ΝΙΚΟΥ ΣΤΡΑΒΕΛΑΚΗ : Φύκια για μεταξωτές γραβάτες

Φύκια για μεταξωτές γραβάτες

του ΝΙΚΟΥ ΣΤΡΑΒΕΛΑΚΗ

Oικονομολόγου του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών

Όλο το προηγούμενο διάστημα ο μηχανισμός του Μαξίμου τροφοδοτούσε και ο Τύπος αναπαρήγαγε σενάρια, σύμφωνα με τα οποία το κλείσιμο της αξιολόγησης, η ρύθμιση του χρέους και η υπαγωγή στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης είναι θέμα χρόνου. Το αποκορύφωμα ήταν η δήλωση Τσίπρα, παραμονές του Eurogroup της προπερασμένης Δευτέρας, που έλεγε ότι είναι τόσο ενθουσιασμένος από τον απόηχο της επικείμενης συνάντησης που σκέφτεται να φορέσει και γραβάτα.

Μέσα σε αυτό το κλίμα, ένα βαρύτατο Μνημόνιο διαρκείας ψηφίσθηκε από την κυβέρνηση χωρίς σημαντικές απώλειες, ο ΑΔΜΗΕ πουλήθηκε και η διάθεση πακέτων «κόκκινων» δανείων ξεκίνησε, για να θυμηθούμε τα πιο σημαντικά. Κοντολογίς, η κυβέρνηση περνούσε έναν μακρύ μήνα του μέλιτος με τράπεζες, παλιά και νέα διαπλεκόμενα, με μόνο σημείο τριβής την πώληση μετοχικού πακέτου του Mega από τον κ. Μπόμπολα στο κ. Σαββίδη, που τσάντισε Αλαφούζους, Κοντομηνάδες κ.λπ.

Αίφνης, από τη Δευτέρα το βράδυ, όλα αυτά πήγαν περίπατο. Ο κ. Τσίπρας προσπάθησε να κάνει νωρίς νωρίς την κωλοτούμπα του, δηλώνοντας, την επομένη του Eurogroup, ότι «ο στόχος (της εξόδου στις αγορές το 2018) μπορεί να επιτευχθεί, είτε πάρουμε μια λύση για το χρέος σαν αυτή που μας παρουσίασε ο γερμανός υπουργός Οικονομικών -και αρνηθήκαμε-, πόσω δε μάλλον με μια καλύτερη λύση που διεκδικούμε και διαπραγματευόμαστε». Κοινώς ότι «πάρομεν (και ότι δώσομε) καλόν είναι», αρκεί να «γυρίσουν» τα 7 δισ. ομόλογα του Ιουλίου.

Όμως, παρά την άνευ όρων παράδοση, οι δανειστές δεν ήταν στις καλές τους, έβγαλαν την επομένη τα πρακτικά του Eurogroup, σε μια προσπάθεια να αποδώσουν τις ευθύνες για το ναυάγιο στην ελληνική κυβέρνηση και να εξανεμίσουν και τα τελευταία ψήγματα αξιοπρέπειας της κυβέρνησης και του υπουργού οικονομικών κ. Τσακαλώτου.

Οι διάλογοι είναι χαρακτηριστικοί:

Τόμσεν ΔΝΤ (για το πακέτο): «Μπορούμε να στηρίξουμε το πρόγραμμα μόνο με συμπληρωματικά μέτρα για το χρέος. Στη διατύπωση για τις συλλογικές διαπραγματεύσεις (εννοεί την αναστολή τους) περιλαμβάνεται συγκεκριμένη ημερομηνία επανόδου, που δεν έχει συμφωνηθεί με εμάς (εννοεί το 2018)».

Τσακαλώτος (απαντά): «Ορισμένες διατυπώσεις είναι περιορισμένης σημασίας, π.χ., για τις συλλογικές διαπραγματεύσεις. Μετά χαράς να το αντιμετωπίσουμε και να καταλήξουμε σε κάποιον έντιμο συμβιβασμό».

Τα κείμενα που διέρρευσαν οι δανειστές δείχνουν μια πανικόβλητη κυβέρνηση να εκλιπαρεί το ΔΝΤ για μια υπογραφή για το αξιόχρεο της χώρας και να είναι διατεθειμένη να νομοθετήσει εκ νέου για την παράταση επ’ αόριστον της αναστολής των συλλογικών διαπραγματεύσεων για τον σκοπό αυτό. Μια κυβέρνηση που δεν πήγε να διαπραγματευτεί το χρέος αλλά για να πάρει την υπογραφή του ΔΝΤ για το αξιόχρεο με σκοπό να μπει η χώρα στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης και να βολευτούν οι τραπεζίτες. Μόλις αυτό δεν έγινε κατορθωτό ανέκρουσαν πρύμναν.

Το ερώτημα είναι γιατί οι δανειστές έσπευσαν να εκθέσουν μια κυβέρνηση που τους κάνει όλα τα χατίρια και μάλιστα με τόσο άγαρμπο και επιθετικό τρόπο. Ο λόγος είναι ότι δεν μπορούν να πάρουν το βάρος για ένα πιθανό ναυάγιο του ελληνικού προγράμματος από πιθανή αποχώρηση του ΔΝΤ. Το βάρος πρέπει να πέσει στην ελληνική πλευρά. Αυτό εξυπηρετούν οι διαρροές. Η κυβέρνηση, από την άλλη, μετά και την ψήφιση των μέτρων και το ναυάγιο για το χρέος, είναι έρμαιο στα χέρια των δανειστών. Γι’ αυτό και είναι διατεθειμένη να κάνει τα πάντα απλά για να κλείσει η αξιολόγηση και να εκταμιευθεί η δόση.

Αυτό που εκτιμώ είναι ότι θα την πληρώσει για μια ακόμη φορά ο κόσμος, αφού θα απαιτηθούν και νέα μέτρα για να κλείσει το θέμα της εκταμίευσης της δόσης. Είναι κρίμα να περνάει η κοινωνία αυτόν τον Γολγοθά, τη στιγμή που οι αλλαγές που έχουν δρομολογηθεί στην ΕΕ δεν είναι δυνατόν να συμπεριλάβουν την Ελλάδα στην πρώτη ταχύτητα. Οι εξελίξεις στην ΕΕ και η πορεία της κρίσης επιβάλλουν πλέον την ανάγκη για δραστικές λύσεις, ακόμα και αν έχουν κόστος. Δεν έχουμε την πολυτέλεια να ανεχόμαστε τον κ. Τσίπρα να μας πουλάει φύκια για μεταξωτές γραβάτες.

ΤΟ ΠΑΡΟΝ