Κυριακή 12 Μαΐου 2019

Αφιέρωμα στις μητέρες όλου του κόσμου

 



Αφιέρωμα στις μητέρες όλου του κόσμου

Ένα αφιέρωμα στην μητέρα μου και στις μητέρες όλου του κόσμου.

Θα διαβάσετε:

Το ποίημα του Γεωργίου Βιζυηνού "Η μητέρα", με το οποίο ουσιαστικά ο Βιζυηνός θέλει να μεταδώσει στο παιδί το αίσθημα της ευγνωμοσύνης και του σεβασμού ως προς τη μητέρα του.
Ένα αντιπροσωπευτικό κειμενάκι με τις απορίες του μωρού που έρχεται στον κόσμο και
Ένα ποίημα, από τα πλέον προσφιλή για την «Μάνα», γραμμένο από τον Γεώργιο Μαρτινέλη




Η ΜΗΤΕΡΑ

Πώς να πειράξω τη μητέρα
να κάμω εγώ να λυπηθεί,
που όλη νύχτα κι όλη μέρα
για το καλό μου προσπαθεί;

Πώς ν' αρνηθώ ή ν ' αναβάλω
ό,τι ορίζει κι απαιτεί,
αφού στη γη δεν έχω άλλο
κανένα φίλο σαν αυτή;

Αυτή στα στήθη τα γλυκά της
με είχε βρέφος απαλό,
με κάθιζε στα γόνατά της
και μ' έμαθε να ομιλώ.

Αυτή με τρέφει και με ντύνει
όλο το χρόνο που γυρνά,
και δίπλα στη μικρή μου κλίνη,
σαν αρρωστήσω ξαγρυπνά.

Αυτή σαν πέσω και χτυπήσω
φιλά να γειάνει την πληγή.
Αυτή, τι πρέπει να αφήσω
και τι να κάμω μ'΄οδηγεί.

Πώς το λοιπόν τέτοια μητέρα
να κάμω εγώ να λυπηθεί,
που όλη νύχτα κι όλη μέρα
για το καλό μου προσπαθεί;


Απορίες ενός μωρού

Ένα μωρό ρώτησε το Θεό : "Μου λένε πως θα με στείλεις στη Γη αύριο, αλλά πώς υποτίθεται πως θα ζήσω εκεί που είμαι τόσο μικρό και αβοήθητο;"
-"Ο φύλακας άγγελός σου θα είναι εκεί να σε περιμένει και θα σε προσέχει."
Το παιδί ξαναρώτησε, "Πες μου όμως, εδώ στον παράδεισο για να είμαι ευτυχισμένο δεν έχω παρά μόνο να τραγουδώ και να γελώ”.
Ο Θεός είπε, "Ο φύλακας άγγελός σου θα τραγουδά και θα γελά για σένα. Και θα νιώθεις την αγάπη του και θα είσαι πολύ χαρούμενο."
Το παιδί όμως ξαναρώτησε, "Και πως θα καταλαβαίνω τι μου λένε οι άνθρωποι όταν μου μιλούν αν δεν ξέρω την γλώσσα;"
Ο Θεός είπε, "Ο φύλακας άγγελός σου θα σου πει τις πιο όμορφες και γλυκές λέξεις που θα ακούσεις ποτέ και με πολύ υπομονή και φροντίδα, ο άγγελός σου θα σου διδάξει πως να μιλάς."
"Και ποιος θα με προστατεύει;"
Ο Θεός είπε, "Ο φύλακας άγγελός σου θα σε προστατέψει ακόμα κι αν αυτό σημαίνει να δώσει την ίδια του τη ζωή."
Όταν ήρθε η στιγμή ν΄ αφήσει τον Παράδεισο, το παιδί ρώτησε με βιασύνη, "Θεέ μου, εφόσον είναι να φύγω τώρα, πες μου σε παρακαλώ το όνομα του αγγέλου μου."
"Απλά θα τη φωνάζεις.... ΜΑΜΑ.




MANA

Μάνα
Μάνα κράζει το παιδάκι,
Μάνα ο νιος και Μάνα ο γέρος,
Μάνα ακούς σε κάθε μέρος,
α! τι όνομα γλυκό.

Τη χαρά σου και τη λύπη
με τη μάνα τη μοιράζεις,
ποθητά την αγκαλιάζεις,
δεν της κρύβεις μυστικό.

Εις τον κόσμον άλλο πλάσμα
δεν θα βρεις να σε μαντεύει,
σαν τη μάνα που λατρεύει,
σαν τη μάνα που πονεί.

Την υγειά της, τη ζωή της,
όλα η μάνα τ’ αψηφάει
για το τέκνο π’ αγαπάει,
για το τέκνο που φιλεί.

Οπου τρέχεις, πάντα η μάνα
με το νου σε συντροφεύει,
σε προσμένει, σε γυρεύει
μ’ ανυπόμονη καρδιά.

Κι αν σκληρός εσύ φαρμάκια
την ποτίζεις την καημένη,
πάντα η μάνα σ’ απανταίνει
με τα ολόθερμα φιλιά.

Δυστυχής όποιος τη χάνει
Ο καημός είναι μεγάλος
Σαν τη μάνα δεν είν’ άλλος
εις τον κόσμο Θησαυρός.

Κι όποιος μάνα πια δεν έχει,
Μάνα κράζει στ’ όνειρό του
πάντα Μάνα στον καημό του
ειν’ ο μόνος στεναγμός!

Πηγές:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου