ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΔΟΚΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ

 

ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΔΟΚΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ

Μέσα από την εμπειρία των Αγίων μας συνειδητοποιούμε πως δεν υπάρχουν τραγικότερες υπάρξεις από τους «μη έχοντες ελπίδα», ελπίδα δηλαδή αναστάσεως. Διότι βλέπουν το βιολογικό θάνατο ως τέλος και καταστροφή τους. Εξ ίσου, όμως, τραγικοί είναι και όσοι -ακόμη και χριστιανοί- παγιδεύονται στα στεγανά οραμάτων καθολικής ευημερίας και ενδοκοσμικής εσχατολογίας, χάνοντας το αληθινό νόημα της Αναστάσεως και θυσιάζοντας το υπερκόσμιο στο ενδοκοσμικό και το αιώνιο στο καιρικό.

Η Ανάσταση του Χριστού ως ανάσταση του ανθρώπου και σύνολης της κτίσεως αποκτά νόημα μόνο στο πλαίσιο της αγιοπατερικής σωτηριολογίας. Στη συσταύρωση δηλαδή και συνανάσταση με τον Χριστό. Έτσι ζει την αντίσταση και ο Ελληνισμός στην ιστορική του πορεία.

Πιστή στην Ανάσταση του Χριστού, η Ορθοδοξία έχει χαρακτηρισθεί από μη ορθοδόξους «Εκκλησία της Αναστάσεως», διότι στην Ανάσταση οικοδομεί όλη την ιστορική της παρουσία, εμβολιάζοντας στη συνείδηση των λαών της την αναστάσιμη ελπίδα, κάτι που φαίνεται στην ιστορική τους συνέχεια. Ένας από τους ορθοδόξους λαούς και ο ελληνικός έμαθε να διαλύει στο φως της Αναστάσεως τα σκοτάδια της δουλείας του, όπως στην Τουρκοκρατία, που στο «Χριστός Ανέστη» δεν κουραζόταν να προσθέτει: «Και η Ελλάς ανέστη»! Και, πράγματι, ανέστη...

Σ' αυτό το νοηματικό πλαίσιο κινείται η ελπιδοφόρα εκείνη πρόσκληση: «Δεύτε λάβετε φως»! Είναι πρόσκληση στο αναστάσιμο άκτιστο φως, στο φως της Θεότητος, που το δέχονται μόνον εκείνοι που έχουν καθαρίσει την καρδιά τους. «Καθαρθώμεν τας αισθήσεις, και οψόμεθα τω απροσίτω φωτί της αναστάσεως Χριστόν εξαστράπτοντα...».

Χωρίς μετάνοια δεν μπορεί να κοινωνήσει κανείς το αναστάσιμο φως. Μετάνοια είναι υπέρβαση της αμαρτίας, της αιτίας κάθε θανάτου. Η ορθοδοξία διασώζει στα πρόσωπα των Αγίων της τον τρόπο της αληθινής μετάνοιας, που οδηγεί στο θάνατο του «παλαιού ανθρώπου» και στην προσωπική ανάσταση του. Αυτό μας υπενθυμίζει διαρκώς ο περίεργος στα ώτα των αμύητων μοναστηριακός εκείνος λόγος: «Εάν πεθάνεις, πριν πεθάνεις, δεν θα πεθάνεις, όταν πεθάνεις»!

Από άρθρο του π. Μεταλληνου (+)

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!