Επικρεμάμενοι κίνδυνοι

Επικρεμάμενοι κίνδυνοι

Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, εν μέσω της εξουθενώσεως των πολιτών, λόγω «ευρωπαϊκής πορείας», και μεγίστων εθνικών κινδύνων από την τακτική με Τουρκία και Σκόπια, βαδίζει σταθερά στο τέρμα της πορείας της. Ο λαός που έχει πικρή εμπειρία από τους πολιτικούς δεν πιστεύει πλέον στις διακηρύξεις των κομμάτων. Η μεταπολιτευτική ιστορία τον δίδαξε ότι τα προγράμματά τους γίνονται για να σαγηνεύσουν τους ψηφοφόρους και όχι για να εφαρμοσθούν. Ρέπουν όλα τα κόμματα στη δημαγωγική γοητεία. Τα ηγετικά τους κλιμάκια περιβάλλονται, κατά κανόνα, από κόλακες, αριβίστες και συμφεροντολόγους.

Μπορεί αυτά να συμβαίνουν και αλλού, αλλά στην Ελλάδα έγιναν κανόνας. Για τον λόγο αυτό, ισχυρά κόμματα, κατεχόμενα από το πάθος της εξουσίας, χάνουν την επαφή με το δημόσιο αίσθημα και περιέρχονται βαθμιαίως σε λαϊκή απομόνωση. Αυταπατώνται και καταρρέουν. Η αποτυχία ενός κόμματος, ασφαλώς, επιφέρει δεινά. Όταν, όμως, περιέρχεται σε ανυποληψία το σύνολο σχεδόν του πολιτικού κόσμου, τα πράγματα γίνονται επικίνδυνα. Τα κόμματα σήμερα δεν βλέπουν πέρα από το προσωπικό τους συμφέρον. Φουντώνουν τις φλόγες του μίσους. Εξυπηρετούν το παιχνίδι των Τούρκων, εξασθενίζοντας την Ελλάδα με εσωτερική ένταση. Επαυξάνουν την εξαθλίωση των πολιτών λόγω ευρωδουλείας και κλείνουν τα αυτιά τους στις φωνές απογνώσεως. Τα παραισθησιογόνα της ευρωπαϊκής προπαγάνδας μάς έχουν προκαλέσει παράλυση.

Η Ελλάς σπάνια αντιμετώπισε κατάσταση τόσο δύσκολη και αδιέξοδη όσο η σημερινή. Η πατρίδα μας κάθεται επάνω σε ένα ηφαίστειο κοινωνικών και εθνικών προβλημάτων. Και το ηφαίστειο είναι εν ενεργεία. Η πορεία του έθνους μας είναι ναρκοθετημένη. Και ποτέ το μέλλον δεν ήταν τόσο αβέβαιο όσο τώρα. Η προοπτική δεν αποκλείει και την πλέον επικίνδυνη έκπληξη.

Δεν έπραξε και δεν πράττει η κυβέρνηση (αλλά και τα άλλα κόμματα) το χρέος της έναντι του λαού. Σε κοινωνικό αλλά και σε εθνικό επίπεδο, δεν του λέγει την αλήθεια. Του αποκρύπτει τα πραγματικά δεδομένα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι προκλήσεις από Τουρκία και Σκόπια θέτουν σε κίνδυνο την εθνική μας υπόσταση.

Θα επικεντρώσουμε το άρθρο μας στον εξ Ανατολών κίνδυνο. Ο σατράπης της Άγκυρας, βάρβαρος και πονηρός, επιδιώκει να εκβιάσει και να ταπεινώσει τη χώρα μας. Πρώτο ολέθριο δικό μας λάθος είναι ότι ανοίξαμε απερίσκεπτα τα σύνορά μας. Πρόκειται για πληγή ανεπούλωτη, που προκάλεσε τεράστια ζημιά, κυρίως στα νησιά μας.  

Ελλάδα και Τουρκία είναι μέλη του ΝΑΤΟ. Αλλά διαχρονικά από το 1952 μέχρι σήμερα, το ΝΑΤΟ ουδέποτε μας υπεστήριξε. Πάντοτε έπαιρνε το μέρος της Τουρκίας. Όταν έγινε η βάρβαρη τουρκική εισβολή στην Κύπρο (πρόσφατα ο Ερντογάν την εχαρακτήρισε… «ειρηνευτική επιχείρηση»), το Συμβούλιο των Μονίμων Εκπροσώπων των χωρών του ΝΑΤΟ συνήλθε στις Βρυξέλλες στις 20 Ιουλίου 1974, αλλά απέφυγε να πάρει ουσιαστικά θέση, ενισχύοντας εμμέσως την Άγκυρα. Όταν στις 30 Ιουλίου του ιδίου έτους η Ελλάδα ζήτησε να συνέλθει εκτάκτως το Συμβούλιο του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες, ο γενικός γραμματέας της «Συμμαχίας», ο περιβόητος Λουνς, μας απήντησε ότι αυτό δεν μπορούσε να συμβεί επειδή θα έφευγε για… διακοπές!

Τώρα, ο διοικητής των δυνάμεων του ΝΑΤΟ, ο οποίος ρωτήθηκε εάν θα παρέμβει για την απελευθέρωση των δύο στρατιωτικών μας, απήντησε αδιάφορα ότι «αυτό είναι θέμα μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδος»! Εάν είχαμε έναν ΗΓΕΤΗ, θα όφειλε να δηλώσει απερίφραστα στο επιτελείο των Νατοϊκών ότι, αφού αυτή η «συμμαχία» δεν είναι σε θέση ή δεν θέλει να εξασφαλίσει την ισότιμη, δικαία διευθέτηση των διαφορών δύο μελών της και λειτουργεί μονίμως υπέρ των συμφερόντων της Τουρκίας, η Ελλάς δεν έχει κανέναν λόγο να παραμένει σε μια τέτοια «Συμμαχία» και αποχωρεί.

Τον καιρό της κυπριακής τραγωδίας, ο αείμνηστος Δημήτρης Ψαθάς, σε ένα χρονογράφημά του, σχολίαζε τη Νατοϊκή θέση που είχε διατυπωθεί με αυτά τα λόγια: «Τα θέματα της διαμάχης μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας είναι ασφαλώς πολύ λιγότερο σημαντικά από τα κοινά στρατηγικά μας ενδιαφέροντα, τα οποία μπορούν μόνον να εξασφαλισθούν διά μέσου μιας συνεχούς και δραστήριας συμμετοχής στη Συμμαχία…». Και ο Ψαθάς προσέθετε: «Μεταφραζόμενα ταύτα εις την απλοελληνική, σημαίνουν: Αν οι Τούρκοι σάς κατέσφαξαν στην Κύπρο, δεν έχει καμία σημασία. Αν σας ζητούν ακόμα και τώρα εξευτελιστικές παραχωρήσεις, δεν έχει σημασία. Σημασία έχει να βρίσκεσθε μέσα στο ΝΑΤΟ και να πολεμάτε μαζί με τους Τούρκους εναντίον των Ρώσων για τα αμερικανικά συμφέροντα»! Διαπιστώνουμε ακόμα μία φορά ότι η Νατοϊκή νοοτροπία παραμένει αναλλοίωτη μέσα στον χρόνο. Η Ιστορία επαναλαμβάνεται.

Έχουμε, όμως, και τη μαντάμ Μέρκελ, η οποία, παρότι η Τουρκία δεν είναι στην Ευρωπαϊκή Ένωση, την ενίσχυσε με επιπλέον τρία δισεκατομμύρια ευρώ!  

Ενθουσιασμένος ο σουλτάνος Ερντογάν που βλέπει να αποδίδει η τακτική του, σε μια παράκρουση φρενών, απειλεί ακόμα και την Αμερική με τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο! Κρατά στα μπουντρούμια τον αμερικανό πάστορα ως… «κατάσκοπο» και εκβιάζει τον Τραμπ για να του παραδώσει τον Γκιουλέν. Ο ίδιος εκβιασμός ασκείται και προς εμάς. Όσο δεν του παραδίνουμε τους οκτώ «πραξικοπηματίες», θα κρατά στα «λευκά κελιά» τα δύο παιδιά μας.

Ο πρωθπουργός βρίσκεται παγιδευμένος σε ένα διπλωματικό κουβάρι, που θα τον πνίξει. Εξαιτίας των δικών του κακών χειρισμών και του τυχοδιωκτισμού του, αντιμετωπίζει δίλημμα τραγικό.  Το κύμα της λαϊκής οργής θα φουντώνει.  

Ο αμερικανός πρεσβευτής Πάιατ ήταν αποκαλυπτικός για τα επόμενα βήματα Ελλάδος – Τουρκίας: «Φοβούμαι αθέλητα περιστατικά». Θεωρείται σίγουρο ότι ο Ερντογάν σύντομα θα προχωρήσει σε νέα πρόκληση.  

Το κακό καλπάζει ακάθεκτο. Αποτυχία σε όλους τους τομείς. Οι πολιτικές δυνάμεις του τόπου απετελματώθησαν. Ούτε η Νέα Δημοκρατία αποτελεί λύση. Ο Τσίπρας οφείλει να παραιτηθεί και να σχηματιστεί μια κυβέρνηση «εθνικής σωτηρίας», με πρωθυπουργό προσωπικότητα έξω από τα υπάρχοντα κόμματα. Και ο άνθρωπος αυτός πρέπει να πλαισιωθεί από έμπειρους διπλωμάτες και στρατιωτικούς.

Καιρός για χάσιμο δεν υπάρχει. Ούτε υφίστανται περιθώρια για ερασιτεχνικούς πειραματισμούς χρεοκοπημένων κομμάτων και κομματιδίων. Εάν ο Αλέξης απορρίψει την παραίνεσή μας, θα είναι ο πρώτος που θα κληθεί να απολογηθεί για τα δεινά που διαγράφονται έντονα στον διπλωματικό ορίζοντα. Αλλά τότε το κακό θα ισοδυναμεί με εθνική συμφορά. Και δεν θα αποβεί σε βάρος μόνο της κυβέρνησης αλλά και της χώρας. Κι αυτό κανείς δεν πρόκειται να του το συγχωρήσει.

Από άρθρο του Γ. Λεονταρίτη στο ΠΑΡΟΝ. Ολόκληρο το άρθρο θα το βρείτε εδώ:

https://www.paron.gr/2018/03/27/i-lysi/