Το συγκινητικό τέλος ενός ζευγαριού πουλιών στη Λίμνη της Καστοριάς.

 

Μάθημα αφοσίωσης  και συντροφικότητας

Στις 28 Μαρτίου του 2015 ο φωτογράφος Κώστας Καπουργάς πήγε στη λίμνη της Καστοριάς για να φωτογραφίσει ένα ζευγάρι Καρατζάδων. Αυτό που τελικά φωτογράφισε ήταν κάτι που άγγιξε χιλιάδες ανθρώπους από όλη την Ελλάδα.

 

Μαζί στην ζωή μαζί και στον θάνατο….

Γράφει ο Κώστας Καπουργάς

Ένα δυσάρεστο και συνάμα συγκινητικό περιστατικό, βίωσα σήμερα το πρωί, καθώς πήγα να φωτογραφίσω και πάλι το ζευγάρι των Καρατζάδων (sterna caspia) που είδα για πρώτη φορά χτες στην λίμνη της Καστοριάς.

Από μακριά είδα πως το ζευγαράκι βρίσκονταν στο ίδιο μέρος που το είδα και χτες, όσο πλησίαζα όμως είδα πως δεν κινούνταν καθόλου, τελικά αντίκρισα αυτό που βλέπετε και εσείς στην φωτογραφία που ανάρτησα.

Πιθανόν αποκαμωμένο από το μακρινό ταξίδι το ζευγάρι των Καρατζάδων δεν άντεξε πια και ξεψύχησαν το ένα στην αγκαλιά του άλλου.

Οι Καρατζάδες ενηλικιώνονται στο τέταρτο έτος της ηλικίας τους, είναι μονογαμικό είδος, το ζευγάρι δηλαδή δεν χωρίζει ποτέ όσο ζει. Μαζί κλωσάν και τα αυγά τους για 22 μέρες, εναλλάξ.

 

 

Στο στερνό τους αυτό ταξίδι από την Αφρική για τις χώρες του βορρά, έκαναν μια στάση στην μικρή λίμνη της Καστοριάς όπου έμελλε να είναι και η τελευταία τους.

Μετά από χιλιάδες μίλια, μετά από πάρα πολλά ταξίδια, κινδύνους καθημερινούς, γεμάτο από εχθρούς, το ταξίδι τους έφτασε στο τέλος. Με όσες δυνάμεις τους απέμειναν σύρθηκαν ο ένας πλάι στον άλλον και ξεψύχησαν αγκαλιά όπως ήταν σε όλη τους την ζωή, διδάσκοντάς μας τι θα πει πραγματική αγάπη και αφοσίωση. Μαζί λοιπόν ξεκίνησαν για ένα νέο ταξίδι, σε έναν άλλο κόσμο, πιο δίκαιο για καρατζάδες, πιο φιλικό για πουλιά που έχουν αισθήματα.

… Γιατί αν δεν το ξέρετε και τα πουλιά έχουν αισθήματα».

 

Ο καρατζάς

 

 

Ο καρατζάς είναι παρυδάτιο πτηνό της οικογενείας των Λαριδών, που απαντάται και στον ελλαδικό χώρο. Η επιστημονική ονομασία του είδους είναι Hydroprogne caspia.

Ο καρατζάς είναι το μεγαλύτερο σε μέγεθος, από μία κατηγορία πτηνών που στην Ελλάδα έχει τη γενική ονομασία, γλαρόνια (λόγια ονομασία δρεπανίδες).

Άγνωστη είναι η σημασία της ελληνικής λαϊκής ονομασίας Καρατζάς, που απαντά ευρέως ως ελληνικό επώνυμο. Η λέξη είναι τουρκικής προέλευσης, σημαίνει «μελαχρινός», αλλά αναφέρεται και ως ονομασία κάποιου είδους μαύρου αιγάγρου. Πιθανόν να σχετίζεται με το μαύρο στέμμα (κορυφή κεφαλιού) του πτηνού, αλλά κάτι τέτοιο δεν είναι βέβαιο.

 

 

Στην Ελλάδα, ο καρατζάς είναι μεταναστευτικό είδος, που εμφανίζεται σπανιότερα στη βόρεια και συχνότερα στη νότια χώρα.  Πολύ σπάνια, κατά τη φθινοπωρινή του αποδημία παραμένει στη χώρα για να διαχειμάσει, ιδιαίτερα στη δυτική χώρα (Λιμνοθάλασσα Μεσολογγίου, πιθανόν και στην Αλυκή Κίτρους. Στη λιμνοθάλασσα της Πύλου, τα πρώτα περαστικά πουλιά την άνοιξη εμφανίζονται στα τέλη Μαρτίου, με το πέρασμα να κορυφώνεται από τις αρχές μέχρι τις 25 Απριλίου. Η φθινοπωρινή μετανάστευση είναι από Σεπτέμβριο μέχρι Οκτώβριο και αφορά σε λιγότερα πουλιά. Παρατηρείται, σε μικρούς αριθμούς, σε λίμνες με εκτεταμένες ανοικτές όχθες (Κερκίνη, Αμβρακία), ενώ, χαρακτηριστικό είναι ότι, το 2011, παρατηρήθηκε στον Σχοινιά Αττικής μόνον ένα (1) άτομο. Αναφέρεται και από την Κύπρο, ως σπάνιος διαβατικός επισκέπτης.

Ο καρατζάς δεν είναι ένα ιδιαίτερα κοινωνικό είδος εκτός περιόδου αναπαραγωγής, αλλά μπορεί να αθροίζεται σε σμήνη κατά την μετανάστευση, ενώ κατά τη διάρκεια του χειμώνα μπορεί να σχηματίζει χαλαρές ομάδες  στις πλούσιες περιοχές αλίευσης ή στις νυκτερινές θέσεις κουρνιάσματος. Αντίθετα με τα άλλα γλαρόνια, συμπεριφέρεται περισσότερο ως γλάρος, πολλές φορές μάλιστα επιπλέει όπως εκείνοι στην επιφάνεια του νερού.

https://el.wikipedia.org/wiki/ Καρατζάς_(πτηνό)