Παρέα με τα δεινοθήρια και τους μαχαιρόδοντες

 

Παρέα με τα δεινοθήρια και τους μαχαιρόδοντες

Άραγε γνωρίζουμε κάτι για τα ζώα που έζησαν στο Αιγαίο πριν από 23.000.000 χρόνια;  

Δεινοθήρια, τεράστια γομφοθήρια, φοβεροί μαχαιρόδοντες, ψηλόλαιμες, αλλά και κοντόλαιμες καμηλοπαρδάλεις, τριδάκτυλα ιππάρια, γαζέλες με ποικιλόμορφα κέρατα, περίεργα χαλικοθήρια, τριχωτοί ρινόκεροι, νάνοι ιπποπόταμοι, είναι τα ζώα που κυριαρχούσαν πριν από 23.000.000 χρόνια στον χώρο του Αιγαίου. Τα  μοναδικά αυτά απολιθώματα θηλαστικών του Αιγαίου, ήλθαν στο φως από ανασκαφές, που έγιναν στον Ελλαδικό χώρο την τελευταία εικοσαετία. Μάλιστα το 2011 έγινε σχετική έκθεση με τίτλο «Απολιθώματα στο Αιγαίο - Βιοποικιλότητα θηλαστικών: Από το δεινοθήριο της Λέσβου στον άνθρωπο των Πετραλώνων». Η έκθεση υλοποιήθηκε σε συνεργασία με το Μουσείο Παλαιοντολογίας του Τμήματος Γεωλογίας του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Κρήτης και παρουσιάστηκε στις 30 Αυγούστου 2011 στο Μουσείο Φυ­σικής Ιστορίας Απολιθωμένου Δάσους Λέσβου, στο Σίγρι.

Συγκεκριμένα, παρουσιάστηκαν περισσότερα από 40 εντυπωσιακά απολιθώματα θηλαστικών ζώων που έχουν ζήσει στην ευρύτερη περιοχή του Αιγαίου κατά τον Καινοζωικό αιώνα. Οι επισκέπτες ταξίδευσαν στο μακρινό παρελθόν και γνώρισαν από κοντά, μέσω απολιθωμάτων, φωτογραφικού υλικού και αναπαραστάσεων, και πολλά άλλα ζώα, που έζησαν στα τροπικά και υποτροπικά δάση, τις ξηρές σαβάνες ή τις παγωμένες τούνδρες, που αντιπροσωπεύουν οικοσυστήματα τα οποία διαδοχικά κυριάρχησαν στην ανατολική Μεσόγειο στη διάρκεια των τελευταίων 23.000.000 ετών. Παράλληλα, έγινε ειδική αναφορά στα πρωτεύοντα θηλαστικά, βασισμένη στα παλαιοντολογικά ευρήματα του βορειοελλαδικού χώρου.

Με τον τρόπο αυτό έγινε γνωριμία με την τεράστια ποικιλία των ζώων που έζησαν στην περιοχή του Αιγαίου από την εποχή του απολιθωμένου δάσους της Λέσβου μέχρι την εξάπλωση του ανθρώπου, που αντιπροσωπεύεται από το κρανίο του ανθρώπου των Πετραλώνων, το οποίο ανακαλύφθηκε στα μέσα του 20ού αιώνα στη Χαλκιδική και αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα παλαιοανθρωπολογικά ευρήματα παγκοσμίως.

 

Με περίπου 5.000 είδη, τα θηλαστικά αντιπροσωπεύουν σήμερα ένα μικρό μόνο τμήμα της βιοποικιλότητας, ωστόσο παίζουν εξαιρετικά σημαντικό ρόλο στις βιοκοινωνίες ολόκληρου του Καινοζωικού αιώνα. Δηλαδή του αιώνα που ξεκίνησε πριν από 65.000.000 χρόνια, μετά την εξαφάνιση πολλών πρωτόγονων μορφών ζωής (πχ. δεινοσαύρων). Τα θηλαστικά θεωρούνται η πιο εξελιγμένη μορφή ζωής, αφού εμφανίστηκαν τελευταία στον γεωλογικό χρόνο. Έδειξαν μεγάλη ποικιλομορφία και εξάπλωση σε όλα τα περιβάλλοντα, τόσο τα ηπειρωτικά όσο και τα θαλάσσια. Η σημαντικότητα τους οφείλεται, μεταξύ άλλων, σε έναν κύριο λόγο: είναι η ομάδα ζώων που περιλαμβάνει και τον άνθρωπο. Έτσι, οι έρευνες για την προέλευση και εξέλιξη των θηλαστικών μπορούν να οδηγήσουν στη γνώση της δικής μας προέλευσης και στη συνειδητοποίηση της θέσης μας στο ζωικό βασίλειο.

Ο ελλαδικός χώρος είναι πολύ πλούσιος σε απολιθώματα θηλαστικών. Από την αρχαιότητα ακόμη, περίεργα οστά άγνωστων ζώων τραβούσαν την προσοχή των κατοίκων της περιοχής του Αιγαίου. Η ύπαρξη τους έδωσε το έναυσμα για τη γένεση πληθώρας μύθων για γίγαντες και αμαζόνες, για τέρατα και μεγαλόσωμους ήρωες.

Πολλοί από τους πρωταγωνιστές της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας ήταν δημιουργήματα της φαντασίας των αρχαίων λαών της ανατολικής Μεσογείου, στην προσπάθεια τους να εξηγήσουν την παρουσία τεράστιων οστών μέσα στα πετρώματα. Όσον αφορά τον ρόλο του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Απολιθωμένου Δάσους Λέσβουνα πούμε ότι στο Σίγρι της Λέσβου βρίσκεται ένα από τα μοναδικότερα μνημεία της φύσης σε παγκόσμια κλίμακα, το απολιθωμένο δάσος. Δημιουργήθηκε πριν από περίπου 20 εκατομμύρια χρόνια, την περίοδο του Κάτω Μειόκαινου, όταν ηφαιστειακά υλικά κάλυψαν και απολίθωσαν το ζωντανό δάσος που κάλυπτε τότε τη δυτική Λέσβο. Το απολιθωμένο δάσος Λέσβου ανακηρύχθηκε διατηρητέο μνημείο της φύσης, με προστατευόμενη περιοχή έκτασης 150.000 στρεμμάτων. Χάρη στην ίδρυση του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Απολιθωμένου Δάσους Λέσβου το 1994, μεγάλο μέρος του σπάνιου αυτού φυσικού μνημείου είναι σήμερα επισκέψιμο.

Το μουσείο αποτελεί μοχλό πολιτιστικής, οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης της περιοχής, καθώς στις εγκαταστάσεις του πραγματοποιούνται κάθε χρόνο διεθνή επιστημονικά συνέδρια, πολιτιστικές εκδηλώσεις, εκθέσεις, διαλέξεις και προβολές. Ιδιαίτερη βαρύτητα έχει δοθεί στην υλοποίηση εκπαιδευτικών προγραμμάτων και τη δημιουργία υλικού για όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης.

 

Στο Μουσείο υπάρχει έκθεση «Tα ζώα του Απολιθωμένου Δάσους» για την οποία αναγράφονται τα παρακάτω στην ιστοσελίδα του Μουσείου: 

Στην έκθεση παρουσιάζονται τα αποτελέσματα των ερευνητικών εργασιών του Μουσείου για τα ζώα του Απολιθωμένου Δάσους Λέσβου, τα οποία ήρθαν στο φως από τις ερευνητικές εργασίες του Μουσείου στην περιοχή της Άντισσας Λέσβου.

Τα απολιθωμένα ζώα αποτελούν μοναδικά τεκμήρια του γεωλογικού χρόνου και μας αποκαλύπτουν την ιστορία του Απολιθωμένου Δάσους ενώ παράλληλα αποτελούν μοναδικούς μάρτυρες της γεωλογικής εξέλιξης του Αιγαίου Πελάγους.

Πρόκειται για μοναδικής αξίας απολιθώματα ζώων τα οποία δίνουν νέες πληροφορίες για το οικοσύστημα της περιοχής πριν 18-20 εκατομμύρια χρόνια και συνθέτουν την εικόνα του Απολιθωμένου Δάσους. Η μεγάλη σημασία των ευρημάτων πιστοποιεί ότι:

Πρόκειται για τα παλαιότερα απολιθώματα σπονδυλωτών ζώων στην Ελλάδα

Έχουμε νέες πληροφορίες για τις μεταναστεύσεις των ζώων αυτών από τον τόπο καταγωγής τους (Ασία) προς την Ευρώπη. Η Λέσβος - τμήμα της Αιγηίδας χέρσου - αποτέλεσε γέφυρα μετανάστευσης για μεγάλο αριθμό ειδών

Επιβεβαιώνεται το υποτροπικό κλίμα που επικρατούσε στην περιοχή του Αιγαίου την περίοδο εκείνη και η ύπαρξη πυκνού υποτροπικού δάσους γύρω από τοπική μεγάλη λίμνη

Πρώτη φορά  αναγνωρίζονται απολιθώματα αλιγάτορα στην Ελλάδα

Αρχίζουμε τώρα να γνωρίζουμε τα ζώα που ζούσαν στο μεγάλο υποτροπικό δάσος της Λέσβου κατά το Πρώιμο Μειόκαινο

Το Απολιθωμένο Δάσος Λέσβου αποτελεί ένα ολοκληρωμένο οικοσύστημα που διατηρήθηκε σκεπασμένο από τη στάχτη των ηφαιστείων. ​Ένα μοναδικό αρχείο Φυσικής Ιστορίας που μόλις τώρα άρχισε να μας παρουσιάζει τα κρυμμένα μυστικά του.

Η έκθεση περιλαμβάνει ειδικές αφίσες με πλούσιο φωτογραφικό υλικό και πληροφορίες για τα ζώα που ζούσαν στο πλούσιο δάσος της δυτικής Λέσβου πριν 19 εκατομμύρια χρόνια. Αλιγάτορες, χάμστερ, τυφλοπόντικες, εντομοφάγα θηλαστικά, μυωξοί αλλά και νυχτερίδες που πετούσαν στο νυχτερινό ουρανό του υποτροπικού δάσους που έσφυζε από ζωή αλλά και αμφίβια, ασπόνδυλα και ψάρια που ζούσαν σε μεγάλες λίμνες θα ταξιδέψουν τους επισκέπτες στο γεωλογικό χρόνο και θα τους γνωρίσουν τα κρυμμένα μυστικά των μικρών ζώων του Απολιθωμένου Δάσους.

Πηγές:

Εφημερίδα «Δημοκρατία» 28.5.2011 άρθρο του ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

https://www.lesvosmuseum.gr/periodikes-ektheseis/ta-zoa-toy-apolithomenoy-dasoys

 

 

Ο στρατηγός Παπάγος εξιστορεί τι συνέβη την νύκτα της 28ης Οκτωβρίου

 

Ο στρατηγός Παπάγος εξιστορεί τι συνέβη την νύκτα της 28^ης Οκτωβρίου

Ο συναγερμός του Έθνους

 

Το τηλέφωνό του αντήχησε στις 4 παρά τέταρτο το πρωί εδώ στο σπίτι του στις 28 Οκτωβρίου του 1940. Κτυπούσε επίμονα. Το άκουσε μέσα στον ύπνο του ο Αρχηγός του Ελληνικού Επιτελείου και πετάχτηκε αναστατωμένος. Το σήκωσε.

-Ποιος είναι; ρώτησε.  Και η απάντηση ήρθε απόμακρη σαν να του απαντούσε όχι ένας άνθρωπος αλλά ένα Έθνος ολόκληρο.

-Αυτή την στιγμή μου επέδωσε ο Γκράτσι το τελεσίγραφο της Ιταλίας. Είπα όχι. Το απέρριψα. Εκηρύχθη ο πόλεμος.

Ο Επιτελάρχης αναγνώρισε την φωνή του Ιωάννη Μεταξά, ήρεμη, σταθερή σαν την φωνή της Ιστορίας.

-Ντύθηκα αμέσως, μας λέει, καθώς ρίχνει μια ματιά στο ίδιο τηλέφωνο που βρίσκεται ακόμα στο διάδρομο του σπιτιού του.

-Το περιμένατε αυτό το τηλεφώνημα; Τον ρωτάμε.

Και ναι και όχι. Είχαμε πάντα υπ’όψιν μας ότι επρόκειτο να μας επιτεθεί η Ιταλία. Αλλά ποια θα ήταν αυτή η στιγμή … αυτό δεν το γνωρίζαμε…

- Ούτε την παραμονή της 28^ης Οκτωβρίου;

-Ούτε και μάλιστα ακόμη λιγώτερο. Έδινε τότε αν ενθυμείσθε κάποια γιορτή ο Γκράτσι στην πρεσβεία με αδελφωμένα τα ιταλο-ελληνικά χρώματα…

Και πως δεν την ενθυμούμεθα την αξιοθρήνητον εορτήν των δολοφόνων; Είχαν παρευρεθεί υποχρεωτικώς οι επίσημοι και μερικοί άλλοι. Το δημόσιον αίσθημα που δεν εξαπατάται εύκολα έγινε αφορμή και άγνωστοι Έλληνες είχαν σπείρει με καρφιά την είσοδο του Μεγάρου της. Τα λάστιχα των αυτοκινήτων έσκαγαν και ήταν οι πρώτοι ανησυχητικοί κρότοι που ξάφνιαζαν τα αυτιά των Ιταλών. Μέσα στην κατάφωτη αίθουσα παρετίθετο μια τούρτα με τα ελληνικά και ιταλικά χρώματα και με προπόσεις της πατροπαράδοτης φιλίας. Στο διπλανό γραφείο όμως ένας γραμματέας της πρεσβείας ελάμβανε την ίδια στιγμή από την Ρώμη οδηγίες για την δολοφονική επίθεση… Πως λοιπόν να μην τα ενθυμούμεθα όλα αυτά;

-Ήμεθα διαρκώς εν αναμονή …συνεχίζει ο κ. Παπάγος, και σαν σήμερα πριν πέντε ετών, ντύθηκα βιαστικά το πρωί και έσπευσα στο Στρατηγείο στα Π. Ανάκτορα.

 

 

 

Ο αξιωματικός υπηρεσίας σαν με είδε κατάλαβε, τόσο βιαστηκά που ανέβαινα την σκάλα, πως κάτι το έκτακτο συμβαίνει. Με ακολούθησε στο γραφείο στο έρημο την στιγμή εκείνη. Από κει θα δίνονταν σε λίγο ο συναγερμός της ελληνικής επιστρατεύσεως, το σχέδιον της οποίας από καιρού ήταν έτοιμο με κάθε λεπτομέρεια.

-Η Ιταλία μας εκήρυξε τον πόλεμο, του είπα. Χωρίς κανένα σχόλιο, εις στάσιν προσοχής, ανέμενε διαταγάς,

-Καλέσατε τους αξιωματικούς… είπα.

Εντός ολίγου κατέφθαναν εις το Στρατηγείον όλοι. Από το τηλεφωνικόν κέντρον μεταδίδετο αδιακόπως προς όλας τας στρατιωτικάς αρχάς της Ελλάδος η διαταγή της επιστρατεύσεως. Το πρώτον σχέδιον,  είχε συμπληρωθεί και δεν ήταν ακόμη η έκτη πρωϊνή.

Εν τω μεταξύ ο Πρόεδρος της Κυβερνήσεως Ιωάννης Μεταξάς, συνεκάλει εκτάκτως εις το υπουργείον εξωτερικών το υπουργικόν Συμβούλιον το οποίον με ώριζε Αρχιστράτηγον του Ελληνικού Στρατού.

-Τι προβλέψεις είχατε; Ήμεθα αρκετά παρασκευασμένοι για μια τέτοια επίθεση;

-Όσο ήτο δυνατόν. Η δυσαναλογία των δυνάμεων του ελληνικού με τον ιταλικόν στρατόν, ήτο φυσικά μεγάλη. Εν τούτοις επιστεύαμε ότι θα τον συγκρατούσαμε στα σύνορά μας και ότι θα ήρχετο μια στιγμή δια να αναλάβωμεν την επίθεσιν.

-Και η ιταλική αεροπορία;

-Αυτή βεβαίως ήτο η μεγαλυτέρα απειλή. Είχαμε όμως λάβει μερικά μέτρα, εκτός της αεροπορίας μας, δια να την αντιμετωπίσωμεν. Η επιστράτευση λ.χ. της  Θεσσαλονίκης έγινε εκτός της πόλεως, διότι το σχέδιον προέβλεπε την συγκέντρωσιν τόσον του υλικού όσο και των ανδρών εις γειτονικά χωριά. Και όταν η ιταλική αεροπορία εβομβάρδισεν τους εκτός της Θεσσαλονίκης στρατώνας δια να ματαιώση την επιστρατευσιν οι στρατώνες ήσαν κενοί.. Επίσης το αντιαεροπορικόν πυροβολικόν μας απήντα ευστόχως εις τας επιδρομάς των και τα καταδιωκτικά μας αεροπλάνα επέδειξαν και αυτά μεγάλον ηρωϊσμόν. Εκείναι που εκινδύνευαν ήσαν φυσικά, αι  σιδηροδρομικαί μας συγκοινωνίαι, η καταστροφή των οποίων θα εδυσχέραινε την επιστράτευσιν. Όλοι περιμέναμε εκείνο το πρωί αγωνιωδώς τας πρώτας πληροφορίας δια την δράσιν των ιταλικών βομβαρδιστικών. Αλλά η πρώτη μέρα πέρασε χωρίς τίποτα το αξιόλογον ύστερα η δεύτερη η Τρίτη, μια εβδομάς δύο και αι συγκοινωνίαι μας παρέμενον άθικτοι, η επιστράτευσις και αι μεταφοραί ανενόχλητοι.

-Πως το εξηγείται αυτό; Η υπεροχή της ιταλικής αεροπορίας εις αριθμόν δεν ήταν μεγάλη;

-Βεβαίως

- Διατί τότε δεν έδρασε αποτελεσματικώτερα;

- Διερωτώμαι και εγώ.

- Και όμως κ. Αντιστράτηγε είναι πλέον γνωστόν τι συνετέλεσε, εκτός της αεροπορίας μας, εις την αδράνειαν της ιταλικής.

-Τι; Είμαι περίεργος να το μάθω.

- Η δειλία των Ιταλών αεροπορων…

-…. Και το θάρρος των δικών μας συμπληρώνει ο κ. Παπάγος.

- Σύμφωνοι.

Την σιωπή διακόπτει το κουδούνισμα του τηλεφώνου που μας ξαφνιάζει. Κτυπά επίμονα όπως τότε, όπως εκείνο το πρωί, το αλησμόνητον της ελληνικής ιστορίας. Και ο Αρχιστράτηγος με ένα μελαγχολικόν μειδίαμα, εγείρεται βαρύθυμος από την θέσιν του.

-Ποιος να είναι διερωτάται. Και δεν έχει άδικο. Όλα τα’ άλλα είνε πια ασήμαντα γεγονότα εδώ μέσα που αντήχησε ο πρώτος συναγερμός του Έθνους την 28^ην Οκτωβρίου του 1940.

Ν.

Πηγή

Εφημερίδα «ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ» 28.10.1945

 

Η ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ επιστρατευμένη κάτω από τις διαταγές της Πολεμικής Αεροπορίας

 

 ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ

(Επιστρατευμένη υπό τας διαταγάς της Πολεμικής Αεροπορίας)

Ελάχιστοι από εκείνους που φώναζαν για την "κακή Ολυμπιακή", που την πολεμούσαν και ζητούσαν την «πώληση για να εξοικονομηθούν χρήματα για νοσοκομεία» και που επιζητούσαν γενικότερα τον αφανισμό της γνώριζαν ότι η τότε Ολυμπιακή Αεροπορία  μετατρεπόταν σε αεροπορική μονάδα υπό τις διαταγές της Πολεμικής μας Αεροπορίας.

Ας κάνουμε λοιπόν μια σύντομη αναδρομή στο παρελθόν

 

Κονγκό 1960-1961

(14 Μαρτίου 1961 - 9 Νοεμβρίου 1961)

 

Το 1960, κατά τη διάρκεια της εξέγερσης των αφρικανών εναντίων των λευκών αποικιοκρατών στο Κονγκό, η Ελληνική Αεροπορία, ύστερα    από απόφαση της κυβέρνησης, απέστειλε κλιμάκιο αεροσκαφών της 3ης Μοίρας Μεταφορών, με σκοπό τη μεταφορά των ομογενών από τις επαναστατημένες περιοχές σε άλλες ασφαλείς. Τα δύο αεροσκάφη C-47 Dakota με προσωπικό 24 Αξιωματικούς και Υπαξιωματικούς στο διάστημα από 21 μέχρι 31 Ιουλίου που παρέμειναν εκεί πραγματοποίησαν 55 εξόδους, μεταφέροντας 157 ομογενείς σε ασφαλές έδαφος.

Το επόμενο έτος, η Ελληνική Αεροπορία συνέβαλε επίσης στην προσπάθεια του Ο.Η.Ε. για την εδραίωση της τάξης στην περιοχή του Κονγκό που μόλις είχε ανεξαρτητοποιηθεί. Απέστειλε το Αεροπορικό Απόσπασμα Κονγκό, αποτελούμενο από 21 Αξιωματικούς και Υπαξιωματικούς. Το προσωπικό αυτό μεταφέρθηκε στο Κονγκό με αεροσκάφη της Ολυμπιακής Αεροπορίας και του Ο.Η.Ε.

 

Μόνο κατά τον Απρίλιο το απόσπασμα πραγματοποίησε 110 αποστολές μεταφέροντας 126.184 λίβρες υλικού και 677 επιβάτες, ενώ από 1 Σεπτεμβρίου μέχρι 15 Οκτωβρίου 49 αποστολές μεταφέροντας 63.390 λίβρες και 197 επιβάτες. Στις 9 Νοεμβρίου 1961 το κλιμάκιο, το οποίο εν τω μεταξύ είχε συμπληρωθεί με 4 ακόμη υπαξιωματικούς αναχώρησε για την Ελλάδα.

Η προσφορά του συνόλου του προσωπικού της Ελληνικής αποστολής στο Κονγκό, πιλότων και τεχνικών, οι οποίοι κάτω από εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες πέτυχαν σε όλες τις αποστολές που τους ανατέθηκαν, αφήνοντας άριστες εντυπώσεις για το έργο τους και αποκομίζοντας εξαιρετικές κριτικές από τους ανωτέρους τους, δόξασε το όνομα της Ελλάδος και της Πολεμικής Αεροπορίας στα πέρατα του κόσμου.

 

 

ΙΟΥΛΙΟΣ 1974 – ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΣΜΥΡΝΗ

Τα δύο Β-707 της Ολυμπιακής αεροπορίας, SX-DBA και SX-DBC των οποίων οι πτήσεις 259 προς Λονδίνο και 201 προς Παρίσι ματαιώθηκαν, απογειώθηκαν στις 13:50 για την Σμύρνη με αποστολή την παραλαβή των γυναικόπαιδων και ανδρών του Διπλωματικού Σώματος καθώς και των γυναικόπαιδων και αξιωματικών του εκεί κλιμακίου του ΝΑΤΟ, όπου και έφτασαν σε 35 λεπτά. Το πλήρωμα του SX-DBA ήταν οι Ζορμπάς (κυβερνήτης), Καβάσιλας (συγκυβερνήτης), Θύμιος Καρδάσης (ιπτάμενος μηχανικός) ενώ του SX-DBC ήταν οι Πούλιος Ζαφειρόπουλος (κυβερνήτης), Μίλτος Χατζηγιαννάκης (συγκυβερνήτης),  Γιώργος Φιλιππίδης (ιπτάμενος μηχανικός). Στις 16:40 απογειώθηκε το πρώτο αεροσκάφος με 140 επιβάτες και το δεύτερο με 135 αντίστοιχα. Μετά από πτήση 45 λεπτών προσγειώθηκαν στο Ελληνικό.

 

ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Νο1. Σάββατο 20 Ιουλίου 1974.

 

 

Το ζητούμενο στην αποστολή αυτή ήταν η μεταφορά από την Θεσσαλονίκη στην Λευκωσία της 2ης Μοίρας Καταδρομών, περίπου 400 καταδρομείς με τον ατομικό οπλισμό τους καθώς και η μεταφορά του βαρέως οπλισμού του τάγματος. Τα μόνα κατάλληλα επιβατικά αεροσκάφη την δεδομένη χρονική στιγμή ήταν τα Β-707. Η πτήση από Αθήνα προς την Θεσσαλονίκη έγινε στο κανονικό ύψος και η τελευταία προσγείωση έγινε στις 16:10. Τα καύσιμα ήταν αρκετά για ταξίδι Θεσσαλονίκης-Κρήτης.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 1 SX-DBC. Κυβερνήτης ο  Ιωάννης Μυσσίρης, συγκυβερνήτης ο Μιλτιάδης Ήτουνας, ιπτάμενος μηχανικός ο Διονύσιος Μεταξάς.

 

 

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 2 SX-DBP. Κυβερνήτης ο Γιώργος Τζουτζουράκης, συγκυβερνήτης ο Ευθύμιος Αποστολόπουλος, ιπτάμενος μηχανικός ο Ηλίας Καραστατήρης.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 3 SX-DBB. Κυβερνήτης ο Ζαφείρης Ρουσσίδης, συγκυβερνήτης ο Αντώνης Γιαλούρης, ιπτάμενος μηχανικός ο Σπύρος Κορακιανίτης, τεχνικός εδάφους (μηχανικός) Πρόδρομος Παπαϊωάννου.

 

 

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ 4 SX-DBE. Κυβερνήτης ο  Νίκος Ανδριανάκης, συγκυβερνήτης ο Λουκάς Γραμματικός, ιπτάμενος μηχανικός ο Νίκος Καϊμάκης, τεχνικός εδάφους (μηχανικός) ο Νίκος Χρυσικόπουλος.

Ο διοικητής της 2ης Μοίρας καταδρομών ήταν ο ταγματάρχης Γιώργος Ζβόλης και υποδιοικητής ο ταγματάρχης Δεμέστιχας.

Αργά το απόγευμα απογειώθηκαν για τον αερολιμένα των Χανίων προς ανεφοδιασμό. (Ο χώρος που είχε δοθεί στην ΥΠΑ για εξυπηρέτηση από την 115 Π.Μ. ήταν πολύ μικρός, ικανός να φιλοξενήσει μόνο 2 επιβατικά αεροπλάνα.) Ο σχηματισμός ακολουθώντας την διαδρομή μέσω Ηπείρου, Κερκύρας, Ζακύνθου, Αράξου, Καλαμάτας προσγειώθηκε στην Σούδα στους παρακάτω χρόνους: Το Αλέξανδρος 1 στις 21:23 και στάθμευσε στην θέση Νο 1. Το Αλέξανδρος 2 στις 21:25 και στάθμευσε στην θέση Νο 2. Το Αλέξανδρος 4 στις 21:40 και στάθμευσε στον μικρό τροχόδρομο που οδηγεί από τον κυρίως διάδρομο στην πίστα. Το Αλέξανδρος 3 στις 21:45 και στάθμευσε απέναντι από τον μικρό τροχόδρομο, δεξιά του κυρίως διαδρόμου , απ' όπου ξεκινά ο μεγάλος τροχόδρομος που οδηγεί στους χώρους σταθμεύσεως των μαχητικών αεροσκαφών. Αυτός ο τροχόδρομος είχε μεγάλη κλίση και ήταν ακατάλληλος για στάθμευση. Έτσι τοποθετήθηκαν τροχοεμποδηστήρες, από ένας σε κάθε αεροσκάφος αντί για δύο, λόγω ελλείψεως που υπήρχε. Το Αλέξανδρος 3 λόγω του μεγάλου βάρους (μετέφερε τον βαρύ οπλισμό), της υπάρχουσας κατηφόρας και μιας βλάβης που παρουσιάστηκε (διαρροή της metering valve του συστήματος φρένων) κύλησε προς τα πίσω προς τον αεροδιάδρομο 110. Το αεροσκάφος κύλισε στα χαλίκια που υπάρχουν στα πλάγια του διαδρόμου και κτύπησε στους ανασχετήρες (Barriers) με αποτέλεσμα να εκραγούν 2 ελαστικά του, να ακινητοποιηθεί και να βγει εκτός πτητικής ικανότητος. Με την άμεση κινητοποίηση των τεχνικών και των καταδρομέων απελευθερώθηκε ο διάδρομος και επαναφορτώθηκε ο οπλισμός στα υπόλοιπα 3 αεροσκάφη.

Τα τρία αεροσκάφη ήταν έτοιμα από καύσιμα οπλισμό και καταδρομείς στις 24:30. Το κάθε ένα Β-707 είχε μέσα από 130 καταδρομείς και το Αλέξανδρος 4 είχε 140. Ο διοικητής της 2ης ΜΚ απέτρεψε την άμεση απογείωση και μεταφορά στην Κύπρο κωλυσιεργώντας διαρκώς. Γεγονός όμως ήταν ότι ο κύριος διάδρομος του αεροδρομίου Λευκωσίας ήταν κατεστραμμένος.

Tην Κυριακή, 21 Ιουλίου 1974, το Αλέξανδρος 1 μπήκε στον διάδρομο 290 στις 01:50 και περίμενε άδεια για απογείωση. Τα άλλα δύο θα ήταν έτοιμα σε 10 λεπτά λόγω υπάρξεως μίας μόνο γεννήτριας για την εκκίνηση των κινητήρων. Η άδεια ήρθε αλλά ήταν για την Θεσσαλονίκη γιατί ο διοικητής της 2ης ΜΚ εζήτησε και επέτυχε την ματαίωση της αποστολής λόγω της μη επαρκείας χρόνου. Το Αλέξανδρος 1 απογειώθηκε στις 02:00 και σε 40 λεπτά προσγειώθηκε στην Θεσσαλονίκη. Το Αλέξανδρος 2 το ακολούθησε σε μία ώρα. Το Αλέξανδρος 4 επέστρεψε στην Αθήνα για αντικατάσταση του πληρώματος. Το Αλέξανδρος 3 παρέμεινε στη Σούδα όπου έγινε πρόχειρη επισκευή και προωθήθηκε στην Αθήνα στις 20:00.

 

ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Νο2.

 

 

Στο Β-707 που προσεγειώθη στο Ελληνικό έγινε αλλαγή πληρώματος με τους Κυβερνήτη τον Ιωάννη Καλεντέρη, συγκυβερνήτη τον Δημήτρη Δουκάκη, ιπτάμενο μηχανικό τον Δημήτρη Καλιπόζη. Επίσης απεφασίσθη η αποστολή ενός αεροσκάφους YS-11A στη Θεσσαλονίκη με τους κάτωθι για αντικατάσταση των εκεί πληρωμάτων των Β-707. Κυβερνήτη τον Σπύρο Κατσιλέρο, συγκυβερνήτη τον Γιώργο Κοντέο, ιπτάμενο μηχανικό τον Αποστόλη Χαλικιά. Κυβερνήτη τον Σπύρο Χωραφά, συγκυβερνήτη τον Γιώργο Αλεβιζάκη, ιπτάμενο μηχανικό τον Χρήστο Οικονόμου. Λόγω αρχαιότητας ο Κατσιλέρος ωρίσθη αρχηγός σχηματισμού των Β-707.

Στις 15:00 είχαν προσγειωθεί στη Θεσσαλονίκη, και στις 18:00 έγινε συμβούλιο για το σχέδιο πτήσεως. Απεφασίσθη να πάνε έως την Κρήτη πετώντας πάνω από ελληνικό έδαφος σε κανονικό ύψος όχι πάνω από 24.000 πόδια και μετά πετώντας στα 500 πόδια και χρησιμοποιώντας τα ραντάρ του αεροσκάφους σε διαμόρφωση χαρτογράφησης να προσεγγίσουν την Κύπρο από νότια. Θα περνούσαν δηλαδή πάνω από την Λάρνακα σε πολύ χαμηλό ύψος έχοντας κάθετο διαχωρισμό 200 πόδια και οριζόντιο μισό ναυτικό μίλι.

Στις 20:00 τα τρία Β-707 (Αλέξανδρος 1,2,3) ήταν έτοιμα για την αποστολή. Ο κατεστραμμένος κύριος διάδρομος του Αεροδρομίου ΛΕΥΚΩΣΊΑΣ ΔΕΝ επέτρεπε προσγείωση. Στις 20:40 η αποστολή ματαιώθηκε και η δύναμις των καταδρομών αποβιβάσθηκε και στις 21:35 τα τρία Β-707 διετάχθησαν να αναχωρήσουν για Κέρκυρα και Άραξο για να μην αποτελούν εύκολο στόχο της Τουρκικής Αεροπορίας. Ούτως ή άλλως ΔΕΝ υπήρχε αεροδρόμιο στην Κύπρο για να προσγειωθούν.

META TO 1974

Και μετά το 1974 η ΟΑ συνέχισε να έχει υποστηρικτικό ρόλο όπως αναφέρει και ο κ. Σωτήρης Κωτσόπουλος που εργαζόταν στην Επιμελητεία Πτήσεων της ΟΑ. Γράφει ο κ. Κωτσόπουλος : "Αρκετές φορές έλαβα μέρος σε ασκήσεις των ενόπλων δυνάμεων, σαν επιμελητής πτήσεων για τον σχεδιασμό αποστολών αεροσκαφών της ΟΑ σε διάφορους προορισμούς, κατόπιν εντολών τού στρατιωτικού επιτελειου! Ή ΟΑ ήταν πάντα στις υπηρεσίες του κράτους και του ελληνικού λαού!"

Κλείνοντας το παρόν να προσθέσω ότι η ΟΑ ανεξαρτήτως κόστους έφερνε την Ελληνική σημαία και στις πέντε Ηπείρους προς δόξα της Ελλάδος και της περηφάνειας των απανταχού ελλήνων 

ΠΗΓΕΣ

Δημοσίευμα στο clubs.pathfinder.gr

http://defenceline.gr/index.php/history/item/701-congo

http://www.360aviationworld.com/olympic_airways_b707