Παρασκευή 30 Ιουνίου 2017

Το μοναχικό ταξίδι της πρώτης Αφγανής πιλότου





Το μοναχικό ταξίδι της πρώτης Αφγανής πιλότου

Η Σαέστα Ουάις κάνει τον γύρο του κόσμου για να προωθήσει την αεροπορία και τη θέση της γυναίκας σε αυτήν. Σήμερα, οι γυναίκες αντιστοιχούν στο 0,6% του συνολικού αριθμού πιλότων παγκοσμίως. Είναι μόλις 450...

Γράφει η ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΚΑΣΣΙΜΗ

Την πρώτη φορά που ανέβηκε σε αεροπλάνο ήταν βρέφος, όταν μαζί με την οικογένειά της ξεκίνησαν το ταξίδι της ξενιτιάς προκειμένου να ξεφύγουν από τον πόλεμο στο Αφγανιστάν με τους Σοβιετικούς, το 1987. Αφού εγκαταστάθηκε με τους γονείς της και τις πέντε αδελφές τις στις ΗΠΑ, η Σαέστα δεν είχε άλλη πτητική εμπειρία για αρκετά χρόνια. Μια μικρή πτήση, όμως, μετά την ενηλικίωσή της, την έκανε να ερωτευθεί την αεροπορία, αλλάζοντάς της τη ζωή.
Σήμερα η Σαέστα Ουάις είναι η πρώτη γυναίκα πιλότος από το Αφγανιστάν και έχει ξεκινήσει ένα τιτάνιο, μοναχικό ταξίδι γύρω από τη Γη. Στόχος της είναι, καλύπτοντας μια απόσταση 25.000 μιλίων, με το μονοκινητήριο Bonanza A36, να προωθήσει την επιστήμη και την αεροπορία κάνοντας στάση σε 19 χώρες στις 5 ηπείρους. Με την ολοκλήρωση του εγχειρήματος, η Σαέστα θα είναι η 8η γυναίκα που θα έχει κάνει τον γύρο του κόσμου μόνη της και η νεότερη που θα έχει ολοκληρώσει το εγχείρημα με μονοκινητήριο αεροσκάφος.


Οι προκλήσεις πολλές, ο φόβος αρκετός, αλλά τίποτα δεν είναι ισχυρότερο από το να κυνηγάς το όνειρό σου, εξηγεί η ίδια, που βρέθηκε χθες στον Διεθνή Αερολιμένα Αθηνών, καθώς η Αθήνα αποτέλεσε την 8η στάση της. Η «Κ» βρέθηκε εκεί, μίλησε μαζί της και θαύμασε τη δύναμη και τον ενθουσιασμό της.
Μικροκαμωμένη, όμορφη, με πλούσια μαλλιά, το μόνο που παραπέμπει στην ιδιότητά της είναι η στολή πιλότου που φοράει. Χαμογελαστή και με μια σεμνότητα που δεν συνάδει με το μέγεθος του επιτεύγματός της, μας περιγράφει με κάθε λεπτομέρεια την πορεία της, ελπίζοντας ότι θα εμπνεύσει τους νεότερους. «Μεγάλωσα στο Ρίτσμοντ της Καλιφόρνιας, σε μια περιοχή με περιορισμένες εκπαιδευτικές ευκαιρίες, όπου το να βλέπεις παιδιά να σταματούν το σχολείο ήταν σύνηθες. Εγώ ήμουν κακή μαθήτρια. Ενα παιδί ντροπαλό, το οποίο, όταν έπρεπε να σηκωθεί να πει μάθημα, εξαφανιζόταν στην τουαλέτα», εξιστορεί η ίδια, χωρίς να θυμίζει σε τίποτα τη νέα, δυναμική γυναίκα που έχουμε απέναντί μας. Τελειώνοντας το σχολείο, έπρεπε να ταξιδέψει αεροπορικώς από την Καλιφόρνια στη Φλόριντα. «Δεν είχα μνήμες από αεροπορικό ταξίδι και ήμουν τρομοκρατημένη. Νόμιζα ότι το αεροσκάφος θα εκτοξευθεί στον ουρανό σαν πύραυλος», λέει και γελάει. «Όταν άρχισε όμως το αεροσκάφος να τροχοδρομεί και στη συνέχεια σιγά σιγά να απογειώνεται, όλο αυτό μου φάνηκε ότι γίνεται τόσο απαλά και μαλακά, που στιγμιαία ερωτεύθηκα την αίσθηση. Ήθελα χώρες όπως η Ελλάδα και η Ισπανία να πάψουν να είναι ένα όνομα σε ένα βιβλίο γεωγραφίας, αλλά μια ανάμνηση για μένα». Και κάπως έτσι την κέρδισε η αεροπορία.


Αποφάσισε ότι θέλει να σπουδάσει, γεγονός δύσκολο για μια μαθήτρια με μέτριες επιδόσεις. Με πολύ κόπο, όμως, και ακόμη περισσότερο πείσμα, τα κατάφερε. «Διαβάζοντας φυσική, υπήρξαν στιγμές που αισθανόμουν ότι είμαι χαζή και ότι δεν θα τα καταφέρω. Όταν πήρα όμως το πρώτο μου άριστα, ενθουσιάστηκα», μας λέει, εξηγώντας ότι οι πόροι της οικογένειας ήταν περιορισμένοι για να στηρίξουν αυτό το όνειρο. Σήμερα είναι κάτοχος μεταπτυχιακού στην αεροναυτιλία, ενώ τώρα ετοιμάζεται για το δεύτερο μεταπτυχιακό της στον επιχειρηματικό τομέα της αεροπορίας.
Ο πατέρας της είχε πάθος με την αεροπορία και ήθελε να δει τον γιο του πιλότο. Αλλά η ζωή του έδωσε έξι κόρες. «Όταν του είπα ότι θέλω να γίνω πιλότος, εκείνος σοκαρίστηκε. Παραδοσιακός ων, θεωρούσε και αυτός, όπως κι εγώ μέχρι κάποια ηλικία, ότι ο προορισμός μου ήταν να παντρευτώ και να κάνω μεγάλη οικογένεια. Νομίζω ότι κυρίως ανησύχησε επειδή ήθελα να μπω σε έναν ανδροκρατούμενο κλάδο. Η απόφασή μου όμως και η πορεία μου τον έκαναν να αλλάξει τον τρόπο που βλέπει τα πράγματα», εξηγεί τονίζοντας ότι υπάρχουν αρκετοί συγγενείς της οι οποίοι την «κοιτούν με μισό μάτι» αλλά εκείνη αδιαφορεί. «Το μόνο που θέλω είναι να πετάω, γιατί αυτό με κάνει ευτυχισμένη».


Η ικανότητα μετράει
«Το αεροπλάνο είναι μια μηχανή, δεν ξέρει αν ο χειριστής είναι άνδρας, γυναίκα, έχει κόκκινα μαλλιά ή πράσινα. Το μόνο στο οποίο ανταποκρίνεται αυτή η μηχανή είναι στην ικανότητα του πιλότου», είναι η απάντηση σε όσους θέλουν την πλοήγηση να αποτελεί ανδρικό προνόμιο. Στις 13 Μαΐου ξεκίνησε από τις ΗΠΑ, για να κατευθυνθεί στον Καναδά, στην Πορτογαλία, την Ισπανία, την Αγγλία, την Ιταλία, την Ελλάδα και αύριο θα ξεκινήσει για την Αίγυπτο. Ο γύρος του κόσμου θα έχει ολοκληρωθεί, σύμφωνα με τους έως τώρα υπολογισμούς της, στα μέσα Σεπτεμβρίου. Πρόκειται για ένα ταξίδι μοναχικό, παρά το γεγονός ότι το αεροσκάφος της χωράει έξι άτομα. Η θέση του συγκυβερνήτη αλλά και τα τέσσερα καθίσματα επιβατών έχουν αφαιρεθεί και στη θέση τους τοποθετήθηκαν ντεπόζιτα για καύσιμα. Στην Αθήνα, η Σαέστα μίλησε σε μαθητές του 2ου Aviation and Flight Academy, της Ακαδημίας Θεωρητικών και Πρακτικών Μαθημάτων Αεροπορίας, που διοργανώνει από πέρυσι ο ΔΑΑ σε συνεργασία με το Hellenic American University, για παιδιά 14-17 ετών που ενδιαφέρονται να αποκτήσουν τις πρώτες θεωρητικές και πρακτικές γνώσεις σχετικά με τον αεροπορικό κλάδο.
Έντυπη Καθημερινή

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου