Η δραχμή και το... τέρας

Οι διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης ότι δεν επιστρέφουμε στη δραχμή είναι απολύτως πιστευτές.

Αυτή η κυβέρνηση ευθύνεται που μετατράπηκε το Τ+3 σε Τ+10 και συναφείς ρυθμίσεις, πράγμα που είχε ως επακόλουθο να εκτιναχθούν οι διαφορές(spread). Αυτή η κυβέρνηση δυσφήμησε την πιστοληπτική ικανότητα της χώρας με τις δηλώσει της περί «Τιτανικού», «βουλιάζουμε», «δεν υπάρχει σάλιο» κ.λπ. Αυτή η κυβέρνηση μεθόδευσε, με τη συνοδοιπορία της Άκρας Δεξιάς, την ψήφιση του Μνημονίου, την εισβολή του ΔΝΤ και την τριμερή κατοχή. Αυτή η κυβέρνηση οδηγεί σε εξαθλίωση τον λαό και το έθνος σε υποτέλεια.

Σιγά μην επανέφερε - αυτή η κυβέρνηση - το εθνικό μας νόμισμα!

Όμως πρέπει να διευκρινίσουμε με ενάργεια ότι επιστροφή στη δραχμή προς όφελος του λαού σημαίνει τα 4 (τέσσερα) παρακάτω - μαζί και αδιαίρετα:

1. Η μετατροπή γίνεται στην αρχική τιμή 1 ευρώ = 340,75 δραχμές.
2. Οι καταθέσει και τα χαρτονομίσματα σε ευρώ παραμένουν ακέραια ως συνάλλαγμα (όπως είναι σήμερα τα δολάρια).
3. Τα δάνεια και οι λοιπές απαιτήσει σε ευρώ (για παράδειγμα από κάρτες) δραχμοποιούνται και στο εξής εξυπηρετούνται με δραχμές
4. Και βέβαια οι αποφάσεις για το νόμισμα μας θα λαμβάνονται στην Αθήνα από μια ανεξάρτητη ελληνική κυβέρνηση.

Οι παραπάνω προϋποθέσεις εξασφαλίζουν ότι κανείς (εκτός από το πολυεθνικό-παρασιτικό κεφάλαιο) δεν πρόκειται να χάσει, ούτε οι καταθέτες, ούτε οι δανειολήπτες, αντιθέτων θα κερδίσουν, και επιπλέον με τη μετατροπή στην αρχική τιμή θα αφοπλιστούν οι κερδοσκόποι και θα πέσει το γενικό επίπεδο των τιμών.

Η Νέα Τάξη χρησιμοποιεί το «σκληρό» νόμισμα για να ισοπεδώσει τις εθνικές οικονομίες και να εισβάλει το ΔΝΤ: Όπως το συνδεδεμένο πέσος με το δολάριο (pegged) στην Αργεντινή, έτσι και το ευρώ στην Ελλάδα. Τελικά η Αργεντινή απελευθέρωσε το νόμισμα της και αναρρώνει από την οικονομική καταστροφή του «σκληρού» νομίσματος και του ΔΝΤ.

Παρομοίως και στην Ελλάδα, με τη δυνατότητα του κράτους να τυπώνει το νόμισμα του, η αγορά και το εμπόριο θα ανασάνουν και η παραγωγή, την οποία κατέστρεψε το ευρώ, θα αναστηθεί. Με μια λογική υποτίμηση (η οποία όπως είδαμε δεν θα θίξει τις καταθέσεις) θα τονωθούν η βιομηχανία, η βιοτεχνία η αγροτική παραγωγή, οι εξαγωγές και ο τουρισμός μας.

Η επιστροφή στη δραχμή είναι η μόνη λύση για να ζήσει η Ελλάδα. Βέβαια, μαζί με την παύση πληρωμής του «χρέους» και την επανεθνικοποίηση της δημόσιας περιουσίας (ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΤΡΑΠΕΖΕΣ, ΕΥΔΑΠ, δημόσια γη κ.λπ.) που παραχωρήθηκαν δωρεάν στο πολυεθνικό κεφαλαίο.

Επειδή δεν μπορούν να σβήσουν ούτε τη μνήμη ούτε την αναγκαιότητα της δραχμής, νεοφιλελεύθεροι και ακροδεξιοί κατασκεύασαν (μέσα από το χαζοκούτι) και μας φοβερίζουν ένα νόμισμα-τέρας, που το βάφτισαν «δραχμή».

Όμως η δραχμή θα ξανάρθει, σύντομα, όπως και τα υπόλοιπα κτήματα του έθνους και οι κατακτήσει του λαού μας, την επομένη μέρα που αυτή η κυβέρνηση θα απογειώνεται απ' την Ελλάδα με ελικόπτερο, όπως η κυβέρνηση του Ντε λα Ρούα.

Του ΜΠΑΜΠΗ ΔΕΛΗΝΤΑΔΑΚΗ
Μέλους της ΚΕ του ΔΗΚΚΙ

ΚΑΙ Ο ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ

Η συνταγή της καταστροφής

Tου Κωστα Kαλλιτση / kostas.kallitsis@yahoo.com

Ορισμένοι προτείνουν αναδιάρθρωση του χρέους. Δηλαδή, η Ελλάδα μονομερώς να αποφασίσει να μην πληρώσει τα 310 δισ. ευρώ που οφείλει στους δανειστές της, αλλά μόνο ένα μέρος τους – το 70% ή 60% ή λιγότερο. Δεδομένου ότι το 80% του χρέους είναι στα χαρτοφυλάκια ξένων Ταμείων, τραπεζών και ιδιωτών, ενώ το υπόλοιπο 20% σε ελληνικά χαρτοφυλάκια (ΙΚΑ, άλλα Ταμεία, τράπεζες), οι συνέπειες θα έπρεπε να είναι κατανοητές. Δεν είναι, ίσως διότι ο κοινός νους δεν είναι τόσο κοινός.

Ποια θα ήταν η εικόνα αν η χώρα έφτανε σε αυτό το σημείο;

Και μόνο με την υποψία επικείμενης αναδιάρθρωσης, η Ελλάδα στεγνώνει από κεφάλαια – θα φεύγουν «πατείς με πατώ σε», αναζητώντας ασφάλεια εκτός επικράτειας. Το ΙΚΑ χάνει τα λεφτά του και καταρρέει, οι συντάξεις μηδενίζονται, το ελληνικό πιστωτικό σύστημα κλονίζεται αβοήθητο, ξένα ασφαλιστικά ταμεία και τράπεζες εγείρουν αξιώσεις σε περιουσιακά στοιχεία της Ελληνικής Δημοκρατίας και κτίρια ελληνικών πρεσβειών «βγαίνουν στο σφυρί». Η Ελλάδα διασύρεται ως χώρα μπαταχτσήδων, φαινόμενα εμπορικού αποκλεισμού εμφανίζονται, μειώνονται οι εισαγωγές πετρελαίου και μαζί η ηλεκτροπαραγωγή, νοικοκυριά μένουν χωρίς ρεύμα και εργοστάσια διακόπτουν τη λειτουργία τους.

Η έλλειψη κεφαλαίων καθιστά αναγκαία την έκδοση κρατικών «χαρτιών», που μπαίνουν σε εσωτερική κυκλοφορία ως μέσο πληρωμής, ένα παράλληλο εσωτερικό νομισματικό σύστημα εκ των πραγμάτων δημιουργείται, η Τράπεζα της Ελλάδας αναλαμβάνει τη ρύθμισή του, όλοι και όλα μάς σπρώχνουν έξω από το ευρώ, επιστρέφουμε στη δραχμή, που υποτιμάται δραματικά. Τα εμπορεύματα γίνονται πανάκριβα και δυσεύρετα, η εργατική δύναμη αναζητά κάποιον να την εκμεταλλευτεί αλλά δεν βρίσκει και όταν βρίσκει πουλιέται πάμφθηνα, τα μεροκάματα γίνονται αόρατα. Η Ελλάδα πάμφτωχη επιστρέφει στη 10ετία του 1950, επιχειρήσεις και γη πουλιούνται έναντι πινακίου φακής σε ξένους και σε Ελληνες που είχαν βγάλει τα λεφτά τους στο εξωτερικό. Αυτά είναι πολύ πιθανό να συμβούν αν αποτύχει η εφαρμογή του προγράμματος που έχει συμφωνηθεί με την τρόικα. Ευτυχώς, δεν θα αποτύχει.

Η υλοποίηση του προγράμματος προχωρεί παρά τις ταλαντεύσεις, καθυστερήσεις και παλινωδίες – εν μέρει αναπόφευκτες, αφού οι αλλαγές είναι εξαιρετικά βίαιες, γίνονται μέσα σε ασφυκτικά χρονικά περιθώρια και τις διαχειρίζεται μια κυβέρνηση που όταν εξελέγη είχε τελείως διαφορετική αντίληψη των πραγμάτων και την αλλάζει μέσα στην αλλαγή. Το πρόγραμμα θα υλοποιηθεί πλήρως, όχι μόνο διότι το επιτηρούν αλλά, επειδή σταδιακά η ελληνική κοινωνία κατανοεί ότι πρέπει να αλλάξει έστω (αναπόφευκτα, εδώ που φτάσαμε...) ματώνοντας. Οι αντιδράσεις φθίνουν, επειδή τα μεσαία στρώματα (που ασκούν καταλυτικό ρόλο...) φοβούνται ότι, αν δεν εφαρμόσουμε το πρόγραμμα, πριν χάσουν «τις αλυσίδες τους» ίσως χάσουν τις καταθέσεις τους, αλλά κυρίως επειδή τα διάφορα αντιφατικά αιτήματα δεν γίνεται να ενοποιηθούν σε μια εφαρμόσιμη εναλλακτική πολιτική. Αντιθέτως, μια άρρητη πολιτική συμφωνία διαμορφώνεται ευρύτερα υπέρ της μεταρρύθμισης της Ελλάδας. Αυτός είναι ο λόγος που θα τα καταφέρουμε.

Πηγή:

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_1_27/06/2010_406116