Άγγελος Πολύδωρος : «Του συρμού»

ΕΠΕΑ ΠΤΕΡΟΕΝΤΑ

ΤΟΥ ΣΥΡΜΟΥ...

Γράφει ο Άγγελος Πολύδωρος

«Του συρμού». Η έκφραση, σημαίνει «της μόδας», αλλά εδώ έχει διπλή σημασία επειδή «συρμός» λέγεται και το τρένο. Τη χρησιμοποιώ ως απάντηση στο φίλο μου που με ρώτησε προχθές: «Γιατί αποκαλείς μόδα το κράτημα του καφέ στο δρόμο;» και του εξήγησα πως η «μόδα» αυτή δεν έχει σχέση με το ντύσιμο, αλλά με τη διαχρονική συμπεριφορά του νεοέλληνα.

Τη δεκαετία του '70, ήταν της μόδας οι σκληροί μαύροι attaché case, επειδή είχε κρατήσει έναν ο Τζέιμς Μποντ. Είχε γεμίσει το τρένο από αυτούς τους χαρτοφύλακες. Όλοι, κυκλοφορούσαν σαν δικηγόροι (μάλιστα πολλοί πάνω στα γόνατα, τους χρησιμοποιούσαν ως desk εργασίας, ακουμπούσαν το filofax, το κομπιουτεράκι, κ.λπ.).

Τη δεκαετία του '80, όταν η τενίστρια Αγγελική Κανελλοπούλου έπαιρνε το ένα πρωτάθλημα μετά το άλλο και είχε διακριθεί στο Ρολάν Γκαρός και στο Γουίμπλετον, όλοι κουβαλούσαν από μια ρακέτα στον ώμο (ή είχαν ρακέτα και μπαλάκι στο πίσω παρμπρίζ του αυτοκινήτου).

Δεν ξεχνώ επίσης, και την υστερία με τον Νίκο Γκάλη, όπου όλοι είχαμε γίνει μπασκετμπολίστες με αθλητικές φόρμες που πηγαίναμε για προπόνηση. Συν τους γονείς που συνόδευαν τα παιδάκια τους σε μπασκέτες.

Τη δεκαετία του "90, με την έλευση του laptop, ο σκληρός αντικαταστάθηκε από τον μαλακό χαρτοφύλακα με λουριά που κρέμονταν στον ώμο.

Σήμερα, έχουμε το σακίδιο στην πλάτη, που αφήνει τα χέρια ελεύθερα, για το κύπελλο του καφέ και το smartphone. Ακόμα και οι δικηγόροι με τα κοστούμια τους, κρεμούν σακίδια. Μερικά έχουν και δικτυωτή θήκη για το μπουκαλάκι του νερού. Άλλη μόδα αυτή. Όλοι πίνουν νερό καθ' οδόν για να μην αφυδατώνονται. Σαν τους μαραθωνοδρόμους.

Παράλληλα, όλοι φορούν αθλητικά παπούτσια. Από τους τηλεπαρουσιαστές ειδήσεων, που από πάνω φορούν μπλέιζερ με γραβάτα και από κάτω μπλουτζίν και αθλητικά, με τους πιο τολμηρούς να τα φορούν και με κοστούμι, μέχρι μικρές και μεγάλες γυναίκες που ντύνονται casual. Όλοι πια, έγιναν δρομείς...

Τέλος, έχουμε και τα συνοδευόμενα σκυλάκια κάθε ράτσας και μεγέθους, από τα οποία έχει γεμίσει ο τόπος και μου τα θύμισε την παραμονή της Πρωτομαγιάς, στο συρμό προς Κηφισιά (από την Ομόνοια στις 14:10), το επίμονο γαύγισμα ενός συμπαθητικού τετραπόδου συνεπιβάτη μου.

Παρατηρώ, λοιπόν, μια αύξηση της παρουσίας τους σε πεζόδρομους ανάμεσα στα μηχανάκια και στο καυσαέριο, ή ανάμεσα σε τραπεζάκια καφετεριών, ή σε πάρκα όπου άλλοι πηγαίνουν τα παιδιά τους,   για να παίξουν και φοβάμαι μήπως είναι παροδικό το φαινόμενο. Του συρμού κι αυτό, δηλαδή.

Το μέλλον θα δείξει...

Εφ. Αμαρυσία