19η Νοεμβρίου Παγκόσμια Ημέρα ενάντια στην Παιδική Κακοποίηση

Παγκόσμια Ημέρα ενάντια στην Παιδική Κακοποίηση

Ο μικρός Ιβάν ήταν 7 χρονών όταν πέθανε από τα τραύματά του μετά  από την κακοποιήση που είχε δεχτεί από τους γονείς του. Ο Ιβάν είχε γράψει αυτό το γράμμα πριν σταματήσει η καρδιά του στο νοσοκομείο: 

"Αγαπητέ μαμά και μπαμπά, είμαι τρομαγμένος γιατί είμαι άσχημος και ανόητος. Λυπάμαι γιατί δεν μπορείτε να με αγαπάτε. Ποτέ δεν ήθελα να σας ενοχλήσω. Το μόνο που ήθελα ήταν να πάρω μια αγκαλιά και μια αγκαλιά από τη μαμά και να ακούσω ότι με αγαπάς μία φορά. Μπαμπά απλά ήθελα να παίζεις μαζί μου, να κρατάς το χέρι μου για μια βόλτα ή να τραγουδάς για μένα. Ξέρω ότι είμαι ντροπή για σένα. Ποτέ δεν θα είμαι αυτά τα πράγματα. "

Το χρονικό διάστημα από 1ης έως 19ης Νοεμβρίου έχει κηρυχθεί ως «19 Ημέρες Ακτιβισμού κατά της Παιδικής Κακοποίησης» («19 Days of Activism for Prevention of Abuse and Violence against Children»), προκειμένου μέσα από διάφορες δράσεις να δοθεί έμφαση στο γεγονός ότι όλο και περισσότερα παιδιά σήμερα είναι θύματα βίας από τους ενήλικες. Παλαιότερα ήταν γνωστή ως «Παγκόσμια Ημέρα κατά της Παιδικής Κακοποίησης» (19 Νοεμβρίου).

Η επιλογή του χρόνου δεν είναι τυχαία, αλλά έγινε για να συνδυαστεί με την Παγκόσμια Ημέρα για τα Δικαιώματα του Παιδιού (20 Νοεμβρίου). Η πρωτοβουλία ανήκει στην «Women's World Summit Foundation» (WWSF), που συσπειρώνει μη κυβερνητικές οργανώσεις, γυναικείες και για την υπεράσπιση του παιδιού. Από ελληνικής πλευράς συμμετέχει το «Χαμόγελο του Παιδιού».

Παγκόσμια Ημέρα ενάντια στην Παιδική Κακοποίηση λοιπόν είναι η σημερινή και δυστυχώς τα στοιχεία μόνο βελτίωση δεν δείχνουν, αφού μόνο φέτος έχουν καταγραφεί 700 τραγικές περιπτώσεις κακοποίησης ανήλικων παιδιών από τους γονείς τους.

Σημειώνεται όμως ότι σε διεθνές επίπεδο τουλάχιστον 1 στα 5 κορίτσια και 1 στα 10 αγόρια πέφτουν θύματα σεξουαλικής κακοποίησης πριν την ηλικία των 18, αλλά μόνο 1 στα 3 περιστατικά καταγγέλλονται (ICMEC). Επίσης 20.9 εκατομμύρια παιδιά είναι θύματα καταναγκαστικής εργασίας εκ των οποίων 4.5 (22%) εκ καταναγκαστικής σεξουαλικής εκμετάλλευσης, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εργασίας. Επιπλέον, 2 εκατομμύρια παιδιά έρχονται αντιμέτωπα με τη σεξουαλική κακοποίηση σε παγκόσμιο επίπεδο κάθε χρόνο (ICMEC).

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας στην κακομεταχείριση των παιδιών περιλαμβάνονται: «Όλες οι μορφές σωματικής, συναισθηματικής, σεξουαλικής κακοποίησης, παραμέλησης ή αμελούς διαπαιδαγώγησης ή εμπορικής ή άλλης εκμετάλλευσης, που γίνονται στο πλαίσιο κάποιας σχέσης ευθύνης, εμπιστοσύνης ή δύναμης με το παιδί, με αποτέλεσμα την πραγματική ή δυνητική βλάβη στην υγεία του παιδιού, στην επιβίωση, στην ανάπτυξη ή στην αξιοπρέπειά του. Η παιδική κακομεταχείριση εμφανίζεται σε παιδιά κάτω των 18 ετών».

Παρά τις πολλές μορφές που μπορεί να πάρει η παιδική κακοποίηση, τέσσερις είναι οι βασικοί της τύποι σύμφωνα με τον Π.Ο.Υ.

• Σωματική Κακοποίηση.

• Σεξουαλική Κακοποίηση ή Σεξουαλική Παραβίαση ή Αιμομιξία.

• Συναισθηματική και Ψυχολογική Κακοποίηση.

• Παραμέληση.

Στη σημερινή κοινωνία η αντίληψη ότι η ενδοοικογενειακή βία, ιδιαίτερα σε βάρος ανηλίκων, αποτελεί ιδιωτική υπόθεση, σταδιακά εξαλείφεται και καθίσταται σαφές ότι όλοι οι θεσμοί του άτυπου κοινωνικού ελέγχου έχουν υποχρέωση να καταγγείλουν την κακοποίηση παιδιών.

Μάλιστα, το 2006 θεσπίστηκε ένας νέος νόμος (Ν 3500/2006) για την καταπολέμηση της ενδοοικογενειακής βίας και σύμφωνα με αυτόν ο εκπαιδευτικός ο οποίος κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του διαπιστώνει ή πληροφορείται ότι έχει διαπραχθεί σε βάρος μαθητή έγκλημα ενδοοικογενειακής βίας, οφείλει να ενημερώσει το διευθυντή του σχολείου και αυτός εν συνεχεία τον αρμόδιο εισαγγελέα.

Μελέτες έχουν δείξει ότι το ιστορικό σεξουαλικής κακοποίησης οδηγεί σε πολλαπλές διαταραχές της υγείας κατά τη διάρκεια της ενήλικης ζωής του παιδιού, προκαλώντας ένα τεράστιο βάρος για όλη τη ζωή των θυμάτων και μια ευρεία πρόκληση για τη δημόσια υγεία.

Δυστυχώς, έχει επίσης αποδειχτεί ότι το ιστορικό σεξουαλικής κακοποίησης σχετίζεται με τάσεις αυτοκτονίας, μετατραυματικό στρες, διαταραχές άγχους, κατάθλιψης, διατροφικές διαταραχές και διαταραχές στον ύπνο, ενώ σύμφωνα με τους ειδικούς η σεξουαλική θυματοποίηση επηρεάζει τον εγκέφαλο του παιδιού και έχει σοβαρές επιπτώσεις στη υγειά του για την υπόλοιπη ζωή του. Δημιουργεί κινδύνους για προβλήματα ψυχικής και σωματικής υγείας, περιλαμβανομένου και του κινδύνου για θάνατο από διαβήτη, καρκίνο και καρδιακή ανεπάρκεια.

Για όλους τους παραπάνω λόγους έχετε πάντως κατά νου ότι η κακοποίηση των παιδιών δεν συνιστά οικογενειακή υπόθεση αλλά ευθύνη ολόκληρου του κοινωνικού συνόλου.

Πηγές:

http://www.healthtimes.gr/ponos/1028/Pagkosmia_Imera_Enantia_stin_Paidiki_Kakopoiisi.htm

http://www.mothersblog.gr/paidi/story/31928/pagkosmia-hmera-enantia-stin-paidiki-kakopoiisi

https://radiomemory.gr/enimerosi/genika-nea/16314-paidiki-kakopoiisi