ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ - Η ΣΤΑΥΡΩΣΗ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ

Μετά το πέρας του Μυστικού Δείπνου, ο Ιησούς και οι μαθητές του, μετέβησαν στο Όρος των Ελαιών. Εκεί ο Ιησούς προσεύχεται, και τελικά συλλαμβάνεται από τους Ρωμαίους, με την βοήθεια του Ιούδα.

Στον Εσπερινό της ημέρας παρακολουθούμε την πορεία προς την Σταύρωση του Θεανθρώπου με την ανάγνωση των 12 Ευαγγελίων που περιγράφουν τα Άγια Πάθη.

Η σταύρωση του Ιησού

(Μτ 27, 32-44· Λκ 23, 26-43· Ιω 19, 17-27)

²¹Αγγαρεύουν τότε έναν περαστικό που γυρνούσε από το χωράφι του, για να σηκώσει το σταυρό του Ιησού. Ήταν ο Σίμων ο Κυρηναίος, ο πατέρας του Αλέξανδρου και του Ρούφου. ²²Τον φέρνουν στον τόπο που λέγεται Γολγοθάς, και σημαίνει στα ελληνικά «Τόπος Κρανίου». ²³Του έδιναν να πιει κρασί ανακατεμένο με ένα αναισθη­τικό, ο Ιησούς όμως δεν το δέχτηκε. ²⁴Τότε τον σταύρωσαν και μοι­ράστηκαν τα ρούχα του τραβώντας κλήρο για το τι απ' αυτά θα πάρει ο καθένας. ²⁵Κι ήταν η ώρα εννέα το πρωί όταν τον σταύρωσαν. ²⁶Η αιτία της σταύρωσης ήταν γραμμένη σε μια επιγραφή: «Ο Βασιλιάς των Ιουδαίων».

²⁷ Μαζί του σταύρωσαν δύο ληστές, έναν στα δεξιά κι έναν στ' αρι­στερά του. ²⁸[Κι έτσι εκπληρώθηκε η *Γραφή που έλεγε: «Συγκαταριθμήθηκε μεταξύ των ανόμων»].

²⁹ Οι περαστικοί κουνούσαν ειρωνικά το κεφάλι τους, και τον έβρι­ζαν λέγοντας: «Α, εσύ που θα γκρεμίσεις το * ναό και σε τρεις μέρες θα τον οικοδομήσεις, ³⁰σώσε τον εαυτό σου και κατέβα από το σταυρό». ³¹ Τον κορόιδευαν επίσης και οι *αρχιερείς και οι ^γραμματείς λέγον­τας μεταξύ τους: «^ΤΑλλους τους έσωσε, τον εαυτό του όμως δεν μπο­ρεί να τον σώσει. ³²Είναι λέει ο *Μεσσίας, ο βασιλιάς του Ισραήλ· ας κατέβει τώρα από το σταυρό, ώστε να δούμε και να πιστέψουμε». Τον περιγελούσαν κι αυτοί που ήταν σταυρωμένοι μαζί του.

Ο θάνατος του Ιησού

(Μτ 27, 45-56· Λκ 23, 44-49· Ιω 19, 28-30)

³³ Όταν έφτασε δώδεκα η ώρα το μεσημέρι, έπεσε σκοτάδι σ' όλη τη γη ως τις τρεις το απόγευμα. ³⁴Στις τρεις η ώρα κραύγασε ο Ιησούς με δυνατή φωνή: ελωι, ελωι λεμα σαβαχθανι; Που σημαίνει: Θεέ μου, Θεέ μου, γιατί με εγκατέλειψες; ³⁵Μερικοί απ' τους παρευρι­σκομένους τ' άκουσαν και είπαν: «Ακούστε, φωνάζει τον Ηλία». ^Έ­τρεξε τότε ένας και βούτηξε ένα σφουγγάρι στο ξίδι, το στερέωσε πά­νω σ' ένα καλάμι και του έδωσε να πιει λέγοντας: «Αφήστε να δούμε τώρα αν θα 'ρθει ο Ηλίας να τον κατεβάσει από το σταυρό». ³⁷Κι ο Ιη­σούς έβγαλε δυνατή κραυγή και ξεψύχησε.

³⁸Τότε σκίστηκε το παραπέτασμα του *ναού στα δύο, από πάνω ως κάτω. ³⁹Βλέποντας ο Ρωμαίος *εκατόνταρχος που ήταν εκεί, απέναντι στο σταυρό, με ποιον τρόπο ξεψύχησε ο Ιησούς, είπε: «Στ' αλήθεια, αυτός ο άνθρωπος ήταν *Υιός θεού».

⁴⁰Εκεί βρίσκονταν και μερικές γυναίκες που παρακολουθούσαν από μακριά. Ανάμεσα σ' αυτές και η Μαρία η Μαγδαληνή, η Μαρία η μητέρα του Ιακώβου του νεώτερου και του Ιωση, και η Σαλώμη. ⁴¹ Αυ­τές τον ακολουθούσαν όταν ήταν στη Γαλιλαίο και τον υπηρετούσαν. Και μαζί μ' αυτές, και πολλές άλλες που ήρθαν μαζί του στα Ιεροσόλυμα

Σήμερον κρεμάται επί ξύλου,
ο εν ύδασι την γην κρεμάσας.
Στέφανον εξ ακανθών περιτίθεται,
ο των αγγέλων βασιλεύς.
Ψευδή πορφύραν περιβάλλεται,
ο περιβάλλων τον ουρανόν εν νεφέλαις.
Ράπισμα κατεδέξατο,
ο εν Ιορδάνη ελευθερώσας τον Αδάμ.
Ήλοις προσηλώθη, ο νυμφίος της Εκκλησίας.
Λόγχη εκεντήθη, ο υιός της Παρθένου.
Προσκυνούμεν σου τα Πάθη, Χριστέ.
Δείξον ημίν και την ένδοξόν σου Ανάστασιν.

Σήμερα κρεμᾶται ἐπάνω στὸ ξύλο
Ἐκεῖνος ποὺ κρέμασε τὴ γῆ
πάνω στὰ ὕδατα.
Στεφάνι ἀπὸ ἀγκάθια
φοράει στὴν κεφαλή,
Ἐκεῖνος ποὺ εἶναι
ὁ βασιλιὰς τῶν Ἀγγέλων.
Ντύνεται μὲ ψεύτικη πορφύρα
αὐτὸς ποὺ περιβάλλει τὸν οὐρανὸ
μὲ σύννεφα.
Δέχτηκε ράπισμα,
Ἐκεῖνος ποὺ στὸν Ἰορδάνη
(διὰ τοῦ βαπτίσματός του)
ἐλευθέρωσε τὸν Ἀδὰμ
ἀπὸ τὸ δεσμὸ τῆς ἁμαρτίας.
Μὲ καρφιὰ καρφώθηκε
ὁ Νυμφίος τῆς Ἐκκλησίας.
Μὲ λόγχη κεντήθηκε
ὁ Υἱὸς τῆς Παρθένου.
Προσκυνοῦμε τὰ πάθη σου Χριστέ.
Δεῖξε σέ μᾶς καὶ τὴν ἔνδοξή σου Ἀνάσταση.

Από την ιστοσελίδα http://www.acrobase.gr/showthread.php?t=37582