Ήρθε
ο καιρός να αφυπνιστούμε
Αν
δεν υποχρεωθεί η Τουρκία να αναγνωρίσει
τις γενοκτονίες, θα συνεχιστούν οι πολιτικές της βαρβαρότητας
Γράφει ο Σάββας
Καλεντερίδης
Ο Μάξιμος Χαρακόπουλος
στην ειδική συνεδρίαση της Βουλής των Ελλήνων για την επέτειο της Γενοκτονίας
των Ελλήνων της Μικράς Ασίας, που έγινε στις 15 Σεπτεμβρίου 2017,
διαμαρτυρήθηκε στον προεδρεύοντα κ. Κρεμαστινό γιατί, αντί να μιλήσει για
γενοκτονία, μίλησε για καταστροφή. Πάντως, σύμφωνα με τον κ. Χαρακόπουλο, όταν
προσπάθησε να ερευνήσει το θέμα, δεν ήταν λίγοι οι βουλευτές που του είπαν «να
τα αφήσουμε αυτά και να κοιτάξουμε μπροστά»! Οποία πλάνη, οποία πολιτική
αφέλεια!
Να το επαναλάβουμε για
άλλη μια φορά. Η Τουρκία, ακριβώς επειδή η Ελλάδα δεν στάθηκε όρθια και δεν
διεκδίκησε να συμπεριληφθεί στη Συνθήκη της Λωζάννης η σαφής καταδίκη της
Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου και της Μικράς Ασίας, εξέλαβε τη στάση αυτή
της Αθήνας ως αποδοχή του δόγματος «σφάξε με, πασά μου, ν’ αγιάσω» και συνέχισε
τις ίδιες πολιτικές επί του Ελληνισμού της Κωνσταντινούπολης, της Ίμβρου, της
Τενέδου και της Κύπρου. Και συνεχίζει ακάθεκτη, γιατί νιώθει δικαιωμένη
βλέποντας Έλληνες πολιτικούς να συντάσσονται με τις θέσεις της και να λένε ότι
δεν έγινε γενοκτονία.
Έτσι, ο Ερντογάν,
νιώθοντας ότι έχει το ηθικό πλεονέκτημα, δεν έχει κανένα πρόβλημα να αρνείται
την αναγνώριση της Γενοκτονίας Ελλήνων, Αρμενίων και Ασσυρίων, και την ίδια
στιγμή να καταγγέλλει τους βουδιστές για τη «γενοκτονία των μουσουλμάνων της
Μιανμάρ» και τη διεθνή κοινότητα για συνενοχή, αφού δεν ορθώνει το ανάστημά της
σ’ αυτό το έγκλημα. Ναι, δεν έχει κανένα πρόβλημα να χαρακτηρίζει γενοκτονία
τον θάνατο περίπου 1.000 μουσουλμάνων της Μιανμάρ και να λέει ότι όχι μόνο δεν
έγινε η γενοκτονία περίπου 4.000.000 χριστιανών το 1914-1923 στην Ανατολή, αλλά
να ισχυρίζεται ότι γενοκτονία και σφαγές έκαναν οι Έλληνες του Πόντου και οι
Αρμένιοι εναντίον των Τούρκων.
Για να αντιληφθούν την
τραγική πλάνη στην οποία βρίσκονται όσοι νομίζουν ότι είναι προοδευτικό να λες
«πρέπει να τα ξεχάσουμε αυτά και να κοιτάξουμε μπροστά», θα αναφέρω ένα γεγονός
που συνέβη προχθές στην Άγκυρα. Στις αρχές της εβδομάδας έχασε τη ζωή της η
ογδοντάχρονη Χατούν Τουγλούκ, μητέρα της βοηθού συμπροεδρεύουσας του Κόμματος
της Δημοκρατίας των Λαών (HDP) Αϊσέ Τουγλούκ, που κατοικούσε στην Άγκυρα. Το
λείψανο μεταφέρθηκε στον λατρευτικό οίκο των αλεβιτών, στη συνοικία Μπατίκεντ
της Άγκυρας. Εκεί παραβρέθηκαν ανώτατοι αξιωματούχοι του HDP, βουλευτές και
συγγενείς της θανούσης. Η Αϊσέ Τουγλούκ, που είναι φυλακισμένη για πολιτικούς
λόγους στις ειδικές φυλακές της Νικομήδειας, παρέστη στην κηδεία έχοντας λάβει
ειδική άδεια και με τη συνοδεία στρατοχωροφυλακής.
Μετά την τελετουργία, που
έγινε κατά τα έθιμα των αλεβιτών, το λείψανο μεταφέρθηκε στο νεκροταφείο Ιντζέκ
της Άγκυρας για να γίνει η ταφή. Εκεί περίμενε μια ομάδα 50 εθνικιστών, που
επιτέθηκε στους συμμετέχοντες στην τελετή, εκτοξεύοντας συνθήματα, όπως «εδώ
υπάρχουν μνήματα μαρτύρων, δεν επιτρέπουμε να ταφούν λείψανα τρομοκρατών. Δεν
μπορεί να ρυπαίνουν το νεκροταφείο λείψανα Κούρδων αλεβιτών». Οι εθνικιστές
περικύκλωσαν το μνήμα και απειλούσαν να μη συνεχιστεί η διαδικασία της ταφής,
γιατί δεν πρόκειται να επιτρέψουν κάτι τέτοιο. Αφού έμειναν εκτεθειμένοι στις
ύβρεις και τις απειλές οι συγγενείς της θανούσης και οι βουλευτές επί μία ώρα,
εδέησε να επέμβει η αστυνομία.
Έτσι, αφού είχαν
τρομοκρατηθεί οι πάντες, μετά την παρέμβαση των ειδικών δυνάμεων της
αστυνομίας, η ομάδα των 50 εθνικιστών απομακρύνθηκε, αφού όμως τους δόθηκε η
διαβεβαίωση ότι δεν πρόκειται να παραμείνει εκεί το λείψανο της θανούσης. Στη
συνέχεια, οι... αρμόδιοι υποχρέωσαν τους συγγενείς της θανούσης να ξεθάψουν το
λείψανο που είχε ήδη τοποθετηθεί στο μνήμα. Έτσι, οι συγγενείς πήραν πίσω το
λείψανο και το μετέφεραν στο Ντερσίμ, μια μαρτυρική περιοχή που κατοικείται από
Κούρδους αλεβίτες, οι οποίοι υπέστησαν γενοκτονία από τον στρατό του Κεμάλ και
έπειτα από προσωπική εντολή του το 1937-1938. Δεν χρειάζεται να πούμε τίποτε
άλλο. Ούτε να σχολιάσουμε. Όλα αυτά έγιναν με άδεια, αν όχι με εντολή του
τουρκικού κράτους.
Οι Έλληνες πρέπει να
ξυπνήσουμε. Αν δεν διεκδικήσουμε την αναγνώριση της γενοκτονίας, αν δεν
υποχρεωθεί η Τουρκία να αναγνωρίσει τις γενοκτονίες που διέπραξε, το τουρκικό
κράτος και ο τουρκικός λαός θα νιώθουν δικαιωμένοι και θα συνεχιστούν οι
πολιτικές της βαρβαρότητας και της γενοκτονίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου