Χρύσα Λουλοπούλου : "Τι σου κάνω;" και "Τι σου κάνω;".

"Τι σου κάνω;" και "Τι σου κάνω;".

Γράφει η Χρύσα Λουλοπούλου

-Σιωπηηηή! Επιτέλους! Εσείς, το διπλανό ζευγάρι, να βγάλετε το σκασμόοοο!!

-Μαμά, τι έγινε; Τι φωνάζεις; Τι έπαθες; Τι ώρα είναι;

-Εγώ τι έπαθα; Κουφή είσαι; Ε, βέβαια, άμα πλακώνεις τα πιτόγυρα τα μεσάνυχτα, πέφτεις σε κώμα, ροχαλίζεις σα ρινόκερος και δε παίρνεις χαμπάρι τίποτα. Ρωτάς κι εμένα που δεν κοιμήθηκα καθόλου; Ένας βλάκας από παραδιπλανή σκηνή κουντούρντισε, δε μας άφησε να κλείσουμε μάτι!

-Δηλαδή;

-Όλο την ίδια ηλίθια ερώτηση κάνει! Σταμάτα να τη ρωτάς, βρε αγόρι μου! Αφού δεν της κόβει της γυναίκας! Μας έσπασες τα νεύρα τόσες ώρες "Τι σου κάνω;" και "Τι σου κάνω;"... Τι της κάνεις πια;; Τη σφάζεις; Και γιατί τη ρωτάς; Εσύ δεν ξέρεις; Θα μας αφήσετε να κοιμηθούμε επιτέλους; Κοντεύει να ξημερώσει! Κι αύριο μέρα είναι να λύσεις την απορία σου. Άντε γιατί θα έρθω στη σκηνή σας και θα γίνει το "σώσε!"

-Μάναααα! Ρεζίλι γίναμε! Τι είναι αυτά που φωνάζεις, καλέ; Ντροπήηη!

-Εγώ φωνάζω;; Αυτός!! Θα βρω και το μπελά μου από πάνω; Μας έπρηξε! Ας το πάρει απόφαση ότι έμπλεξε με χαζή που δεν καταλαβαίνει. Έι, κύριε, σε κάμπινγκ βρίσκεσαι, βγάλε το σκασμό, αλλιώς θα σε αναφέρω στον ιδιοκτήτη, το γαμπρό μου και θα δεις τι θα πάθεις!

-Ποιο γαμπρό σου, καλέ μαμά;; Τι είναι αυτά που λες; Από πού κι ως πού γαμπρός σου ο κύριος Θωμάς;...Αχ, Χριστέ μου, δεν έχει τέλος αυτή η ανηφόρα!...

-Πες τα, πες τα, κυρα-Βαγγελιώ! Μαζί σου! Ν'αγιάσει το στόμα σου!

-Είδες, Χρυσούλα;; Ο κόσμος συμφωνεί μαζί μου. Τον άκουσες με τ' αυτιά σου τον άλλο που επίσης δεν έκλεισε μάτι. Μόνο εσύ με μαλώνεις...

-Δε σε μαλώνω, βρε μαμά, απλώς...

-Ε,τι κάνεις;... Εγώ να κλείσω το στόμα μου, ή όποιος ενοχλεί όλο τον κόσμο;

-Έχεις δίκαιο... Συγγνώμη!

-Δεν τη δέχομαι! Εκτός...

-Εκτός;

-Εκτός να μ' αφήσεις ν' ανέβω στη νεροτσουλήθρα αύριο...

-Μαμά, σύνελθε, σε παρακαλώ! Πόσων χρονών είσαι;

-Όσο θέλω είμαι! Αυτό λαχταράει η ψυχή μου. Τόσες μέρες σε παρακαλάω!

-Δε γίνεται, βρε μανούλα μου...Φοβάμαι μη σκάσεις κάτω και σπάσεις κανένα κόκκαλο!

-Εσύ θα σκάσεις σαν καρπούζι, έτσι φουσκωτή που είσαι σαν παραγεμισμένος κούρκος... Πόσους κολοκυθοκεφτέδες ντερλίκωσες χθες; Ο ταβερνιάρης έτριβε τα χέρια του ευχαριστημένος.Την άδειασες την κατσαρόλα! Είπα εγώ τίποτε, που έγινες σαν τη "Σούζυ τρως";; Εγώ σ' αγαπάω όπως είσαι. Άντε...

-Έλα 'δω, μωρέ παραπονιάρα...Κι εγώ σ' αγαπάω! Για το καλό σου το κάνω...

-Ναι, καλά...Όλο με μαλώνεις...

-Αχού, το κορίτσι μου, μωρέ...Έλα, θα νοικιάσουμε θαλάσσιο ποδήλατο και θα κάνουμε όλο το γύρο του όρμου. Και θα σου πάρω μαλλί της γριάς το βράδυ από το πανηγύρι. Αλλά θα το φάμε από μισό, ναι; Το ζάχαρό σου, ξέρεις...

-Έστω...Καταφερτζού!...Άντε, καληνύχτα τώρα! Είδες, σταμάτησαν οι ερωτήσεις του διπλανού ... Καλά που είμαι εγώ εδώ, να βάζω τάξη! Μωρέ κι ο άγιος φοβέρα θέλει...

-Καληνύχτα, μανούλα!

-Καληνύχτα, πουλάκι μου! Αύριο να με ξυπνήσεις αν με παραπάρει ο ύπνος. Έχω ραντεβού με τη Νίτσα στη σκηνή της, να μου κάνει πεντικιούρ. Φούξια θα τα βάψω τα νύχια μου, να ταιριάζουν με τα μαλλιά μου.

-Ποια μαλλιά σου; Αφού είναι γκρίζα.

-Α, ναι, ξέχασα να στο πω, έκλεισα ραντεβού και με την Κική την κομμώτρια, να μου πετάξει κανά-δυο ροζ ανταύγειες, να δίνουν λίγο ένταση στο πρόσωπό μου. Και λίγη τσαχπινιά. Όσο να' ναι, ελεύθερα κορίτσια είμαστε...

Facebook/ Chryssa Loulopoulou