Πέμπτη 23 Ιουνίου 2011

ΟΤΑΝ ΤΑ ΔΑΚΡΥΓΟΝΑ ΣΚΙΑΣΑΝ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ






Ο καταιγισμός των χημικών δεν πτόησε τους αγανακτισμένους


Παρά το ανελέητο σφυροκόπημα της πλατείας Συντάγματος από τα δακρυγόνα των ΜΑΤ, ο κόσμος που συγκεντρώθηκε την περασμένη Τετάρτη το απόγευμα ήταν περισσότερο αγανακτισμένος και εξοργισμένος από κάθε άλλη φορά. «Αυτοί που έφεραν τη χώρα σ' αυτή την κατάσταση δεν μπορούν να τη σώσουν. 


Η διαγραφή του απεχθούς χρέους αποτελεί ένα από τα κυριότερα αιτήματα των συνελεύσεων στο Σύνταγμα.  



Η διαγραφή του απεχθούς χρέους αποτελεί ένα από τα κυριότερα αιτήματα των συνελεύσεων στο Σύνταγμα. Να σηκωθούν να φύγουν όλοι τώρα!» έλεγαν οι πολίτες της Αθήνας, που όπως όλα δείχνουν έχουν αποφασίσει, ύστερα από δεκαετίες απραξίας και «βολέματος» στους καναπέδες τους και τον δικομματισμό, να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. 

Πρώτη φορά χωρίς την καθοδήγηση κάποιας ηγεσίας οργανώνονται με εντυπωσιακό τρόπο, έχοντας έναν κοινό σκοπό: τη διάσωση της αξιοπρέπειάς τους. Εδώ δεν περισσεύει κανένας. Ολων οι γνώμες είναι σεβαστές και όλων η προσφορά απαραίτητη. Χαμηλόμισθοι, golden-boys του... ΟΑΕΔ, εκπρόσωποι μιας γενιάς χωρίς μέλλον και μιας άλλης με «ακυρωμένο» παρελθόν, ενώνουν τις φωνές τους και τις δυνάμεις τους, αποφασισμένοι να μην αφήσουν τη λαίλαπα του Μεσοπρόθεσμου να περάσει και εκδηλώνοντας με κάθε τρόπο την άρση της εμπιστοσύνης τους στο υπάρχον κυβερνητικό σχήμα. 

«Η Ελλάδα δεν πουλιέται, οι ΔΕΚΟ δεν πουλιούνται, οι ζωές μας δεν πουλιούνται σ' αυτούς που τα φάγανε», μας έλεγε η Γεωργία το βράδυ της περασμένης Τετάρτης. «Δεν τα έφαγε ο κόσμος μαζί με τους πολιτικούς. Ο κόσμος ούτε καν τσίμπησε». 

Οπως δεν «τσίμπησε» όταν τα ΜΑΤ έριξαν τόνους δακρυγόνων στην πλατεία Συντάγματος στους «αγανακτισμένους» ακόμη και στο χώρο των ιατρείων, όπου εθελοντές γιατροί και ένστολοι διασώστες του Ερυθρού Σταυρού παρείχαν εκείνη την ώρα πρώτες βοήθειες σε άτομα που αντιμετώπιζαν προβλήματα υγείας. 

«Σήμερα υπήρξε βία και μια φιλειρηνική διαδήλωση εξελίχθηκε σε μακελειό. Τα ΜΑΤ μας περικύκλωσαν και άρχισαν να ψεκάζουν το χώρο των ιατρείων. Δεν σεβάστηκαν ούτε τον κόσμο που βρισκόταν μέσα στα ιατρεία. Μας κυνήγησαν, ήταν το απόλυτο... μαρς. Κοντέψαμε να βγάλουμε τα έντερά μας από τα χημικά. Αν αυτό δεν λέγεται κρατική τρομοκρατία, τότε τι λέγεται; Ζητάμε άμεση δημοκρατία» έλεγε ο Γιώργος, εξοργισμένος και εξουθενωμένος από τη μεσημεριανή τρεχάλα. Ανεργος εδώ και δύο χρόνια, «διωγμένος από μεγάλη πολυεθνική με το πρόσχημα της οικονομικής κρίσης», προσφέρει από την αρχή των κινητοποιήσεων εθελοντική βοήθεια στα ιατρεία. 

Η γυναίκα του είναι ψυχολόγος. Ανεργη κι αυτή, εθελόντρια στα ιατρεία. «Μας περικύκλωσαν οι διμοιρίες. Μας έριχναν περιμετρικά 4-5 ώρες χωρίς λόγο. Τα δακρυγόνα ήταν ληγμένα. Εχουμε κρατήσει κάποια απ' αυτά. Δεν μπήκαν "μπαχαλάκηδες" στο χώρο των ιατρείων. Ξέραν ότι υπήρχαν μόνο πολίτες». 

Η αλληλεγγύη μεταξύ των πολιτών που φτάνουν στην πλατεία είναι πρωτόγνωρη. Η βουτηγμένη στη διαφθορά ελληνική κοινωνία διατηρεί ζωντανό ένα τόσο υγιές κομμάτι. Στοιχείο που προκαλεί εντύπωση είναι και η πρωτόγνωρη οργάνωση που έχει να επιδείξει το κίνημα των «αγανακτισμένων». Ομάδες περιφρούρησης, ιατρεία, γραμματεία, πολυμέσα, ραδιοφωνικός σταθμός που εκπέμπει από το Σύνταγμα. 

Ακόμη και εκπρόσωποι ομάδων που θεωρούνται ευνοημένες προσφέρουν χείρα βοηθείας. Εκπρόσωπος μεγάλης και πλούσιας μητρόπολης της Αττικής προσήλθε αργά το βράδυ της Τετάρτης και ρώτησε χαμηλόφωνα: «Χρειάζεστε κάτι; Μπορούμε να σας φέρουμε μπουκαλάκια νερό, φάρμακα, τρόφιμα. Ο,τι μας πείτε». 

Λίγο μετά μια γυναίκα ενημερώνει ότι ως φαρμακοποιός μπορεί να προσφέρει τις υπηρεσίες της, καθώς και φάρμακα. 

Παρά την ένταση της ημέρας, οι χιλιάδες «αγανακτισμένοι» διατηρούν την ψυχραιμία τους. Στη γενική συνέλευση όλοι μπορούν να μιλήσουν και όλων οι απόψεις είναι σεβαστές. Ανθρωποι που όλα αυτά τα χρόνια δεν εισακούστηκαν από κανένα κέντρο εξουσίας, απαιτούν να εισακουστούν τώρα.
«Το θράσος τους το είδατε. Συνεχίζουν να θέλουν να το ψηφίσουν αυτό (το μεσοπρόθεσμο). 

Παρελαύνουν ονόματα τραπεζιτών λες και υπάρχει περίπτωση όλος ο κόσμος εδώ να δεχθεί ποτέ στο σβέρκο του τραπεζίτη για πρωθυπουργό. Ο λαός όταν έχει να διαλέξει τις αλυσίδες ή τα όπλα, διαλέγει τα όπλα. Και τα όπλα είναι η μαζική συμμετοχή» κατέληξε συγκινημένος και καταχειροκροτούμενος ο νεαρός ομιλητής. 

Για να πάρει το λόγο άλλος, που μιλώντας με σκληρή γλώσσα, είπε: «Αυτή η κυβέρνηση είναι άταφος νεκρός όπως και πολιτική του μνημονίου. Είναι προκλητικός ο Γιώργος Παπανδρέου που λέει ότι είναι έτοιμος να συνεχίσει με την κοινοβουλευτική του ομάδα και το λαό. Δεν αντιλαμβάνεται τη θέληση του λαού. Για ποιους μιλάει ο Γιωργάκης;» 

Την Τετάρτη ο αγωνιζόμενος απεργός λαός έγραψε ιστορία. Δεν πάει άλλο με μισό μισθό, βροντοφώναζαν οι ομιλητές. 

«Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, είμαι υπερήφανη που είχα την ιδέα για το στήσιμο των ιατρείων», μας είπε η Γεωργία. Δουλεύει στον κλάδο της υγείας και φοβάται για το μέλλον της. «Την ώρα των επεισοδίων έφερνα οξυγόνο για τον κόσμο που αντιμετώπιζε αναπνευστικά προβλήματα. Τα ΜΑΤ με αντιλήφθηκαν και μου έριξαν δακρυγόνα. Αντιμετωπίσαμε επιληπτικά επεισόδια, ένα καρδιακό και πολλά αναπνευστικά». 



http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=285631

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου