Ανοικτή επιστολή
Προς τους Αρχηγούς των Κομμάτων
Κύριοι Πρόεδροι,
Όπως γνωρίζετε,τη 17η Νοεμβρίου του 2008 η Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας άσκησε μονομερώς προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, ζητώντας από το Δικαστήριο, σε γενικές γραμμές, αφενός μεν να διαπιστώσει ότι η χώρα μας παραβίασε, στη Σύνοδο του NATO στο Βουκουρέστι το 2008, τις υποχρεώσεις της που απορρέουν από την ενδιάμεση Συμφωνία του 1995, αφετέρου δε να διατάξει την Ελλάδα να συμμορφωθεί με το άρθρο 11 της παραπάνω Συμφωνίας, ώστε να μην προβάλλει αντιρρήσεις για την ένταξη της ΠΓΔΜ σε Οργανισμούς που η Ελλάδα είναι μέλος.
Η ετυμηγορία της Χάγης σάς είναι γνωστή.
Ως προς το πρώτο σκέλος της σκοπιανής προσφυγής, το Δικαστήριο δικαίωσε τους Σκοπιανούς. Με άλλα λόγια, οι δικαστές δέχθηκαν ότι η Ελλάδα παραβίασε το άρθρο 11 της Ενδιάμεσης Συμφωνίας.
Ως προς το δεύτερο, το Δικαστήριο απέρριψε την αξίωσή τους.
Δεν νομίζουμε ότι είναι κατάλληλη η στιγμή να ασκηθούν, όσο ορθές και επιβαλλόμενες κι αν είναι, πράξεις κριτικής για χειρισμούς και επιρρίψεις ευθυνών.
Αυτό που προέχει τώρα είναι να αποφασισθούν τα περαιτέρω βήματα, μέσα από μια διαδικασία εθνικής συναίνεσης.
Η απόφαση της 5ης Δεκεμβρίου περιλαμβάνει και θετικά για τη χώρα μας στοιχεία. Δεν ασχολείται με το θέμα της ονομασίας, υποστηρίζει ότι η εν λόγω διαφορά πρέπει να επιλυθεί στο πλαίσιο που ορίζουν οι αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας μέσω διαπραγματεύσεων υπό την αιγίδα του ΟΗΕ και δεν αναιρεί την απόφαση των Συμμάχων του 2008 στο Βουκουρέστι.
Ανεξάρτητα όμως με τα παραπάνω, αναμφίβολα τα Σκόπια, με την απόφαση της 5ης Δεκεμβρίου δείχνουν να έχουν κάποιο ψυχολογικό προβάδισμα. Είναι πολύ πιθανό δε –αν όχι βέβαιο– να προσπαθήσουν να το εκμεταλλευτούν, προβάλλοντας προπαγανδιστικά το δήθεν «αδιάλλακτο» των ελληνικών θέσεων, βασιζόμενοι στην ετυμηγορία του Διεθνούς Δικαστηρίου και ειδικότερα στο πρώτο σκέλος αυτής.
Γεννάται λοιπόν το ερώτημα: Ποιο θα είναι το επόμενο βήμα που πρέπει να ακολουθήσουμε; Μήπως η απόφαση της 5ης Δεκεμβρίου πρέπει να αποτελέσει το έναυσμα της περαιτέρω στάσης μας; Μήπως πάλι πρέπει να προβληματιστούν σοβαρά οι χειριστές των εθνικών μας θεμάτων και εκείνοι που βάζουν ψηλά τον πήχη του Διεθνούς Δικαστηρίου και να συνειδητοποιήσουν ότι η Χάγη δεν αποτελεί πάντοτε πανάκεια στη λύση προβλημάτων;
Έχουμε αναφερθεί κατ’ επανάληψη στο παρελθόν και σε κάθε ευκαιρία επαναλαμβάνουμε, πόσο αναγκαία, περισσότερο τώρα από ποτέ, είναι η ανάγκη επίτευξης εθνικής συναίνεσης για θέματα μείζονος σημασίας, που επηρεάζουν άμεσα τις τύχες του Έθνους. Και ένα από αυτά, αναμφίβολα, είναι το Σκοπιανό. Στις 13 του περασμένου μήνα, σε σχετικό άρθρο μας με τίτλο «Εθνική συναίνεση», γράφαμε: «Ας μας γίνει, έστω και τώρα, κοινή συνείδηση ότι χωρίς εθνική ομοψυχία και συναίνεση δεν θα μπορέσουμε να αντεπεξέλθουμε στις απαιτητικές προκλήσεις των καιρών. Όσο πιο γρήγορα το συνειδητοποιήσουμε, τόσο καλύτερα θα εξυπηρετηθούν τα εθνικά μας συμφέροντα. Σε αντίθετη περίπτωση, θα παραμείνουμε εσαεί αποδέκτες διαφόρων “σωφρονιστικών” μηνυμάτων των ταγών της διεθνούς πολιτικής ελίτ, που θα προσπαθούν να μας φέρουν στον δρόμο της εθνικής “σωτηρίας”, προβάλλοντας το διακύβευμα της παραμονής μας στην Ευρωζώνη και άλλα παρόμοια. Και είναι γνωστό ότι παρόμοιες εκκλήσεις αποτελούν στην ουσία νουθεσίες. Και πίσω από τις νουθεσίες αυτές ξέρουμε πολλές φορές τι κρύβεται».
Η ετυμηγορία της Χάγης σάς είναι γνωστή.
Ως προς το πρώτο σκέλος της σκοπιανής προσφυγής, το Δικαστήριο δικαίωσε τους Σκοπιανούς. Με άλλα λόγια, οι δικαστές δέχθηκαν ότι η Ελλάδα παραβίασε το άρθρο 11 της Ενδιάμεσης Συμφωνίας.
Ως προς το δεύτερο, το Δικαστήριο απέρριψε την αξίωσή τους.
Δεν νομίζουμε ότι είναι κατάλληλη η στιγμή να ασκηθούν, όσο ορθές και επιβαλλόμενες κι αν είναι, πράξεις κριτικής για χειρισμούς και επιρρίψεις ευθυνών.
Αυτό που προέχει τώρα είναι να αποφασισθούν τα περαιτέρω βήματα, μέσα από μια διαδικασία εθνικής συναίνεσης.
Η απόφαση της 5ης Δεκεμβρίου περιλαμβάνει και θετικά για τη χώρα μας στοιχεία. Δεν ασχολείται με το θέμα της ονομασίας, υποστηρίζει ότι η εν λόγω διαφορά πρέπει να επιλυθεί στο πλαίσιο που ορίζουν οι αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας μέσω διαπραγματεύσεων υπό την αιγίδα του ΟΗΕ και δεν αναιρεί την απόφαση των Συμμάχων του 2008 στο Βουκουρέστι.
Ανεξάρτητα όμως με τα παραπάνω, αναμφίβολα τα Σκόπια, με την απόφαση της 5ης Δεκεμβρίου δείχνουν να έχουν κάποιο ψυχολογικό προβάδισμα. Είναι πολύ πιθανό δε –αν όχι βέβαιο– να προσπαθήσουν να το εκμεταλλευτούν, προβάλλοντας προπαγανδιστικά το δήθεν «αδιάλλακτο» των ελληνικών θέσεων, βασιζόμενοι στην ετυμηγορία του Διεθνούς Δικαστηρίου και ειδικότερα στο πρώτο σκέλος αυτής.
Γεννάται λοιπόν το ερώτημα: Ποιο θα είναι το επόμενο βήμα που πρέπει να ακολουθήσουμε; Μήπως η απόφαση της 5ης Δεκεμβρίου πρέπει να αποτελέσει το έναυσμα της περαιτέρω στάσης μας; Μήπως πάλι πρέπει να προβληματιστούν σοβαρά οι χειριστές των εθνικών μας θεμάτων και εκείνοι που βάζουν ψηλά τον πήχη του Διεθνούς Δικαστηρίου και να συνειδητοποιήσουν ότι η Χάγη δεν αποτελεί πάντοτε πανάκεια στη λύση προβλημάτων;
Έχουμε αναφερθεί κατ’ επανάληψη στο παρελθόν και σε κάθε ευκαιρία επαναλαμβάνουμε, πόσο αναγκαία, περισσότερο τώρα από ποτέ, είναι η ανάγκη επίτευξης εθνικής συναίνεσης για θέματα μείζονος σημασίας, που επηρεάζουν άμεσα τις τύχες του Έθνους. Και ένα από αυτά, αναμφίβολα, είναι το Σκοπιανό. Στις 13 του περασμένου μήνα, σε σχετικό άρθρο μας με τίτλο «Εθνική συναίνεση», γράφαμε: «Ας μας γίνει, έστω και τώρα, κοινή συνείδηση ότι χωρίς εθνική ομοψυχία και συναίνεση δεν θα μπορέσουμε να αντεπεξέλθουμε στις απαιτητικές προκλήσεις των καιρών. Όσο πιο γρήγορα το συνειδητοποιήσουμε, τόσο καλύτερα θα εξυπηρετηθούν τα εθνικά μας συμφέροντα. Σε αντίθετη περίπτωση, θα παραμείνουμε εσαεί αποδέκτες διαφόρων “σωφρονιστικών” μηνυμάτων των ταγών της διεθνούς πολιτικής ελίτ, που θα προσπαθούν να μας φέρουν στον δρόμο της εθνικής “σωτηρίας”, προβάλλοντας το διακύβευμα της παραμονής μας στην Ευρωζώνη και άλλα παρόμοια. Και είναι γνωστό ότι παρόμοιες εκκλήσεις αποτελούν στην ουσία νουθεσίες. Και πίσω από τις νουθεσίες αυτές ξέρουμε πολλές φορές τι κρύβεται».
Κύριοι Πρόεδροι,
Η επιβαλλόμενη εθνική συναίνεση δεν εξαντλείται μόνο στην επίτευξη συμφωνίας για σχηματισμό κυβέρνησης εθνικής σωτηρίας προς αντιμετώπιση των κρίσιμων στιγμών που διέρχεται η χώρα. Και ασφαλώς το δημοσιονομικό πρόβλημα είναι πολύ κρίσιμο. Κρίσιμο όμως είναι, εθνικό θέμα, και το Σκοπιανό.
Θα πρέπει λοιπόν έγκαιρα, εδώ και τώρα, να χαράξουμε μια κοινή γραμμή στον περαιτέρω χειρισμό του θέματος, προκειμένου να μη βρεθούμε προ δυσάρεστων εκπλήξεων στο μέλλον. Στα χέρια σας εναποτίθενται όλες οι ελπίδες του Έθνους. Αποφασίστε από κοινού ποια θα είναι τα επόμενα βήματα στους λεπτούς χειρισμούς που απαιτούνται. Και αφού επιτευχθεί τούτο, να είστε σίγουροι όλος ο λαός θα σας ακολουθήσει. Και ασφαλώς θα επικροτήσει την πολιτική σας, αφού έτσι θα εξυπηρετούνται, μακριά από κάθε απόπειρα μικροκομματικής εκμετάλλευσης, τα συμφέροντα του Έθνους. Και ίσως η απόφασή σας αυτή, ως άσκηση πατριωτισμού, να αποτελέσει προηγούμενο και για άλλες, που θα αφορούν τα εθνικά μας θέματα.
Μετά τιμής,
«ΤΟ ΠΑΡΟΝ»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου