Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑΤΟΣ

Οι Έλληνες κατά την διάρκεια της τουρκοκρατίας, παρά τις σφαγές, τα βασανιστήρια, τις λεηλασίες και το αβάστακτο χαράτσι επί 386 χρόνια, διατήρησαν αμείωτο το Ελληνικό φρόνημα και κατόρθωσαν με την πνευματική τους υπεροχή να μετριάσουν την ωμότητα του σκληρού κατακτητή, να διατηρήσουν το Ελληνικό Πατριαρχείο στη Κωνσταντινούπολη και να καταλάβουν στο εσωτερικό ανώτατες εμπιστευτικές υπηρεσίες του Τουρκικού Κράτους και στο εξωτερικό να διορισθούν πρεσβευτές της Πύλης και ηγεμόνες στην Βλαχία και εις την Μολδαβία.

Ή Ελλάς στα χρόνια της τουρκοκρατίας ήταν χωρισμένη σε κοινότητες, που υπό την διοίκηση των δημογερόντων. Το σύστημα αυτό της διοίκησης εξακολούθησε και κατά την διάρκεσαν της Επανάστασης του 1821.

Όταν απελευθερώθηκαν οι περισσότερες πόλεις της Πελοπον­νήσου και της Στερεάς Ελλάδος, απεφάσισαν οι δημογέροντες, οι πρόκριτοι και οι αρχιερείς να ενώσουν όλες τις ελεύθερες πόλεις κάτω από ενιαία διοίκηση. Σκοπός της ένωσης ήταν αφ' ενός μεν να καταστεί δυνατή ή περισυλλογή περισσοτέρων φόρων για τις δαπανάς του πολέ­μου, αφ' έτερου να είναι πιο εύκολη ή συνεννόηση μεταξύ της κεντρικής διοίκησης και των οπλαρχηγών, για την καλύτερη διεξαγωγή του απελευθερωτικού αγώνα.

Μετά την άλωση της Τρίπολης ό Δημήτριος Υψηλάντης με προκήρυξή του, καλούσε όλους τους "Έλληνες να αποστεί­λουν αντιπροσώπους την 18ην Δεκεμβρίου του έτους 1821 εις το "Αρ­γός, όπου θα γινόταν ή πρώτη Εθνοσυνέλευση των Ελλήνων. Ή διαφωνία μεταξύ των προκρίτων και των στρατιωτικών υπήρξε κατά την συγκέντρωση αυτήν οξυτάτη. Εξ αιτίας του γεγονότος αυτού ο Υψη­λάντης αναγκάσθηκε να αποχωρήσει από την Εθνοσυνελεύσεως και τον ακολούθησε και ό Κολοκοτρώνης.

Η Εθνοσυνέλευση υπό την προεδρία του Μαυροκορ­δάτου εγκατέλειψε το "Αργός και επήγε στην Επίδαυρο, όπου την 1 ην Ιανουαρίου 1822 κήρυξε πανηγυρικά την ανεξαρτησία της Ελλά­δος ως εξής:

«Εν ονόματι της Άγιας και αδιαίρετου Τριάδος

Τό Ελληνικόν Έθνος, το όποιον, υπό την φρικώδη οθωμανικήν δυναστείαν, μη δυνάμενον νά φέρη τον βαρύτατον και άπαραδειγμάτιστον ζυγόν τής τυραννίας και αποσείσαν αυτόν με μεγάλας θυσίας, κηρύττει σήμερον διά των νομίμων παραστατών του εις την εθνικήν συνηγμένων συνέλευσιν, ενώπιον Θεού και ανθρώπων την πολιτικήν αυτού ύπαρξιν και ανεξαρτησίαν.»

Η Εθνοσυνέλευση, ευθύς μετά την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας του "Έθνους, εδέχθη ομοφώνως το υπό της επιτροπής συνταχθέν πρώ­τον Ελληνικό Σύνταγμα, το οποίον ονομάσθηκε Οργανικός Νόμος ή Σύνταγμα της Επιδαύρου ή Προσωρινό πολίτευμα της Ελλάδος.

Με το πρώτο αυτό Σύνταγμα οριζόταν, ότι ή χώρα θα διοικείται από δύο σώματα, το μεν ένα θα αποτελείται από 70 βουλευτές, που θα εκλέγονται από τον λαό και θα αποτελούν την νομοθετική εξουσία (την Βουλή), το δε άλλο θα αποτελείται από 5 μέλη, τα όποια θα εκλέγονται από της Βουλή και θα αποτελούν την εκτελεστική εξουσία (την Κυβέρνηση).

Με το σύνταγμα αυτό οριζόταν σαν επικρατούσα θρη­σκεία ή Ανατολική Ορθόδοξη. Αναγνωριζόταν ή ατομική ελευθέριο και η ιδιοκτησία. Καταργείτο ή δουλεία_, τα βασανιστήρια και ή δήμευση της περιουσίας. Οριζόταν ότι όλοι οι πολίτες είναι ίσοι απέναντι του νόμου, και ότι κοινωνικές τάξεις και διακρίσεις των πολιτών δεν αναγνωρίζονται.