Παρασκευή 22 Σεπτεμβρίου 2017

Σοφία, αγάπη και ελπίδα




Σοφία, αγάπη και ελπίδα

Η οικογένεια, που κράτησε την Ελλάδα ζωντανή και την κρατά ακόμη, δέχεται συνεχώς χτυπήματα

Λίγο καιρό πριν φύγει για τον παράδεισο, η μάνα μας μου έδωσε μια συμβουλή. «Έρχονται δύσκολα χρόνια. Κράτα την οικογένεια σου και κάνε την προσευχή σου. Ο επόμενος πόλεμος θα είναι ο χειρότερος». Δεν κατάλαβα τότε τι ακριβώς εννοούσε. Μπορεί και λόγω των πολλών προβλημάτων που αντιμετώπιζα τότε να μην έδωσα την πρέπουσα σημασία.
Τώρα, όμως, που βλέπω τα λόγια της, σαν σε πίνακα, στην καθημερινή μου ζωή, καταλαβαίνω. Ο πόλεμος είναι, πράγματι, ο χειρότερος. Ο κίνδυνος παραμονεύει σε κάθε σου βήμα. Ο νέος δεν έχει πρόσβαση στην αγορά εργασίας. Ο εργαζόμενος είτε δεν πληρώνεται είτε μπορεί να βρεθεί στον δρόμο ανά πάσα στιγμή. Ο μέχρι πρότινος επιθυμητός καπιταλισμός μετατρέπεται σε μια απάνθρωπη μέθοδο συγκεντρώσεως κεφαλαίων για τους πολύ λίγους. Η πολιτική, που αποτελούσε ελπίδα για το μέλλον, έχει μετατραπεί σε ένα κλειστό κλαμπ για μετριότητες και κληρονόμους. Το χρήμα, που μέχρι πρότινος αποτελούσε τον τρόπο για να περάσεις καλύτερα, σήμερα αποτελεί είτε αυτοσκοπό είτε μακρινό όνειρο.
Η οικογένεια, που κράτησε την Ελλάδα ζωντανή και την κρατά ακόμη, δέχεται συνεχώς χτυπήματα, θεωρείται «αναχρονισμός» και «ξεπερασμένος θεσμός». Η μετριότητα και το βύσμα αποτελούν στόχο υψηλό και επιδίωξη αγωνιώδη. Οι θεσμοί εξαφανίζονται, τα σύμβολα καταπατώνται. Η παγκοσμιοποίηση δεν θέλει ανθρώπους, αλλά άτομα, αριθμούς. Οι μηχανές αντικαθιστούν τα χέρια, χωρίς να υπάρχει η ανάλογη παροχή δυνατοτήτων επιβίωσης σε όσους χάνουν τη δουλειά τους. Ο εργοδότης δεν έχει πρόσωπο, είναι συμβούλιο, είναι αλυσίδα, είναι κάποιος, κάπου, κάποτε...
Οι πολιτικοί παρέδωσαν τη διακυβέρνηση στους τραπεζίτες. Η τεχνολογία κάνει άλματα, αλλά αφήνει πίσω της συντρίμμια. Είναι ή δεν είναι αυτός ένας αμείλικτος και ανθρωποβόρος πόλεμος εν καιρώ, δήθεν, ειρήνης; «Κάνε την προσευχή σου» μου είπε η μάνα μας. Την κάνω, μάνα, αλλά βλέπω ότι ο σταυρός, το σχήμα του οποίου επικαλούμαι, εξαφανίζεται, Τον εξαφανίζουν ακόμη και οι Έλληνες, για να πουλήσουν περισσότερα γιαούρτια! Τον ξεπουλάει η χριστιανική -δήθεν- Ευρώπη για να μαζεύει μουσουλμανικό χρήμα! «Και πώς τη θυμήθηκες τη μάνα σου;» θα με ρωτήσετε. Σαν σήμερα γιόρταζε. Σοφίας, Αγάπης και Ελπίδας. Αυτά που μας λείπουν και αυτά που θα θέλαμε σήμερα, δηλαδή...
Η Ακίς
akis@dimokratianews.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου