωπο
κρύβεται και ένα χέρι που θα πετάξει αύριο μια φόλα. Και θα την πετάξει
αδιαφορώντας για τις συνέπειες, γιατί δεν τις γνωρίζει καν. Δεν είναι «δικός
μας». Αν θέλουμε να τον αφοπλίσουμε, ειλικρινά δεν μπορώ να σκεφτώ άλλη λύση.
Εσείς;
Κ9 Life
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου