ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΕΟΝΤΑΡΙΤΗΣ : Ο στόχος…

 Σύμφωνα με έγγραφο της CIA του 1958, ο Τίτο …επινόησε τον όρο «Λαική Δημοκρατία της «Μακεδονίας»», με την ελπίδα να λειτουργήσει ως «μαγνήτης» (δήθεν ανεξαρτησίας) και να προσελκύσει κομμάτια της Βόρειας Ελλάδας και της Βουλγαρίας.

ΜΕ ΤΟΝ ΦΑΚΟ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

Ο στόχος…

Γράφει ο ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΕΟΝΤΑΡΙΤΗΣ

Τόσο η κυβέρνηση όσο και τα άλλα κόμματα που συναινούν στη σύνθετη ονομασία για το κράτος των Σκοπίων αγνοούν ή υποτιμούν τον προαιώνιο στόχο των γειτόνων, σε σχέση και με τη γεωγραφική μας θέση. Η Ελλάς είναι από άποψη γεωγραφική όπως ο φελλός στην μπουκάλα. Κλείνει το στόμιο και δεν αφήνει τον σλαβικό όγκο να ξεχυθεί προς τη θάλασσα. Αυτή είναι μια στατική εικόνα.

Η πραγματικότητα είναι ακόμη χειρότερη, γιατί έχει δυναμικό χαρακτήρα. Οι Σλάβοι είναι ηφαίστειο και η λάβα του έχει κατεύθυνση προς τον Θερμαϊκό και προς τις ακτές του Αιγαίου. Εάν διαβάσει κανείς το Σύνταγμα των Σκοπίων, θα διαπιστώσει ότι οι στόχοι αυτοί παραμένουν μέσα στον χρόνο πάντα αναλλοίωτοι. Κι αυτό το Σύνταγμα οι Σκοπιανοί δεν πρόκειται να το αλλάξουν, ακόμα κι αν δώσουν υποσχέσεις. Η σύνθετη ονομασία αποτελεί το κλειδί για να ανοίξουν το πέρασμα στον προαιώνιο στόχο. Οι βλέψεις τους υπάρχουν, ζουν και δεν έχουν ποτέ εγκαταλειφθεί.

Το 1924 ο άλλοτε γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος, ο ιστορικός Γιάννης Κορδάτος είχε πει: «Ο κομμουνισμός στην Ελλάδα παρουσιάστηκε ως σύμμαχος του βουλγαρικού σοβινισμού…». Σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ παρουσιάζεται ως σύμμαχος του σοβινισμού των Σκοπίων. Οι διαχειριζόμενοι την εξωτερική μας πολιτική αγνοούν ιστορικά γεγονότα που έχουν σχέση με την ιστορία του Διεθνούς Κομμουνισμού, τα οποία θα μπορούσαν να επικαλεσθούν στις διαπραγματεύσεις με τους Σκοπιανούς. Αγνόησαν τη σαφή δήλωση του Γκλιγκόροφ, που παραδέχθηκε ότι οι συμπατριώτες του είναι Σλάβοι. Αλλά δεν γνωρίζουν και τη μαρτυρία του «μεγάλου αιρετικού» γιουγκοσλάβου κομμουνιστή Μίλοβαν Τζίλας. Πράγματι, κατά τη γνώμη του Τζίλας, ακόμα και ο βούλγαρος ηγέτης Γκ. Δημητρόφ δεν προσχωρούσε στην άποψη ότι οι «Μακεδόνες» αποτελούσαν μια χωριστή εθνότητα. Αυτά καταγράφει ο Τζίλας στο βιβλίο του «Συνομιλίες με τον Στάλιν».

Εκείνοι που υπεραμύνονται της σύνθετης ονομασίας για τα Σκόπια χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: α) Σε αυτούς που εμπνέονται από τις παλαιές δοξασίες της Κομιντέρν και ενσυνείδητα κάνουν λόγο για «Μακεδόνες» που εκτείνονται πέρα από τα ελληνικά σύνορα και β) στους άλλους, που μπορεί να μην ασπάζονται τις παλαιοκομμουνιστικές θεωρίες, αλλά έχουν πλήρη άγνοια της βαθύτερης πολιτικής των Σκοπίων. Και οι δύο κατηγορίες, ξεκινώντας από διαφορετική όχθη, συγκλίνουν στον ίδιο στόχο: Να φανούν υπάκουοι και αρεστοί στα ξένα κέντρα των Βρυξελλών, της Αμερικής και του ΝΑΤΟ. Θα αναλύσουμε το θέμα ξεχωριστά για τις δύο πλευρές. Διότι αμφότερες οι κατηγορίες πέφτουν σε μια τραγική πλάνη. Θα το δούμε αυτό.

 

Πρώτα θα εξετάσουμε την περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ και των παραφυάδων του. Ο Τσίπρας και οι κυβερνώντες, παρά τα λεγόμενά τους ότι οι «προσδιορισμοί» αποκλείουν –δήθεν– εδαφικές βλέψεις κ.λπ., εμπνέονται από τη γραμμή της Κομιντέρν (δηλαδή της Κομμουνιστικής Διεθνούς) των προπολεμικών χρόνων. Νομίζουν ότι με τη στάση τους αυτή αποκτούν «αριστερή» ταυτότητα και εξασφαλίζουν την ανοχή του ΚΚΕ. Ποια ήταν η «γραμμή» της Κομμουνιστικής Διεθνούς; Το Πρωτόκολλο 207 της Κομιντέρν, που σχεδιάστηκε μυστικά στη Μόσχα στις 25 Φεβρουαρίου του 1934, είχε σκοπό την επίλυση του «μακεδονικού προβλήματος».

Το κείμενο αυτό κατηγορούσε τα τρία «ιμπεριαλιστικά» κράτη, Ελλάδα, Βουλγαρία και Γιουγκοσλαβία, για τη δημιουργία πολιτικού αδιεξόδου στην περιοχή, σε βάρος… «γηγενών κατοίκων»! Η Ελλάδα ειδικά κατηγορήθηκε για… «εξελληνισμό των τοπικών πληθυσμών»! Η δε Βουλγαρία κατηγορήθηκε ότι, στην προσπάθειά της να κυριαρχήσει στην περιοχή, χρησιμοποιούσε τη γλωσσολογία ως «ιμπεριαλιστικό εργαλείο».

Γενικά, η Κομιντέρν κατηγορούσε και τις τρεις χώρες ότι «κατέστησαν σκλάβους τους ντόπιους Μακεδόνες» και καλούσε την εργατική τάξη των τριών «ιμπεριαλιστικών κρατών» να εξεγερθεί ενάντια στην «αδικία»! Για τον Τίτο, που ήξερε τα πάντα γύρω από το μυστικό Πρωτόκολλο, το μήνυμα –πολύ αργότερα– ήταν ξεκάθαρο. Από τη στιγμή που προσδοκούσε να ανεξαρτητοποιηθεί από την άμεση επιρροή του Κρεμλίνου κι επειδή είχε καταλάβει τι ακριβώς περίμεναν από εκείνον οι σοβιετικοί αυθέντες του, σχεδίαζε να οριοθετήσει καινούργια σύνορα, εκεί που δεν υπήρχαν ποτέ πριν. Ως πιστός κομμουνιστής αλλά και φανατικός γιουγκοσλάβος εθνικιστής, θα επινοούσε μια καινούργια «Δημοκρατία», η οποία θα μπορούσε ίσως κάποια μέρα να οδηγήσει στην έξοδο στο Αιγαίο, κάτι που τόσο ο ίδιος όσο και ο Στάλιν εποφθαλμιούσαν.

Ο αμερικανός πρέσβης Τζ. Πάιατ, που σαν νέος Πιουριφόι πιέζει και απειλεί τους υπάκουους Τσίπρα και Μητσοτάκη να κλείσει άμεσα το Σκοπιανό, «αλλιώς θα χάσουμε πολλά», θα όφειλε να γνωρίζει αυτά που έλεγε ο συνάδελφός του στα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια, ο Έντουαρντ Στετίνιους. Ο τότε αμερικανός πρέσβης ετόνιζε: «Κάθε συζήτηση περί μακεδονικού έθνους αποτελεί αδικαιολόγητη προπαγάνδα». Εκείνο που όλοι αγνοούν είναι ποιος υπήρξε πραγματικά ο υποκινητής της αναταραχής των Βαλκανίων και ο οραματιστής της ενιαίας «Μακεδονίας». Ο άνθρωπος αυτός ήταν ο… Τρότσκι! Ο δημιουργός του Κόκκινου Στρατού –όπως αποκαλύπτουν τα σοβιετικά αρχεία– τον Σεπτέμβρη του 1912, ως απεσταλμένος της εφημερίδας «Σκέψη του Κιέβου», πήρε την εντολή να περάσει στα Βαλκάνια.

Πριν και μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους, ο Τρότσκι είχε κάνει τη Θεσσαλονίκη βάση των επιχειρήσεών του και κρυβόταν μέσα στη συντροφιά εβραίων σοσιαλιστών! Μαζί τους προωθούσε την ιδέα της μετατροπής των Βαλκανίων σε χώρο πειραματισμού του διεθνιστικού προλεταριάτου. Αυτός, μέσω του Αβραάμ Μπεναρόγια, έβλεπε με θετικό μάτι τη «σοσιαλιστική Φεντερασιόν» στην Ελλάδα. Ο Τρότσκι όμως, που ακόμα θαυμάζεται από πολλούς, υποστήριζε τους Οθωμανούς και τους Βούλγαρους, και όχι τους Έλληνες.

Εάν σήμερα περάσει η σύνθετη ονομασία, θα αποτελέσει το πρώτο βήμα για να εφαρμόσουν ο Ζόραν Ζάεφ και οι Σκοπιανοί σε επόμενο στάδιο την «ενιαία Μακεδονία» και να ζητούν την «ανεξαρτησία» της. Σε αυτά τα σχέδια, τους ενισχύει η Τουρκία, η οποία ήδη έχει ετοιμάσει νέους χάρτες, με τη Θράκη να υπάγεται σε αυτήν. Η αλλοπρόσαλλη γραμμή του Ζαχαριάδη (1949) περί «ισοτιμίας των λαών» επανέρχεται, όχι από το ΚΚΕ αλλά από τους πονηρούς Σκοπιανούς, με τις πλάτες των Αμερικανών, του ΝΑΤΟ και της ανθελληνικής Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο Τσίπρας, για να ικανοποιήσει τους αμερικανούς «προστάτες», δέχεται ως «αντάλλαγμα» μερικές… πινακίδες δρόμων, αφού ο Ζάεφ ούτε θέλει ούτε μπορεί να αλλάξει το Σύνταγμα του κρατιδίου του. Νομίζει ο Αλέξης ότι, αποδεχόμενος στην ουσία Ζαχαριαδικές θέσεις, μπορεί να εμφανίζεται σαν… κομμουνιστής!

Υπάρχει, όμως, μια ουσιώδης διαφορά με το παρελθόν. Εάν δει κανείς το όλο θέμα από το κομμουνιστικό «πρίσμα», διαχρονικά η στάση του ΚΚΕ είχε μια συνέπεια. Δηλαδή, η προπολεμική υπακοή του ΚΚΕ στην Κομιντέρν και το «χαρακίρι» που έκανε ο Ζαχαριάδης το 1949 στο κατώφλι της ΝΟΦ (Σλαβομακεδόνων), χάριν ξένων σκοπών, απηχούσε τη νοοτροπία των κομμουνιστών απέναντι στην «πατρίδα» Σοβιετική Ένωση και την τυφλή αφοσίωση στον Στάλιν, που τον θεωρούσαν κάτι λιγότερο του Θεού και κάτι περισσότερο του Πάπα.

Ο Τσίπρας, υπερασπιζόμενος τη θέση της διπλής ονομασίας για τα Σκόπια, πατώντας πάνω σε παλαιοκομμουνιστικές θεωρίες, ότι «Μακεδόνες» υπάρχουν και εκτός ελληνικών συνόρων κ.λπ., δεν εξυπηρετεί καμία Σοβιετική Ένωση (αφού, άλλωστε, έχει διαλυθεί) και κανένα κομμουνιστικό κέντρο. Εξυπηρετεί τα σχέδια των διαχρονικών αντιπάλων του Κομμουνισμού, τον άκρατο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ! Υποκύπτει στις διαταγές του ιερατείου των Βρυξελλών, της Αμερικής και του ΝΑΤΟ. Αυτοί κόπτονται να έχει το γειτονικό κρατίδιο τον όρο «Μακεδονία» με οποιοδήποτε τέχνασμα. Μέσα σε ένα «πολιτικό καρναβάλι», ο Αλέξης φόρεσε τη μασκαράτα του… κομμουνιστή καπιταλίστα! Και δεν τον χειροκροτούν οι αριστεροί αλλά οι ξένοι πάτρωνες που τον στηρίζουν.

Πάμε τώρα στο έτερον σκέλος. Μιλάμε για τη Νέα Δημοκρατία, που αποδέχεται τη σύνθετη ονομασία μόνο και μόνο για να δώσει εξετάσεις υπακοής στην Αμερική και στη γερμανοευρωπαϊκή ένωση. Το μεγαλειώδες συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης υπήρξε κόλαφος και για τον Μητσοτάκη. Πανικόβλητος, δεν ήξερε τι στάση να κρατήσει για να ποζάρει ως… «εθνικόφρων» αλλά και να μην εξοργίσει τα ξένα αφεντικά. Προσπάθησε να παρουσιάσει το συλλαλητήριο ως αποδοκιμασία κατά της κυβέρνησης, ενώ ήταν συγχρόνως και αποδοκιμασία για τον ίδιο. Η λαοθάλασσα στη συμπρωτεύουσα του έδωσε το μήνυμα ότι η Νέα Δημοκρατία δεν εκφράζει πλέον τον κόσμο που θέλει να εκπροσωπεί. Δεν την εμπιστεύονται. Επρόδωσε τους ψηφοφόρους της. Το κόμμα που ίδρυσε ο Κων. Καραμανλής βαδίζει στη δύση του.

Μια αναδρομή στα μεταπολεμικά χρόνια θα μας δείξει ότι, για διαφορετικούς λόγους, σε καθοριστικές χρονικές στιγμές κόμματα και αρχηγοί της Δεξιάς άλλαζαν. Έτσι, το Λαϊκό Κόμμα του Κων. Τσαλδάρη έδωσε τη θέση του στον Ελληνικό Συναγερμό του στρατάρχου Παπάγου, ο Συναγερμός διαλύθηκε για να ιδρυθεί η ΕΡΕ του Κων. Καραμανλή και μεταπολιτευτικά ιδρύθηκε, πάλι από τον Καραμανλή, η Νέα Δημοκρατία. Τώρα, κι αυτό το κόμμα έφτασε στον τελευταίο κύκλο του. Για πρώτη φορά, όμως, κόμμα της Δεξιάς ναυαγεί επειδή ο αρχηγός του επρόδωσε τις αρχές και τα ιδανικά των ψηφοφόρων του.

Κάποιο καινούργιο σχήμα εμφανίζεται αμυδρά στον πολιτικό ορίζοντα. Ίσως με αρχηγό τον στρατηγό Φραγκούλη Φράγκο, έντιμο άνθρωπο, θερμό πατριώτη και επιφανή ιστορικό συγγραφέα. Είναι μαθηματικώς βέβαιο ότι μια αντιμνημονιακή, πατριωτική Δεξιά έχει μέλλον μπροστά της. Ο χρόνος θα δείξει. Όλοι οι ιδεολογικοί χώροι σε μια Δημοκρατία πρέπει να εκφράζονται. Το θλιβερό είναι ότι ο χώρος της Αριστεράς, για απροσδιόριστο χρόνο, θα μένει κενός, αφού ο σουρεαλιστικός ΣΥΡΙΖΑ έβαλε την ταφόπλακα σε αυτήν την ιδεολογία και την κατέστησε ανυπόληπτη.

https://www.paron.gr/2018/02/06/o-stochos/