Λέοντος Μελά : Ο ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΠΡΟΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

Ο ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΠΡΟΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

Και ο Σωκράτης δίδασκε ότι ποτέ δεν πρέπει ν' ανταποδίδουμε κακόν αντί κακού, αδικία αντί αδικίας, βλάβη αντί βλάβης.

«Όταν κακοποιείς τον πλησίον σου είσαι άδικος, έλεγε ο Σωκράτης, οποιονδήποτε κακόν ή αδικία και αν υπέφερες εξαιτίας του».

Αλλ' ο Σωκράτης, όσα με τα λόγια του δίδασκε, τα επισφράγιζε πάντοτε και με τα έργα το .

Όμως κακή τύχη του έδωσε σαν σύζυγο την Ξανθίππη, μια γυναίκα σε υπέρμετρο βαθμό οξύθυμη και διεστραμμένη, που πολλές φορές  αυθαδίαζε και φερόταν βάναυσα κατά του σεβασμίου εκείνου ανδρός• αλλά με πραότητα υπέφερε τα πάντα ο Σωκράτης και ποτέ δεν θέλησε να την εκδικηθεί και να της  ανταποδώσει ύβρη αντί ύβρεως, κακό αντί κακού.

Κάποια μέρα ενώ η παράφορος αυτή γυναίκα  μανιωδώς κραύγαζε και βροντοφώναζε εξυβρίζοντας τον αγαθόν σύζυγό της, αυτός ατάραχος έβγαινε από την οικία. Η Ξανθίππη τότε, άρπαξε ένα αγγείο γεμάτο, και το άδειασε πάνω στο κεφάλι του συζύγου της. Αλλ' ο Σωκράτης, αντί ν' αγανακτήσει, γελώντας είπε «μετά τας βροντάς επέρχεται βροχή», διδάσκοντας έτσι την υπομονή, την πραότητα, την αμνησικακία.

Άλλοτε πάλιν κάποιος κακοήθης κτύπησε σφοδρά τον Σωκράτη στο πρόσωπο, ώστε και πληγώθηκε βαριά αλλά και πρήστηκε το πρόσωπό του• ο Σωκράτης όμως, αφού ατάραχα υπέφερε την προσβολή, έγραψε πάνω στο προσώπου του το όνομα του εκείνου  του κακοήθους, όπως γράφεται πάνω  στους ανδριάντες το όνομα του γλύπτη, και αυτή ήταν η μοναδική εκδίκηση του ενάρετου αυτού άνδρα.

Όταν δε ο κωμικός ποιητής των Αθηνών ο Αριστοφάνης, θέλοντας να εμπαίξει τους σοφιστές, εισήγαγε το πρόσωπον του Σωκράτη στην κωμωδία του που επιγράφεται «Νεφέλες», ο Σωκράτης, που παραβρισκόταν στο θέατρο, όχι μόνον ατάραχα παρατηρούσε το πρόσωπό του αδίκως να εμπαίζεται από τον κωμικό, αλλ' και όταν αντιλήφθηκε ότι κάποιοι ξένοι θεατές επιθυμούσαν να γνωρίσουν προσωπικά τον διακωμωδούμενο πάνω στην σκηνή Σωκράτη, σηκώθηκε από την θέση του, προκειμένου να τον δουν  ευκολότερα οι περίεργοι ξένοι, αποδεικνύοντας με αυτόν τον τρόπο  ότι η αληθινή αρετή είναι ανώτερη από οποιαδήποτε  ύβρη  και από οποιοδήποτε  εμπαιγμό.

Όταν δε οι διεφθαρμένοι συμπολίτες του, μη ανεχόμενοι αυτόν να στηλιτεύει την κακία και να διδάσκει την αρετή, τον καταδίκασαν να πιεί το κώνειο, «ουδέν πάθος, είπε ο Σωκράτης, ουδέν αίσθημα εκδικήσεως αισθάνομαι κατά των κατηγόρων και δικαστών μου• ούτε ν' αντιδικώμεν, ούτε να κακοποιώμεν πρέπει τινά, ό,τι δήποτε και αν πάσχωμεν υπ' αυτών.» Και διά των πλέον χριστιανικών αυτών λόγων επισφράγισε στη φυλακή τον ενάρετο βίο του.

Ορθότατα λοιπόν είπαν ότι, αν ο Σωκράτης δεν ευτύχησε να γεννηθεί χριστιανός, αναφάνηκε όμως αληθινός προαπόστολος του χριστιανισμού, διότι διαμέσου της ενάρετης διδασκαλίας και διαγωγής του προετοίμασε τα πνεύματα προς ευκολότερη αποδοχή των θείων αρχών του χριστιανισμού.

Διασκευή εκ του πρωτοτύπου από τον Κων/νο Γραικιώτη 

Από το βιβλίο του Λέοντος Μελά «Ο Γεροστάθης ή αναμνήσεις της παιδικής μου ηλικίας»